ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

  Προγονοπληξία = το  να  θεωρούμε  τους  προγόνους  αλάθητους .
Ο  πολιτισμός  , ενίοτε , αρχίζει  όταν  αρχίζουμε  να  αμφισβητούμε  τους  προγόνους . Αν  δεν  αμφισβητούσαμε  ποτέ  τους  προγόνους   θα  ήμασταν  ακόμη  στο  στάδιο   των  Νεάντερνταλ .
Άλλες  φορές  η  αμφισβήτηση  των  προγόνων  οδηγεί  σε  παρακμή .
Χρειάζεται  πολύ  οξυμένη  αίσθηση  της  αρμονίας  για  να  καταλαβαίνουμε  πότε  πρέπει  να  ακολουθούμε  τα  ίχνη  των  προγόνων και  πότε  πρέπει   να  παρεκκλίνουμε .
Αλάθητες   οντότητες  υπάρχουν  μόνο   στην  χριστιανική   γραμματεία  (  ο  γιαχβέ και  ο  Πάπας ! ) . 
Οι  δικοί  μας  πρόγονοι   ήταν   άνθρωποι  με  σάρκα  και  οστά  . Κατά  συνέπειαν εκτός  απο   προτερήματα  είχαν  και  ελαττώματα .
Χρέος  μας  είναι  με  κοφτερή  ματιά  να  διακρίνουμε  τα  μεν  απο  τα  δέ  και  τα  μεν   προτερήματα  να  τα  μιμούμαστε  τα  δέ  ελαττώματα  να  τα  αποφεύγουμε .
Να  μαθαίνουμε  απο  τα  λάθη  των  προγόνων .

Ο  πολυσυζητημένος   Μ.  Αλέξανδρος    έκανε   σπουδαία κατορθώματα . Το  ερώτημα  είναι  "Εφ'  όσον  ήταν  θνητός  δεν  είχε  άραγε  ελαττώματα ;" 
Αυτά  προσπαθούμε να  ανιχνεύσουμε  εδώ  έχοντας οδηγό   το  κείμενο  του  Αρριανού .


ΛΑΘΗ  ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ :

  Μετά  την  μάχη  στην  Ισσό  ,   ο  Δαρείος  πρότεινε  στον  Αλέξανδρο 

#  Να  του  δώσει  10.000  τάλαντα  για  να  πάρει  πίσω  την  οικογένειά  του  που  είχε  αιχμαλωτισθεί  απο  τον  Αλέξανδρο .

#  Να  του  δώσει  όλη  την  έκταση  απο  την  Μεσόγειο   έως  τον  Ευφράτη .

#  Να  του  δώσει  την  θυγατέρα  του   για  σύζυγο .

Ο  Αλέξανδρος   αρνήθηκε   αν και  ο  φίλος  του   Παρμενίων  τον  συμβούλεψε  να  δεχτεί .

Ο  Αλέξανδρος   με  δύο μόνο   μάχες   ( Γρανικός   και  Ισσός  ) και με   την  πρόταση  του  Δαρείου  θα  κατείχε  την  έκταση  που  δείχνει  το  κόκκινο   περίγραμμα



Θα   μπορούσε    να   νυμφευθεί   την κόρη   του  Δαρείου   και  το  παιδί  του  να    είναι  αυτοδικαίως   και βασιλιάς  των  υπόλοιπων  εδαφών  του  Δαρείου .
Έχοντας  τον  στρατό  του   άφθαρτο  ακόμη  ,  θα  μπορούσε  να  στραφεί    στην  κατάκτηση  Αραβίας  και  Βορείου  Αφρικής . 
Με  την  κατάκτηση  της  Β.  Αφρικής    θα  μετέτρεπε  την  Μεσόγειο  σε  ελληνική  λίμνη .  Θα  ήταν κοντά  στο  κέντρο  του   Ελληνισμού  και  εύκολα  θα  μπορούσε  να    εφοδιάζεται  με  έμψυχο  υλικό  για  τον  στρατό  του  ή  για  να  χτίσει   ελληνικές  αποικίες  στα  παράλια  της  Β. Αφρικής .

Έτσι  θα ήταν  το  κράτος  του  Αλεξάνδρου :


Κατακτώντας  την  Αραβία  θα  κύκλωνε   απο  θαλάσσης   την  υπόλοιπη  επικράτεια του  Δαρείου  που (  συνεχιζομένης της   παρακμής  των  Περσών )  θα  έπεφτε  σαν  ώριμο   μήλο  στα  χέρια  του  ( στο  μέλλον ) .


Αντ'   αυτών  προτίμησε  να  ριψοκινδυνεύσει   μια  ακόμη  μάχη  ( Γαυγάμηλα  )  όπου  έχασε 100  στρατιώτες .  Κυνηγώντας  τον  Βήσσο   στα  κατσάβραχα του  Ινδοκούς   έχασε   πολλούς  άλλους  στρατιώτες .
 Μόνο    για να   αιχμαλωτίσει μια   χούφτα  τουρκόφωνους  στην  Σογδιανή  Πέτρα   έχασε   30  απο  τους  καλύτερους  στρατιώτες  του .
Θεωρητικά  τόσες   θα ήταν οι   απώλειες   αν  αντιμετώπιζε   στρατό   300.000   αντιπάλων .  Είχε  η  Καρχηδόνα  τότε  να  του  αντιπαρατάξει  τόσο  στρατό ;  Πολύ  αμφιβάλλω .
Αναρίθμητους  στρατιώτες  έχασε   στην  Ινδία  και  την έρημο  Γεδρωσία   για  ασήμαντα    εδαφικά   ωφέλη  .  Κυρίως  όμως  ήταν  εδάφη  όπου  δεν  θα  μπορούσε  εύκολα   να   καταστείλλει  τυχόν  μελλοντικές  εξεγέρσεις  .  Διότι  και  μακρυά  απο  την  Μακεδονία   ήταν   και   πολυάνθρωπα   ( θα  μπορούσαν  να   αντιπαρατάξουν πολύ  στρατό ) .
Με  μπλέ  περίγραμμα   βλέπετε  την  περιοχή  που  επέλεξε να   κυριεύσει  ο  Αλέξανδρος   αντί  της  Αραβίας  και   Β. Aφρικής  :



ΛΑΘΗ   ΠΕΡΙ  ΤΗΝ  ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΝ :

#  Η  απόφασή  του  να  ντύνεται    περσικά  και  η  απαίτησή  του  να   τον  προσκυνούν  δυσαρέστησαν  τους  Μακεδόνες  και  ήταν  η  αιτία  της  φιλονικίας  με  τον  Κλείτο  ( που  κατάληξε  στον  φόνο   του  τελευταίου ) .

#  Η  απόφασή  του  για  πυρπόληση  των  ανακτόρων  της  Περσέπολης  (  αν και   ο  Παρμενίων  προσπάθησε  να  τον  αποτρέψει ) .  Ο   Αρριανός  αναφέρει  οτι  επιστρέφοντας   απο  την  Ινδία   ο  Αλέξανδρος   "δεν  καμάρωνε  γι'  αυτή  την  πράξη  του" .

#  Μαστίγωσε   και  αφήρεσε   το  άλογο  του  Ερμόλαου   επειδή  ο  τελευταίος  πρόλαβε   και χτύπησε   το    αγριογούρουνο  πρίν  τον  Αλέξανδρο !!! Αυτό  ώθησε  τον  Ερμόλαο   σε  συνομωσία  κατά  του  Αλεξάνδρου  . Το  επεισόδιο   με  το   αγριογούρουνο    προφανώς  συνέβη  πρίν   τον  θάνατο  του  Φιλίππου . Η  απόπειρα  κατά  της  ζωής  του  Αλεξάνδρου  όμως  έλαβε χώρα   μεσούσης  της  εκστρατείας   στην  Ασία .  Αν  πετύχαινε  πολλά  πράγματα  θα  ήταν   διαφορετικά   (  χειρότερα  ; )   για  τον  Ελληνισμό    σήμερα .  Αυτά  δείχνουν   οτι  ο  Αλέξανδρος   δεν  κατείχε  τέλεια  την  τέχνη  των   δημοσίων  σχέσεων . 

#  Παραθέτω   ένα   εδάφιο  απο  την  ιστορία   του  Αρριανού :



Τί  δείχνει   αυτό ;  Κατα  την  γνώμη  μου   μια  αδυναμία   να  αντιληφθεί  (  ο  Αλέξανδρος  )   την  εικόνα   που  παρουσίαζε  προς   τον  έξω  κόσμο . Δεν  είχε  καταλάβει  τις  δυσαρέσκειες   που  δημιουργούσε  η  πολιτική  του   και  δεν  είχε  την  ευελιξία    να  αντιδρά   σωστά   όταν  η  δυσαρέσκεια  εκδηλωνόταν .


ΛΑΘΗ  ΠΕΡΙ  ΤΗΝ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ :

  #  Προήλασε   μέσα  στην   Περσία   ενώ  ο  στρατός  του  ήταν  μια  σταγόνα  μέσα  στον  ωκεανό  των  βαρβάρων .  Προτού  ενισχύσει    αριθμητικά  τον Ελληνισμό   στην  Περσία  ,  εισβάλλει  στην  Ινδία  που  ήταν  ακόμη  πιό πολυάνθρωπη  χώρα !  Είναι  θαύμα  πώς   μπόρεσε  να  κυριαρχήσει   πάνω  σε  τόσο  πληθυσμό   αλλοφύλλων   με  τόσο  λίγο  στρατό . Ίσως   οφειλόταν  σε  κάποιο  ιδιαίτερο  ταλέντο  του  Αλεξάνδρου .
Τότε  είχε  την  ευκαιρία   να  ελληνοποιήσει τους   βαρβάρους   και    την  έχασε .  Είχε  την  ευκαιρία  να  εισπράξει   την  "αμοιβή"   απο  την  ανθρωπότητα   για  την  προσφορά  των  Ελλήνων .  Και  εξηγώ : 
 Πηγαίνεις    σε  έναν  βαρβαρικό  κόσμο    όπου   τα   φυσικά  φαινόμενα   ερμηνεύονται   σαν   αποτέλεσμα  επιθυμίας  των  θεών .  Τους  λές  "Κυττάξτε , δεν  είναι  οι  θεοί   που  κάνουν  έκλειψη  Σελήνης . Είναι   φυσικό  φαινόμενο   και  μπορούμε   να  προβλέψουμε  πότε  θα   συμβεί ! "  .  Τα  καλύτερα    μυαλά  των  βαρβάρων    εκστασιάζονται   με  αυτή  την  αποκάλυψη .  Τους   ρωτάς   "Θέλετε  να  έρθετε   σε   μια  πόλη   που  θα   κτίσω  και  να  διδαχθείτε   όλα  αυτά  απο   σοφούς που  θα  φέρω  απο  την  Ελλάδα ;"  .  Φυσικά  αυτοί  δέχονται   πρόθυμα .
Τους  μαζεύεις   λοιπόν  και   έχεις  ελληνοποιήσει    την  πνευματική  αφρόκρεμα   του  έθνους  .  Σύντομα   και  οι  υπόλοιποι   θα  ελληνοποιηθούν .
Σήμερα    δεν  πιάνει  αυτό  το  κόλπο    διότι   όλοι  πλέον  πήραν  (  δωρεάν )   το   μυστικό  όπλο   των   Ελλήνων  ( την  Επιστήμη )   και   δεν  μας   έχουν  ανάγκη . Πρέπει    να   βρούμε   κάτι  θελκτικότατο   που  να  μην  το  δίνει  άλλος  ώστε  να   πείσουμε  τα  εκλεκτά  μυαλά  να  ελληνοποιηθούν .

#  Δεν   όρισε  διάδοχο .   Αυτό  οδήγησε   σε  αλληλοσφαγή  των    στρατηγών του   και  παρακμή  του  Ελληνισμού .

Συμπεράσματα  : 
  Ο  Αλέξανδρος   ήξερε  τα    ζητήματα  μάχης  τέλεια .  Γνώριζε   την   ψυχολογία  του  στρατιώτη    στην  μάχη ,  γνώριζε  τις  αντοχές  του  ,  τις  δυνατότητές   του ...    Στα  ζητήματα   της  ειρήνης   όμως  είχε  προφανείς  αδυναμίες .
Έπρεπε   να   ακούει  τις    γνώμες   των  στρατηγών  του  (όπως  ο  πατέρας   του ) .  Το   καλύτερο  βέβαια  θα  ήταν  αν  υπήρχε  το   Καθοδηγητικό   Συμβούλιο   του   Ελληνισμού  που θα  χάραζε   πολιτική .
Φαίνεται    οτι  ο  σκοπός   των  ενεργειών  του ήταν  η  υστεροφημία  :  Να  λένε   οι  επόμενες    γενιές   οτι  ο   Αλέξανδρος   κατόρθωσε  πιό  πολλά    απο  τον  Ηρακλή  και   τον  Διόνυσο  (  αμφότεροι   είχαν   εκστρατεύσει  στην  Ινδία ) . Η  τιμωρία  των  Περσών   ήταν   το  πρόσχημα   της  εκστρατείας  . Οι   Ινδοί   δεν  είχαν  βλάψει   την Ελλάδα  .  Γιατί    εισέβαλλε    στην  χώρα  τους ;

Η  εκστρατεία    στην   Ασία   ήταν  μια   μοναδική  ευκαιρία   για  τον  Ελληνισμό που  όμως  άφησε  σχετικά  μικρά  και  εφήμερα ωφέλη .  Τα  ωφέλη  θα  μπορούσαν  να  είναι    απείρως  μεγαλύτερα  εάν  στο  τιμόνι του   Ελληνισμού  βρισκόταν  μια   ομάδα  σοφών  και  όχι  ένας   εικοσάχρονος .
Θα  πρέπει   όμως   τουλάχιστον  να  του  αναγνωρίσουμε   οτι  δεν  ήταν  ένας   ΣΥΝΗΘΗΣ    εικοσάχρονος .  Αυτός  ο   παθιασμένος   εικοσάχρονος   έριξε  ένα  βέλος   που  ξέσκισε   το  φράγμα  του  χρόνου   και  έφθασε   2300   χρόνια   μετά ,  σε  εμάς . Σε  πρόσφατη   δημοσκόπηση  για  τον  σπουδαιότερο  Έλληνα   όλων  των  εποχών   αυτός   ο  εικοσάχρονος , που  έζησε  πριν  2300  χρόνια  ,  βγήκε  πρώτος ! 

ΠΗΓΗ :  http://lofos.info