Διαταγή garter ( ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΙΠΠΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ)

Η ευγενέστερη διαταγή garter είναι Αγγλικη διαταγή ιπποσύνης με μια ιστορία που πηγαινει πίσω στους μεσαιωνικους χρόνους. Σήμερα είναι η παγκόσμια παλαιότερη εθνική διαταγή του ιπποτισμου στη συνεχή ύπαρξη και η πυραμίδα του Βρετανικου σύστηματος τιμών. Η ιδιότητα μέλους της είναι εξαιρετικά περιορισμενη με όχι περισσότερα από είκοσι πέντε πλήρη μέλη, ή σύντροφοι. Ο άνδρας μέλος είναι γνωστός ως σύντροφος ιπποτών, ενώ οι γυναίκες μέλη είναι γνωστές ως γυναικείοι σύντροφοι (όχι Dames, όπως στις περισσότερες άλλες βρετανικές ιπποτικές διαταγές). Η διαταγή μπορεί επίσης να περιλάβει ορισμένα πρόσθετα μέλη (μέλη Βρετανικής βασιλικής οικογένεια και ξένοι μονάρχες), γνωστό ως "υπεράριθμοι" ιππότες και κυρίες.

Όπως το όνομα προτείνει, το αρχικό έμβλημα της διαταγής είναι Ο garter φέρων το ρητό "qui mal Υ Honi soit pense" (που σημαίνει "την ντροπή σε αυτον που σκέφτεται άρρωστος ") στις χρυσές επιστολές. Garter είναι ένα πραγματικό εξάρτημα που φοριέται από τα μέλη της διαταγής κατά τη διάρκεια των εθιμοτυπικών περιπτώσεων απεικονίζεται επίσης σε διάφορα διακριτικά.
Οι περισσότερες βρετανικές διαταγές της ιπποσύνης καλύπτουν το ολόκληρο βασίλειο, αλλά οι τρεις εξυψωμένοι κάθε ένα αναφέρονται σε ένα ιδρυτικό έθνος μόνο. Η διαταγή garter, όποιος αναφέρεται Αγγλία, είναι ο περισσότερος πρεσβύτερος και στην ηλικία και στην προτεραιότητα το αντίτιμό του μέσα Σκωτία είναι Η αρχαιότερη και ευγενέστερη διαταγή του κάρδου. Ενώ η διαταγή του κάρδου ήταν βεβαίως μέχρι το δέκατο έκτο αιώνα και έχει ενδεχομένως τη μεσαιωνική προέλευση (ή ακόμα και, σύμφωνα με τους πιό φαντασιόπληκτους μύθους, ημερομηνίες στον όγδοο αιώνα), το ίδρυμα του οργάνου στις σύγχρονες ημερομηνίες μορφής του μόνο 1687. 1783 ένα ιρλανδικό αντίτιμο, Η πιό επιφανής διαταγή του ST Πάτρικ, ιδρύθηκε, αλλά από την ανεξαρτησία του μεγαλύτερου μέρους Ιρλανδία η διαταγή έχει πέσει ΕΝ ΥΠΝΩΣΕΙ (ο τελευταίος επιζών ιππότης του πέθανε μέσα 1974).

Ιστορία

Η διαταγή ιδρύθηκε circa 1348 από Θ*Εδωαρδ ΙΙΙ σαν "κοινωνία, υποτροφία και κολλέγιο των ιπποτών."Διάφορες ακριβέστερες ημερομηνίες που κυμαίνονται από 1344 1351 έχει προταθεί ο απολογισμός ντουλαπών του Edward ΙΙΙ αρχικά παρουσιάζει garter συνήθειες που εκδίδονται το φθινόπωρο 1348. Οπωσδήποτε, η διαταγή πιθανότατα δεν αποτελέσθηκε πριν 1346 τα αρχικά καταστατικά απαίτησαν ότι κάθε μέλος που αναγνωρίζεται στη διαταγή είναι ήδη ιππότης (τι θα καλούταν σήμερα α άγαμος ιπποτών), και διάφορα αρχικά μέλη της διαταγής ήταν πρώτα σε εκείνο το έτος.
Οι διάφοροι μύθοι έχουν εκτεθεί για να εξηγήσουν την προέλευση της διαταγής. Ο ο δημοφιλέστερος περιλαμβάνει τη "κοντέσα του Σαλίσμπερυ" (μπορεί να αναφερθεί η μελλοντική νύφη του βασιλιά, ή έπειτα στην πεθερά της, ποιων ο Edward είναι γνωστός για να θαυμάζει). Ενώ χόρευε με το βασιλιά  garter της λέγεται για να έχει γλιστρήσει από το πόδι της στο πάτωμα. Όταν οι να περιβάλουν αυλικοί, ο βασιλιάς το επέλεξε επάνω και το έδεσε στο πόδι του, αναφώνηση "Qui mal Υ Honi soit pense."( Γαλλικά μπορέστε να μεταφραστείτε αόριστα ως "ντροπή σε τον που σκέφτεται άρρωστος από το" (μια καλύτερη μετάφραση είναι: "κακό σε τον που το κακό σκέφτεται") έχει γίνει το ρητό της διαταγής.) Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, Richard Ι, ταυτόχρονα παλεύοντας Σταυροφορίες, εμπνεύστηκε από το ST George για να δέσει garters γύρω από τα πόδια των ιπποτών του Ο Edward ΙΙΙ υποθετικά υπενθύμισε το γεγονός, όποιος οδήγησε στη νίκη, όταν ίδρυσε τη διαταγή. Μια περαιτέρω εξήγηση αναφέρεται στο μεσαιωνικό σέβα των γεννητικών οργάνων της Virgin Mary, όντας η μετάβαση μέσω της οποίας ο Ιησούς μπήκε στον κόσμο. Garter λέγεται για να αντιπροσωπεύσει αυτό.

Σύνθεση

Κυρίαρχος και ιππότες

Βασίλισσα Elizabeth ΙΙ garter στις τηβέννους

Ο πρίγκηπας της Ουαλίας garter στις τηβέννους

Από την ίδρυσή του, η διαταγή garter έχει περιλάβει τους κυρίαρχους και συντρόφους ιπποτών. Ο κυρίαρχος του Ηνωμένου Βασιλείου εξυπηρετεί όπως κυρίαρχος της διαταγής. Πρίγκηπας της Ουαλίας αναφέρεται ρητά στα καταστατικά της διαταγής και είναι από τη σύμβαση δημιούργησε έναν σύντροφο ιπποτών εκτός από τον, μπορούν να υπάρξουν μέχρι εικοσιτέσσερις άλλοι σύντροφοι ιπποτών. Τις πρώτες ημέρες της διαταγής, γυναίκες (που δεν θα μπορούσαν να είναι), συνδέθηκε μερικές φορές με τη διαταγή με το όνομα "οι κυρίες garter,"αλλά δεν ήταν πλήρεις σύντροφοι. Θ*Χενρυ VII, εντούτοις, τελείωσε την πρακτική, δημιουργία άλλων κυριών garter μετά από τη μητέρα του Θ*Μαργαρετ Beaufort, Κοντέσα του ντέρπι (διορισμένος μέσα 1488).
Έκτοτε, η διαταγή ήταν αποκλειστικά αρσενικό (εκτός από, φυσικά, για περιστασιακό θηλυκό τον κυρίαρχο) μέχρι 1901, όταν Θ*Εδωαρδ VII δημιουργημένος Βασίλισσα Αλεξάνδρα (η σύζυγός του) μια κυρία garter. Καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα οι γυναίκες συνέχισαν να αναγνωρίζονται στη διαταγή, αλλά, εκτός από τους ξένους θηλυκούς μονάρχες, δεν ήταν πλήρη μέλη της διαταγής μέχρι 1987, όταν ήταν δυνατό, κάτω από ένα καταστατικό Θ*Εληζαψετχ ΙΙ, για να διορίσουν τους "γυναικείους συντρόφους."
Εκτός από τους κανονικούς ιππότες και γυναικείους τους συντρόφους, ο κυρίαρχος μπορεί επίσης να διορίσει τους "υπεράριθμους ιππότεσ". Αυτή η έννοια εισήχθη 1786 από Θ*Γεοργε ΙΙΙ έτσι ώστε οι πολλοί γιοι του δεν θα μετρούσαν προς το όριο εικοσι πέντε συντρόφων που τίθεται από τα καταστατικά 1805, επέκτεινε την κατηγορία έτσι ώστε οποιοσδήποτε απόγονος Θ*Γεοργε ΙΙ θα μπορούσε να δημιουργηθεί έναν υπεράριθμο ιππότη. Από τότε 1831, η εξαίρεση ισχύει για όλα τα descendents Θ*Γεοργε I. Τέτοιοι σύντροφοι, όταν διορίζεται, είναι μερικές φορές γνωστός ως "βασιλικοί ιππότες."
Κατά διαστήματα, οι ξένοι μονάρχες έχουν αναγνωριστεί επίσης στη διαταγή και για αιώνες δύο επίσης δεν έχουν μετρήσει ενάντια στο όριο εικοσι πέντε συντρόφων, όντας (όπως τους βασιλικούς ιππότες προαναφερθέντες), υπεράριθμος. Στο παρελθόν, κάθε τέτοια πρόσθετη δημιουργία απαίτησε τη θέσπιση ενός ειδικού καταστατικού αυτό έγινε αρχικά μέσα 1813, όταν Αλέξανδρος I, Αυτοκράτορας της Ρωσίας αναγνωρίστηκε στη διαταγή. Πολλούς ευρωπαϊκούς μονάρχες κατεβαίνουν στην πραγματικότητα από George I και μπορούν να διοριστούν supernumerarily υπό αυτήν τη μορφή, αλλά ένα καταστατικό 1954 εγκρίνει την κανονική αποδοχή των ξένων ιπποτών και των κυριών χωρίς περαιτέρω ειδικά καταστατικά ανεξάρτητα από την κάθοδο. Πιό παράξενοι ιππότες της ονομασίας ","ποιες ημερομηνίες στις μέσες ηλικίες, εφαρμόζεται μερικές φορές στους ξένους μονάρχες της τάξεως garter.
Γενικά, μόνο οι ξένοι μονάρχες γίνονται τους πιό παράξενες ιππότες ή τις κυρίες όταν Rt Hon. Ο Sir Ninian Stephen ( Αυστραλιανά citizen) και Ο Sir Edmund Hillary (από τη Νέα Ζηλανδία) ένωσε τη διαταγή, έκαναν έτσι ως σύντροφοι ιπποτών στην κανονική μόδα. Βρετανικός ο κυρίαρχος είναι ο αρχηγός κράτους και των δύο αυτών των χωρών, όποιες ήταν στο παρελθόν βρετανικές αποικίες.
Στο παρελθόν, όποτε τα κενά προέκυψαν, οι ιππότες θα διεύθυναν μια "εκλογή,"όπου κάθε ιππότης ψήφισε για εννέα υποψηφίους (το οποίο τρεις έπρεπε να είναι της τάξης Κόμης ή ανωτέρω, τρεις από την τάξη Βαρώνος ή ανωτέρω, και τρεις από την τάξη Ιππότης ή ανωτέρω). Ο κυρίαρχος θα επέλεγε έπειτα τόσα άτομα όσα και ήταν απαραίτητος να γεμίσει τα κενά δεν ήταν αναγκασμένος να επιλέξει τους δέκτες του μέγιστου αριθμού ψηφοφοριών. Βικτώρια διανέμοντας με τη διαδικασία μέσα 1862 έκτοτε, όλοι οι διορισμοί έγιναν απλώς από τον κυρίαρχο. Από το δέκατο όγδοο αιώνα και μετά, ο κυρίαρχος έκανε τις επιλογές του/της επάνω στις συμβουλές της κυβέρνησης. Θ*Γεοργε VI θεώρησε ότι οι διαταγές garter και του κάρδου είχαν γίνει πάρα πολύ συνδεμένες με την πολιτική προστασία 1946, με τη συμφωνία του πρωθυπουργού (Επιεικές Attlee) και ο ηγέτης της αντίθεσης (Winston Churchill), επέστρεψε αυτές τις δύο διαταγές στο προσωπικό δώρο του κυρίαρχου.

Φτωχοί ιππότες

Στην αρχική καθιέρωση της διαταγής, είκοσι έξι "φτωχοί ιππότεσ" διορίστηκαν και συνδέθηκαν με τη διαταγή και το παρεκκλησι του ST. Παρεκκλησι George, Windsor. Ο αριθμός διατηρήθηκε όχι πάντα μέχρι το δέκατο έβδομο αιώνα, υπήρξαν ακριβώς δέκα τρεις φτωχοί ιππότες. Στην αποκατάστασή του, Θ*Θχαρλες ΙΙ αύξησε τον αριθμό σε δεκαοχτώ. Αφότου αντιτέθηκαν στον ορισμό "τους φτωχούσ", Θ*Ωηλληαμ IV μετονομασμένος τους τους στρατιωτικούς ιππότες Windsor.
Οι φτωχοί ιππότες ήταν αρχικά στρατιωτικοί παλαίμαχοι. Έπρεπε για να προσεηθούν καθημερινά για τους κυρίαρχους και συντρόφους ιπποτών σε αντάλλαγμα, έλαβαν έναν μισθό, και κατοικήθηκε μέσα Windsor Castle. Σήμερα οι στρατιωτικοί ιππότες, ποιοι δεν είναι πλέον απαραιτήτως φτωχοί, αλλά είναι ακόμα στρατιωτικοί συνταξιούχοι, συμμετέχετε στις πομπές της διαταγής, συνοδεία των ιπποτών και των κυριών garter, και στις καθημερινές υπηρεσίες στο παρεκκλησι του ST George. Δεν είναι πραγματικά μέλη η ίδια της διαταγής, ούτε είναι απαραιτήτως πραγματικοί ιππότες: πράγματι λίγοι εάν οποιοιδήποτε είναι ιππότες.

Ανώτεροι υπάλληλοι

Η διαταγή garter έχει έξι ανώτερους υπαλλήλους: ο ιεράρχης, ο καγκελάριος, ο γραμματέας, ο βασιλιάς των όπλων, ο ταξιθέτης και ο γραμματέας. Τα γραφεία του ιεράρχη, Ο γραμματέας και ο ταξιθέτης δημιουργήθηκαν επάνω στο ίδρυμα της διαταγής τα γραφεία του βασιλιά των όπλων και του καγκελαρίου δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του δέκατου πέμπτου αιώνα, και αυτός του γραμματέα κατά τη διάρκεια του εικοστού.
Το γραφείο του ιεράρχη Επίσκοπος του Winchester, παραδοσιακά ένας από τους ανώτερους επισκόπους Εκκλησία της Αγγλίας. Το γραφείο του καγκελαρίου στο παρελθόν ο επίσκοπος της επισκοπής μέσα στην οποία Windsor έπεσε - σε ένα σημείο, Επίσκοπος του Σαλίσμπερυ, αλλά μετά από το όριο αλλάζει Επίσκοπος της Οξφόρδης. Αργότερα, ο τομέας διευρύνθηκε έτσι ώστε, παραδείγματος χάριν, ο stuart αυλικός ο Sir james Palmer εχρησίμευσε ως ο καγκελάριος από 1645 αν και δεν ήταν ούτε ιεράρχης ούτε ακόμη και σύντροφος (αν και ήταν άγαμος ιπποτών). Σήμερα, εντούτοις, ένας από τους συντρόφους χρησιμεύει ως ο καγκελάριος. Ο κοσμήτορας Windsor είναι, αυτοδικαίως, ο γραμματέας.
Garter βασιλιάς των όπλων είναι το κεφάλι Κολλέγιο των όπλων (Εραλδική αρχή της Αγγλίας) και έτσι ο "προιστάμενος" ανακοινώνει για όλη την Αγγλία (μαζί με την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία). Όπως ο τίτλος του προτείνει, έχει επίσης τα συγκεκριμένα καθήκοντα ως εραλδικό ανώτερο υπάλληλο της διαταγής garter, ανταποκριμένος στους λόφους και τις καλύψεις των συντρόφων των όπλων, όποιοι εκτίθενται στο παρεκκλησι της διαταγής (δείτε κατωτέρω).
Ο ταξιθέτης της διαταγής είναι Ταξιθέτης κυρίων της μαύρης ράβδου.. Ο τίτλος του γραφείου του προέρχεται από το προσωπικό γραφείου του, η μαύρη ράβδος.

Αμφια και accoutrements

Κυρίαρχος και ιππότες

Σήμερα οι ιππότες garter φορούν τις διακριτικές συνήθειές τους πέρα από τα συνηθισμένα κοστούμια ή τις στρατιωτικές στολές. Για coronation Θ*Γεοργε IV το 1821, αυτή η έκδοση του ιακωβιανού φορέματος επινοήθηκε.

Για τις μεγάλες περιπτώσεις της διαταγής, όπως η ετήσια υπηρεσία του κάθε Ιούνιος μέσα Windsor Castle, επίσης για coronations, οι σύντροφοι φορούν ένα επιμελημένο κοστούμι:

• Επιπλέον (αν και μετά βίας ορατός), Garter είναι ένα λυγισμένο λουρί βελούδου που φοριέται γύρω από τον αριστερό μόσχο από τους άνδρες και στον αριστερό βραχίονα από τις γυναίκες. Αρχικά ανοικτό μπλε, σήμερα garter είναι σκούρο μπλε. Εκείνα που παρουσιάστηκαν στους πιό παράξενους ιππότες ήταν μιά φορά σύνολο με διάφορα κοσμήματα. Garter αντέχει το ρητό της διαταγής στο χρυσό majuscules.

• μανδύας είναι μια μπλε τήβεννος βελούδου. Οι ιππότες και οι γυναικείοι σύντροφοι έχουν φορέσει τους μανδύες, ή παλτά, από βασιλεψτε Θ*Χενρυ VII. Μιά φορά φιαγμένος από μαλλί, είχαν έρθει να αποτελεσθούν από το βελούδο μέχρι το δέκατο έκτο αιώνα. Ο μανδύας ήταν αρχικά πορφυρός, αλλά ποικίλος κατά τη διάρκεια των δέκατων έβδομων και δέκατων όγδοων αιώνων μεταξύ του ουράνιου μπλε, χλωμό μπλε, βασιλικό μπλε, σκούρο μπλε, βιολέτα και ουλτραμαρίνη. Σήμερα, οι μανδύες είναι σκούρο μπλε στο χρώμα, και είναι ευθυγραμμισμένος με άσπρο taffeta. Οι μανδύες του κυρίαρχου και των μελών της βασιλικής οικογένειας τελειώνουν στα τραίνα. Ράβεται επάνω στον αριστερό ώμο του μανδύα μια ασπίδα που αντέχει το σταυρό του ST George, περικυκλωμένος από garter ο κυρίαρχος μανδύας είναι ελαφρώς διαφορετικός, να παρουσιάσει αντ' αυτού μια αντιπροσώπευση του αστεριού της διαταγής (δείτε κατωτέρω). Συνδέονται με το μανδύα πέρα από το σωστό ώμο μια πορφυρά κουκούλα και ένα παλτό βελούδου, όποιοι έχουν χάσει όλη τη λειτουργία κατά τη διάρκεια του χρόνου και εμφανίζονται στο σύγχρονο παρατηρητή απλά ως παφλασμός του χρώματος. Σήμερα ο μανδύας, όποιος περιλαμβάνει δύο μεγάλους χρυσούς θυσάνους, φοριέται πέρα από ένα κανονικό κοστούμι ή στρατιωτικό έναν ομοιόμορφο.

• καπέλο είναι του μαύρου βελούδου, και αρκούδες ένα λοφίο της άσπρης στρουθοκαμήλου και των μαύρων φτερών ερωδιών.

• Όπως το μανδύα, περιλαίμιο εισήχθη κατά τη διάρκεια Henry VII βασιλεύει. Φιαγμένος από καθαρό χρυσό, ζυγίζει 30 τρόυ ουγγιές (περίπου 0,933 χιλιόγραμμα). περιλαίμιο αποτελείται από τους χρυσούς κόμβους που εναλλάσσονται με τα σμαλτωμένα μενταγιόν που παρουσιάζουν έναν ροδαλό που περικυκλώνεται από μπλε garter. Κατά τη διάρκεια Henry VII βασιλεψτε, κάθε garter περιέβαλε δύο τριαντάφυλλο-ένα κόκκινο και ένα άσπρος-αλλά άλλαξε αργότερα το σχέδιο, έτσι ώστε κάθε garter περικυκλώνει τώρα ακριβώς το ένα κόκκινο αυξήθηκε. Το περιλαίμιο φοριέται γύρω από το λαιμό, πέρα από το μανδύα.

• Θ*Γεοργε, ένα τρισδιάστατο ειδώλιο του ST George στην πλάτη αλόγου που σκοτώνει έναν δράκο, colourfully σμαλτωμένος, φοριέται ανασταλμένος από το περιλαίμιο.

Διακριτικά της διαταγής garter

Εκτός από αυτές τις ειδικές περιπτώσεις, εντούτοις, τα πολύ απλούστερα διακριτικά χρησιμοποιούνται όποτε ένα μέλος της διαταγής παρευρίσκεται σε ένα γεγονός στο οποίο οι διακοσμήσεις φοριούνται.

• αστέρι, εισαγμένος κοντά Θ*Θχαρλες I, είναι ένα οκτώ-δειγμένο ασημένιο διακριτικό στο κέντρο του είναι μια απεικόνιση σμάλτων του σταυρού του ST George, από garter. (Κάθε ένα από τα οκτώ σημεία απεικονίζεται ως συστάδα των ακτίνων, με τα τέσσερα σημεία των βασικών κατευθύνσεων πιό μακροχρόνιων από τις ενδιάμεσες.) Φοριέται καρφωμένος στο αριστερό στήθος. Στο παρελθόν, τα αστέρια που δόθηκαν στους ξένους μονάρχες ενθέθηκαν συχνά με τα κοσμήματα. (Δεδομένου ότι η διαταγή garter είναι η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ανώτερη διαταγή, ένα μέλος θα φορέσει το αστέρι του επάνω από αυτήν άλλων διαταγών στις οποίες ανήκει μέχρι τα αστέρια τεσσάρων διαταγών μπορούν να φορεθούν.)

• ευρύ riband, εισαγμένος κοντά Θ*Θχαρλες ΙΙ, είναι μια τέσσερις ίντσα ευρεία ζώνη, φορεμένος από τον αριστερό ώμο στο σωστό ισχίο. (Ανάλογα με τον άλλο ιματισμό που φοριέται, αυτό καθένα περάσματα πέρα από τον αριστερό ώμο, ή καρφώνεται κάτω από το.) Το χρώμα των riband έχει ποικίλει κατά τη διάρκεια των ετών ήταν αρχικά ανοικτό μπλε, αλλά ήταν μια σκοτεινή σκιά κάτω από τους μονάρχες Hanoverian. 1950, το χρώμα καθορίστηκε ως "μπλε αλκυόνων". (Μόνο ένα riband φοριέται σε έναν χρόνο, ακόμα κι αν ένας ιππότης ή μια κυρία ανήκει σε διάφορες διαταγές.)

• διακριτικό (μερικές φορές γνωστός ως Μικρότερος George) κρεμά από το riband στο σωστό ισχίο, ανασταλμένος από μια μικρή χρυσή σύνδεση (στο παρελθόν, ενώπιον Charles ΙΙ εισήγαγε το ευρύ riband, ήταν γύρω από το λαιμό). Όπως Θ*Γεοργε, παρουσιάζει ST George σκοτώνοντας το δράκο, αλλά είναι πιό επίπεδο και monochromatically χρυσό. Στο δέκατο πέμπτο αιώνα, ο μικρότερος George φορέθηκε συνήθως συνδεμένος με μια κορδέλλα γύρω από το λαιμό. Δεδομένου ότι αυτό δεν ήταν κατάλληλο κατά τον οδήγηση ενός αλόγου, η συνήθεια της φθοράς του το σωστό βραχίονα που αναπτύσσεται κάτω από.

Εντούτοις, ορισμένες "ημέρες περιλαίμιων" που υποδεικνύονται από τον κυρίαρχο, τα μέλη που παρευρίσκονται στα επίσημα γεγονότα μπορούν να φορέσουν το περιλαίμιο της διαταγής πέρα από στρατιωτικός ομοιόμορφος ή eveningwear τους. Το περιλαίμιο στερεώνεται στους ώμους με τις κορδέλλες μεταξιού. Θα αντικαταστήσουν έπειτα το ευρύ riband μιας άλλης διαταγής στην οποία ανήκουν (ενδεχομένως), δεδομένου ότι η διαταγή garter αντιπροσωπεύεται από το περιλαίμιο.
Επάνω στο θάνατο ενός ιππότη ή μιας κυρίας, τα διακριτικά πρέπει να επιστραφούν στο κεντρικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου των διαταγών Knighthood. Το διακριτικό και το αστέρι επιστρέφονται προσωπικά στον κυρίαρχο από τον κοντινότερο αρσενικό συγγενή πέθαναν.

Φτωχοί ιππότες

Οι φτωχοί ιππότες φόρεσαν αρχικά τους κόκκινους μανδύες, κάθε ένας του οποίου άντεξε το σταυρό του ST George, αλλά δεν απεικόνισε garter. Θ*Εληζαψετχ I αντικατήστησε τους μανδύες με τις μπλε και πορφυρές εσθήτες, αλλά Charles I επέστρεψε στους παλαιούς κόκκινους μανδύες. Όταν οι φτωχοί ιππότες μετονομάστηκαν τους στρατιωτικούς ιππότες, οι μανδύες εγκαταλείφθηκαν. Αντ' αυτού, οι στρατιωτικοί ιππότες Windsor φορούν τώρα παλαιό στρατιωτικό τον ομοιόμορφο ενός "ανώτερου υπαλλήλου στρατού στον ασύνδετο κατάλογο": μαύρο παντελόνι, ένα ερυθρό παλτό, ένα σωριασμένο καπέλο με ένα λοφίο, και ένα ξίφος σε μια άσπρη ζώνη.

Ανώτεροι υπάλληλοι

Οι ανώτεροι υπάλληλοι της διαταγής έχουν επίσης τα εθιμοτυπικά άμφια και άλλα accoutrements που φορούν και φέρνουν για την ετήσια υπηρεσία της διαταγής. Οι μανδύες του ιεράρχη και του καγκελαρίου είναι μπλε, όπως αυτόν των ιπποτών (αλλά δεδομένου ότι ο καγκελάριος είναι τώρα μέλος της διαταγής, φορά απλά το μανδύα ενός ιππότη), εκείνοι άλλων ανώτερων υπαλλήλων πορφυρών όλοι κεντιούνται με μια ασπίδα που αντέχει το σταυρό του ST George. Garter ο βασιλιάς των όπλων φορά δικών του tabard.
Ορίζεται σε κάθε ανώτερο υπάλληλο της διαταγής ένα διακριτικό διακριτικό που φορά σε μια αλυσίδα γύρω από το λαιμό του κάθε ένας περιβάλλεται από μια αντιπροσώπευση garter. Το διακριτικό του ιεράρχη απεικονίζει το ST George σκοτώνοντας έναν δράκο garter μέσα στο οποίο απεικονίζεται ξεπερνιέται από ενός επισκόπου συνδέστε λοξά. Το διακριτικό του καγκελαρίου είναι που περικυκλώνεται ένα ροδαλό από garter. Το διακριτικό garter του κύριου βασιλιά των όπλων απεικονίζει τα βασιλικά όπλα που ανασκολοπίζονται (δίπλα-δίπλα) με το σταυρό του ST George. Ο ταξιθέτης κυρίων του διακριτικού της μαύρης ράβδου απεικονίζει έναν κόμβο μέσα garter. Ο γραμματέας έχει ένα διακριτικό μιας κορώνας επάνω από δύο διασχισμένα καλάμια, ο γραμματέας δύο διασχισμένα καλάμια μπροστά από αυξήθηκε.
Ο καγκελάριος της διαταγής αντέχει ένα πορτοφόλι, κεντημένος με τα βασιλικά όπλα, περιορισμός της σφραγίδας της διαταγής. Ταξιθέτης κυρίων της μαύρης ράβδου φέρνει το προσωπικό γραφείου του, η μαύρη ράβδος. Στις μεγάλες περιπτώσεις της διαταγής, Garter ο κύριος βασιλιάς των όπλων αντέχει το μπαστούνι γραφείου του ως α βασιλιάς των όπλων δεν φορά συνήθως την κορώνα του.

Παρεκκλησι

Στην ετήσιες συλλογή και την υπηρεσία της διαταγής, ο κυρίαρχος και οι σύντροφοι - όπως Θ*Γεοργε VI και Βασίλισσα Elizabeth, παρουσιασμένος εδώ - διαδικασία μέσω Windsor Castle στο ST. Παρεκκλησι George.

Το παρεκκλησι της διαταγής είναι ST. Παρεκκλησι George, Windsor, τοποθετημένος στο χαμηλότερο θάλαμο Windsor Castle. Ιδρύθηκε για τη διαταγή μέσα 1475. Η διαταγή κράτησε μιά φορά τις συχνές υπηρεσίες στο παρεκκλησι, αλλά έγιναν σπάνιοι στο δέκατο όγδοο αιώνα. Διακομμένος κατόπιν 1805, η τελετή αναβιώθηκε κοντά Θ*Γεοργε VI 1948 και έχει γίνει ένα ετήσιο γεγονός. μια ορισμένη ημέρα κάθε Ιούνιος, τα μέλη της διαταγής (φορώντας τα εθιμοτυπικά άμφια και τα διακριτικά τους) συναντιούνται στα κρατικά διαμερίσματα στον ανώτερο θάλαμο Windsor Castle, κατόπιν (προηγημένος από τους στρατιωτικούς ιππότες) διαδικασία με τα πόδια κάτω μέσω του κάστρου στο παρεκκλησι του ST George για την υπηρεσία. Εάν υπάρχουν οποιοιδήποτε νέοι ιππότες, εγκαθίστανται σε αυτήν την περίπτωση. Μετά από την υπηρεσία, τα μέλη της διαταγής επιστρέφουν στον ανώτερο θάλαμο από τη μεταφορά.
Κάθε μέλος της διαταγής, συμπεριλαμβανομένου του κυρίαρχου, διανέμεται έναν στάβλο δεσμίδα χαρτιού από το παρεκκλησι, επάνω από το οποίο οι εραλδικές συσκευές του/της επιδεικνύονται. Σκαρφαλωμένος στην πυραμίδα ενός ιππότη ο στάβλος είναι το τιμόνι του, διακοσμημένος με ένα κάλυμμα και ολοκληρωμένος από το λόφο του. Βάσει του αγγλικού εραλδικού νόμου, οι γυναίκες εκτός από τους μονάρχες δεν αντέχουν τα τιμόνια ή τους λόφους αντ' αυτού, το στέμμα κατάλληλο για τη γυναικεία τάξη χρησιμοποιείται . Οι λόφοι των κυρίαρχων και πιό παράξενων ιπποτών που είναι μονάρχες κάθονται επάνω στις κορώνες τους, όποιοι είναι οι ίδιοι σκαρφαλωμένοι στα τιμόνια τους. Κάτω από κάθε τιμόνι, ένα ξίφος επιδεικνύεται.
Επάνω από το λόφο ή το στέμμα, του ιππότη ή της κυρίας εραλδικού έμβλημα κρεμιέται, ζωγραφισμένος με το του/της κάλυψη των όπλων. Σε μια αρκετά μικρότερη κλίμακα, στο πίσω μέρος του στάβλου επισυνάπτεται ένα κομμάτι του ορείχαλκου (ένα "πιάτο στάβλων") που επιδεικνύει το όνομα του κατόχου του, όπλα και ημερομηνία της αποδοχής στη διαταγή.
Επάνω στο θάνατο ενός ιππότη, το έμβλημα, τιμόνι, κάλυμμα, ο λόφος (ή στέμμα ή κορώνα) και το ξίφος λαμβάνονται κάτω. Σε κανέναν άλλο πρόσφατα αναγνωρισμένο ιππότη δεν μπορεί να οριστεί ο στάβλος έως ότου (μετά από την κηδεία του πρώην ιππότη ή της κυρίας) παρατηρείται μια τελετή που χαρακτηρίζει το θάνατό του/της στο παρεκκλησι, κατά τη διάρκεια ποιων στρατιωτικών ιπποτών Windsor φέρτε το έμβλημα του αποθανούντος ιππότη και το προσφέρετε στον κοσμήτορα Windsor, ποιος το τοποθετεί επάνω στο βωμό. Τα πιάτα στάβλων, εντούτοις, δεν αφαιρείται μάλλον, παραμένουν μόνιμα επισυναμμένοι κάπου για το στάβλο, έτσι οι στάβλοι του παρεκκλησιού είναι με ένα ζωηρόχρωμο αρχείο των ιπποτών της σειράς (και τώρα των κυριών) καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας.

Προτεραιότητα και προνόμια

Τα όπλα των ιπποτών και των κυριών (καθώς επίσης και του κυρίαρχου) μπορούν να περικυκλωθούν από garter.

Στους ιππότες και στις κυρίες garter ορίζονται οι θέσεις σειρά της προτεραιότητας, ερχόμενος πριν από όλες τις άλλες της ιπποτικής τάξης, και επάνω από τα βαρονέτη. Σύζυγοι, γιοι, οι κόρες και οι νύφες των ιπποτών garter χαρακτηρίζουν επίσης σε παραγγελία της προτεραιότητας συγγενείς των κυριών garter, εντούτοις, δεν ορίζεται οποιαδήποτε ειδική προτεραιότητα. (Γενικά, τα άτομα μπορούν να αντλήσουν την προτεραιότητα από τους πατέρες ή τους συζύγους τους, αλλά όχι από τις μητέρες ή τις συζύγους τους.) Στον καγκελάριο της διαταγής ορίζεται επίσης η προτεραιότητα, αλλά αυτό είναι καθαρώς ακαδημαϊκό δεδομένου ότι σήμερα ο καγκελάριος είναι πάντα επίσης σύντροφος ιπποτών, με μια υψηλότερη θέση από εκείνη την αρετή. (Στην πραγματικότητα, είναι ασαφές εάν η παρουσιασμένη προτεραιότητα του καγκελαρίου έχει τεθεί πάντα σε ισχύ, δεδομένου ότι στο πλαίσιο του παλαιού συστήματος το γραφείο από ένας diocesan επίσκοπος γέμισε Εκκλησία της Αγγλίας, ποιος είχε πάλι την υψηλότερη προτεραιότητα δυνάμει εκείνου του γραφείου από οποιοιδήποτε που το Chancellorship θα μπορούσε να παραχωρήσει σε τον.)
Οι σύντροφοι ιπποτών προτάσσουν "το Sir,"και κυρία προθέματος γυναικείων συντρόφων","στα μικρά ονόματά τους. Οι σύζυγοι των συντρόφων ιπποτών μπορούν να προτάξουν "την κυρία" στα επώνυμά τους, αλλά κανένα ισοδύναμο προνόμιο δεν υπάρχει για τους συζύγους των γυναικείων συντρόφων. Τέτοιες μορφές δεν χρησιμοποιούνται από τους λόρδους και τους πρίγκηπες, εκτός από όταν τα ονόματα των πρώτων καταγράφονται με πληρέστερες μορφές τους.
Οι ιππότες και οι κυρίες χρησιμοποιούν τα μετα-ονομαστικά γράμματα "κλ" και "LG,"αντίστοιχα. Όταν ένα άτομο έχει το δικαίωμα για να χρησιμοποιήσει τις πολλαπλάσιες μετα-ονομαστικές επιστολές, Το κλ ή το LG εμφανίζεται πριν από όλους τους άλλους, εκτός από "τη BT" (Βαρονέτος), "VC" (Σταυρός Βικτώριας)
Ο κυρίαρχος, Οι ιππότες και γυναικείοι σύντροφοι και οι υπεράριθμοι ιππότες και οι κυρίες μπορούν να περικυκλώσουν τα όπλα τους με μια αντιπροσώπευση garter και δεδομένου ότι είναι υψηλότερη διαταγή της Μεγάλης Βρετανίας του knighthood, garter θα τείνει να επιδειχθεί παρά τα διακριτικά οποιασδήποτε άλλησδήποτε διαταγής, εκτός αν υπάρχει ειδικός λόγος να δοθεί έμφαση ο κατώτερος. (Μπορούν περαιτέρω να περικυκλώσουν garter με μια απεικόνιση του περιλαίμιου της διαταγής, αλλά αυτή η πολύ επιμελημένη έκδοση βλέπει σπάνια.) Πιό παράξενοι ιππότες, φυσικά, μην εξωραϊ'στε τα όπλα που χρησιμοποιούν στο σπίτι με τις ξένες διακοσμήσεις όπως garter επιπλέον, ενώ τα βρετανικά βασιλικά όπλα όπως χρησιμοποιούνται στην Αγγλία περικυκλώνονται από garter, στη Σκωτία περιβάλλονται από τον κυκλίσκο Διαταγή του κάρδου αντ' αυτού. (Στην Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία, το αγγλικό σχέδιο ακολουθείται.)
Οι ιππότες και οι κυρίες έχουν δικαίωμα επίσης για να λάβουν τους εραλδικούς υποστηρικτές. Αυτοί είναι σχετικά σπάνιοι μεταξύ των ιδιωτών στο UK. Ενώ μερικές οικογένειες απαιτούν τους υποστηρικτές από την αρχαία χρήση και άλλοι τους έχουν χορηγηθεί ως ειδική ανταμοιβή, μόνο λόρδοι, Ιππότες και κυρίες garter και του κάρδου, και οι ιππότες και ο μεγάλος σταυρός Dames και οι μεγάλοι διοικητές ιπποτών ορισμένων κατώτερων διαταγών έχουν δικαίωμα για να απαιτήσουν μια αυτόματη επιχορήγηση των υποστηρικτών (με την καταβολή των κατάλληλων αμοιβών Κολλέγιο των όπλων).
ΠΗΓΗ WIKIPEDIA