Μήπως το τηγανόσχημο που χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Κυκλαδίτες του 4000 π.Χ ήταν Πυξίδα

Η κεραμική αποτελεί για τη ζωή των αρχαίων Κυκλαδιτών μια από τις πλουσιότερες πηγές γνώσης. Τα περισσότερα αγγεία και σκεύη καθημερινής χρήσης ήταν πήλινα και τα πιο συνηθισμένα σχήματα ήταν πυξίδες («κουτάκια» για κοσμήματα), κρατηρίσκοι, αρύβαλλοι, ασκοί, κωνικά κύπελλα, κύλικες κλπ. Μεταξύ αυτών ήταν και τα τηγανόσχημα σκεύη που ονομάστηκαν έτσι λόγω του σχήματος τους που θυμίζει τηγάνι. Χρονολογούνται στην Πρωτοκυκλαδική Ι ή ΙΙ και η απεικόνιση ήταν συνήθως εμπνευσμένη από τον κόσμο της θάλασσας με αστερίες, κύματα (σπείρες), ήλιο κλπ.

Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τις επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού, γιατί, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία. Για τα -άγνωστης λειτουργικότητας- τηγανόσχημα αγγεία, που ονομάστηκαν έτσι, γιατί θυμίζουν τηγάνια, η κρατούσα αρχαιολογική άποψη είναι, ότι ίσως τους έβαζαν νερό και τα έκαναν καθρέπτη στον Ήλιο ή ότι τα γέμιζαν με θαλασσινό νερό, τα άφηναν στον Ήλιο κι έφτιαχναν αλάτι.


Παρατηρώντας προσεκτικά όμως, τις γραμμές, που είναι χαραγμένες σε τηγανόσχημο τού Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, διαφαίνεται, ότι η χρήση του ήταν τελείως διαφορετική από αυτή, που πιστεύουν οι αρχαιολόγοι. Αυτά, που είναι χαραγμένα πάνω του, δεν είναι απλές διακοσμητικές χαρακιές, αλλά αποτυπώνουν γεωγραφικές συντεταγμένες τής περιοχής των Κυκλάδων, οπότε, όπως θα εξετάσουμε παρακάτω, χρησιμοποιούταν σαν πυξίδα.

Ας δούμε πώς σύμφωνα με τον κ. Λούη Ρούσσο, λαογράφο και κάτοικο της Σύρου:

Από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης αγόρασα ένα τηγανόσχημο, ακριβές αντίγραφο από το πρωτότυπο, το οποίο έχει ένα μικρό χερούλι και κοίλη βάση. Επίσης, δανείστηκα κι ένα μεγαλύτερο σε μέγεθος τηγανόσχημο από το μικρό Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης τής Σύρου.

Παρατήρησα αυτά, που είναι χαραγμένα πάνω στο μικρό αγγείο και προσπάθησα να τα κατανοήσω. Πάνω από το μικρό χερούλι είναι χαραγμένες δυο κάθετες γραμμές, η μια λίγο πιο μεγάλη από την άλλη.

Παρατηρώντας προσεκτικά τις γραμμές διαπίστωσα, ότι η χρήση τού τηγανόσχημου είναι τελείως διαφορετική από αυτή, που πιστεύουν οι αρχαιολόγοι. Η γνώμη μου είναι, ότι αυτό το χρησιμοποιούσαν για πυξίδα κι αυτό αποδεικνύεται ως εξής: Βάζουμε μέσα στο αγγείο νερό και τοποθετούμε απαλά στο νερό μια μαγνητική βελόνα. Τότε, αυτή στρέφεται προς το μαγνητικό βορρά.

Στρέφουμε το αγγείο, ώστε να έρθει το χερούλι προς το βορρά και η βελόνα να δείχνει στη μικρή κάθετη γραμμή. Μέτρησα τη γωνία μεταξύ των δυο γραμμών, που είναι πάνω από το χερούλι. Η μια απέχει από την άλλη 5ο. Τόσο απέχει εδώ στη Σύρο ο μαγνητικός από τον βορρά (αστρικό).

Η κλίση τού άξονα τής Γης είναι 23,5ο, που καταδεικνύεται από τη χαρακιά 1. Το γεωγραφικό πλάτος τής Σύρου είναι 37,5ο (από τον Ισημερινό), δηλαδή 90ο-37,5ο=52,5ο από το βορρά (η γωνία μεταξύ Α και 2 τού τηγανόσχημου).

Το μικρό τηγανόσχημο έχει κοίλη βάση, για να περιστρέφεται εύκολα και χωρίς κραδασμούς, ώστε να μην βουλιάζει η μαγνητική βελόνα. Όσο για το μεγαλύτερο τηγανόσχημο με το μεγάλο χερούλι, έχω την άποψη, ότι χρησιμοποιούταν ως καπάκι τού μικρού, για να ηρεμεί το νερό σε περίπτωση, που φυσούσε αέρας. Γι’ αυτό έχει μεγάλο χερούλι, για να πιάνεται εύκολα.

Τα τηγανόσχημα μάς αποκαλύπτουν πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού. Είναι στην ουσία η φωνή των αρχαίων Κυκλαδιτών, που θα πρέπει να οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα στην αναθεώρηση τής Ιστορίας των Επιστημών, όπως έγινε και με τον Υπολογιστή των Αντικυθήρων.

Είναι φανερό από τις αναλύσεις των «γραμμένων» αριθμών στα τηγανόσχημα ότι παρατηρούσαν τις κινήσεις των πλανητών, κατέγραφαν την πορεία τους, γνώριζαν την συνοδική τους περίοδο (που η Γη, ο πλαντήτης και ο Ηλιος ξαναβρίσκονται στην ίδια ευθεία) και με αυτές τις κινήσεις, του Ηλίου, της Αφροδίτης, του Δία και του Άρη τηρούσαν ημερολόγια χρήσιμα για την ζωή τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αφροδίτη απεικονίζεται με οκτάκτινο αστέρι συνδέεται με την οκταετηρίδα που χρησιμοποιούν οι Έλληνες (99 μήνες με δυο «Ολυμπιάδες» 49 και 50 σεληνιακών μηνών). Είναι φανερό, δηλαδή ότι χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα σεληνοηλιακά ημερολόγια όπως αυτά που έχει ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.

Στον Κρατύλο (397d), ο Πλάτων ερμηνεύει την λέξη θεός από το ρήμα θέω που σημαίνει τρέχω και οι πρώτοι θεοί ήταν τα ουράνια σώματα που έτρεχαν στον ουρανό στα παλιά χρόνια πριν την εποχή του.
ΠΗΓΗ http://elhalflashbacks.blogspot.gr/