100 χρόνια απο την πρώτη ανάβαση στον Όλυμπο

 

O Φιλέλληνας Ελβετός François Frédéric Boissonnas ή απλά Fred Boissonnas είναι ο πρώτος ξένος φωτογράφος που περιηγήθηκε τόσο πολύ στον ελληνικό χώρο, από το 1903 και για περίπου τρεις δεκαετίες αργότερα. Ταξίδεψε από την Πελοπόννησο ως την Κρήτη και τον Όλυμπο και από την Ιθάκη ως το Άγιο Όρος. Περιηγήθηκε, φωτογράφισε, έγραψε. Το έργο του, πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα.

 

Μέσα από τις φωτογραφίες και τα λευκώματά του παρουσιάζει ένα πανόραμα της Ελλάδας του μεσοπολέμου, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για την Ελλάδα την ίδια περίοδο. Η μεγάλη πίστη και ο θαυμασμός του για τη χώρα αυτή μεταδίδονται μέσα από το έργο του με μια τρυφερότητα και μια αγάπη που η δύναμη τους ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, δίνει ψυχή σ’ αυτά τα κομμάτια χαρτιού, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει απλές φωτογραφίες… 

Λίγοι αγάπησαν την Ελλάδα όσο ο Fred Boissonnas. Ο ίδιος έγραψε στα 1910: «Αυτός ο λαός, τόσο στις ακτές όσο και στο εσωτερικό της χώρας, ο ψαράς της Αίγινας, ο γεωργός της Αργολίδας, ο βοσκός του Χελμού ή του Παρνασσού, όλος αυτός ο λαός έχει τόσο σπινθηροβόλο πνεύμα, τόση καλοσύνη, τόσο πάθος για την ελευθερία, μια τέτοια λατρεία για το παρελθόν του, μια τέτοια προσήλωση στις αρχαίες συνήθειες….».

Ο Daniel Baud-Bovy (Ντανιέλ Μπο-Μποβύ), πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης, ο οποίος συνταξίδεψε με τον Fred Boissonnas στην Ελλάδα, είπε σε μια διάλεξη το 1931: «Στην Ελλάδα, όπου άλλοι δεν πήγαιναν παρά γυρεύοντας ερείπια, εμείς ανακαλύπταμε μια φύση και έναν λαό. Και από τότε το σχέδιό μας ήταν όχι μόνο να ασχοληθούμε με τη λαμπρότητα των αρχαίων μνημείων αλλά να ξαναζωντανέψουμε τα τοπία που τα περιβάλλουν, τους ανθρώπους που είναι οι καθημερινοί μάρτυρές τους».

 

Οι δύο Ελβετοί, με τη συνοδεία του νεαρού κυνηγού Χρήστου Κάκκαλου από το Λιτόχωρο (γνωστός σήμερα από το καταφύγιο του Ολύμπου που φέρει το όνομά του) «πάτησαν» για πρώτη φορά την κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα, τον Αύγουστο του 1913. H πρώτη προσπάθειά τους έγινε στις 30 Ιουλίου. Αφού διανυκτέρευσαν στο Μοναστήρι του Αγ. Διονυσίου. Στις 2 Αυγούστου επιχειρούν και πάλι και φθάνουν σε μια κορυφή που τη θεωρούν την ποιο υψηλή. Την ονομάζουν «Κορυφή της Νίκης» προς τιμή της μάχης του Σαρανταπόρου και σε πρόχειρο βωμό τοποθετούν τις κάρτες τους και την σημαία της Ελβετίας. Όταν διαλύθηκε η ομίχλη διαπίστωσαν ότι η πραγματική υψηλότερη κορυφή βρισκόταν ακόμη ψηλότερα. Η επιμονή του Χρήστου Κάκκαλου οδηγεί τους τρεις ορειβάτες στον Μύτικα.

Ο Δήμος Λιτοχώρου (σήμερα έδρα του Δήμου Δίου-Ολύμπου) εξέδωσε το 2002, έναν ιδιαίτερα επιμελημένο τόμο με τίτλο «Ο Όλυμπος του Boissonnas» (συγγραφέας Γ. Κυρίτσης), όπου έχει περιλάβει μεγάλο αριθμό φωτογραφιών του Ολύμπου και διάφορα ιστορικά στοιχεία. Τα αρνητικά των φωτογραφιών αυτών αποκτήθηκαν από συγγενείς του Boissonnas στην Ελβετία.

Για τον Όλυμπο ο Boissonnas έγραψε μεταξύ των άλλων: «Κανένα έθνος δεν έχει μια έκταση που να μπορεί να συγκριθεί με την περιοχή του Όλυμπου, τόσο πλούσια σε μύθους, αναμνήσεις ιστορικές, ομορφιές κάθε λογής και δυνατότητες για εκμετάλλευση».

ΠΗΓΗ : ΕΛΤΑ