Από τις 15 Μαρτίου του 1917, ο πρώην Τσάρος, αποκαλούμενος πια Νικόλαος Ρομανώφ μετά την παραίτηση του από τον Θρόνο, ήταν αιχμάλωτος της Επανάστασης των Μπολσεβίκων. Η Προσωρινή Κυβέρνηση έβαλε τον Νικόλαο και την οικογένειά του σε κατ′ οίκον περιορισμό στο Ανάκτορο του Αλεξάνδρου στο Τσάρσκογε Σελό, 15 μίλια νότια από την Αγία Πετρούπολη. Τον Αύγουστο του 1917 η Κυβέρνηση Κερένσκι μετέφερε τους Ρoμανώφ στο Τόμπολσκ στα Ουράλια, στο σπίτι του πρώην Κυβερνήτη, ισχυριζόμενη ότι έτσι θα προστατευόταν από το εντεινόμενο επαναστατικό κλίμα. Όταν οι Μπολσεβίκοι ανέβηκαν στην εξουσία τον Οκτώβριο, τα μέτρα κράτησής τους έγιναν αυστηρότερα και η σκέψη να δικαστεί ο Νικόλαος ακουγόταν όλο και πιο συχνά.
Η
Αυτοκρατορική Οικογένεια Ρομανώφ. Από αριστερά προς τα δεξιά: Μεγ.
Δούκισσα Όλγα, Μεγ.
Δούκισσα Μαρία, Τσάρος Νικόλαος Β, Τσαρίνα
Αλεξάνδρα, Μεγ. Δούκισσα Αναστασία, Τσάρεβιτς
Αλεξέι και Μεγ. Δούκισσα
Τατιάνα.
Οικία
Ιπάτιεφ στο Αικατερίνμπουργκ όπου εκτελέστηκε η Τσαρική Οικογένεια.
Κατεδαφίστηκε στις
16 Σεπτεμβρίου 1977 με απόφαση του Πολιτικού Γραφείου
(Φωτογραφία του 1974).
Η αιχμάλωτη οικογένεια του Τσάρου.
Όλγα, Αλεξέι, η Αναστασία με τον Τζάμμυ στην αγκαλιά της και Τατιάνα, την περίοδο της
αιχμαλωσίας.
Ο
Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς Σβερντλόφ. Υπήρξε κορυφαίος οργανωτής του Κόμματος
των Μπολσεβίκων και του Σοβιετικού Κράτους, όπου η επανάσταση τον όρισε
Πρόεδρο της Πανενωσιακής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής των Σοβιέτ.
«Το Σοβιέτ των Ουραλίων αρνείται κατηγορηματικά την ευθύνη μεταφοράς του Νικολάου Ρομανώφ στη Μόσχα. Αντίθετα, υποστηρίζει ότι είναι αναγκαία η εκκαθάριση του. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χρησιμοποιήθεί ο πολίτης Ρομανώφ από τους Τσεχοσλοβάκους και τους αντεπαναστάτες. Η οικογένεια του τέως τσάρου και όσοι με την θέληση τους αποφάσισαν να παραμείνουν ύπο τις διαταγές του, πρέπει επίσης να εκκαθαριστούν ταυτόχρονα. Εάν οι σύντροφοι της Κεντρικής Επιτροπής θεωρούν ότι οι λόγοι που ανάγονται στην εξωτερική πολιτική επιβάλλουν την απόλυτη μυστικότητα για την εξόντωση των μεγάλων δουκισσών και της τέως τσαρίνας, το περιφερειακό Σοβιέτ των Ουραλίων δηλώνει ότι είναι σε θέση να οργανώσει την εκτέλεση με τρόπο ώστε να παραμείνει απόλυτα μυστική.»
Η τραγική νύχτα της 17ης Ιουλίου…
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 17ης Ιουλίου 1918, ο γιατρός της Αυτοκρατορικής Οικογένειας Ρομανώφ, Ευγένιος Μπότκιν, χτύπησε τις πόρτες των υπνοδωματίων και τους ξύπνησε. Τους είπε να ετοιμαστούν γρήγορα, γιατί θα μεταφέρονταν σε μια πιο ασφαλή τοποθεσία για την προσωπική τους ασφάλεια, καθώς αναμενόταν να ξεσπάσουν βιαιοπραγίες με την άφιξη των «Λευκών» στο Αικατερίνμπουργκ. Ο Γιακόβ Γιουρόβσκι, διοικητής της ″οικίας ειδικού προορισμού″ Ιπάτιεφ όπου κρατούνταν οι Ρομανώφ και επίτροπος της Δικαιοσύνης του Σοβιέτ των Ουραλίων, είχε ανέβει λίγο νωρίτερα στον επάνω όροφο, ξύπνησε τον Μπότκιν και του είπε, παραπλανώντας τον: «προετοιμάζεται επίθεση κατά του σπιτιού και πρέπει να κατεβείτε στο ισόγειο για μεγαλύτερη ασφάλεια.» Το σχέδιο της εξόντωσης της Τσαρικής Οικογένειας είχε ήδη αποφασιστεί λίγο νωρίτερα.
Οι Ρομανώφ ήταν φυλακισμένοι από τους Μπολσεβίκους από τα μέσα Μαρτίου του 1917 και η ξαφνική εντολή δεν τους παραξένεψε. Σηκώθηκαν, ετοιμάστηκαν και κατέβηκαν ήρεμα τις σκάλες, συνοδευόμενοι από τον βαλέ τους, Αλεξέι Τράππ, τον μάγειρα Ιβάν Χαριτόνοφ, και την θαλαμηπόλο της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα. Ο Τσάρος ακούστηκε να λέει στις κόρες του καθησυχαστικά: «Λοιπόν, θα βγούμε από αυτό το μέρος» – απόδειξη, κάποιοι λένε, ότι ήταν ένας αληθινός Μάρτυρας, ο οποίος είχε πλήρη επίγνωση της φρίκης που θα επακολουθούσε.
Οι
εκτελεστέντες: Τσάρος Νικόλαος, Τσαρίνα Αλεξάνδρα, Τσάρεβιτς Αλεξέι,
Δούκισσες Όλγα,
Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία, ο οικογενειακός τους
γιατρός Ευγένιος Μπότκιν, ο βαλές τους
Αλεξέι Τράππ, ο μάγειράς τους
Ιβάν Χαριτόνοφ και η θαλαμηπόλος της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα.
Η Τσαρική Οικογένεια και η συνοδεία τους παρέμειναν για σχεδόν 20 λεπτά μόνοι στο δωμάτιο. Οι εκτελεστές σε αυτό το διάστημα οργάνωσαν τις τελευταίες λεπτομέρειες με ακρίβεια και δόθηκαν τα φονικά όπλα στους στρατιώτες. Ύστερα ο Γιουρόβσκι, επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος, μπήκε στο δωμάτιο μαζί με τους στρατιώτες και ανακοίνωσε στον Τσάρο, χωρίς κανέναν δισταγμό, ότι καταδικάστηκε σε θάνατο: «Νικόλαε Αλεξάντροβιτς Ρομανώφ, εφόσον οι συγγενείς σου συνεχίζουν την επίθεσή τους στη Σοβιετική Ρωσία, το Ανώτατο Σοβιέτ αποφάσισε να εκτελέσει εσένα και την οικογένειά σου», έγραφε η ανακοίνωση που διάβασε ο αρχιεκτελεστής. Ο Νικόλαος, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν στραμμένος προς τα παιδιά του, γύρισε έκπληκτος προς τους εκτελεστές και ρώτησε: «Τι; Τι;» Ο Γιουρόφσκι επανέλαβε την ανακοίνωση, σήκωσε το πιστόλι και πυροβόλησε τον Τσάρο, πρώτα στο στήθος και μετά στο κεφάλι εξ επαφής. Επικράτησε πανικός. Η Αυτοκράτειρα και η μεγαλύτερη κόρη της Όλγα προσπάθησαν να κάνουν το σταυρό τους, μα σκοτώθηκαν από την πρώτη ομοβροντία του αποσπάσματος, και οι δύο από σφαίρα στο κεφάλι. Ο Νικόλαος, η Αλεξάνδρα και η Όλγα σκοτώθηκαν ακαριαία από το πρώτο κύμα, ωστόσο δεν είχαν όλοι αυτήν την τύχη. Ήταν τα παιδιά που υπέφεραν περισσότερο!
Ο 13χρονος Αλεξέι είχε τραυματιστεί, αλλά ζούσε ακόμη. Ήταν πεσμένος στο πάτωμα δίπλα από τους νεκρούς γονείς του και ανήμπορος να μετακινηθεί όταν οι εκτελεστές τον πλησίασαν και τον πυροβόλησαν άλλες δύο φορές, μέχρι που σιγουρεύτηκαν ότι ήταν νεκρός. Οι αδερφές του, προστατευμένες από τα κοσμήματα που είχαν ράψει στους κορσέδες τους, ήταν οι τελευταίες που ξεψύχησαν. Οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να τις σκοτώσουν με τις λόγχες, αλλά ούτε αυτές μπορούσαν να διαπεράσουν τα διαμάντια. Τελικά τις πυροβόλησαν στο κεφάλι. Η Τατιάνα πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει. Η Αναστασία και η Μαρία σύρθηκαν προς τον τοίχο καλύπτοντας τα κεφάλια τους με τρόμο μέχρι που τις πυροβόλησαν ξανά, θυμάται ο Γιουρόφσκι. Ωστόσο ένας άλλος μάρτυρας, ο Πιοτρ Ερμάκωφ, είπε στη σύζυγό του πως την Αναστασία αποτελείωσαν με ξιφολόγχες.
Κάποια
από τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην εκτέλεση των Ρομανώφ. Ένα πιστόλι
Browning
(model 1900), μια ξιφολόγχη από τουφέκι Winchester και η θήκη
του περίστροφου Colt που άνηκε
στον Γιουρόφσκι. Παραδόθηκαν στον Γενικό
Εισαγγελέα της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τον γιο
του Μεντβέντιεφ στα μέσα
της δεκαετίας του 90.
Το όχημα μάρκας Fiat που χρησιμοποιήθηκε το βράδυ της εκτέλεσης.
Όταν το όχημα που μετέφερε τις σορούς κόλλησε στη λάσπη, στον παλιό δρόμο Koptyaki, έναν εγκαταλελειμμένο σήμερα καρόδρομο στην περιοχή του ελώδους ρέματος Ποροσιόνκοφ, 4,5 μίλια από τη Γκάνινα Γιάμα, ο Γιουρόβσκι άλλαξε τα πλάνα και έθαψε με άκρα μυστικότητα, σε εκείνο ακριβώς το σημείο τα έντεκα θύματα. Εκεί, την πρώτη κτηνωδία δέχθηκαν τα κορμιά του Τσάρεβιτς και της αδελφής του Μαρίας. Πρώτα τεμαχίστηκαν, στη συνέχεια αποτεφρώθηκαν με βενζίνη και τέλος τάφηκαν σε έναν μικρό λάκκο. Τα υπόλοιπα εννέα σώματα της Αυτοκρατορικής Οικογένειας και των συνοδών τους ρίχτηκαν σε λάκκο που σκάφτηκε εκείνη τη νύχτα, σε απόσταση 64 μέτρα από τον πρώτο τάφο, τεμαχίστηκαν με φτυάρια, ποτίστηκαν σε θειικό οξύ για να μην μπορούν να αναγνωριστούν και τέλος σφραγίστηκε ο τάφος με χοντρές σανίδες που βρήκαν οι στρατιώτες δίπλα από τις σιδηροδρομικές γραμμές. Ο Γιουρόβσκι είχε ξεχωρίσει τις δύο σορούς των παιδιών πιστεύοντας ότι έτσι θα παραπλανούσε τους φιλομοναρχικούς «Λευκούς», που θα αναζητούσαν έντεκα πτώματα και όχι εννέα. Επίσης, πειραματίστηκε με τις σορούς του Αλεξέι και της Μαρίας για να δει κατά πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η διαδικασία της αποτέφρωσης η οποία όμως διήρκησε πολλές ώρες, και για το λόγω αυτό δεν αποτεφρώθηκαν οι σοροί των υπόλοιπων θυμάτων.
Ο
τάφος των πέντε μελών της τσαρικής οικογένειας και των τεσσάρων συνοδών
τους στον παλιό
δρόμο Koptyaki, ρέμα Ποροσιόνκοφ (1919).
Οι
εκτελεσθέντες μαζί με την τσαρική οικογένεια: Γιατρός Ευγένιος Μπότκιν,
ο μάγειράς Ιβάν Χαριτόνοφ, η υπηρέτρια της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα
και ο συνταγματάρχης/υπηρεσία βαλέ, Αλεξέι Τράππ
Η σφαγή των Ρομανώφ. Οι σκηνές που ακολουθούν είναι σκληρές.
Ποιοι εκτέλεσαν την Τσαρική Οικογένεια…
Πέρασε σχεδόν ένας ολόκληρος αιώνας, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει γνωστός ο ακριβής αριθμός αυτών που εκτέλεσαν την Τσαρική Οικογένεια. Άλλοι κάνουν λόγο για οκτώ άτομα και άλλοι για έντεκα. Όσοι δηλαδή ήταν και οι εκτελεσμένοι. Οι σημαντικότεροι ήταν ο Γιουρόβσκι και ο Μεντβέντιεφ-Κούντριν. Και οι δυο στη συνέχεια έγραψαν απομνημονεύματα όπου αναφέρονται με λεπτομέρειες στη νύχτα της εκτέλεσης. Και οι δυο, ως το τέλος της ζωής τους, υπερηφανεύονταν για τον ιστορικό ρόλο που έπαιξαν. Και οι δυο, ως το τέλος της ζωής τους, κατείχαν υψηλές θέσεις και παρέμεναν σεβαστά πρόσωπα της σοβιετικής κοινωνίας.
(Αριστερά)
Γιακόβ Γιουρόφσκι, διοικητής της οικίας Ιπάτιεφ και επικεφαλής του
εκτελεστικού
αποσπάσματος των Ρομανώφ. (Δεξιά) Μιχαήλ
Μεντβέντιεφ-Κούντριν, το δεξί χέρι του Γιουρόφσκι
και πρωταγωνιστής της
εκτέλεσης της τσαρικής οικογένειας.
Ένας
από του βασιλοκτόνους, ο επαναστάτης Πιοτρ Έρμακοφ, στο ρέμα
Ποροσιόνκοφ, μπροστά
από τον τάφο των Ρομανώφ το 1922. Ο Πιοτρ Ερμακόφ
αποτελείωσε τους εκτελεσμένους με μια
ξιφολόγχη.
(Αριστερά) Φιλίπ Ισάεβιτς Γκολοστσέκιν. (Δεξιά) Πιοτρ Έρμακοφ.
Ένα από τα περίστροφα που χρησιμοποιήθηκε στην δολοφονία της τσαρικής οικογένειας. Το Μάουζερ του Έρμακοφ № 161474
Ομάδα Μπολσεβίκων των Ουραλίων στον τάφο των Ρομανώφ στο ρέμα Ποροσιόνκοφ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 80, ο αρχηγός της KGB, Αντρόποφ, αρεσκόταν στο να ακούσει τα βράδια τις εξομολογήσεις των εκτελεστών του τσάρου. Φήμες αναφέρουν ότι οι ηχογραφήσεις αυτές φυλάσσονται μέχρι σήμερα στα αρχεία της Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας.
Ο πρώτος νεκρός Ρομανώφ: Μέγας Δούκας Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς…
Ο Μέγας Δούκας Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς ήταν ο τέταρτος γιος του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Γ′, και ο μικρότερος αδελφός του Τσάρου Νικολάου Β′. Από το 1899 έως τον Αύγουστο 1904 (γέννηση του Τσάρεβιτς Αλεξέι) ήταν ο Διάδοχος του Θρόνου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ήταν και ο πρώτος από τους Ρομανώφ που εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους.
Το Φεβρουάριο 1917 ξεσπά η Επανάσταση και στις 15 Μαρτίου 1917, ο Νικόλαος Β′ παραιτείται από το θρόνο. Αρχικά τη θέση του πήρε ο γιος του Αλεξέι, αλλά επειδή σύμφωνα με τους γιατρούς ο μικρός δε θα κατάφερνε να ζήσει για πολύ μακριά από τους γονείς του που θα βρίσκονταν στην εξορία, ο Νικόλαος Β′ ανακάλεσε την απόφασή του. Έτσι η υποψηφιότητα του Μιχαήλ για θρόνο και η δημιουργία μιας συνταγματικής μοναρχίας φαινόταν η μόνη επιλογή για την ανάπτυξη της Ρωσίας.
Τυπικά ο Μιχαήλ Β′ βασίλεψε μόνο 16 ώρες λόγω της παραίτηση του αδελφού του Νικολάου Β′ και γιου του Αλεξέι. Στις 15 Μαρτίου 1917 αρνήθηκε να παραλάβει επίσημα την εξουσία, χωρίς τη συγκατάθεση του ρωσικού λαού, και κάλεσε σε υπακοή την Προσωρινή Κυβέρνηση που είχε δημιουργηθεί. Στη συνέχεια των επαναστατικών γεγονότων εγκαταστάθηκε στο παλάτι του στο Γκάτσινα. Μετά την ανταρσία του Κορνίλοφ, τέθηκε σε κατ′ οίκον περιορισμό. Στις 22 Μαρτίου του 1917 αποφασίστηκε η απέλαση του στην περιοχή του Περμ. Η απόφαση απέλασης υπογράφηκε από τον ίδιον τον Λένιν. Κατά την άφιξή τους στην πόλη Περμ ζούσε στο ξενοδοχείο ″Ερμιτάζ″, και μετά στο ″Βασιλικό Ξενοδοχείο″.
Ο Μιχαήλ και ο Τζόνσον. Η τελευταία φωτογραφία τους πριν δολοφονηθούν.
1991: Η εύρεση των λειψάνων της Τσαρικής Οικογένειας…
Το 1991 μία ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε έναν τάφο κοντά στο Αικατερίνμπουργκ, πάνω στον παλαιό δρόμο που οδηγούσε στο χωριό Koptyaki στην περιοχή του ρέματος Ποροσιόνκοφ, 4,5 μίλια από τη Γκάνινα Γιάμα, και πολύ γρήγορα βεβαιώθηκαν πως άνηκε στην οικογένεια του τελευταίου Τσάρου της Ρωσίας. Όταν ανοίχτηκε, οι αρχαιολόγοι κατάλαβαν πως αντί για έντεκα λείψανα (Τσάρος Νικόλαος, Τσαρίνα Αλεξάνδρα, Τσάρεβιτς Αλεξέι, Δούκισσες Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία, ο οικογενειακός γιατρός Ευγένιος Μπότκιν, ο βαλές Αλεξέι Τράππ, ο μάγειράς Ιβάν Χαριτόνοφ, και η θαλαμηπόλος της Αλεξάνδρας, Άννα Ντεμίντοβα) στον τάφο υπήρχαν μόνο εννέα, τα οποία υποβλήθηκαν σε εξέταση DNA για ταυτοποίηση στοιχείων. Ο τάφος είχε ήδη ανακαλυφθεί στις 29 Μαΐου 1979, μα διατηρήθηκε μυστικός, καθώς ο Κομμουνισμός κυριαρχούσε ακόμη στη χώρα.
Ο
τάφος των πέντε μελών της τσαρικής οικογένειας και των τεσσάρων συνοδών
τους στον παλιό δρόμο Koptyaki, ρέμα Ποροσιόνκοφ (2013).
Η Ξένια Σερεμέτιεφ, με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν και τον Πατριάρχη Κύριλλο τον Οκτώβριο του 2001 όταν ακόμα ήταν Μητροπολίτης.
Η παραπάνω εικόνα απεικονίζει τον τάφο με τα διασκορπισμένα λείψανα των εννέα εκ των έντεκα εκτελεσθέντων όπως βρέθηκαν το 1991 όταν ανοίχτηκε: 1). Άννα Ντεμίντοβα. 2). Ευγένιος Μπότκιν. 3). Μεγ. δούκισσα Όλγα. 4). Τσάρος Νικόλαος. 5). Μεγ. δούκισσα Αναστασία. 6). Μεγ. δούκισσα Τατιάνα. 7). Τσαρίνα Αλεξάνδρα. 8). Ιβάν Χαριτόνοφ. 9). Αλεξέι Τράππ.
Τα λείψανα της Αυτοκρατορικής Οικογένειας και των πιστών ακολούθων τους αναπαύτηκαν με τιμές κράτους στις 17 Ιουλίου 1998, όπου τελέστηκε με κάθε επισημότητα και μεγαλοπρέπεια η ταφή τους στο Παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης στο Οχυρό των Αγίων Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη, εκεί που αναπαύονταν όλοι οι Ρώσοι Αυτοκράτορες από τον Μεγάλο Πέτρο και έπειτα.
Ο Πρόεδρος Γέλτσιν και η σύζυγος του παρακολούθησαν την τελετή μαζί με τους συγγενείς των Ρομανώφ, συμπεριλαμβανομένου του Πρίγκηπα Μιχαήλ του Κεντ και πολλών επίσημων Ρώσων και ξένων προσκεκλημένων. Για τον Γέλτσιν, η μοίρα του Νικόλαου είχε και μια προσωπική διάσταση.
Ο Γέλτσιν ήταν ο επικεφαλής του Σβερντλόβσκ (Αικατερίνμπουργκ) εκείνη ακριβώς την περίοδο που ελήφθη η απόφαση για την κατεδάφιση της οικίας Ιπάτιεφ όπου και εκτελέστηκε η Τσαρική Οικογένεια. Γι′ αυτό ο ίδιος απέδιδε πάντα μεγάλη σημασία στη μορφή του Νικόλαου Β′ και της οικογένειάς του.
Η κρύπτη της τσαρικής οικογένειας στον Ναό Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη.
Οι έρευνες για τον εντοπισμό των δυο αγνοούμενων παιδιών της Τσαρικής Οικογένειας τελικά ολοκληρώθηκαν στις 23 Αυγούστου 2007, όταν ερασιτέχνες Ρώσοι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν έναν δεύτερο τάφο, σε απόσταση μόλις 64 μέτρων από τον πρώτο στο ρέμα Ποροσιόνκοφ, ο οποίος περιείχε δυο μερικώς σωζόμενους σκελετούς. Τα οστά άνηκαν σε ένα αγόρι που ήταν μεταξύ των ηλικιών δέκα και δεκατριών τη στιγμή του θανάτου του και μιας νεαρής γυναίκας μεταξύ των δεκαοχτώ και είκοσι τριών ετών. Το σημείο αυτό δείχνει να μοιάζει με το μέρος που περιγράφει ο Γιουρόφσκι στα απομνημονεύματά του. Μαζί με τα λείψανα οι αρχαιολόγοι εντόπισαν και θρύμματα ενός δοχείου που περιείχε θειικό οξύ, καρφιά, μεταλλικές λωρίδες από ένα ξύλινο κουτί και σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων.
Το σημείο όπου βρέθηκαν τα οστά του Αλεξέι και της Μαρίας σε απόσταση μόλις 64 μέτρων από τον πρώτο τάφο στο ρέμα Ποροσιόνκοφ.
Την Πέμπτη 09 Ιουλίου 2015, ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ με διάταγμα του ανέθεσε σε μια υψηλού επιπέδου διυπηρεσιακή ομάδα εργασίας την τελική ταυτοποίηση καθώς και την επίβλεψη της άμεσης επαναταφής των λειψάνων του Τσάρεβιτς Αλεξέι και της αδελφής του Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας που βρίσκονται αποθηκευμένα στα Κρατικά Αρχεία της Ρωσίας για σχεδόν μια δεκαετία. Η ομάδα αυτή είναι υπό την ηγεσία του δεύτερου αναπληρωτή πρωθυπουργού της κυβέρνησης, Σεργκέι Πριχόντκο. «Οι ενέργειες της ομάδας εργασίας θα στοχεύουν στη διαφύλαξη της ιστορικής κληρονομιάς του ρωσικού λαού και στη δημιουργία μιας αστικής ταυτότητας του ρωσικού έθνους» υπογραμμίζετε στο διάταγμα που υπογράφει ο Μεντβέντεφ. Ενώ οι Ρώσοι ποινικοί ανακριτές έχουν αποφανθεί ότι τα λείψανα του Αλεξέι και της Μαρίας είναι αυθεντικά μετά την εξέταση DNA, η ταυτότητά τους δεν έχει γίνει αποδεκτή από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και από ορισμένους απογόνους των Ρομανώφ.
Τα λείψανα των Αλεξέι και Μαρίας στα χέρια της επιστημονικής ομάδας.
Οι έρευνες για την εκτέλεση του τελευταίου Τσάρου και της οικογένειάς του…
Τον Οκτώβριο του 2008 το Προεδρείο του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας αποφάσισε την αποκατάσταση του Αυτοκράτορα Νικόλαου Β′ και των μελών της οικογένειάς του. Αναγνώρισε τον Νικόλαο Β′ και την οικογένειά του ως «θύματα της πολιτικής καταστολής» αλλά η αρχική έρευνα για τον εντοπισμό των υπευθύνων του εγκλήματος εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 2009.
Η Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας επίσης πήρε απόφαση για αποκατάσταση των μελών της Τσαρικής Οικογένειας, Μεγάλων Δούκηδων και Δουκισσών του αίματος, που εκτελέστηκαν από τους Μπολσεβίκους μετά την επανάσταση. Αποκαταστήθηκαν υπηρέτες και άνθρωποι από το στενό κύκλο της τσαρικής οικογένειας οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους Μπολσεβίκους ή έγιναν αντικείμενο διωγμών.
Απόγονοι της Αυτοκρατορικής Οικογένειας είχαν πετύχει τον Μάιο του 2010 να ξανανοίξει η έρευνα την οποία είχε θέσει στο αρχείο δικαστήριο της Μόσχας. Οι ερευνητές της εισαγγελίας εκτιμούν ότι η δολοφονία των μελών της Τσαρικής Οικογένειας είναι ποινικό και όχι πολιτικό έγκλημα. Ο Νικόλαος Β′, η σύζυγός του Αλεξάνδρα και τα πέντε παιδιά τους φυλακίστηκαν και στη συνέχεια εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από την Τσεκά, την πολική αστυνομία του Λένιν.
Οι έρευνες δεν αποκάλυψαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο πατέρας της επανάστασης των Μπολσεβίκων, ο Βλαντίμιρ Λένιν, είχε δώσει την εντολή για την εξολόθρευση τους, και στις 14 Ιανουαρίου 2011 οι ρωσικές δικαστικές αρχές έκλεισαν οριστικά την έρευνα.
Η εξαιρετική ιστορική ταινία «Οι Ρομανώφ – Μία Αυτοκρατορική Οικογένεια – » (2000) με υπότιτλους στην αγγλική γλώσσα.
H αγιοποίηση της Αυτοκρατορικής Οικογένειας των Ρομανώφ…
Το 2000, ο Τσάρος Νικόλαος και η οικογένειά του Αγιοποιήθηκαν ως Παθοφόροι από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, δηλαδή άνθρωποι που πέθαναν ακριβώς γιατί έζησαν σύμφωνα με την Πίστη τους και όχι Μάρτυρες που είναι εκείνοι που πέθαναν γιατί τους ζητήθηκε να αρνηθούν την Πίστη τους. Έτσι κάθε χρόνο η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη τους στις 17 Ιουλίου, ημέρα της δολοφονίας τους .
Η
Αυτοκρατορική Οικογένεια είχε ήδη αγιοποιηθεί το 1981 από τη Ρωσική
Ορθόδοξη Εκκλησία στο Εξωτερικό από κοινού με τους πιστούς τους
συνοδούς και με άλλα θύματα του Σοβιετικού καθεστώτος ως Μάρτυρες της
Ορθοδοξίας.
Στη θέση της οικίας Ιπάτιεφ όπου είχαν εκτελεστεί, ανεγέρθηκε ο μνημειακός Καθεδρικός Ναός ″Εκκλησία επί του Αίματος προς τιμήν όλων των περίλαμπρων Αγίων στη Γη της Ρωσίας″, μία από τις μεγαλύτερες Ορθόδοξες Εκκλησίες της Ρωσίας, τα Θυρανοίξεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν στις 16 Ιουλίου 2003. Η Αγία Τράπεζα του κυρίως ναού είναι ακριβώς πάνω από το σημείο της εκτέλεσης των Ρομανώφ. Το μνημειακό συγκρότημα αποτελείται από δύο παρεκκλήσια εντός του ναού, δυο καμπαναριά, μια πατριαρχική εξαρχία και ένα μουσείο αφιερωμένο στην Αυτοκρατορική Οικογένεια.
Το πρώτο παρεκκλήσι, των Αγίων Πάντων, είναι αφιερωμένο προς τιμήν όλων των περίλαμπρων Αγίων στη Γη της Ρωσίας. Συμβολίζει την άσβεστη λυχνία, αναμμένη σε ανάμνηση αυτών των τραγικών γεγονότων που συνέβησαν σε αυτόν τον τόπο. Η ιδιαιτερότητα αυτού του ευρύχωρου κεντρικού σημείου του ναού είναι τα πολλά παράθυρα τα οποία την ημέρα επιτρέπουν το άφθονο φως του ήλιου να φωτίσει όλους τους χώρους.
Το δεύτερο παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού βρίσκεται στο υπόγειο και είναι αφιερωμένο προς τιμήν των Βασιλικών Μαρτύρων. Είναι το κύριο Ιερό του ναού στο σημείο εκείνο όπου η βασιλική οικογένεια μαρτύρησε. Στην κρύπτη που βρίσκεται εντός του Ιερού διασώζονται τούβλα και πέτρες από τα θεμέλια της οικίας Ιπάτιεφ.
Το Μοναστήρι των Αγίων Βασιλικών Μαρτύρων και Παθόντων…
To 2001 η Ρωσική Εκκλησία ίδρυσε, στην ευρύτερη περιοχή Γκάνινα Γιάμα, όπου είχαν πρωτοταφεί τα μέλη της Αυτοκρατορικής Οικογένειας από τους Μπολσεβίκους, το Μοναστήρι των Αγίων Βασιλικών Μαρτύρων και Παθόντων. Εκεί ανεγέρθηκαν επτά παρεκκλήσια, όσα και τα μέλη της Αυτοκρατορικής Οικογένειας και ο χώρος είναι διακοσμημένος με σύμπλεγμα αγαλμάτων και μνημείων.
Ο Ναός του Αγίου Νικολάου Θαυματουργού στο Μοναστήρι των Ρομανώφ κοντά στο λάκκο Γκάνινα Γιάμα.
Το άγαλμα «Τα παιδιά του Τσάρου» στο Μοναστήρι των Βασιλικών Ιερομαρτύρων στη Γκάνινα
Γιάμα.
Το Μνημείο του Σταυρού μπροστά στο λάκκο Γκάνινα Γιάμα.
Γκάνινα Γιάμα.
Συμμετέχουν πάντοτε δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι βαδίζουν εικοσιένα χιλιόμετρα και ανάμεσά τους είναι πολλά παιδιά, ηλικιωμένες γυναίκες και κυρίως είναι μεσήλικες και νέοι.
Επίσης στο τριήμερο 17-19 Ιουλίου αφιερώνονται στη μνήμη της μαρτυρικής Τσαρικής Οικογένειας εκθέσεις, συναυλίες, καθώς και ειδικές περιηγήσεις στα σημεία, που συνδέονται με τις τελευταίες ημέρες των Ρομανώφ.
Για πολλούς οι εορτασμοί αυτοί, είναι ένα απαραίτητο βήμα για την αποκατάσταση της ιστορικής δικαιοσύνης και την αναγέννηση της δύναμης της Ρωσίας. Το αυτοκρατορικό/τσαρικό παρελθόν της Ρωσίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής της πορείας στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Επιμέλεια: Ανδρέας Μέγκος
http://www.royalchronicles.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου