Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Η μούμια της Θήβας ζωντανεύει

Την απίστευτη ιστορία μιας μούμιας που ανακάλυψε το 1857 στη Θήβα, Σκωτσέζα αρχαιολόγος έφεραν στο φως με κάθε λεπτομέρεια οι επιστήμονες.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας κατάφεραν να «ζωντανέψουν» την μούμια ηλικίας 2.000 ετών!

Της έφτιαξαν το πρόσωπο και βρήκαν όλα τα μυστικά που έκρυβε η σαρκοφάγος. Από την αιτία θανάτου, την εργασία που έκανε, αν ήταν πλούσια ή όχι , το πιστοποιητικό θανάτου μέχρι τα φυλαχτά που είχε πάνω της. Πώς έγιναν όλα αυτά; Με τη συνδρομή διάφορων ειδικοτήτων και ενός αξονικού τομογράφου!

Η χρήση της Αξονικής Τομογραφίας επέτρεψε την αποκάλυψη όσων κρυβόταν κάτω από τα σάβανα της μούμιας επιτρέποντας την ανακατασκευή του σκελετού και την εκτίμηση των βιολογικών χαρακτηριστικών του ατόμου καθώς και την ανάπλαση του προσώπου από τα υπολειπόμενα μαλακά μόρια.

Ο χαιρετισμός της υψώσεως της δεξιάς χειρός

Από τη μακρινή αρχαιότητα, όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν διάφορες χειραψίες και χαιρετισμούς, τόσο ως συμβολική ένδειξη αναγνώρισης, όσο και ως έκφραση αλληλοσεβασμού. Κάθε λαός έχει καθιερώσει στις παραδόσεις του συγκεκριμένες μορφές χαιρετισμών, οι οποίες με τη μεγάλη τους ποικιλία εμπλουτίζουν τον κάθε λαϊκό πολιτισμό.

Κατά κανόνα οι συμβολικές αυτές χειρονομίες, οι χειραψίες και οι χαιρετισμοί γίνονται με τη χρήση των χεριών. Άλλωστε, οι ίδιες αυτές λέξεις έχουν ως κύριο συνθετικό τους τη λέξη "χέρι".
Συνήθως, κάποια προσφώνηση, όπως π.χ. το "χαίρε", συνοδεύει κάθε χαιρετισμό, θέλοντας να δηλώσει χαρά, υγεία, καλή διάθεση.

Πότε κατοικήθηκε η Αττική;

Κάποιοι διατείνονταν με στόμφο δέκα καρδιναλλίων, ότι η Αττική ήταν… ακατοίκητος μέχρι που ήρθαν οι… Ινδοευρωπαίοι (λαός-πλάσμα αρρωστημένης φαντασίας), περί την…2α χιλιετία π.Χ. και την κατοίκησαν… Και από εκεί ξεκινούσε, έλεγαν, η ιστορία της Ακτικής/Αττικής…

Όταν όμως ήρθαν τα πρώτα ευρήματα της νεολιθικής εποχής της Αττικής, άρχισαν να καταπίνουν τα λόγια τους…

Όταν, ήρθε και το μεγάλο ράπισμα: Κατοίκηση εδώ και 42.000 χρόνια (και) στην Αττική…
Ας δούμε τι ακριβώς γράφει η επεξηγηματική πινακίδα στο (ας το πούμε) «Αρχαιολογικό Μουσείο» του Λαυρίου:

Περικλής και Ασπασία

Ο Περικλής παντρεύτηκε γύρω στα 30 με μια στενή συγγενή του κατά το έθιμο των πλούσιων της πόλης περί επίκληρων, δηλαδή γυναικών που ήταν μοναδικές απόγονοι ενός σπιτιού χωρίς αρσενικά και έπρεπε να παντρευτούν κάποιο συγγενή τους.

Δεν γνωρίζουμε το όνομα της, παρά μόνο πως πριν από τον γάμο της με τον Περικλή ήταν παντρεμένη με τον πλουσιότερο Αθηναίο της εποχής, τον Ιππόνικο, αν και σύγχρονες θεωρίες πιστεύουν πως ο γάμος αυτός ακολούθησε το διαζύγιο με τον Περικλή. Η γυναίκα αυτή με τον Ιππόνικο γέννησε τον Καλλία. Με τον Περικλή απέκτησε δύο ακόμα γιους, τον Πάραλο και τον Ξάνθιππο. Οι γιοι ήταν μάλλον δίδυμοι και γεννήθηκαν κοντά στο 460 π.Χ.

Aπό τη γυναίκα του ο Περικλής χώρισε συναινετικά μάλλον το 455 π.Χ. Εκείνη την εποχή ήταν σχετικά εύκολο το διαζύγιο, αν υπήρχε η συγκατάθεση του κηδεμόνα της, όπως άλλωστε και για τον αρχικό γάμο. Τα παιδιά μεγάλωσαν σ’ ένα από τα δύο σπίτια. Δεν ήταν όμως ιδιαίτερα δεμένα με τον πατέρα τους.

Τι ήταν τα Κάρνεια ;

Μεγάλη γιορτή των Δωριέων της Πελοποννήσου και ιδιαίτερα των Λακεδαιμονίων.

Κάρνεια γίνονταν στη Σπάρτη, στο Άργος, στη Θήρα, στην Κω, στην Κυρήνη, στις Συρακούσες και αλλού.Εορτάζονταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα στο Γύθειο, στο Οίτυλο και στα Λεύκτρα της Λακωνίας, στη Καρδαμύλη και στις Φαρές Μεσσηνίας, ....

Τάραντα, στην Σικυώνα της Κορινθίας, στο Άργος της Αργολίδος, αλλά και προπάντων στο Ιερό Άλσος με τα κυπαρίσσια, το λεγόμενο Καρνάσιον ή Καρνειάσιον άλσος ή Καρνάσιον πεδίον στη μεσσηνιακή Οιχαλία

Το Άλσος αυτό βρισκόταν δίπλα στην όχθη του ποταμού Χάραδρου και το κοσμούσαν τα περικαλλή αγάλματα του Κριοφόρου Ερμού, της Αγνής (τοπική ονομασία της Περσεφόνης) και του Καρνείου Απόλλωνα. Από εκεί ξεκινούσε η ιερά πομπή προς το όρος Ιθώμη...

Η ονομασία (βάπτιση) στην Αρχαία Ελλάδα

Πανελληνίως το ιερώτερο μέρος της οικίας, όπως και της πόλεως-κράτους, ήταν ο εγκαθιδρυμένος βωμός της παρθένου θεάς Εστίας, της οποίας το εξαγνιστικό πύρ έπρεπε να παραμένη άσβεστο.

Εθεωρείτο, μαζί με τους λοιπούς εφέστιους θεούς του ευρύτερου οίκου της φράτρας (σώι) ως η άγρυπνη προστάτιδα της ηθικής συνοχής και του αδιάσπαστου συνδέσμου τών μελών της οικογένειας. Όλες οι σημαντικές για την οικογένεια στιγμές, από την είσοδο της νύφης στον οίκο του συζύγου μέχρι και του θανάτου τών γεναρχών, «αφ” Εστίας» άρχιζαν.

Στον βωμό της απετίθεντο οι πρώτες ευκτήριες προσφορές και θυσίες της οικογένειας, σ” αυτήν τα γεννώμενα τέκνα και με περιφορά τους περί αυτόν, με την τελετή των «αμφιδρομίων» τη δέκατη ημέρα απο τη γέννηση τους τα ονομάτιζαν (Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα) θέτοντας τα υπό την προστασία της πρεσβυγενούς θεάς, κόρης του Κρόνου και της Ρέας και αδελφής του Διός. Η ονομασία (βάπτιση) του βλαστού (αγοριού η κοριτσιού) ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα.

Το τέλος του Φαέθοντα


Ο Ήλιος αποτελούσε μια προσωποποιημένη θεότητα με βάση τη μυθολογία και ο Όμηρος  θεωρούσε πως ήταν ο τιτάνας Υπερίωνας. Κατά μία εκδοχή, ο Ήλιος που οδηγούσε το πύρινο άρμα του στον ουρανό, έδωσε τα ηνία των αλόγων που το έσερναν στον γιο του, Φαέθοντα. Όμως, ο Φαέθων δεν στάθηκε αντάξιος των προσδοκιών και βρήκε τραγικό τέλος.


Ο προστατευόμενος της θεάς  Αφροδίτης 


Αρχικά, ονομαζόταν «Φαέθων» το αστέρι που βρισκόταν πιο κοντά στην Αφροδίτη. Στην Ανατολή, αυτό ήταν ο πλανήτης της θεάς του έρωτα και γι΄ αυτό ονομάζεται μέχρι σήμερα Αφροδίτη. Από τους αρχαίους, θαυμάζονταν επίσης σαν άστρο της νύχτας και της αυγής, σαν Έσπερος και Φώσφορος ή Εωσφόρος, σαν να πρόκειται για δύο διαφορετικά, ωραία αστέρια.

Ανακαλύφτηκε ο μακροβιότερος οικισμός της Εποχής του Χαλκού στην Κύπρο

Μοναδικό στο είδος του ειδώλιο αποκαλύφθηκε στην κοινότητα Κισσόνεργας της Πάφου, κατά τη διάρκεια αρχαιολογικής ανασκαφής στην περιοχή Σκαλιά, όπου το 2016 είχε εντοπιστεί, σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, οικισμός περίπου 1.100 τ.μ., στον οποίον υπήρχαν βιοτεχνικές εγκαταστάσεις -όπως εγκαταστάσεις παρασκευής μπίρας, μεγάλες εστίες μαγειρέματος, εγκαταστάσεις για κλώσιμο υφαντικών ινών και εγκαταστάσεις επεξεργασίας σιτηρών.

Ο πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου Κισσόνεργας, Γιώργος Στυλιανού, σε ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά για την κοινότητα, η οποία προγραμματίζει να τα αναδείξει με τη συμπερίληψή τους στον χάρτη με τα σημεία ενδιαφέροντος της περιοχής.

Το σπήλαιο του Κύκλωπα Πολύφημου

Είναι γνωστό ως το σπήλαιο του Κύκλωπα Πολύφημου. Βρίσκεται ανάμεσα στον οικισμό Προσκυνητές και το χωριό Μαρώνεια, στο όρος Ίσμαρος, σε μια περιοχή που οι ντόπιοι αποκαλούν «Κουφού το Πλάι».

Σύμφωνα με τον μύθο εκεί έμενε ο Κύκλωπας Πολύφημος, ο πιο τρομερός από όλους τους Κύκλωπες ο οποίος ήταν γιος του του Ποσειδώνα και της νύμφης Θοώσης. Ο Οδυσσέας και οι άντρες του μπήκαν στο σπήλαιο για να αναζητήσουν τροφή και τότε ο Πολύφημος εμφανίστηκε μαζί με τα γιγαντιαία πρόβατά του και σφράγισε την έξοδο με έναν μεγάλο βράχο.

Ο Κύκλωπας έφαγε δύο από τους συντρόφους του και ο Οδυσσέας, για να γλιτώσει από το μένος του, του πρόσφερε κρασί. Την επόμενη μέρα, ο Πολύφημος έφαγε δύο ακόμα άντρες και μόλις έπεσε για ύπνο, ο Οδυσσέας και οι υπόλοιποι πήραν ένα ξύλο, το έμπηξαν στο μάτι του και τον τύφλωσαν. Οι άντρες παρέμειναν στην σπηλιά αλλά πλέον δεν μπορούσε να τους δει. Όταν έσυρε την πέτρα για να πάει το κοπάδι του για βοσκή, δέθηκαν πάνω στα ζώα και κρύφτηκαν στις μαλλιαρές κοιλιές τους και κατάφεραν να ξεφύγουν.

Οι Αρχαίοι χρησμοί που άλλαξαν τον κόσμο

Στις μέρες μας οποιαδήποτε αναφορά σε προφητείες θυμίζει επικίνδυνα συνωμοσιολογικές πένες και μεταφυσικά μυαλά, αν και στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας δεν έπαιρναν αψήφιστα τις βουλές των θεών και τα αποκαλυπτικά μηνύματά τους.

Η πρωθιέρεια του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών, η εκάστοτε Πυθία, έπεφτε σε έκσταση και μετέφερε τη χρησμοδότηση του θεού προς τον ενδιαφερόμενο, καθώς όλοι έψαχναν να μάθουν τις θεϊκές διαθέσεις για τα σχέδιά τους.

Λακωνικοί, δυσνόητοι, αινιγματικοί και διφορούμενοι, οι χρησμοί της Πυθίας δεν ήταν παίξε γέλασε και η σωστή αποκωδικοποίησή τους ήταν υψίστης σημασίας για τα μελλούμενα του αρχαίου κόσμου, καθώς η απόκοσμη λαλιά της έδινε μορφή και υπόσταση σε εκστρατείες και πολιτικά γεγονότα που άλλαζαν τον τότε γνωστό πλανήτη…

Ελληνική γλώσσα «Ο αγρός των λέξεων»

«…Ευχαριστώ τις μακριές σειρές των προγόνων, που δούλεψαν τη φωνή την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως το χρυσάφι οι μεταλλουργοί και έγινε Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια κι άλλα κοσμήματα…» Νικηφόρος Βρεττάκος «Ο αγρός των λέξεων»

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1959 ο αείμνηστος καθηγητής και πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει στην Ουάσιγκτον έναν λόγο, που έμεινε μνημειώδης. Αιτία ήταν η γλώσσα, που χρησιμοποίησε. Ήταν τα αγγλικά, όμως σχεδόν όλες οι ορολογίες, που περιείχε η εισήγησή του ήταν λέξεις ελληνικές. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικούκειμένου, που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. (Οι μόνες αμιγείς αγγλικές λέξεις ήταν λίγοι σύνδεσμοι, άρθρα και προθέσεις). Ο Ξενοφών Ζολώτας κατείχε τότε την θέση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Οι μεγάλες εφημερίδες «Νιου Γιορκ Τάιμς» και «Ουάσιγκτον Ποστ» δημοσίευσαν την επομένη τον λόγο στην πρώτη σελίδα.

Τι εόρταζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την περίοδο των Χριστουγέννων;

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του.

Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει» , ενώ σε επιγραφή αφιερωμένη στον Διόνυσο αναγράφεται:«Εγώ είμαι που σε προστατεύω και σε οδηγώ, εγώ είμαι το 'Αλφα και το Ωμέγα».

Η αντιμετώπιση της ρύπανσης των πόλεων στην αρχαία Ελλάδα

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου οδηγεί πολλούς στο να κάνουν υπερβολική χρήση των τζακιών. Με αυτόν τον τρόπο η ατμόσφαιρα επιβαρύνεται και πολλές φορές τον χειμώνα η ατμόσφαιρα είναι βαριά και μπορεί να προκαλέσει μέχρι και δύσπνοια.

Κάθε δράση φέρνει αντίδραση, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι, που έκαναν την οικολογία πράξη και μας παρέδωσαν έναν καταγάλανο αττικό ουρανό, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να τον μαυρίσουμε.

Οι πρόγονοί μας ήταν μακράν οι πρώτοι οικολόγοι του πλανήτη, με κριτήριο την ποιότητα ζωής στις πόλεις-κράτη που δημιούργησαν, όταν άλλοι λαοί ζούσαν νομαδικά.

Για παράδειγμα, απαγορευόταν σε κάθε ιδιοκτήτη να κόβει πάνω από δύο δένδρα ελιάς τον χρόνο.

Η σύναψη γάμου στην αρχαία Αθήνα

Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα καθοριζόταν από οικονομικά και κοινωνικά κίνητρα: από την ανάγκη να μεταβιβαστεί η διαδοχή της κληρονομιάς σε γνήσιους γιους ώστε να διατηρηθεί η οικογενειακή περιουσία ακέραια και από την επιθυμία δημιουργίας σχέσεων με άλλες οικογένειες, έτσι ώστε να τονώνεται η αλληλεγγύη των οίκων και να εξασφαλίζεται η διαιώνισή τους και συνεπώς η διαιώνιση της πόλης-κράτους.  Παράλληλα, ο γάμος και η σύσταση οικογένειας εξασφάλιζε την ομαλή συνέχεια του κοινωνικού ρόλου που τα δύο φύλα διαδραμάτιζαν στο πλαίσιο της πόλης-κράτους.


Η σύναψη γάμου στην αρχαία Αθήνα

Βασική μονάδα της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας ήταν ο οίκος.  Ο οίκος περιελάμβανε όχι μόνο την «πυρηνική» ή «βιολογική» οικογένεια αλλά όλα τα πρόσωπα που διαβιούσαν στην ίδια κατοικία, δηλαδή όποιους άλλους συγγενείς ήταν εγκαταστημένοι εκεί, μαζί με τους δούλους, καθώς και όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα υπάρχοντα της οικογένειας.

H Μακεδονική γη είναι ιερή μην την χαρίζεις

Το τελευταίο καιρό γίνετε αρκετός λόγος για την ονομασία του κράτους των Σκοπιών. Η  επικρατέστερη ονομασία όπως διαβάζουμε μέχρι στιγμής είναι «Νέα Μακεδονία».

Το ερώτημα που έρχεται στο μυαλό όλων μας είναι «Νέα», μα όπου υπάρχει μια νέα δεν υπάρχει και μια παλιά; Ας θυμηθούμε τις αλησμόνητες πατρίδες στην Ιωνία και τους ανθρώπους που βάναυσα εκδιώχθηκαν από εκεί, πρόσφυγες στον νέο τόπο που κατέληξαν έδωσαν στις περιοχές που εγκαταστάθηκαν τον όρο νέο – νέα για παράδειγμα, Νέα Σμύρνη, Νέα Ιωνία κτλ… έτσι ώστε να μην ξεχάσουν ποτέ ούτε αυτοί, ούτε τα παιδιά τους, τους τόπους που άφησαν πίσω, τόποι που άνηκαν εδώ και χιλιάδες χρόνια στους Έλληνες προγόνους τους.

Οι ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ όσο και ΑΠΌΚΟΣΜΕΣ αρχαιολογικές αναζητήσεις του Χίτλερ και των Ναζί!

Στη δεκαετία του 1930 οι Ναζί διέθεταν όχι έναν αλλά δύο επίσημους φορείς αρχαιολογίας: τον (SS) Ahnenerbe, με επικεφαλής τον ίδιο τον Χάιμλερ Χίμλερ, και τον Amt Rosenberg, τον σαφώς πιο ακαδημαϊκό αρχαιολογικό όμιλο με πρόεδρο τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ.
Βέβαια, καθώς μιλάμε για ναζιστική αρχαιολογία, οι δύο οργανισμοί πάλεψαν για κονδύλια και δόξα και από τη μάχη νικητής αναδείχθηκε ο Ahnenerbe του πανίσχυρου Χίμλερ.
Αμφότεροι όμως οι θεσμοί επιδόθηκαν σε αρχαιολογικές αποστολές και ανασκαφές, καθώς ο εθνικοσοσιαλιστικός αποκρυφισμός καλούσε σε απόπειρες αποκάλυψης των ριζών των Αρίων, κάτι που θα έφερνε όπως ξέρουμε τους Ναζί ακόμα και στο Θιβέτ.

ΕΛΛΑΣ 1974 ΗΡΩΕΣ ΑΝΕΥ ΠΑΡΑΣΗΜΩΝ (VIDEO)









ΕΛΛΑΣ 1974 ΗΡΩΕΣ ΑΝΕΥ ΠΑΡΑΣΗΜΩΝ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ . ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO :