Το F-35
θεωρείται κατά πολλούς το μέλλον των μαχητικών αεροσκαφών. Ίσως κανένα
άλλο αεροσκάφος στην ιστορία δεν έχει υποσχεθεί τόσα πολλά, αλλά και
δεν έχει αμφισβητηθεί τόσο πολύ.
Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος είχε ασκήσει δριμεία κριτική ενάντια στο μαχητικό, αλλά τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να πετύχει την αγορά μερικών δεκάδων μαχητικών F/A-18 BlockIII. Κανείς δεν θα τολμούσε να σκεφτεί την πιθανότητα να σταματήσει το πρόγραμμα ενός μαχητικού που θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της Δυτικής Πολεμικής Μηχανής.
Ο λόγος είναι απλός. Το αεροσκάφος είναι stealth, πολύ πιο «stealth» από το F-117, και ας πούμε τόσο stealth όσο το F-22 (ας μην μείνουμε σε λεπτομέρειες περί RCS, που ούτως ή άλλως είναι απόρρητες). Κι όλα αυτά με τις πολεμικές ικανότητες ενός F-16, και την τιμή ενός F-15. «Being stealth» είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπιστούν τα άλματα αντιαεροπορικών συστημάτων όπως το S-400 (και αντιστοίχων κινεζικών), ενώ πλέον τους επίσης ικανούς S-300 τους έχει αποκτήσει και ο πιο μικρός σε ισχύ εχθρός των ΗΠΑ.
Αντί λοιπόν οι ΗΠΑ να «μπλέκουν» σε ατέρμονες αποστολές SEAD υπό την πίεση της εχθρικής αεροπορίας, ανέπτυξαν το F-35 που μπορεί να κάνει «πάρτι» με την εχθρική αεράμυνα, και να πλήττει τις εχθρικές αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες με χαμηλού κόστους έξυπνα όπλα αντί για πανάκριβους και σχετικά αναποτελεσματικούς πυραύλους αντιραντάρ.
Το ότι είναι stealth δεν σημαίνει ότι εκεί εξαντλούνται οι ικανότητες του μαχητικού. Το αεροσκάφος είναι απόλυτα ψηφιακό, κι έχει έναν από τους ικανότερους υπολογιστές που πέταξαν ποτέ σε μαχητικό αεροσκάφος. Η ικανότητα να κάνει «fusion» τις πληροφορίες που φτάνουν από τους αισθητήρες, το κορυφαίο AESA APG-81, το DIAS, το σύστημα επικοινωνιών, μπορεί να δημιουργεί μια απόλυτα κατανοητή εικόνα του περιβάλλοντος μάχης, των απειλών, των στόχων, των ευκαιριών κοκ.
Το F-35 θεωρείται κορυφαίο στον τομέα Fusion, και όλα τα υπόλοιπα μαχητικά προσπαθούν μέσω αναβαθμίσεων να πλησιάσουν τις επιδόσεις του στον τομέα. Αυτή την στιγμή, αντίστοιχες ή έστω παραπλήσιες δυνατότητες fusion έχει μόνο το F/A-18 BlockIII, και πιθανότατα θα έχουν οι τελευταίες εκδόσεις των Rafale, Typhoon, F-15QA, Gripen E, και F-16V. Η ικανότητα fusion του αεροσκάφους θεωρείται ισάξια ή και σημαντικότερη της δυνατότητας stealth πτήσης από πολλούς!
Κάπου εδώ φτάνουν στο τέλος οι μοναδικές δυνατότητες του υπερσύγχρονου μαχητικού. Ή μήπως όχι; υπάρχει κάτι άλλο, που μόνο το F-35 μπορεί να κάνει; Ναι, και για την ακρίβεια μπορεί να το κάνει η έκδοση F-35B, και είναι η μοναδική στον κόσμο δυνατότητα STOVL, Short Take Off/Vertical Landing. Το F-35B μπορεί να απογειώνεται από πολύ μικρούς διαδρόμους, και μπορεί να προσγειώνεται κάθετα.
Σιγά το πράγμα θα πει κάποιος, το ίδιο κάνει και το Harrier εδώ και δεκαετίες. Ναι το κάνει απλά με μια διαφορά, τεράστια. Είναι υποηχητικό με περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών για να αντιμετωπίσει ένα σύγχρονο μαχητικό. Το F-35B είναι υπερηχητικό, και έχει όλες τις δυνατότητες των F-35A/C στην εναέρια μάχη. Απλά υπολείπεται στην ακτίνα δράσης, καθώς έχει λιγότερο καύσιμο στις δεξαμενές του.
Μαγικές λύσεις για την απειλή των τουρκικών F-35A δεν υπάρχουν. Χρειάζεται μια ισχυρή πολεμική μηχανή, μια δύναμη που θα «ακυρώσει» τα όποια πλεονεκτήματα των F-35A της «ειρηνοποιού» Τουρκίας.
Τα τουρκικά F-35A δεν έχουν να δείξουν σαν απειλή κάτι περισσότερο από αυτά που έχουν να δείξουν οι BORA, Yildirim, και οι εκτοξευόμενοι από F-16/F-4E SOM-A/B1/B2. Μαζί με τα F-35A (ή και χωρίς αυτά) μπορούν να εξαπολύσουν μια αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των ελληνικών αεροδρομίων και να καταστρέψουν την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία στο έδαφος.
Η πληθώρα των μέσων της ΤΗΚ επιτρέπει να πληγούν οι περισσότεροι ελληνικοί στρατιωτικοί στόχοι μέσα σε λίγες ώρες, αποστερώντας από την Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση την δυνατότητα αντεπίθεσης. Χωρίς ΠΑ, και φυσικά τις συστοιχίες Patriot και HAWK τα πάντα θα είναι ανυπεράσπιστα. O Στόλος, οι επιλαρχίες Leo2HEL, τα MLRS/PzH2000, οι παράκτιες συστοιχίες ΜΜ40, οι δυνάμεις πρώτης γραμμής. Όπως έχουμε πει αυτό δεν θα συμβεί, αλλά σίγουρα θα επιχειρηθεί από τους «φίλους και γείτονες».
Φυσικά η ΠΑ θα έχει στείλει τα αεροσκάφη σε «διασπορά» ώρες πριν την επίθεση, ενώ οι Yildirim/BORA δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να πετύχουν ένα shelter. Αλλά από την στιγμή που η χώρα μας είναι σε άμυνα, και ο επιτιθέμενος είναι αυτός που θα επιλέξει την στιγμή της σύγκρουσης, είναι προφανές πως έχουμε πρόβλημα.
Η λύση της Σουηδίας είναι μια καλή ιδέα, αλλά η χώρα μας δεν είναι η τεράστια Σουηδία, με τα ατελείωτα δάση και τους μεγάλους, ευθείς δρόμους κρυμμένους στην βλάστηση. Το τοπίο είναι μεσογειακό, και το δόγμα της Αεροπορίας μας προέβλεπε την απευθείας αντιπαράθεση με ένα ισχυρό αντίπαλο. Άλλωστε, ας μην γελιόμαστε, η Αεροπορία μας θα συγκρουστεί στα «ίσια» με τον αντίπαλο, ο οποίος προβλέπεται να «πονέσει» σε κάθε ενδεχόμενο σενάριο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το πρόβλημα της ταυτόχρονης κρούσης με F-35, F-16/SOM, Yildirim, BORA κοκ δεν υφίσταται. Για να κάνεις ένα αγώνα πυγμαχίας, ακόμη κι αν αφήσεις τον αντίπαλο να επιτεθεί πρώτος, πρέπει να μην πέσεις knock out τα πρώτα δευτερόλεπτα. Τι μπορεί να γίνει;
Ακόμη κι αν η ΠΑ αντέξει κι επιβιώσει του πρώτου πλήγματος, θα πρέπει να εκτελέσει κατά γράμμα τις αποστολές που τις έχουν ανατεθεί. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει αμέσως μετά να ανταποδώσει τα ίσα, πλήττοντας στρατιωτικούς στόχους στην εχθρική ενδοχώρα. Πως όμως να συμβεί αυτό, από την στιγμή που οι Τούρκοι θα έχουν ενισχύσει την αεράμυνά τους με S-400, ή άλλο αντίστοιχο οπλικό σύστημα. Οι εποχές που τα τουρκικά αεροδρόμια προστατεύονταν από πυροβόλα Bofors και κάποιους λίγους Rapier (που θα τους έτρωγαν για πρωινό τα Α-7Η με Mk-20 Rockeye πριν «γλεντήσουν» τους υπόλοιπους στόχους) έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η Τουρκία έχει ενισχύσει ασύμμετρα της αεράμυνά της, και ένα αεροσκάφος επιπέδου F-35 είναι ίσως η μόνη επιλογή για διείσδυση.
Εδώ κάπου μπαίνει το F-35B. To F-35B είναι ένα «κλασικό» F-35, με μικρότερη ακτίνα δράσης αλλά ικανότητα επιχειρήσεων από σχεδόν… παντού. Αρκεί φυσικά να υπάρχει η απαραίτητη υποδομή. Μιας και η χώρα μας δεν έχει σαν δόγμα το προληπτικό πλήγμα, μήπως είναι η επιλογή του F-35B που θα μπορεί να δώσει λύσεις στους Επιτελείς της ΠΑ;
Καταρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι στα τρία πλεονεκτήματά του, stealth, Fusion KAI STOVL. Κατά δεύτερο, πρέπει να εντοπίσουμε τα μειονεκτήματά του, μιλάμε για υψηλότερο κόστος (τουλάχιστον +20 ως 30%), αλλά και μικρότερη ακτίνα δράσης, που σημαίνει μικρότερες δυνατότητες σε αποστολές διείσδυσης. Το F-35B φέρει μόλις τα 2/3 του καυσίμου του F-35A, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Πόσο όμως μπορεί να επηρεάσουν αυτά τα δυο μειονεκτήματα την Ελλάδα;
Καταρχάς σε ότι αφορά το κόστος, αυτό θα αποκλιμακωθεί. Όταν φυσικά τα F-35A φτάσει τα 80 εκ. δολάρια, το F-35B θα είναι ελάχιστα κάτω από τα 100. Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να αγοράσει 20 αεροσκάφη, είτε αυτά είναι F-35A είτε F-35B. Οποιαδήποτε συζήτηση είναι πράγματι εκτός -οικονομικής- πραγματικότητας. Το όλο ΘΕΜΑ έχει να κάνει με το όταν η χώρα μας θα έχει πραγματικά αποφασίσει να προβεί σε αγορά ΝΜΑ, και αυτό το θέμα αποκτήσει δυναμική μεγαλύτερη από τις συντάξεις και τα επιδόματα. Τότε, το κόστος του +20% στην Fly Away τιμή των αεροσκαφών θα είναι πραγματικά μικρό μπροστά στα οφέλη του STOVL F-35B.
Τώρα, η ακτίνα δράσης θα πρέπει να μας προβληματίσει, καθώς το F-35B δεν μπορεί να φέρει εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου, και να χάσει την ικανότητα stealth, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες του πολέμου. Αλλά ας σκεφτούμε το πόσο κοντά στον εχθρό μπορούν να μεταφερθούν οι βάσεις απογείωσης, ή ακόμη καλύτερα, επιστροφής και ανεφοδιασμού. Τίποτα δεν απαγορεύει στο F-35B να προσγειωθεί σε Λέσβο, Κω, Ικαρία, Ρόδο ή ακόμη και Καστελόριζο, επιχειρώντας από πρόχειρα κατασκευασμένα κλιμάκια ανεφοδιασμού.
Εδώ πρέπει να επανέλθουμε σε κάποια ακόμη πλεονεκτήματα του F-35B. Καταρχάς το F-35B μπορεί να επιχειρήσει από μικρά ελικοπτεροφόρα, που υπάρχουν σε σχετική ποικιλία μεταχειρισμένα, ή μπορούν ακόμη και να κατασκευαστούν με χαμηλό κόστος. Στην περιοχή μας δε, θα μπορούσαν να επιχειρήσουν, έστω και με μικρές μετατροπές, και από τα Αιγυπτιακά ελικοπτεροφόρα, κάνοντας την Ανατολική Μεσόγειο μια αφιλόξενη περιοχή για την Τουρκία.
Θα πρέπει κλείνοντας να πούμε πως την περίπτωση προμήθειας F-35B την έχει εξετάσει η Ιαπωνία, το Ισραήλ, η Νότια Κορέα και η Αυστραλία. Το δε Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποφασίσει να αγοράσει μόνο F-35B για την αντικατάσταση των Harrier GR7 και των Tornado IDS! Σε ότι αφορά εμάς, σε περίπτωση που η χώρα μας αποφασίσει κάποια στιγμή να συμμετέχει σε διεθνείς επιχειρήσεις, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ, τότε τα F-35B θα μπορούν πολύ άνετα να επιχειρήσουν από αμερικανικά, γαλλικά, βρετανικά αεροπλανοφόρα, κάνοντας την την Ελλάδα έναν υψηλής αξίας σύμμαχο στις πιθανές επιχειρήσεις.
Και τέλος, το F-35B έχει ένα ακόμη πολύ σημαντικό πλεονέκτημα. Όταν στο απώτερο μέλλον, αναπτυχθεί τεχνολογία anti stealth, τα F-35B θα συνεχίσουν να είναι τα μοναδικά υπερηχητικά αεροσκάφη STOVL σε υπηρεσία. Έτσι η οποία επένδυση έχει κάνει η ΠΑ σε τέτοιου είδους αεροσκάφη θα συνεχίσει να είναι future proof!
Πηγή: Πτήση και Διάστημα
Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος είχε ασκήσει δριμεία κριτική ενάντια στο μαχητικό, αλλά τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να πετύχει την αγορά μερικών δεκάδων μαχητικών F/A-18 BlockIII. Κανείς δεν θα τολμούσε να σκεφτεί την πιθανότητα να σταματήσει το πρόγραμμα ενός μαχητικού που θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της Δυτικής Πολεμικής Μηχανής.
Ο λόγος είναι απλός. Το αεροσκάφος είναι stealth, πολύ πιο «stealth» από το F-117, και ας πούμε τόσο stealth όσο το F-22 (ας μην μείνουμε σε λεπτομέρειες περί RCS, που ούτως ή άλλως είναι απόρρητες). Κι όλα αυτά με τις πολεμικές ικανότητες ενός F-16, και την τιμή ενός F-15. «Being stealth» είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπιστούν τα άλματα αντιαεροπορικών συστημάτων όπως το S-400 (και αντιστοίχων κινεζικών), ενώ πλέον τους επίσης ικανούς S-300 τους έχει αποκτήσει και ο πιο μικρός σε ισχύ εχθρός των ΗΠΑ.
Αντί λοιπόν οι ΗΠΑ να «μπλέκουν» σε ατέρμονες αποστολές SEAD υπό την πίεση της εχθρικής αεροπορίας, ανέπτυξαν το F-35 που μπορεί να κάνει «πάρτι» με την εχθρική αεράμυνα, και να πλήττει τις εχθρικές αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες με χαμηλού κόστους έξυπνα όπλα αντί για πανάκριβους και σχετικά αναποτελεσματικούς πυραύλους αντιραντάρ.
Το ότι είναι stealth δεν σημαίνει ότι εκεί εξαντλούνται οι ικανότητες του μαχητικού. Το αεροσκάφος είναι απόλυτα ψηφιακό, κι έχει έναν από τους ικανότερους υπολογιστές που πέταξαν ποτέ σε μαχητικό αεροσκάφος. Η ικανότητα να κάνει «fusion» τις πληροφορίες που φτάνουν από τους αισθητήρες, το κορυφαίο AESA APG-81, το DIAS, το σύστημα επικοινωνιών, μπορεί να δημιουργεί μια απόλυτα κατανοητή εικόνα του περιβάλλοντος μάχης, των απειλών, των στόχων, των ευκαιριών κοκ.
Το F-35 θεωρείται κορυφαίο στον τομέα Fusion, και όλα τα υπόλοιπα μαχητικά προσπαθούν μέσω αναβαθμίσεων να πλησιάσουν τις επιδόσεις του στον τομέα. Αυτή την στιγμή, αντίστοιχες ή έστω παραπλήσιες δυνατότητες fusion έχει μόνο το F/A-18 BlockIII, και πιθανότατα θα έχουν οι τελευταίες εκδόσεις των Rafale, Typhoon, F-15QA, Gripen E, και F-16V. Η ικανότητα fusion του αεροσκάφους θεωρείται ισάξια ή και σημαντικότερη της δυνατότητας stealth πτήσης από πολλούς!
Κάπου εδώ φτάνουν στο τέλος οι μοναδικές δυνατότητες του υπερσύγχρονου μαχητικού. Ή μήπως όχι; υπάρχει κάτι άλλο, που μόνο το F-35 μπορεί να κάνει; Ναι, και για την ακρίβεια μπορεί να το κάνει η έκδοση F-35B, και είναι η μοναδική στον κόσμο δυνατότητα STOVL, Short Take Off/Vertical Landing. Το F-35B μπορεί να απογειώνεται από πολύ μικρούς διαδρόμους, και μπορεί να προσγειώνεται κάθετα.
Σιγά το πράγμα θα πει κάποιος, το ίδιο κάνει και το Harrier εδώ και δεκαετίες. Ναι το κάνει απλά με μια διαφορά, τεράστια. Είναι υποηχητικό με περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών για να αντιμετωπίσει ένα σύγχρονο μαχητικό. Το F-35B είναι υπερηχητικό, και έχει όλες τις δυνατότητες των F-35A/C στην εναέρια μάχη. Απλά υπολείπεται στην ακτίνα δράσης, καθώς έχει λιγότερο καύσιμο στις δεξαμενές του.
Μαγικές λύσεις για την απειλή των τουρκικών F-35A δεν υπάρχουν. Χρειάζεται μια ισχυρή πολεμική μηχανή, μια δύναμη που θα «ακυρώσει» τα όποια πλεονεκτήματα των F-35A της «ειρηνοποιού» Τουρκίας.
Τα τουρκικά F-35A δεν έχουν να δείξουν σαν απειλή κάτι περισσότερο από αυτά που έχουν να δείξουν οι BORA, Yildirim, και οι εκτοξευόμενοι από F-16/F-4E SOM-A/B1/B2. Μαζί με τα F-35A (ή και χωρίς αυτά) μπορούν να εξαπολύσουν μια αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των ελληνικών αεροδρομίων και να καταστρέψουν την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία στο έδαφος.
Η πληθώρα των μέσων της ΤΗΚ επιτρέπει να πληγούν οι περισσότεροι ελληνικοί στρατιωτικοί στόχοι μέσα σε λίγες ώρες, αποστερώντας από την Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση την δυνατότητα αντεπίθεσης. Χωρίς ΠΑ, και φυσικά τις συστοιχίες Patriot και HAWK τα πάντα θα είναι ανυπεράσπιστα. O Στόλος, οι επιλαρχίες Leo2HEL, τα MLRS/PzH2000, οι παράκτιες συστοιχίες ΜΜ40, οι δυνάμεις πρώτης γραμμής. Όπως έχουμε πει αυτό δεν θα συμβεί, αλλά σίγουρα θα επιχειρηθεί από τους «φίλους και γείτονες».
Φυσικά η ΠΑ θα έχει στείλει τα αεροσκάφη σε «διασπορά» ώρες πριν την επίθεση, ενώ οι Yildirim/BORA δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να πετύχουν ένα shelter. Αλλά από την στιγμή που η χώρα μας είναι σε άμυνα, και ο επιτιθέμενος είναι αυτός που θα επιλέξει την στιγμή της σύγκρουσης, είναι προφανές πως έχουμε πρόβλημα.
Η λύση της Σουηδίας είναι μια καλή ιδέα, αλλά η χώρα μας δεν είναι η τεράστια Σουηδία, με τα ατελείωτα δάση και τους μεγάλους, ευθείς δρόμους κρυμμένους στην βλάστηση. Το τοπίο είναι μεσογειακό, και το δόγμα της Αεροπορίας μας προέβλεπε την απευθείας αντιπαράθεση με ένα ισχυρό αντίπαλο. Άλλωστε, ας μην γελιόμαστε, η Αεροπορία μας θα συγκρουστεί στα «ίσια» με τον αντίπαλο, ο οποίος προβλέπεται να «πονέσει» σε κάθε ενδεχόμενο σενάριο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το πρόβλημα της ταυτόχρονης κρούσης με F-35, F-16/SOM, Yildirim, BORA κοκ δεν υφίσταται. Για να κάνεις ένα αγώνα πυγμαχίας, ακόμη κι αν αφήσεις τον αντίπαλο να επιτεθεί πρώτος, πρέπει να μην πέσεις knock out τα πρώτα δευτερόλεπτα. Τι μπορεί να γίνει;
Ακόμη κι αν η ΠΑ αντέξει κι επιβιώσει του πρώτου πλήγματος, θα πρέπει να εκτελέσει κατά γράμμα τις αποστολές που τις έχουν ανατεθεί. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει αμέσως μετά να ανταποδώσει τα ίσα, πλήττοντας στρατιωτικούς στόχους στην εχθρική ενδοχώρα. Πως όμως να συμβεί αυτό, από την στιγμή που οι Τούρκοι θα έχουν ενισχύσει την αεράμυνά τους με S-400, ή άλλο αντίστοιχο οπλικό σύστημα. Οι εποχές που τα τουρκικά αεροδρόμια προστατεύονταν από πυροβόλα Bofors και κάποιους λίγους Rapier (που θα τους έτρωγαν για πρωινό τα Α-7Η με Mk-20 Rockeye πριν «γλεντήσουν» τους υπόλοιπους στόχους) έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η Τουρκία έχει ενισχύσει ασύμμετρα της αεράμυνά της, και ένα αεροσκάφος επιπέδου F-35 είναι ίσως η μόνη επιλογή για διείσδυση.
Εδώ κάπου μπαίνει το F-35B. To F-35B είναι ένα «κλασικό» F-35, με μικρότερη ακτίνα δράσης αλλά ικανότητα επιχειρήσεων από σχεδόν… παντού. Αρκεί φυσικά να υπάρχει η απαραίτητη υποδομή. Μιας και η χώρα μας δεν έχει σαν δόγμα το προληπτικό πλήγμα, μήπως είναι η επιλογή του F-35B που θα μπορεί να δώσει λύσεις στους Επιτελείς της ΠΑ;
Καταρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι στα τρία πλεονεκτήματά του, stealth, Fusion KAI STOVL. Κατά δεύτερο, πρέπει να εντοπίσουμε τα μειονεκτήματά του, μιλάμε για υψηλότερο κόστος (τουλάχιστον +20 ως 30%), αλλά και μικρότερη ακτίνα δράσης, που σημαίνει μικρότερες δυνατότητες σε αποστολές διείσδυσης. Το F-35B φέρει μόλις τα 2/3 του καυσίμου του F-35A, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Πόσο όμως μπορεί να επηρεάσουν αυτά τα δυο μειονεκτήματα την Ελλάδα;
Καταρχάς σε ότι αφορά το κόστος, αυτό θα αποκλιμακωθεί. Όταν φυσικά τα F-35A φτάσει τα 80 εκ. δολάρια, το F-35B θα είναι ελάχιστα κάτω από τα 100. Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να αγοράσει 20 αεροσκάφη, είτε αυτά είναι F-35A είτε F-35B. Οποιαδήποτε συζήτηση είναι πράγματι εκτός -οικονομικής- πραγματικότητας. Το όλο ΘΕΜΑ έχει να κάνει με το όταν η χώρα μας θα έχει πραγματικά αποφασίσει να προβεί σε αγορά ΝΜΑ, και αυτό το θέμα αποκτήσει δυναμική μεγαλύτερη από τις συντάξεις και τα επιδόματα. Τότε, το κόστος του +20% στην Fly Away τιμή των αεροσκαφών θα είναι πραγματικά μικρό μπροστά στα οφέλη του STOVL F-35B.
Τώρα, η ακτίνα δράσης θα πρέπει να μας προβληματίσει, καθώς το F-35B δεν μπορεί να φέρει εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου, και να χάσει την ικανότητα stealth, τουλάχιστον τις πρώτες ώρες του πολέμου. Αλλά ας σκεφτούμε το πόσο κοντά στον εχθρό μπορούν να μεταφερθούν οι βάσεις απογείωσης, ή ακόμη καλύτερα, επιστροφής και ανεφοδιασμού. Τίποτα δεν απαγορεύει στο F-35B να προσγειωθεί σε Λέσβο, Κω, Ικαρία, Ρόδο ή ακόμη και Καστελόριζο, επιχειρώντας από πρόχειρα κατασκευασμένα κλιμάκια ανεφοδιασμού.
Εδώ πρέπει να επανέλθουμε σε κάποια ακόμη πλεονεκτήματα του F-35B. Καταρχάς το F-35B μπορεί να επιχειρήσει από μικρά ελικοπτεροφόρα, που υπάρχουν σε σχετική ποικιλία μεταχειρισμένα, ή μπορούν ακόμη και να κατασκευαστούν με χαμηλό κόστος. Στην περιοχή μας δε, θα μπορούσαν να επιχειρήσουν, έστω και με μικρές μετατροπές, και από τα Αιγυπτιακά ελικοπτεροφόρα, κάνοντας την Ανατολική Μεσόγειο μια αφιλόξενη περιοχή για την Τουρκία.
Θα πρέπει κλείνοντας να πούμε πως την περίπτωση προμήθειας F-35B την έχει εξετάσει η Ιαπωνία, το Ισραήλ, η Νότια Κορέα και η Αυστραλία. Το δε Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποφασίσει να αγοράσει μόνο F-35B για την αντικατάσταση των Harrier GR7 και των Tornado IDS! Σε ότι αφορά εμάς, σε περίπτωση που η χώρα μας αποφασίσει κάποια στιγμή να συμμετέχει σε διεθνείς επιχειρήσεις, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ, τότε τα F-35B θα μπορούν πολύ άνετα να επιχειρήσουν από αμερικανικά, γαλλικά, βρετανικά αεροπλανοφόρα, κάνοντας την την Ελλάδα έναν υψηλής αξίας σύμμαχο στις πιθανές επιχειρήσεις.
Και τέλος, το F-35B έχει ένα ακόμη πολύ σημαντικό πλεονέκτημα. Όταν στο απώτερο μέλλον, αναπτυχθεί τεχνολογία anti stealth, τα F-35B θα συνεχίσουν να είναι τα μοναδικά υπερηχητικά αεροσκάφη STOVL σε υπηρεσία. Έτσι η οποία επένδυση έχει κάνει η ΠΑ σε τέτοιου είδους αεροσκάφη θα συνεχίσει να είναι future proof!
Πηγή: Πτήση και Διάστημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου