Φαινομενικά είμαστε εγκιβωτισμένοι, εγκλωβισμένοι μεταξύ ενός
παρελθόντος και ενός μέλλοντος που αναδύουν αρώματα μιας ατελείωτης και
πανίσχυρης πολυπρόσωπης προδοσίας, με τόσες αλληλοδιαπλεκόμενες αφετηρίες που
«φαίνονται» ανυπέρβλητες...
Ποιος όμως ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ, ποιος είναι ο οδηγός που μας
κατευθύνει εκεί που νομίζουμε ότι θέλουμε να πάμε ; Ποιος είναι ο
μετασχηματιστής, ο πομπός της πραγματικότητας ; Έχουμε συνείδηση ; Και πόσο
ισχυρή είναι ;
Μήπως απλά χρειάζεται να ξεσκονίσουμε τα καλώδια του μυαλού
μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι παριστάνουμε τις μαριονέτες στα χέρια μιας
ουσιαστικά ανίσχυρης δολοπλοκίας, όσο καλά δικτυωμένη κι αν «φαίνεται» σε
παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο ;
Ανίσχυρης διότι χωρίς την συμβολή μας δεν μπορεί να πραγματωθεί...
Μας έχουν πείσει πως για να ζήσουμε πρέπει να αγοράσουμε την
ομπρέλα τους, θυσιάζοντας τα πάντα. Όμως ΔΕΝ ΒΡΕΧΕΙ. Τότε γιατί έχουμε γίνει
εργοστάσια παραγωγής φόβου, τροφοδοτώντας τον σαδισμό εκείνων που δεν
αναγνωρίζουν την έννοια της Ζωής, εκείνων που περιφέρουν το σκοτάδι τους και
στέκονται μπροστά στον Ήλιο... προσπαθώντας να τον σβήσουν.
Αλλοίμονο, κάποια πράγματα δεν έχουν διακόπτη.
Ίσως ήρθε η ώρα της μετα-σκέψης.
Να αρχίσουμε ΣΟΒΑΡΑ να «σκεφτόμαστε τις σκέψεις μας», την
μήτρα της συναισθηματικής, κοινωνικής και οικονομικής ενέργειας μας.
Να μετακινήσουμε την Ζωή μας από τον χώρο της υποβόλιμης άγνοιας
στο πεδίο της συνειδητής δημιουργίας των ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ επιθυμιών και απαιτήσεων,
αναλαμβάνοντας ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΑΣ.
Χωρίς να υποδυόμαστε εμείς τα πιόνια στην σκακιέρα, κανείς
δεν μπορεί να παίξει σκάκι με το μυαλό μας, άρα ούτε και με την Ζωή μας. Αναρωτιέμαι
αν το πήραμε το μάθημα, ή λαχταρούμε κι άλλες φάπες από την «Βασίλισσα» και
τους ακόλουθους της ;
Έχουμε ακόμα ανάγκη τους εσωτερικούς βαρβάρους,
συνοδευόμενους πάντα από μια - βραχυπρόθεσμα «καλόβολη» αλλά μακροπρόθεσμα και
ουσιαστικά, απόλυτα καταστροφική - νοητική
οκνηρία και την υποταγή στην σκέψη των «άλλων», ή πλησιάζει η Ώρα να τους πούμε
: Άντε Γεια !
Κι αν τα κάτωθι αληθεύουν, δεν είναι κρίμα να τα
αγνοούμε ;;;
«...Είμαστε εστιακά σημεία συνειδητότητας με μιαν
αφάνταστη δημιουργικότητα. Όταν μπαίνουμε στην αυτοδημιούργητη ολογραμμική
αρένα που ονομάζουμε χωροχρόνο, αρχίζουμε αμέσως να παράγουμε σωματίδια
δημιουργικότητας, τα εικονόνια, σ’ ένα βίαιο αδιάκοπο πυροτεχνικό κατακλυσμό.
Τα εικονόνια δεν έχουν δικό τους ηλεκτρικό φορτίο, αλλά αποκτούν μιαν έντονη
πόλωση μέσα από τις στάσεις μας και από τη δύναμη της επιλογής και της
επιθυμίας μας, και σχηματίζουν σύννεφα ιδεονίων, μιας οικογένειας σωματιδίων με
πολύ υψηλή ενέργεια, τα οποία μπορεί να είναι θετικά, αρνητικά ή ουδέτερα».
.......
«Μερικά από τα πιο συνηθέστερα θετικά ιδεόνια
είναι τα αγαλλιόνια, τα ενθουσιόνια, τα ραψωδόνια και τα ιλαρόνια. Στα
συνηθέστερα αρνητικά ιδεόνια συμπεριλαμβάνονται τα θλιβερόνια, τα μαρτυρόνια,
τα αγχόνια, τα αγωνιόνια και τα μιζερόνια.
Απεριόριστοι αριθμοί ιδεονίων δημιουργούνται σε
μιαν ασταμάτητη έκρηξη, σε έναν καταρράχτη δημιουργικότητας που ξεχύνεται μέσα
από κάθε κέντρο προσωπικής συνείδησης. Σχηματίζουν νέφη ιδεονίων που μπορούν να
είναι ουδέτερα ή έντονα φορτισμένα – αβαρή, ελαφρά ή βαριά σαν μολύβι, ανάλογα
με την φύση των κυρίαρχων σωματιδίων τους.
Κάθε νανοδευτερόλεπτο ένας απεριόριστος αριθμός
από νέφη ιδεονίων αποκτούν κρίσιμη μάζα και στη συνέχεια μετατρέπονται με
κβαντικές εκρήξεις σε κύματα πιθανότητας υψηλής ενέργειας, που εξαπλώνονται με
ταχυονικές ταχύτητες μέσα σε ένα αιώνιο απόθεμα υπερκορεσμένων εναλλακτικών
γεγονότων. Ανάλογα με το ηλεκτρικό φορτίο και τη φύση τους, τα κύματα
πιθανότητας αποκρυσταλλώνουν ορισμένα από αυτά τα δυνητικά γεγονότα, εκείνα που
ταιριάζουν στη νοητική πολικότητα της συνείδησης που τα δημιούργησε, και τα
μετατρέπουν έτσι σε ολογραφικά φαινόμενα.....»
.........
«Τα υλοποιούμενα γεγονότα συνιστούν την εμπειρία
του συγκεκριμένου νου, και εμπεριέχουν όλα τα χαρακτηριστικά της φυσικής δομής
που είναι απαραίτητα για να καταστούν πραγματικά και διδακτικά για τη συνείδηση
που τα δημιούργησε. Αυτή η αυτόνομη διαδικασία είναι η πηγή από την οποία
απορρέουν όλα τα αντικείμενα και γεγονότα που εμφανίζονται στο θέατρο του
χωροχρόνου.
Η πειστικότητα της θεωρίας των εικονονίων έγκειται
στο γεγονός ότι μπορεί να επαληθευτεί σε προσωπικό επίπεδο. Η υπόθεση αυτή
προβλέπει πως όταν εστιάζουμε τη συνειδητή μας πρόθεση στα θετικά στοιχεία που
επιβεβαιώνουν τη ζωή, όταν προσηλώνουμε τη σκέψη μας σε αυτές τις αξίες,
πολώνουμε μάζες θετικών ιδεονίων, δημιουργούμε ωφέλιμα κύματα πιθανότητας, και
φέρνουμε στην εμπειρία μας χρήσιμα εναλλακτικά γεγονότα, τα οποία διαφορετικά
θα φαίνονταν να μην υπήρχαν.»
«Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με την παραγωγή
αρνητικών γεγονότων, όπως και με την παραγωγή ενδιάμεσων γεγονότων ανάμεσα στο
θετικό και το αρνητικό. Σκόπιμα ή άθελά μας, εν γνώσει ή εν αγνοία μας, όχι
απλώς επιλέγουμε αλλά δημιουργούμε τις ορατές εξωτερικές συνθήκες που
παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο συντονισμό με τον εσωτερικό μας κόσμο.
Τέλος»
Απόσπασμα από το :
«Απόδραση από τη Σιγουριά – ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ
ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»
(σελ. 189-191)
Του Richard Bach, Συγγραφέα των Best Sellers :
Γλάρος Ιωνάθαν Λίβιγκστον, Ψευδαισθήσεις, Γέφυρα Παντοτεινής Αγάπης και Ένα.
Εκδόσεις ΔιόπτραΜαρία Καλαμπάκα
ΠΗΓΗ http://ellaas-omoiwn.blogspot.gr/2012/08/blog-post_22.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου