Σύμφωνα με την Εβραία ιστορικό και συγγραφέα, Ρένα Μόλχο, ο ελληνικός Αντισημιτισμός και οι Έλληνες δωσίλογοι της Θεσσαλονίκης, ήταν η κύρια αιτία αφανισμού τού εβραϊκού στοιχείου της πόλης. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι:
«Όχι μόνο δεν υπήρξε καμία αντίδραση αλλά πολύ μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού συνεργάστηκε με τον κατακτητή. Έχουμε περιπτώσεις όπως στη Ζάκυνθο που δεν χάθηκε ούτε ένας Εβραίος επειδή και ο μητροπολίτης Ζακύνθου και ο πρόεδρος αρνήθηκαν να δώσουν τις καταστάσεις και να καταδώσουν Εβραίους. Το ίδιο και στην Χαλκίδα. Και έχουμε περιπτώσεις σαν τα Γιάννινα και τη Θεσσαλονίκη με ποσοστό απώλειας, 98% και 96% αντίστοιχα. Όλα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι χριστιανοί κάτοικοι εκεί που ήθελαν διέσωσαν τους Εβραίους κι εκεί που δεν ήθελαν τους κατέδωσαν, ασχέτως αν δεν γνώριζαν ακριβώς τι τους περίμενε. Στη Θεσσαλονίκη οι χριστιανοί περίμεναν από πριν, από τον μεσοπόλεμο, από τη μεγάλη πυρκαγιά του '17, πώς και πώς να φύγουν οι Εβραίοι. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε πρωτεύουσα προσφύγων. Αυτοί μεταξύ άλλων ζούσαν σε συναγωγές, πήγαιναν και σε εβραϊκά σχολεία που επιτάχθηκαν γι' αυτόν τον σκοπό...
Ο Λευτέρης Σταυριανός, που ήταν καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Κολούμπια, έγραψε ένα άρθρο για τους Εβραίους το '48, όπου υποστηρίζει ότι 12.000 χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη εκμεταλλεύθηκαν τις περιουσίες των Εβραίων, αμειβόμενοι για τη συνεργασία τους με τους Γερμανούς. Όταν υπάρχει ένα νούμερο 12.000 άνδρες, πολλαπλασιάζεται δημογραφικά επί 5, για να δείτε πόσα άτομα στην πόλη επωφελήθηκαν. Άρα, 60.000 χριστιανοί. Οι Εβραίοι ήταν 50.000, άρα μας μένουν και 100.000 χριστιανοί αθώοι... Τόσους κατοίκους είχε η Θεσσαλονίκη τότε. Το 1/3 των χριστιανών συνεργάστηκε... Οι Εβραίοι, αυτοί που επέζησαν, γνωρίζουν ποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, ξέρουν πώς έγιναν οι περιουσίες εν μια νυκτί μέσα στην κατοχή... Στη Θεσσαλονίκη το νούμερο απώλειας των Εβραίων είναι 96%, που είναι 4 μονάδες υψηλότερο και από το Βερολίνο! Δηλαδή μέσα στη “φωλιά του λύκου” ήταν μικρότερο το ποσοστό απώλειας απ' ότι εδώ... Πώς μεταφράζεται αυτό το πράγμα;... Η Θεσσαλονίκη δεν θα πρέπει να είναι υπερήφανη γι' αυτό το κομμάτι της Ιστορίας της... Γι' αυτό και δεν διδάσκεται τίποτε στη Θεσσαλονίκη περί Εβραίων. Ενώ πριν από τον πόλεμο υπήρχε μάθημα Εβραιολογίας. Τώρα γιατί δεν υπάρχει;... Υπάρχει Αντισημιτισμός στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και είναι εντονότατος!».
Στο επισυναπτόμενο βίντεο όμως, έχουμε πολύ σκληρές αναφορές από την επίσης Εβραία και πανεπιστημιακό Οντέτ Βαρόν-Βασάρ που αποκαλύπτει για πρώτη φορά ότι υπεύθυνοι για την εξολόθρευση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί ήσαν και οι ίδιοι οι δωσίλογοι Εβραίοι, τα συνεργασθέντα με τους Γερμανούς εβραϊκά συμβούλια και ιδίως ο αρχιραβίνος της Θεσσαλονίκης, Κόρετς, που έδωσε τις λίστες με τους Εβραίους στους χιτλερικούς...
Ο Ραμπί Κόρετς μιλούσε άπταιστα Γερμανικά και η κοινότητα πίστεψε ότι είχε τις ικανότητες να διαπραγματευτεί με το καθεστώς των Ναζί. Ο Κόρετς παρασύρθηκε στις τακτικές του διαπραγμάτευσης. Σταθερά κατεύναζε τους Ναζί πιστεύοντας ότι αν υπάκουε στις εντολές τους, η Θεσσαλονίκη θα γλίτωνε. Τον Μάρτιο του 1943, στην πραγματικότητα ο Κόρετς συγκέντρωσε έναν αριθμό Εβραίων στη Θεσσαλονίκη και τους έστειλε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Πολωνία.
Ο θρυλούμενος ελληνικός Αντισημιτισμός δεν έπαιξε κανέναν ρόλο, λέει η Βασάρ, ενώ τονίζει πως ο τότε πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητος τη Θεσσαλονίκης, Σαλτιέλ, ήταν συνεργάτης των Γερμανών, όπως και ο διαβόητος Εβραίος δωσίλογος Ρεκανάτ, που δικάστηκε ως φιλοχιτλερικός μετά τον πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου