Γουργούθακας, o υπόγειος γίγαντας. To βαθύτερo σπηλαιοβάραθρo στην Ελλάδα

Εσύ θα τόλμαγες να κάνεις κατασκήνωση στα 750 μέτρα κάτω από τη γη, μέσα στα σπλάχνα του βαθύτερου σπηλαιοβάραθρου της Ελλάδας; 

Τα πέντε βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα στην Ελλάδα:

• Γοργούθακας (Λευκά Όρη) -1208μ.
• Λιοντάρι (Λευκά Όρη) -1110 μ.
• Ταφκούρα (Ψηλορείτης)  -860 μ.
• Πραλίνα (Ψηλορείτης) -620 μ.
• Τρύπα του Όρνιου (Αστράκα, Ηπειρός) -586 μ.

Μια τρύπα τόση δα, ίσα που χωράς να μπεις. Κι όμως εδώ στην ανατολική πλευρά των Λευκών Ορέων πάνω από το Μελιδόνι στην περιοχή Ατζίνες στα 1500μ. είναι η είσοδος του μεγαλύτερου κάθετου υπόγειου λαβυρίνθου που υπάρχει στην Ελλάδα.

Ακολουθώντας τον Ηριδανό, -το κρυφό ποτάμι της Αθήνας

Ο Ηριδανός διασχίζει και σήμερα τον Κεραμεικό

Ο Ηριδανός ήταν ένας από τους ποταμούς που άρδευαν το λεκανοπέδιο των Αθηνών από την Προϊστορία, μαζί με τον Ιλισό και τον Κηφισό. Η ορμητική του ροή αλλά και το γεγονός ότι περνούσε από το κέντρο της πυκνοκατοικημένης πόλης, οδήγησε στον εγκιβωτισμό και την υπογειοποίησή του κατά τμήματα και περιόδους, ήδη από την κλασική αρχαιότητα. Σήμερα αποτελεί ένα από τα αόρατα φυσικά στοιχεία της πόλης, σχεδόν άγνωστο στους Αθηναίους ενώ η παρουσία του στο γεωανάγλυφο γίνεται αντιληπτή μέσω ενδείξεων.
Η παρακάτω ημερήσια διαδρομή είναι, ουσιαστικά, μια ανίχνευση αυτών των ενδείξεων και -αναφέροντας μαζί αρχαία και σύγχρονα αθηναϊκά τοπόσημα- κάποια προσπάθεια ερμηνείας τους˙και όπως όλες οι ερμηνείες, αν όχι υποκειμενική τότε σίγουρα φορτισμένη από τα προσωπικά εργαλεία αντίληψης του κόσμου καθενός (γνώσεις, συναισθήματα, αδυναμίες, εμμονές…), στη συγκεκριμένη περίπτωση, του δικού μου.

Μας... φλόμωσες! Πως βγήκε αυτή η έκφραση;

Αυτήν την εικόνα είχε η Αθήνα το 1835. Η λιθογραφία φαντάζει ειδυλλιακή, αλλά όπως μαρτυρούν οι ιστορικοί, η πόλη αντιμετώπιζε προβλήματα υγιεινής, καθώς οι υποδομές της ήταν στοιχειώδεις.

Ο Πύργος του ρολογιού στη Λιβαδειά.

Διαβάσαμε στην πολυτελή έκδοση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Βοιωτίας «Περιήγηση στη γη των Μουσών και του Απόλλωνα» την σχετική παράγραφο για τα αξιοθέατα της Λιβαδειάς και την αντιγράφουμε: «Ο πύργος του ρολογιού κτίσθηκε κατά την Φραγκοκρατία, ενώ το ρολόι χάρισε στην πόλη ο λόρδος Έλγιν το 1803. Στόχος του ήταν να του επιτρέψουν οι Βοιωτοί να ανασκάψει την περιοχή για να βρει το Μαντείο του Τροφωνίου»

ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ : Αφιέρωμα στο Βρυσάκι (Η συνοικία που θυσιάσθηκε για τις ανασκαφές της Αρχ. Αγοράς)

Ακροκέραμα της οικίας επί της οδού Ποσειδώνος 4. Στο βάθος ο ναός του Ηφαίστου

Το Βρυσάκι ήταν η γειτονιά της παλιάς Αθήνας που απλωνόταν στη βόρεια – βορειοδυτική πλαγιά της Ακροπόλεως. Οριζόταν βορείως από την οδό Αδριανού, ανατολικώς από τις οδούς Ευρυσακείου και Βουλευτηρίου, νοτίως από την οδό Ακροπόλεως και δυτικώς από τις οδούς Αποστόλου Παύλου και Αγίων Ασωμάτων. Εκτός από τα φυσικά όρια της Ακροπόλεως και του Αρείου Πάγου στα νότια, οριοθετικά τοπόσημα ήταν το Θησείο στα βορειοδυτικά και ο πύργος του υστερορρωμαϊκού τείχους (το βόρειο άκρο της Στοάς του Αττάλου) στα βορειοανατολικά.