Στους ντόπιους είναι γνωστός σαν Krishna’s Butter Ball ή Vaanirai Kal (Πέτρα του Ουρανού Θεού), και στέκεται σε μια πλαγιά 45 μοιρών στο Μαχαμπαλιπουράμ για πάνω από 1.300 χρόνια.
Ο βράχος φαίνεται να αψηφά τη βαρύτητα, έτοιμος να κυλήσει οποιαδήποτε στιγμή – αλλά όλες οι προσπάθειες για να μετακινηθεί στο παρελθόν υπήρξαν μάταιες.
Ενώ πολλοί έχουν πει ότι είχε τοποθετηθεί στη θέση αυτή από τους Θεούς που ήθελαν να αποδείξουν τη δύναμή τους πριν από χιλιάδες χρόνια, οι επιστήμονες λένε ότι ο βράχος είναι απλά ένας φυσικός σχηματισμός.
Γεωλόγοι από την άλλη πλευρά υποστηρίζουν ότι με την φυσική διάβρωση είναι απίθανο να έχει παραχθεί ένα τέτοιο σχήμα βράχου.
Ένα από τα πρώτα άτομα για να προσπάθησαν να απομακρύνουν την πέτρα ήταν ο βασιλιάς Narasimhavarman, ο οποίος κυβέρνησε τη νότια Ινδία από 630 έως 668.
Μία παρόμοια προσπάθεια ήταν το 1908 από τον κυβερνήτη του Μάντρας, Arthur Lawley, ο οποίος φοβόταν για την ασφάλεια της πόλης στη βάση του λόφου, και λέγεται ότι είχε χρησιμοποιήσει επτά ελέφαντες για να προσπαθήσει να τη μετακινήσει, επίσης χωρίς καμία τύχη.
Όπως είναι αναμενόμενο ο βράχος είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες και τους ντόπιους.
Αναστάσιος Ντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου