Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Με τι ταχύτητα κινείται η Γη γύρω από τον Ήλιο;

Η μέση τροχιακή ταχύτητα της Γης είναι περίπου 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο ή 110.000 χιλιόμετρα την ώρα. Και πώς την υπολογίζουμε;

Πρώτα απ ‘όλα γνωρίζουμε ότι σε γενικές γραμμές, η απόσταση που ταξιδεύετε ισούται με την ταχύτητα επί τον χρόνο (διάρκεια) του ταξιδιού. Αν το αντιστρέψουμε αυτό, έχουμε ότι η μέση ταχύτητα είναι ίση με την απόσταση που διανύθηκε δια τον χρόνο που χρειάστηκε.

BepiColombo: Ιστορική αποστολή στον πλανήτη Ερμή

Η διαστημική αποστολή BepiColombo ξεκινά ένα επταετές ταξίδι στον Ερμή, έναν από τους πιο μυστηριώδεις πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Προϊόν συνεργασίας του Ευρωπαϊκού και του Ιαπωνικού Οργανισμού Διαστήματος, στόχος του BepiColombo είναι η εξερεύνηση του Ερμή με 16 όργανα.

Πρώτα όμως τα δύο διαστημικά σκάφη πρέπει να φτάσουν στον προορισμό τους, κι αυτό δεν είναι εύκολο.

Δύο αμερικανικά Argleigh Burke «απέναντι» από το Barbaros

Δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων  βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τα δύο σκάφη του τουρκικού Ναυτικού που «προστατεύουν» το Barbaros που εκτελεί έρευνες κοντά στην Κύπρο.  

Το Λιβάνι χθες και σήμερον

Η ονομασία λιβάνι αποτελεί παραφθορά της αραβικής λέξης lubban, που σημαίνει γάλα, και τούτο επειδή το λιβάνι, όταν στάζει από τις χαραγμένες τομές των κορμών των δέντρων, μοιάζει με σταγόνες γάλακτος.

Του Πανοσιολογιοτάτου αρχμ. π. Δαμασκηνού Δαμιανάκη
Παγκοσμίως υπάρχουν πάνω από 20 ποικιλίες δέντρων λιβανιού, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στη Βόρεια Αφρική, τη Νότια Αραβία και την Ινδία. Η πλέον καλύτερη ποικιλία θεωρείται η Boswellia sacra, που φύεται στο Ομάν και την Υεμένη της αραβικής χερσονήσου, αλλά και στη Σομαλία.
Από τις αρχαιότερες αναίμακτες θυσίες του ανθρώπου προς το Θεό, θεωρείται το λιβάνι. Η αρωματική αυτή ρητίνη στο διάβα των αιώνων αποτέλεσε πολύτιμο συστατικό στη ζωή του π. Χ και μ. Χ. ανθρώπου, συνδεόμενη με τις σημαντικότερες στιγμές της επίγειας πορείας του. Κυρίως

Θρούμπι, ένα μπαχαρικό…. φάρμακο

Το θρούμπι είναι ένα αρωματικό φυτό, ιδιαίτερα γνωστό λόγω της ευχάριστης γεύσης του. Προέρχεται από την Ανατολική Μεσόγειο και η ιστορία του απαριθμεί περισσότερα από 2000 χρόνια. Οι Ρωμαίοι ήταν οι πρώτοι που το χρησιμοποίησαν, αρχικά ως υποκατάστατο αλατιού και έπειτα ως φαρμακευτικό βότανο και αφροδισιακό.

Αργότερα, το εισήγαγαν στην Αγγλία και σε άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης όπου έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές εξαιτίας του έντονο αρώματος και της πικάντικης γεύση του. Σύντομα, το θρούμπι έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας, όπου χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα ως ενισχυτικό γεύσης σε πιάτα κρεατικών, ψαριών και ως αρωματικό σε σαλάτες και σάλτσες.
Εκτός από την μαγειρική, το θρούμπι εφαρμόζεται, όπως αναφέραμε, και στην εναλλακτική ιατρική. Ως θεραπευτικό βότανο έχει ισχυρές αντιβακτηριακές, αντισηπτικές και αναλγητικές ιδιότητες που βοηθούν στην καταπολέμηση του βήχα, του πονόλαιμου, της διάρροιας και άλλων δυσάρεστων καταστάσεων. Παράλληλα, περιέχει ουσίες που τονώνουν τον οργανισμό και συμβάλλουν στην καλή λειτουργία της πέψης.

19 Οκτωβρίου 1912 – Η απελευθέρωση της Σαμοθράκης

Στις 19 Οκτωβρίου 1912, τρία θωρηκτά του ελληνικού στόλου αγκυροβόλησαν ανοιχτά του όρμου της Καμαριώτισσας και ένα άγημα πεζοναυτών αποβιβάστηκε στο νησί. Με παραλήρημα χαράς και ψέλνοντας αναστάσιμους ύμνους υποδέχθηκαν οι Σαμοθρακίτες τους Έλληνες στρατιώτες. Η Σαμοθράκη, μετά από 458 χρόνια στυγνής σκλαβιάς, απελευθερώνεται από τον ένδοξο ελληνικό στόλο στις 19 Οκτωβρίου 1912.

Η μαρτυρική Σαμοθράκη έμεινε υπόδουλη στους Τούρκους από το 1454 μέχρι το 1912. Όμως η ψυχή της έμεινε αδούλωτη και ο ηρωικός λαός της περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να αποτινάξει το ζυγό που του επέβαλλαν επί αιώνες οι βάρβαροι γείτονές της.

Ιωάννης Φραγκούδης -Ο μοναδικός Κύπριος χρυσός ολυμπιονίκης

Η θαρραλέα προσωπικότητα του μοναδικού Κύπριου Χρυσού Ολυμπιονίκη στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων που έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στο πάνθεο των αθλητών. Η σπουδαία αυτή μορφή ξεχάστηκε με την πάροδο των δεκαετιών.

Ο Ιωάννης Φραγκούδης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1863 ενώ η καταγωγή του ήταν από τη Λεμεσό. Πρόκειται για ένα από τους σπουδαιότερους Κύπριους αθλητές του οποίου το όνομα θάφτηκε στο πέρασμα των χρόνων.
Ο Φραγκούδης σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε το 1885. Οι στρατιωτικές του σπουδές συνέβαλαν στο να επιδείξει ενδιαφέρον για το άθλημα της σκοποβολής με το οποίο ασχολήθηκε εντατικά. Το αποκορύφωμα αυτής του της ενασχόλησης επήλθε με την συμμετοχή του στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 που φιλοξένησε η γενέτειρά τους, Ελλάδα.

Μάχη της Ζάμας -Η πρώτη ήττα του σπουδαίου Καρχηδόνιου Αννίβα

Η μάχη της Ζάμας πραγματοποιήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 202 π.Χ. ανάμεσα στους Ρωμαίους του Σκιπίωνα του Αφρικανού και τους Καρχηδόνιους του Αννίβα στην Αφρική, στη Ζάμα. Αυτή η μάχη αποτελεί το τέλος του Δεύτερου Καρχηδονιακού πολέμου και την πρώτη ήττα του Καρχηδόνιου στρατηγού.

Μετά την τεράστια νίκη του Αννίβα στις Κάννες, ο τελευταίος έχασε την ευκαιρία να επιτεθεί στη Ρώμη τώρα που ήταν ο κυρίαρχος σε ξένο έδαφος και επιδόθηκε στη λεηλασία της Νότιας Ιταλίας. Έτσι ο Δεύτερος Καρχηδονιακός Πόλεμος συνεχίστηκε.
Το 214 π.Χ. οι Ρωμαίοι πολιόρκησαν τις Συρακούσες, οι οποίες είχαν αντισταθεί με τις πολεμικές μηχανές του Αρχιμήδη, αλλά τελικά έπεσαν 2 χρόνια αργότερα, το 212 π.Χ. Ο εφοδιασμός όμως του Αννίβα άρχισε να στερεύει και ζήτησε βοήθεια από την Καρχηδόνα. Τελικά ήρθε για βοήθεια ο αδερφός του, ο Ασδρούβας. Όμως πριν καν φτάσει στον Αννίβα, το 207 π.Χ. ηττήθηκε στο Μέταυρο ποταμό από το Γάιο Κλαύδιο Νέρωνα και σκοτώθηκε ή αυτοκτόνησε.

Το στοίχημα του Μέγα Αλέξανδρου με τον πατέρα του

O Μέγας Αλέξανδρος, όπως όλα τα παιδιά των μακεδονικών καλών οικογενειών, ίππευε σχεδόν προτού αρχίσει να περπατά.
Μάλιστα η ανεπτυγμένη ιππική του ικανότητα, έδωσε λαβή στο πιο διάσημο ανέκδοτο που διασώζεται γι’ αυτόν. Όταν ήταν περίπου οκτώ ετών, κατά τους «Ολυμπιακούς» Αγώνες του Φιλίππου στο Δίον, ένας Θεσσαλός εκτροφέας αλόγων, ο Φιλόνεικος, έφερε στο βασιλιά ένα καθαρόαιμο επιβήτορα. Προσφέρθηκε να του τον πουλήσει για το τεράστιο ποσό των 13 ταλάντων. Τον 4ο αιώνα π.Χ. τα χρήματα αυτά αρκούσαν για να ζήσει ένας άνθρωπος περίπου εκατό χρόνια.
Ο επιβήτορας ήταν μαύρος με εξαίρεση ένα λευκό στίγμα στο μέτωπό του και μαρκαρισμένος με μια κεφαλή βοδιού, το σημάδι του εκτροφείου του Φιλονείκου: εξ’ου και το όνομά του Βουκεφάλας. Για να επιβάλλεται τέτοια τιμή, ο Βουκεφάλας πρέπει να ήταν στην καλύτερη ηλικία του, δηλαδή περίπου επτά ετών.