Παρθενώνας 10 πράγματα που ίσως να μην γνωρίζεται για το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας

Ο Παρθενώνας είναι το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας. Μιας και αποτελεί ένα σημαντικό αξιοθέατο της πόλης και πόλος έλξης εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρόνο, ας δούμε μερικά πράγματα παρακάτω γι’ αυτό που πολλοί ίσως δεν γνώριζαν.

10. Ο Παρθενώνας ή ο Ιερός βράχος ο οποίος βρίσκεται στην ακρόπολη των Αθηνών, χτίστηκε για αμυντικούς σκοπούς. Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την Ακρόπολη για να έχουν μία καλύτερη εικόνα των θέσεων των εχθρών τους.

9. Στις πλαγιές της Ακροπόλεως έχουν ανακαλυφθεί νεολιθικά λείψανα τα οποία δείχνουν μία συνεχόμενη ύπαρξη πολιτισμών και οικισμών στο λόφο τουλάχιστον από το 2800 π.Χ, δηλαδή πολύ πριν από τον μινωικό και μυκηναϊκό πολιτισμό.

Θαλής ο Μιλήσιος : Η πρώτη Ηλιακή έκλειψη

Ο Θαλής ο Μιλήσιος καταγράφει για πρώτη φορά στον κόσμο ηλιακή έκλειψη
Η πρώτη έκλειψη Ηλίου που γνωρίζουμε ότι προβλέφτηκε με ακρίβεια είναι εκείνη της 28ης Μαΐου 585 π.Χ. Η πρόβλεψη έγινε από τον Θαλή το Μιλήσιο. Μάλιστα η έκλειψη εκείνη έγινε η αφορμή να παύσουν οι εχθροπραξίες ανάμεσα στους Μήδειους και τους Λήδειους.

Συγκεκριμένα, αναφέρονται τα εξής:

Η έκλειψη Ηλίου της 28ης Μαΐου 585 π.Χ. είναι φημισμένο αστρονομικό γεγονός που ίσως να επηρέασε την παγκόσμια ιστορία. Είναι επίσης η πρώτη έκλειψη Ηλίου, που γνωρίζουμε ότι προβλέφτηκε με ακρίβεια ως προς το χρόνο και τον τόπο που θα γινόταν.

Οι Δρύοπες και τα «Δρακόσπιτα» της Εύβοιας

Στην περιοχή της νότιας Εύβοιας εντοπίζονται αρκετές αρχαίες μεγαλιθικές κατασκευές, όπως τα μυστηριώδη κτίσματα που αποκαλούνται «Δρακόσπιτα», αλλά και οχυρώσεων με ογκώδη λιθοδομή, με εμφαντικά παραδείγματα τις ακροπόλεις της Δύστου και των Στυρών.

Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί πλείστες θεωρίες σχετικά με τους δημιουργούς αυτών των κυκλώπειων οικοδομημάτων, πολλές από τις οποίες εμπίπτουν στην σφαίρα της φαντασίας. Ωστόσο, από την ενδελεχή έρευνα των πρωτογενών ιστορικών πηγών, συνάγεται ότι περί τα μέσα της Υστεροελλαδικής εποχής (ΥΕ, 1600 – 1100 π.Χ.) το νότιο τμήμα της νήσου είχε εποικιστεί από τους Δρύοπες, με την παρουσία τους να είναι διαχρονική σε ολόκληρη την περίοδο της αρχαιότητας. Θεωρώντας ότι η πολιτιστική επίδραση τους είχε γενεσιουργό ιδιοσυγκρασία για τον τόπο, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσουμε την προέλευση και την γεωγραφική ανάπτυξη αυτών των προγονικών κατοίκων της Εύβοιας, που αναμφίβολα ανέγειραν εκείνα τα καταπληκτικά μνημεία, αποκλείοντας στο τέλος όλες τις άλλες προτεινόμενες περιπτώσεις.

Βρέθηκε σαρκοφάγος με το Θεό Έρωτα στην Νίκαια (της επαρχίας της Προύσας στην Τουρκία)

Ο θεός έρωτας ανάμεσα σε λουλούδια λωτού και αναπαραστάσεις με κεφαλές λιονταριών στολίζουν το κάλυμμα μιας ακόμη σαρκοφάγου, της τρίτης κατά σειρά, που βρέθηκε σε ελαιώνα στην πόλη Ιζνίκ (Νίκαια) της επαρχίας της Προύσας στην Τουρκία, μόλις 90 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη και... χρονολογείται στην Υστερη Αρχαιότητα (3ος αιώνας μχ).

Το 2015 είχε βρεθεί μια παρόμοια σαρκοφάγος που φέρεται να ανήκει σε βασίλισσα και τον περασμένο Σεπτέμβριο άλλη μία και οι Τούρκοι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι στον ελαιώνα υπήρχε μια μεγάλη, αρχαία νεκρόπολη, με περίτεχνους ταφικούς θαλάμους, στους οποίους έχουν βρεθεί παραστάσεις μυθολογικών προσώπων, όπως της Μέδουσας, του Ηρακλή, αλλά και του Ερωτα.

Ο μύθος της Αμυγδαλιάς

Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς, η οποία ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα. Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα επέστρεφε από την Τροία.

Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο,  τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της. Έτσι κι έγινε, και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της.

O Θεόκριτος, περιγράφει την συνάντηση δυο φιλενάδων τον 3ο π.χ αιώνα

Ο Θεόκριτος (Συρακούσες 315 π.χ. - 260 π.χ) ήταν ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της Ελληνιστικής εποχής, πρωτοπόρος της βουκολικής ποίησης που άνθισε περίπου τον 3ο π.χ αιώνα...
Για τη ζωή του Θεόκριτου δεν διαθέτουμε πολλές πληροφορίες, ενώ όσα γνωρίζουμε προέρχονται κυρίως από το ίδιο το έργο του. Ο Θεόκριτος αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικούς ποιητές του αρχαίου κόσμου. Με το ποιητικό του έργο, αποτέλεσε τον ιδρυτή της αποκαλούμενης και βουκολικής ποίησης. Σε αρκετά ποιήματα των Ειδυλλίων η θεματολογία βασίζεται στον ποιμενικό βίο, ενώ τα υπόλοιπα στηρίζονται σε θέματα μυθικού ή ερωτικού περιεχομένου, χωρίς να απουσιάζουν και ύμνοι ή ποιήματα επικού χαρακτήρα. Από το σύνολο του έργου του, διασώθηκαν τριάντα ποιήματα, που αργότερα συγκεντρώθηκαν κάτω από το γενικό τίτλο Ειδύλλια.

Πώς βγήκε η έκφραση «Να δούμε μια άσπρη μέρα»

Το μαύρο είναι για τον δυτικό άνθρωπο το χρώμα-σύμβολο της σκοτεινιάς, της δυσπραγίας, του πένθους. Και μέσα σ’αυτή τη γενική σκοτεινιά, άτομα και λαοί περιμένουν την ανάκαμψη, τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής, περιμένουν να δουν την «άσπρη μέρα». Το άσπρο σε αντίθεση προς το μαύρο, άρα φως, ευπραγία, χαρά. Θεωρητικά μπορούμε να πούμε πως η διάκριση είναι απλή, εννοιολογική και ψυχολογική. Ωστόσο, ο συμβολισμός του χρώματος έχει επικρατήσει και σε άλλες χρήσεις. Παλιότερα, όταν οι εκλογές γίνονταν με σφαιρίδια, υπήρχαν λευκά και μαύρα.

«Tου έσυρε τα εξ αμάξης» μια αρχαία έκφραση, που συνδέεται με τα Ελευσίνια Μυστήρια

Η κόντρα των «γνήσιων» Αθηναίων με τους «αλλόθρησκους» και οι μεταξύ τους βρισιές

«Τα εξ αμάξης» ή «Του έσυρε τα εξ αμάξης» είναι μια αρχαία έκφραση, που συνδέεται με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Και σήμερα υπάρχουν ανάλογες εκφράσεις, όπως: «Του ‘συρε όσα σέρνει η σκούπα», «Του τα ‘πε από την καλή», κλπ. αλλά καμία δεν αποδίδει εκείνο που υπονοούν «τα εξ αμάξης».

Πως ένα έλος έσωσε την Αθήνα από τους Πέρσες

Τα ξύλινα τείχη που προφήτευσε το μαντείο των Δελφών, δηλαδή τα καράβια, έσωσαν τους Αθηναίους στην περίοδο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. Ένα έλος, είχε σώσει την ίδια την Αθήνα από τους Πέρσες, δέκα χρόνια πριν.

Ήταν το έλος της Μπρεξίζας, που, όπως αναφέρουν στο νέο βιβλίο «Μάχη του Μαραθώνα, η Ανατροπή» οι δύο συγγραφείς, επιλέχθηκε ευφυώς από τους στρατηγούς και συνέτεινε τα μέγιστα ώστε η πλάστιγγα της νίκης να γείρει στην πλευρά των Ελλήνων.

Λατινικό Αλφάβητο το Αλφάβητο των Ελλήνων της Κύμης

Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν, άραγε, ότι το Λατινικό Αλφάβητο στο οποίο γράφουν όλες οι Χώρες του Δυτικού Κόσμου είναι το Αλφάβητο των Ελλήνων της Κύμης; Την Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009, στην εκπομπή «Άξιον Εστί» της ΕΤ-3, ο Βασίλης Βασιλικός φιλοξένησε τον καθηγητή της Κρητικής Αρχαιολογίας Γιάννη Σακελλαράκη, ο οποίος μίλησε για την μεγάλη ανακάλυψη της γυναίκας του Έφης:

Η Έφη Σακελλαράκη, όπως θα ακούσετε να λέει ο καθηγητής, ανεκάλυψε την ακριβή θέση της Αρχαίας Κύμης στην Εύβοια, και γι’ αυτό τον λόγο την λατρεύουν οι Ιταλοί.

Τα ενδύματα των αρχαίων Ελλήνων

Τα ρούχα των αρχαίων Ελλήνων ράβονταν και φοριόνταν πολύ εύκολα. Συνήθως ήταν ένα τετράγωνο κομμάτι υφάσματος που δε χρειαζόταν ιδιαίτερη δουλειά για να φτιαχτεί.

Το πιο συνηθισμένο ένδυμα που φορούσαν τόσο οι γυναίκες, όσο και οι άνδρες έμοιαζε με μακριά πουκαμίσα και λεγόταν πέπλος ή χιτώνας. Πάνω απ’ αυτό φορούσαν ένα μανδύα που λεγόταν ιμάτιο. Το ιμάτιο ήταν ένα τετράγωνο ύφασμα, συνήθως μάλλινο, το οποίο έφεραν οι άνδρες κατάσαρκα και ενίοτε πάνω από τον χιτώνα, οι δε γυναίκες πάντοτε σχεδόν... ως πανωφόρι, πάνω από τον χιτώνα ή τον πέπλο.

Η γένεσις της Ελληνικής γραφής πριν από 7000 χρόνια

Τo ζήτημα της γενέσεως της γραφής υπήρξε εδώ και πολλά έτη σημείο τριβής και πεδίο αναπτύξεως διαφόρων θεωριών. Από τα τέλη του 18ου αι. όμως, και ιδιαιτέρως από το 1816 και έπειτα, το ζήτημα της γραφής ετέθη επί νέων, «ινδοευρωπαϊκών» βάσεων. Η έκφρασης της ινδοευρωπαϊκής -βλ. ινδογερμανικής- θεωρίας από τον Βορρά, καθαρό προϊόν του αναγεννημένου γερμανικού εθνικισμού, μετά την νικηφόρο λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων, δεν ήταν δυνατό να αφήσει εκτός το ζήτημα της γραφής. Όφειλε και η γραφή να καταστεί εφεύρημα των ανύπαρκτων ινδοευρωπαίων Αρίων.