Ελιξίριο μακροζωίας το βαρύ ύδωρ

Το ελιξίριο της μακροζωίας, που επί χρόνια αναζητούν διακαώς οι επιστήμονες, δεν βρίσκεται σε μαγικά χάπια και βιταμίνες αλλά σ’ ένα... ποτήρι νερό.
Κορυφαίος Ρώσος επιστήμονας και πρώην καθηγητής στο έγκριτο βρετανικό Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης υποστηρίζει ότι το βαρύ ύδωρ, που εμπεριέχεται στο κοινό νερό, μπορεί να παρατείνει το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου κατά δέκα χρόνια.
Ο Μιχαήλ Σεπίνοφ, νυν επικεφαλής της εταιρείας βιοτεχνολογίας Retrope, θεωρεί ότι το βαρύ ύδωρ, που είναι ελαφρώς πιο γλυκό στη γεύση από το κανονικό νερό, ενδυναμώνει τον ανθρώπινο ιστό και τα κύτταρα. Με τον τρόπο αυτό, θωρακίζει τον οργανισμό από επικίνδυνες χημικές ουσίες, όπως είναι οι ελεύθερες ρίζες, οι οποίες, ως γνωστόν, πυροδοτούν την εμφάνιση διαφόρων ασθενειών, όπως καρκίνο, Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.

Eρευνες που διενήργησε η ομάδα του Ρώσου καθηγητή κατέδειξαν ότι τα σκουλήκια, όταν καταναλώνουν βαρύ ύδωρ, ζουν περισσότερο κατά 10% και οι χρυσόμυγες κατά 30%. Το βαρύ ύδωρ είναι νερό που, αντί για δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου, έχει δύο άτομα ενός ισότοπου του υδρογόνου, του δευτερίου, και ένα άτομο οξυγόνου. Λέγεται αλλιώς οξείδιο του δευτερίου.
Είναι υγρό, άχρωμο και άοσμο και βρίσκεται αναμεμειγμένο με το κοινό νερό. Εχει σημείο βρασμού 101,4 βαθμούς Κελσίου και λαμβάνεται από το κοινό νερό με ηλεκτρόλυση. Εχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει την ανάπτυξη των ζωικών οργανισμών μέσα σ’ αυτό, επιβραδύνοντας τον ρυθμό της.
Οι ίδιοι οργανισμοί, δηλαδή, αναπτύσσονται με μεγαλύτερη ταχύτητα μέσα στο κοινό νερό παρά μέσα στο βαρύ ύδωρ. Μεγάλη σημασία έχει η ιδιότητα που έχει να μειώνει τη ενέργεια των νετρονίων. Ακριβώς για τον λόγο αυτό χρησιμοποιείται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες ως επιβραδυντής.
Η επαναστατική θεωρία του Ρώσου επιστήμονα προχωράει ένα βήμα παραπέρα διεισδύοντας στη βιομηχανία των τροφίμων. Για τον καθηγητή Σεπίνοφ, εάν ορισμένες τροφές, όπως το κρέας και τα αβγά, εμπλουτιστούν με ισότοπο του υδρογόνου (γνωστό ως δευτέριο), αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες για μία υγιεινή διατροφή.
Στο σύνολό της, η επιστημονική κοινότητα χαιρέτισε τα πορίσματα της έρευνας του Σεπίνοφ. «Εχω ακούσει διάφορα τρελά πράγματα, όμως η ιδέα του Μιχαήλ Σεπίνοφ είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα», τονίζει η καθηγήτρια Τζούντιθ Καμπίσι, από το Ινστιτούτο Μπακ για την Ερευνα στην Αντιγήρανση, που εδρεύει στην Καλιφόρνια.
To επόμενο βήμα του Σεπίνοφ και της ομάδας του είναι να δοκιμάσουν την τεχνολογία σε ζωοτροφές, με απώτερο στόχο την εισαγωγή της στην τροφική αλυσίδα.
Μ. Αγγελίνη