Το όνομά της «Περιστερά»: Πρόκειται για την πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή της αρχαιότητας. Αποτελούνταν από…
ένα ελαφρύ αλλά ισχυρό κέλυφος που είχε τη μορφή περιστεριού και έφερε
εσωτερικά τη κύστη ενός μεγάλου ζώου. Η αεροδυναμική περιστερά ήταν
τοποθετημένη με το άνοιγμα της κύστης προσαρμοσμένο στο ανοικτό άκρο
ενός θερμαινόμενου στεγανού λέβητα (ή μιας ισχυρής εμβολοφόρας
αεραντλίας). Όταν η πίεση του ατμού ή του αέρα υπερέβαινε τη μηχανική
αντοχή της σύνδεσης, η περιστερά εκτοξευόταν και συνέχιζε την πτήση της
για μερικές εκατοντάδες μέτρα με τη βοήθεια της ορμής του εξερχόμενου
πεπιεσμένου αέρα της κύστης σύμφωνα με τις αρχές της αεροδυναμικής.
Κατασκευαστής της είναι ο Αρχύτας.
Πρόκειται για τον μοναδικό αναγνώσιμο πάπυρο που έχει διασωθεί στον ελλαδικό χώρο, και γράφτηκε γύρω στο 340-320 π.Χ. αντιγράφοντας ένα παλιότερο κείμενο του τέλους του 5ου αι. π.Χ. Είναι γραμμένος με μυτερό καλάμι βουτηγμένο σε μελάνι, αποτελείται από εννιά πίνακες και έχουν διασωθεί 266 σπαράγματα το μέγεθος των οποίων κυμαίνεται από αυτό ενός μεγάλου γραμματοσήμου έως αυτό μιας φακής.