Η μεταφορά του σχηματισμού από το Στρατόπεδο Γεωργούλα στον Αυλώνα πρόκειται να γίνει άμεσα.
Όπως αναφέρει έγγραφο του ΓΕΣ που ήρθε στη δημοσιότητα πρόκειται να ξεκινήσει στις αρχές Ιανουαρίου του 2018 και να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 26 του μηνός.
Οι Έλληνες Πεζοναύτες αποτελούν την αιχμή του δόρατος της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός αν αναλογιστεί κανείς την τεράστια ακτογραμμή της Ελλάδας και τα εκατοντάδες νησιά και τις βραχονησίδες που καλούνται να υπερασπίσουν.
Το ότι το έργο που επιτελούν οι Πεζοναύτες είναι εξαιρετικά επικίνδυνο στο νέο πεδίο μάχης δεν είναι υπερβολή, δεδομένου ότι καλούνται να αντιδράσουν άμεσα σε εχθρικές ενέργειες που πραγματοποιούνται τόσο μέσω αυτοκίνησης όσο και μέσω αποβατικής ενέργειας.
Έτσι παρά τις αντιδράσεις που έχουν προκύψει από την τοπική κοινωνία του Βόλου, για την μετεγκατάσταση του σχηματισμού η απόφαση του ΓΕΣ είναι επιχειρησιακά μάλλον ορθή.
Αυτό γιατί η μονάδα ήταν πολύ μακριά από την έδρα της Διοίκησης Αμφίβιων Δυνάμεων (ΔΑΔ) στην οποία ανήκει και το σύνολο των αποβατικών σκαφών του Στόλου (Α/Γ και ΠΤΜ) δηλαδή των 5 αρματαγωγών κλάσης Ιάσων και των 2+1 ΠΤΜ τύπου Zubr.
Έτσι η ύπαρξη της μονάδας στο Βόλο, πολύ μακριά από την έδρα των μέσων με τα οποία θα κληθεί να πραγματοποιήσει την αποστολή της, δεν έχει κανένα νόημα.
Βέβαια αυτό σημαίνει και κάτι άλλο:
Οτι εγκαταλείπεται ο σχεδιασμός για τυχόν αποβατική ενέργεια ανακατάληψης των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου.
Λήμνος, Λέσβος, Σαμοθράκη, Αγιος Ευστράτιος ή ακόμα και η Χίος παύουν οριστικά να περιλαμβάνονται σε ανάλογο σχεδιασμό από την κεντρική Ελλάδα και θα πρέπει να στηριχθούν αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις ή σε αερομεταφερόμενες δυνάμεις.
Η αλήθεια είναι ότι με τα αποβατικά που υπάρχουν, με εξαίρεση τα ταλαιπωρημένα από την έλλειψη ανταλλακτικών Zubr, τα υπόλοιπα είναι πρακτικά αδύνατον να εκτελέσουν μια απόβαση στο βόρειο Αιγαίο λόγω χαμηλής ταχύτητας πλεύσης τους.
Ακόμα και τα Zubr είναι αδύνατον να ξεκινήσουν και να κάνουν "κρουαζιέρα" στο Αιγαίο εν μέσω κρίσης, αφού θα πρέπει να πλεύσουν κάπου 5-7 ώρες από την Αμφιάλη στον Βόλο και από εκεί στην Σαμοθράκη ή την Λήμνο.
Σε περίπτωση αιφνιδιαστικής κρίσης ένα Α/Γ κλάσης "Ιάσων" με μέγιστη ταχύτητα 16 κόμβων θα χρειαστεί τουλάχιστον 5 ώρες για να βρεθεί μόνο από την Αμφιάλη στον Βόλο, καθώς και τα λεπτά θα είναι κρίσιμα.
Και ούτε λόγος να πάει από τον Βόλο, να φορτώσει και από εκεί στην Λήμνο. Θέλει πάνω από 12 ώρες συνολικά και αυτό θα γίνει με έκθεση στην τουρκική Αεροπορία, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Και δεν μιλάμε για την σημερινή τουρκική Αεροπορία, μόνο, αλλά και για αυτή που θα έχει η χώρα να αντιμετωπίσει σε 3-5 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά και το Ναυτικό δεν έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει την "χρυσή εποχή", πριν τα Μνημόνια: Να δημιουργήσει μία βάση αποβατικών στον Βόλο. Τώρα είναι αργά.
Η γειτνίαση του Αυλώνα με το λιμάνι στη Σκάλα Ωρωπού είναι ιδανική για την άμεση μετακίνηση της μονάδας και φόρτωσης ανδρών και υλικών στα Α/Γ ή τα ΠΤΜ, αν και πάλι είναι πρακτικά αδύνατον το ΠΝ να εκτελέσει επιχειρήσεις απόβασης και ανακατάληψης νησιών κατά την διάρκεια μιας "θερμής" κρίσης.
Η νυν μετακίνηση έχει περισσότερο νόημα για να διευκολυνθούν οι ασκήσεις εν καιρώ ειρήνης, για οικονομία των μέσων κλπ. Αυτή είναι η αλήθεια.
Από εκεί και πέρα, ακόμα και αερομεταφορά κατά την διάρκεια "θερμής" κρίσης στο Α.Αιγαίο θα είναι, εν πολλοίς, αυτοκτονική.
Εκτός και αν η Πολεμική Αεροπορία αποκτήσει τοπική αεροπορική υπεροχή στο Ανατολικό Αιγαίο, πράγμα που όσο περνά ο καιρός, με την ανατροπή στην εναέρια ισορροπία δυνάμεων και την απόκτηση S-400 από την Τουρκία, τόσο πιο δύσκολο και ανέφικτο θα γίνεται.
Εν πάση περιπτώσει η συγκέντρωση των Πεζοναυτών στην Αττική (και το 575ΤΠΝ βρίσκεται στον Αυλώνα) ενισχύει την συνοχή του σχηματισμού αλλά και εξυπηρετεί οικονομίες κλίμακας σε μια ούτως ή άλλως δύσκολη εποχή.
Παράλληλα ο σχηματισμός θα μπορεί να εκμεταλλεύεται και το πεδίο βολής του ΚΕΤΘ στον Αυλώνα, για παράδειγμα με την 32η Ιλαρχία Μέσων Αρμάτων Πεζοναυτών ή την 32 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού.
Η μετεγκατάσταση επομένως της 32 ΤΞΠΝ συνιστά επομένως μια κίνηση ανάγκης, αν και πλέον όλος ο σχεδιασμός, εδώ και πέντε χρόνια, εντοπίζεται στην προ-ενίσχυση των δυνάμεων του Α.Αιγαίο με αερομεταφορές. Δηλαδή, λίγες ώρες πριν ξεσπάσει η κρίση.
Μετά την έναρξη της κρίσης είναι ελάχιστες οι πιθανότητες για τα πλωτά και λίγες για τα εναέρια μέσα (CH-47, C-130) των ΕΔ να πλησιάσουν τα νησιά του Α.Αιγαίου, χωρίς να καταστραφούν από τον εχθρό...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΝΟΠΑΙΑΣ ΑΤΡΑΠΟΥ : ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΙΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ. ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου