Ἐκ δὲ Τυφωέος ἔστ᾽ ἀνέμων μένος ὑγρὸν ἀέντων,
νόσφι Νότου Βορέωτε καὶ ἀργέστεω Ζεφύροιο·
οἵ γε μὲν ἐκ θεόφιν γενεή, θνητοῖς μέγ᾽ ὄνειαρ·
Οἱ δ᾽ ἄλλοι μαψαῦραι ἐπιπνείουσι θάλασσαν·
αἳ δή τοι πίπτουσαι ἐς ἠεροειδέα πόντον,
πῆμα μέγα θνητοῖσι, κακῇ θυίουσιν ἀέλλῃ·
ἄλλοτε δ᾽ ἄλλαι ἄεισι διασκιδνᾶσί τε νῆας
ναύτας τε φθείρουσι· κακοῦ δ᾽ οὐ γίγνεται ἀλκὴ
ἀνδράσιν, οἳ κείνῃσι συνάντωνται κατὰ πόντον·
αἳ δ᾽ αὖ καὶ κατὰ γαῖαν ἀπείριτον ἀνθεμόεσσαν
ἔργ᾽ ἐρατὰ φθείρουσι χαμαιγενέων ἀνθρώπων
πιμπλεῖσαι κόνιός τε καὶ ἀργαλέου κολοσυρτοῦ.
-----
Απ' τον Τυφωέα προέρχεται το υγρό μένος της πνοής
των ανέμων, του Βορέα και του Αργεστοζέφυρου, όχι
του Νότου. Είναι θεογενείς, μέγα όφελος των θνητών.
Οι άλλοι πνέουν άστατα πάνω στην θάλασσα κι είναι
αυτοί που πέφτουν στον νεφελώδη πόντο, μεγάλη
συμφορά για τους θνητούς, μαίνονται σε θύελλα κακή.
Οπουδήποτε φυσούν, σκορπίζουν τα πλοία και τους
ναύτες καταστρέφουν. Στήριξη δεν υπάρχει για τους
άνδρες εμπρός στο κακό, όταν τους συναντούν στον
πόντο. Αυτοί κ' επάνω στην απέραντη , γεμάτη άνθη
γη, φθείρουν τ' αγαπητά έργα των κατωγέννητων
ανθρώπων, γεμίζοντάς τα σκόνη και οχληρή ταραχή.
Θεογονία - Ησίοδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου