Νέα στοιχεία από αρχαία σεληνιακά πετρώματα δείχνουν ότι ένα ενεργό φυσικό «δυναμό» που υπήρχε μέσα στον λιωμένο μεταλλικό πυρήνα του φεγγαριού, δημιουργούσε ένα μαγνητικό πεδίο που διήρκεσε από ένα έως 2,5 δισεκατομμύρια περισσότερα χρόνια σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις.
Πριν από περίπου 3,6 δισεκατομμύρια χρόνια το σεληνιακό μαγνητικό πεδίο είχε περίπου την ίδια ισχύ με αυτό της Γης σήμερα (κατά μέσο όρο γύρω στα 50 μικροτέσλα). Νωρίτερα, πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, εκτιμάται ότι είχε φθάσει ακόμη και τα 100 έως 110 μικροτέσλα, ήταν δηλαδή διπλάσιο του σημερινού γήινου.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι, για άγνωστο λόγο, το αρχικό ισχυρό σεληνιακό μαγνητικό πεδίο είχε σχεδόν εξαφανισθεί πριν από 3,2 έως 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα μελέτη όμως συμπεραίνει, ότι τελικά, αν και εξασθενημένο, το πεδίο αυτό διήρκεσε για άλλο ένα έως 2,5 δισ. έτη.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Ράτγκερς, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια γεωεπιστημών και πλανητικών επιστημών Σόνια Τίκου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances» μελέτησαν σεληνιακά δείγματα, που είχαν φέρει οι Αμερικανοί αστροναύτες της αποστολής «Απόλλων 15» το 1971.
Στο σεληνιακό πέτρωμα, του οποίου η ηλικία εκτιμήθηκε ότι ήταν ενός έως 2,5 δισεκατομμυρίων ετών, η ανάλυση με μαγνητόμετρα και άλλα όργανα έδειξε την ύπαρξη ενός μαγνητικού πεδίου περίπου πέντε μικροτέσλα. Δηλαδή η Σελήνη συνέχιζε να έχει ένα μαγνητικό πεδίο γύρω της, έστω και κατά πολύ ασθενέστερο, περίπου το ένα δέκατο αυτού που είχε παλαιότερα, το οποίο παρόλα αυτά ήταν 1.000 φορές μεγαλύτερο από τα σημερινά μαγνητικά πεδία στο διαπλανητικό χώρο.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου