Οι πέτρες χρονολογούνται μεταξύ 3.300 π.Χ.- 4.500 π.Χ. Είναι στοιχισμένες σε παράλληλες σειρές που φτάνουν σε μήκος το ένα χιλιόμετρο, ενώ υπάρχουν πέτρες που φτάνουν σε ύψος τα 12 μέτρα. Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1860. Μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι έχουν βρεθεί 10.000 πέτρες, οι οποίες χωρίζονται σε τρεις ομάδες με διαφορετικές ονομασίες. Η Μενέκ, αποτελείται από έντεκα σειρές, η Κερμάριο από δέκα και η ομάδα Κέρλεσκαν, είναι η μικρότερη με 555 πέτρες.
Σύμφωνα με τον θρύλο, οι πέτρες είναι μαρμαρωμένοι παγανιστές, που εκδιώχθηκαν από τους χριστιανούς. Ο ιερέας τους μετέτρεψε σε πέτρες και από τότε στέκονται αγέρωχοι στη νοτιοδυτική Γαλλία.
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ήταν ο παράνομος γιος της πριγκίπισσας του Ντιφέντ. Πρόκειται για μυθικό πρόσωπο του Μεσαίωνα, το οποίο θεωρείτο ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες.
Η χρησιμότητα των πετρών και της διάταξής τους είναι άγνωστη. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η θέση τους δεν είναι τυχαία. Αρχικά, πίστευαν ότι συνδέονταν με τη θέση του ηλίου.
Τη δεκαετία του ’70 ο Σκωτσέζος μηχανικός Αλεξάντερ Τομ, πίστευε ότι επρόκειτο για σεληνιακό παρατηρητήριο, ωστόσο η θεωρία του αμφισβητήθηκε. Ίσως χρησιμοποιήθηκαν από τους Δρυίδες για τελετουργικά.
Στο πέρασμα των αιώνων πολλές πέτρες εξαφανίστηκαν, καθώς χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή οδικών δικτύων και κτιρίων. Σήμερα η αρχαιολογική περιοχή θεωρείται δημοφιλές αξιοθέατο της Γαλλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου