Με αφορμή την επίθεση που δέχθηκε ο "εμετικός" για μένα Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης μπήκα σε σκέψεις προσπαθώντας να ανακαλύψω τι πραγματικά επικράτησε μέσα μου στο άκουσμα της είδησης...
Αντέδρασα σαν ένα "politically correct" άτομο, ή σαν ένας αγανακτισμένος, κατά το ήμισυ Πόντιος, που βρέθηκα να ακούω τον Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης να λέει ότι θαυμάζει τον Κεμάλ χωρίς να δίνει δεκάρα (κατά το κοινό "χέστηκε") αν το ινδαλμά του είχε μακελέψει εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας...;;;
Προσπάθησα να σκεφθώ ψύχραιμα...
Η ήρεμη πλευρά μου, που αποτελεί την μειοψηφία του εκρηκτικού χαρακτήρα μου, επέμενε ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την κοινωνία να "τραμπουκοποιηθεί" και ότι η ενέργεια αυτή κατά του Μπουτάρη ήταν ανεπίτρεπτη.
Η άλλη, η πιό αδιάλλακτη πλευρά μου, που κυριαρχεί στον παρορμητικό ψυχισμό μου, μου έλεγε "τι ήθελε στην εκδήλωση των Ποντίων; δεν ήξερε ότι λόγω των δηλώσεων του και της οργάνωσης του Gay Pride θα ήταν αναμμένα τα αίματα;;; προφανώς ήξερε ότι "θα τις φάει" και ήθελε να "θυματοποιηθεί" στα μάτια των πιστών οπαδών του που τον εξέλεξαν στις εκλογές με έξυπνο τρόπο, διότι προτίμησαν να πάνε να τον ψηφίσουν, σε αντίθεση με τους αντιπάλους του που προτίμησαν να πάνε να πιούν ένα ουζάκι στην Αρετσού ή στην Περαία."
Την απάντηση μου την έδωσε ο ίδιος ο εαυτός μου.
Προσπάθησα να θυμηθώ τι πρωτοένιωσα όταν άκουσα την είδηση...
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ... αυτό ένιωσα!
Και επειδή δεν είμαι "όπου φυσάει ο άνεμος" το λέω ξεκάθαρα με κίνδυνο να παρεξηγηθώ και από καλούς φίλους που είναι σφόδρα αντίθετοι με ότι έγινε εκεί κάτω από τον Λευκό Πύργο...
ΕΝΙΩΣΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ... σαν ένα είδος εκδίκησης για τα όσα είπε για τον παππού μου τον Θεοχάρη Τριανταφυλλίδη, τον μπαρμπα-Χάρη τον Αούτο, όπως τον ήξεραν στα "λεμονάδικα" στον Πειραιά την δεκαετία του '30, από τα Κοτύωρα του Πόντου, που σώθηκε από το μαχαίρι του Τούρκου με την ψυχή στο στόμα και την γιαγιά μου την Ειρήνη Κοσμίδου από την Βόνα του Πόντου, που ήλθε στην "παλαιά Ελλάδα" μικρό κορίτσι με τον άρρωστο πατέρα της και έξη μικρότερα αδέλφια, αφού πρώτα είδε τους Τούρκους να σκοτώνουν εν ψυχρώ την μάνα της. Γιατί η ύβρις του Μπουτάρη προς τον Ποντιακό Ελληνισμό, ήταν ύβρις προς τον παππού μου και την γιαγιά μου, προς όλη την ρίζα μ' από την μεριά της μητέρας μου...
Και η αρχαιοελληνική συμπαντική κοσμοθεωρία γιά όσους γνωρίζουν, έχει μια αναπότρεπτο ακολουθία: ΥΒΡΙΣ - ΑΤΗ - ΝΕΜΕΣΙΣ - ΤΙΣΙΣ....
Η ΥΒΡΙΣ του Δημάρχου την ενεργοποίησε...
Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να με κάνουν να νιώσω ενοχές, να νιώσω τύψεις που ένιωσα ικανοποίηση για το πάθημα του "ανώτατου άρχοντα της συμπρωτεύουσας".
Κάποιοι που κατηγορούν τα αισθήματα μου σαν αποτέλεσμα ενός ενδόμυχου και καλά κρυμμένου φασίστα μέσα στην ψυχή μου...
Υπάρχουν αυτοί που λένε ότι σε μια Δημοκρατική Κοινωνία δεν έχουν θέση τέτοιες αντιδράσεις, που χαρακτηρίζουν μια - κατά την γνώμη τους - παρηκμασμένη κοινωνία...
Δεν έχουν άδικο από μια πλευρά. Ο νόμος του "Λύντς" δεν αποτέλεσε ποτέ λύση σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Αλλά εδώ ξεπηδούν δύο κυρίαρχα ερωτήματα:
1. Ζούμε σε καθεστώς Δημοκρατίας ;;; ...και εννοώ πραγματικής Δημοκρατίας.
2. Μπορεί η απέχθεια προς τον τραμπουκισμό να απευθύνεται μόνο όταν αυτός εμφανίζεται από την μία πολιτική πλευρά;
Αν σαν ελεύθερος και νοήμων πολίτης, με δείκτη ευφυΐας άνω του μετρίου κληθώ να απαντήσω ο ίδιος σε αυτά τα ερωτήματα, οι απαντήσεις μου θα είναι οι εξής:
1. Όχι δεν ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία. Δεν ζούσε υπό καθεστώς Δημοκρατίας. Το πολίτευμα της χώρας είναι ψευδεπίγραφο. Και εξηγούμαι. Πότε αυτοί που επινόησαν το Δημοκρατικό Πολίτευμα επέτρεψαν σε κάποιον να υπόσχεται προεκλογικά πολλά και διάφορα και μόλις - βάσει των εξαγγελιών του - ο λαός τον εκλέξει δημοκρατικά, αποφασίζει να πράξει ακριβώς τα αντίθετα από τις εξαγγελίες του, παγιδεύοντας αυτόν τον λαό και κοροϊδεύοντάς τον κατευθείαν στα μούτρα του! Είναι Δημοκρατικό να ζητάς μέσω ενός Δημοψηφίσματος από τον Λαό ένα ΟΧΙ και όταν αυτό στο δίνει με τον πιό κατηγορηματικό τρόπο, εσύ το μετατρέπεις αμέσως σε ΝΑΙ εντελώς ανερυθρίαστα ...κάνοντας του και πλάκα ότι δήθεν τίμησες την ψήφο του;;;
Εξαγγέλεις κάποια πράγματα που προτίθεσαι να κάνεις και τα θέτεις εις γνώσιν του κυρίαρχου λαού. Αυτός σε πιστεύει και σε ψηφίζει. Και την επαύριον πράττεις ακριβώς τα αντίθετα, αποδεικνύοντας ότι κορόϊδεψες τους πάντες προκειμένου να υφαρπάξεις την εξουσία. Αν η Δημοκρατία λειτουργούσε, θα είχε προνοηθεί να υπάρχει ένα Συνταγματικό Δικαστήριο που θα μπορούσαν να καταφύγουν οι Πολίτες με στοιχεία προκειμένου να αποδείξουν ότι είσαι ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ και ΛΑΟΠΛΑΝΟΣ, ώστε αυτό να σου αφαιρέσει την Εξουσία!
ΑΥΤΟ ΝΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...
Ομως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, οπότε δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
2. Η επίθεση κατά του Μπουτάρη, τι διαφορά είχε με την επίθεση κατά του Πάγκαλου πιό παλιά στα Καλύβια Αττικής ή κατά των Χατζηδάκη, Κουμουτσάκου στο Κέντρο της Αθήνας; Τότε όλοι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ...δικαιολογούσαν τον τραμπουκισμό κάποιων "δικών τους" λέγοντας ....ότι ήταν φυσιολογικό επακόλουθο της αγανάκτησης "εξαγριωμένων" πολιτών!!!
Στα αυτιά μου έχω ακόμα τον Τσίπρα, τον Σκουρλέτη και την Φωτίου να τους δικαιολογούν!
Ή μήπως δεν ήταν ο "έτερος Καππαδόκης" της Συγκυβέρνησης, ο Καμμένος ο οποίος ζητούσε από τον κόσμο "να λυντσάρει τον Πάχτα ;;;" Δεν πέρασε δα και κανένας αιώνας για να τα ξεχάσουμε όλα αυτά...
Οπότε με ήσυχη πλέον την συνείδησή μου, λέω και εγώ "καλά του έκαναν του μαλάκα" όπως λέει και ο μέσος Έλληνας, γιατί όπως έλεγε και ο βέρος Αθηναίος έτερος παππούς μου, Κωνσταντίνος Δημητριάδης κι αυτός, "όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες" !!!!
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...
ΕΞΕΘΡΕΨΑΝ ΜΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ...ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ. ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ...
ΥΓ (1) Θα θεωρηθώ γραφικός αν υπενθυμίσω τις δηλώσεις και την αντιμετώπιση που είχε η δολοφονία Φύσσα, σε αντίθεση με αυτήν των άτυχων υπαλλήλων της MARFIN ή των νεαρών Φουντούλη και Καπελώνη;
ΥΓ (2) Μου άρεσε αυτή η ανάρτηση του Φαήλου Κρανιδιώτη και την κοινοποιώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου