Ελληνικά Τοπωνύμια σε Ωκεανία, Χαβάη και Νήσο του Πάσχα

Η Ωκεανία είναι μία από τις πέντε ηπείρους της Γης η οποία περιλαμβάνει την Αυστραλία και τις συστάδες νησιών Μελανησίας, Πολυνησίας και Μικρονησίας.

Η Μελανησία (<Μέλας, μαύρο χρώμα) αποτελείται από τα νησιά Νέα Γουινέα, Σολομώντος, Σάντα Κρουζ, Μπίσμαρκ, Νέα Καληδονία και Νέες Εβρίδες (<Ευρύς, ο μεγάλος) τα οποία βρίσκονται Β-ΒΑ της Αυστραλίας.

Η Μικρονησία, βόρεια της Μελανησίας περιλαμβάνει πολυάριθμα μικρά νησιά (εξού και η ονομασία Μικρονησία>Μικρές νήσοι), όπως οι Μαριάννες, Παλάο (<πάλλαξ, η πάλη), Καρολίνες και Μάρσαλλ.


Η Πολυνησία, Α της Αυστραλίας, καλύπτει μια τεράστια θαλάσσια έκταση και περιλαμβάνει τα νησιά Νέα Ζηλανδία, Τόγκα, Κούκ, Έλλις, Σαμόαι, Εταιρείες(<εταιρεία), Τουαμότου, Μαρκίζες, Χαβάη, Πάσχα κ.α

Διάφοροι πρωτόγονοι πληθυσμοί(όπως Αυστραλοί, Τασμανοί, Μελανήσιοι, Παπούαι και Πυγμαίοι αγνώστου προελεύσεως) κατοίκησαν από τους πανάρχαιους χρόνους την Αυστραλία και την γειτονική Μελανησία.

Αργότερα εμφανίσθηκαν οι Πολυνήσιοι, προερχόμενοι από την Ινδονησία και την Μαλαισία, οι οποίοι κατοίκησαν διαδοχικά όλα τα νησιά της Μικρονησίας και Πολυνησίας. Υπήρξαν έμπειροι ναυτικοί και θεωρούνται Μεσογειακής προελεύσεως.

Πολλοί δέχονται σήμερα ότι οι Πολυνήσιοι σχετίζονται φυλετικώς με τους Μαλαίους της Μαλαισίας, οι οποίοι εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό.

Από το 120 π.Χ. -300 μ.Χ. μετανάστευσαν από τα νησιά Σαμόα στις Μαρκίζες και από το 300-600 μ.Χ. στην Χαβάη και το νησί του Πάσχα. Αργότερα, οι Πολυνήσιοι ήλθαν από τις Μαρκίζες στην Ταιτή (800 μ.Χ.) και τη Νέα Ζηλανδία (800-1000 μ.Χ.).

Εξετάζοντας τα τοπωνύμια σε Ειρηνικό και Ινδικό εύλογα φθάνει κανείς στο συμπέρασμα ότι οι Πολυνήσιοι ήταν λαός Μεσογειακής καταγωγής και δη Ελληνικής. Με το πέρας χιλιάδων χρόνων οι ονομασίες και γλώσσες αλλοιώνονται ανάλογα με τα τοπικά ιδιώματα και γλωσσικές ανάγκες κάθε περιοχής, αλλά ουσιαστικά οι ίδιες οι λέξεις κρατάνε στα σπλάχνα τους την ελληνική ρίζα και καταγωγή. Άλλες πάλι φορές εμείς οι ίδιοι ως Έλληνες έχοντας πλήρης άγνοια της αρχαίας ελληνικής γλώσσης δεν είμαστε ικανοί να αναγνωρίσουμε αρχαίες ελληνικές λέξεις και τοπωνύμια που συναντάμε σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Στα βάθη του Ειρηνικού, στην Χαβάη, συναντούμε τοπωνύμια όπως Απόλε (<Απόλλων), Ίλιο (<Ιλιάδα), Κανάπου (<Κάνωπος, πλοίαρχος που συμμετείχε στην Τρωική εκστρατεία), Κούρε (< Κούρος, ο υιός), Μαχόε (<Μαχάων, ο Μαχάων ήταν μυθικός ιατρός δευτερεύων θεός – ημίθεος, γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο) αποκαλύπτουν ότι και πριν τους Πολυνησίους είχαν έλθει στα νησιά αυτά ήρωες του Τρωικού πολέμου. Στην Χαβάη ακόμα, που κάποτε πρέπει να υπήρξε σημαντικό οικονομικό και εμπορικό υπερ-ειρηνικό λιμάνι από τα προϊστορικά χρόνια, σώζονται βραχογραφίες και ιερογλυφικά σε πολλές της τοποθεσίες.

Οι αρχαίοι Ελληνες ήταν ο πρώτοι που κατοίκησαν τη Νέα Ζηλανδία, πριν φτάσουν εκεί οι Πολυνήσιοι. Αυτό υποστηρίζουν τρεις επιστήμονες, στο βιβλίο τους με τίτλο «Ως την άκρη του κόσμου», στο οποίο δημοσιεύουν ντοκουμέντα που – σύμφωνα με τους ίδιους- το αποδεικνύουν.

Αρχαίοι χάρτες που αναπαριστούν την ακτογραμμή της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, μία πέτρινη κατασκευή στην οποία απεικονίζεται ένα αρχαίο ελληνικό πλοίο που βρέθηκε στην περιοχή Taupo, συγκεκριμένα πέτρινα μνημεία και λαξευμένοι βράχοι, αποδίδονται από τους Νόελ Χίλιαμι, Μάξγουελ Χιλ και Γκάρυ Κουκ στους Έλληνες που ζούσαν στη Νέα Ζηλανδία, αιώνες πριν την άφιξη των Μαορί.

Ξεχωριστή θέση στο βιβλίο κατέχει το εύρημα με την ονομασία «το ρολόι του Ιησού», καθώς πρόκειται για έναν λαξευμένο βράχο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε φάρμα στο Northland και σύμφωνα με τους συγγραφείς φέρει χαραγμένο πάνω του ένα αρχαιοελληνικό ημερολόγιο.

Στις Φιλιππίνες (προς τιμήν του πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου, Φίλιππου Β’) επίσης συναντάμε τις τοπικές παραδόσεις των Μαλαίων, που αναφέρουν πως κάποιοι άγνωστοι ναυτικοί, προερχόμενη από τα δυτικά, αποίκησαν τα νησιά μετά το 3000 π.Χ (ιστορικά συμπίπτει με την εκστρατεία του Διονύσου στην Ασία, Νόννου Διονυσιακά) υποδηλώνοντας εμμέσως πως οι απόγονοι τους οι Πολυνήσιοι ποτέ δεν ξέχασαν την αρχική τους μητέρα, την Ελλάδα.

Επίσης, στην Χαβάη, πολλές από τις λέξεις της τοπικής διαλέκτου είναι ελληνικές, όπως Αέτο(=Αετός), Μανάω(=μανθάνω>σκέπτομαι), Μέλε(=μελωδία), Λαούη(=λαός), Νού(=νούς), Ίκι(ικάνω>έρχομαι). Ας δούμε μερικά ακόμα ενδιαφέροντα τοπωνυμία από την Ωκεανία αλλά και τους συσχετισμούς που μοιραία καταλήγουμε:

• Μέγας Ωκεανός>ονομασία του Ειρηνικού από τους αρχαίους Έλληνες(Στράβων)
• Άρνο>συστάδα νησιών στα Μάρσαλλ (<Άρνη, μυθικό πρόσωπο, κόρη του Αίολου)
• Αρόραι(Arorae)>νησί των Κιριβάτι (<Αρόω, οργώνω)
• Βαλούα>νησί των νέων Εβρίδων (<Βάλλω, κτυπάω από απόσταση)
• Βέρου>νησί τον Κιριβάτι (<Βέροια?)
• Καϊκούρα>οροσειρά της Νέας Ζηλανδίας (<Κάικος, περιοχή Μ. Ασίας)
• Κονέ>πόλη και ποταμός της Ν. Καληδονίας (<Κονέ, περιοχή ΝΑ Ασίας)
• Κούρε>νησί της Χαβάης (<Κούρος, ο υιός)
• Μάλαι>ακρωτήριο του νησιού Χαβάη (<Μαλλός, μαλακός)
• Μάνους>νησί των Μπίσμαρκ (<Μάνος,Μάνη)
• Μάχια>χερσόνησος της Ν. Ζηλανδίας (<Μαχάων, ο Μαχάων ήταν μυθικός ιατρός δευτερεύων θεός – ημίθεος, γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο)
• Μελέ>κόλπος στις Νέες Εβρίδες (<Μελωδία, μέλι)
• Μερέ>πόλη της Ν. Καληδονίας, Μελανησία (<Μέρος, μηρός) Μερολάμπα>νησί των Νέων Εβρίδων
• Μοορέα(Μoorea)>νησί ΒΔ της Ταιτής (<Μορέας)
• Μουσάο(Mussau)>νησί των Μπίσμαρκ (<Μούσα, Μουσαίος)
• Νομόι(Nomoi)>νησί των Καρολίνων (<Νέμω, νομός, νομή)
• Νουμέα(Noumea)>πρωτεύσουσα της Ν. Καληδονίας (<Νεμέα, νομή)
• Οχέο(Oheo)>φαράγγι του νησιού Maui της Χαβάης (<Οχέω, οχετός)
• Παλάο>νησιά και ομώνυμη πόλη (<Πάλλω)
• Πανιέ>όρος της Ν. Καληδονίας (<Όρος του Πάνα)
• Σαμόα>νησιά της Πολυνησίας (<Σάμος) Χίου>νησί των Νέων Εβρίδων (<Χίος)

Βιβλιογραφία :
Αθαν. Αγγελόπουλος, Προϊστορικές αποικίες των Ελλήνων τόμος Β’, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις
Δωρικός Χατζηγιαννακης & Josephson