Άγιοι Τόποι: «Ο Ιορδάνης Ποταμός εστράφη εις τα οπίσω»!

Άγιοι Τόποι: «Ο Ιορδάνης Ποταμός εστράφη εις τα οπίσω»!

Το συγκεκριμένο βίντεο έχει τραβηχτεί από κάμερα κινητού τηλεφώνου την Παραμονή των Θεοφανείων (με το Παλαιό Εορτολόγιο, 18 Ιανουαρίου με το Νέο) του 2006, κατά την Τελετή του Αγιασμού των υδάτων, η οποία πραγματοποιείται κάθε χρόνο την ίδια ημέρα στον Ιορδάνη Ποταμό, στο σημείο που Βαπτίσθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Όσοι έχετε επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους ή όσοι πρόκειται να τους επισκεφθείτε στο μέλλον, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η ροή των υδάτων του Ιορδάνη, όταν βρισκόμαστε στην πλευρά του Ισραήλ πηγαίνει πάντοτε προς τα δεξιά. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας από εμάς, επισκεπτόμενος τον Ιορδάνη οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Κάθε χρόνο όμως τέτοια μέρα (Παραμονή των Θεοφανείων με το Παλαιό, 18 Ιανουαρίου με το Νέο Εορτολόγιο), κατά την Τελετή του Αγιασμού των υδάτων, επαναλαμβάνεται (κάποιες χρονιές ίσως περισσότερο έντονα) το Θαύμα εκείνο που μας Εξιστορεί η Αγία μας Εκκλησία πως συνέβη, μόλις ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εισήλθε στα νερά του Ιορδάνη για να Βαπτισθεί από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο: «Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω»!
Τον Ιανουάριο του 2006 αξιώθηκα να γίνω αυτόπτης μάρτυρας του Γεγονότος, και μαζί με περισσότερους από 4.000 προσκυνητές από διάφορα έθνη, παρακολουθήσαμε εκστατικοί το Μεγάλο αυτό και Μοναδικό (παγκοσμίως) Θαύμα, το οποίο αφού κατέγραψε με την κάμερα του κινητού του τηλεφώνου κάποιος γνωστός μου προσκυνητής, κρίναμε ψυχωφελές να το μοιραστούμε μαζί σας ως αδιάψευστο Ντοκουμέντο της Παρουσίας του Κυρίου ανάμεσά μας.
Κατά τη διάρκεια της Τελετής που γινόταν ταυτόχρονα από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο τον Γ΄ (ο οποίος βρισκόταν στην πλευρά μας, στο Ισραήλ), αλλά και από τον Ορθόδοξο Ιερέα της Ιορδανίας (τον οποίο βλέπαμε στην απέναντι όχθη του Ποταμού, όπου βρίσκεται η Ιορδανία), τα ύδατα συνέχιζαν να ρέουν όπως πάντα προς τα δεξιά. Μόλις όμως ο Πατριάρχης και ο Ιερέας της Ιορδανίας έριξαν τους Σταυρούς στον Ιορδάνη, Ψάλλοντας το «Εν Ιορδάνη Βαπτιζομένου Σου Κύριε», τα νερά άρχισαν Μυστηριωδώς να κοχλάζουν σε κάποια σημεία. Το φαινόμενο αυτό επεκτάθηκε και στη συνέχεια, μπροστά στα μάτια μας, ο Ποταμός άρχισε να παρουσιάζει δύο ροές (!), μία προς τα δεξιά και μία νέα προς τα αριστερά, με αποτέλεσμα τα ύδατα να έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους! Τελικά, μετά από μερικά δευτερόλεπτα το Θαύμα είχε ολοκληρωθεί: Η νέα ροή επικράτησε! Ο Ιορδάνης είχε «στραφεί εις τα οπίσω» όπως τότε, που ο Ίδιος ο Θεός Βαπτίσθηκε μέσα του και τον Καθαγίασε!
Το Θαυμαστό αυτό Γεγονός διήρκησε για όσο χρόνο (περίπου) οι δύο Σταυροί, βρίσκονταν μέσα στα νερά. Από τη στιγμή της εξόδου τους και έπειτα, ο Ιορδάνης άρχισε σιγά-σιγά να επανέρχεται στην αρχική του ροή (προς τα δεξιά), ώσπου τελικά επανήλθε πλήρως.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες το Θαύμα άρχισε να διαδίδεται σε διάφορες χώρες του κόσμου. Για παράδειγμα στη Ρωσία, το Πρακτορείο Ειδήσεων "Interfax-Religion" μετέδωσε το Γεγονός ως εξής:
«Μόσχα, 24 Ιανουαρίου 2006 : Κάπου 5.000 προσκυνητές από διάφορες χώρες έγιναν μάρτυρες ενός θαύματος, το οποίο έγινε στον ιερό ποταμό Ιορδάνη την ημέρα των Θεοφανείων.
Αμέσως αφού ο Πατριάρχης Θεόφιλος των Ιεροσολύμων τέλεσε την ευλογία των υδάτων, ο Ιορδάνης ποταμός σταμάτησε τη ροή του και άρχισε να κυλάει προς τα πίσω, όπως έγινε αμέσως μετά το βάπτισμα του Χριστού, γράφει η ημερήσια εφημερίδα Zhizn (Ζωή).
Αμέσως αφότου ασημένιοι σταυροί ρίχτηκαν στα ήρεμα νερά μετά από την προσευχή, ο ποταμός άρχισε να κοχλάζει. Μια αναταραχή δημιουργήθηκε και η ροή των υδάτων στράφηκε προς τα πίσω για αρκετά λεπτά.
Μια εκστατική κραυγή από 5.000 ανθρώπους ζωντάνεψε την Ιουδαϊκή έρημο. Οι άνθρωποι αρνούνταν να πιστέψουν στα ίδια τους τα μάτια, όπως έγινε και πριν δύο χιλιάδες χρόνια όταν ο Ιορδάνης αντέστρεψε τη ροή του, αφού ο Ιησούς Χριστός εισήλθε στα νερά του, όπως γράφει η εφημερίδα».
Δείτε τον Ιορδάνη να γυρίζει προς τα πίσω μετά τη Ρίψη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στα ύδατά του και πιστέψτε στην Αλήθεια, διότι όπως μας διδάσκει ο μεγαλύτερος Προφήτης της Ορθοδοξίας όλων των εποχών, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, «τα βάθη της σοφίας ηρεύνησα. Όλες οι πίστεις είναι ψεύτικες. Τούτο εκατάλαβα αληθινά. Μόνον η πίστις των Ορθοδόξων είναι καλή και Αγία. Τούτο σας λέγω εις το τέλος, να ευφραίνεσθε όπου είσθε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να κλαίτε δια τους ασεβείς και τους αιρετικούς, που περιπατούν εις το σκότος».

πηγή: http://sites.google.com/site/orthodoxy1054/to-binteo-pou-parousiazei-to-thauma-ston-iordane-potamo
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Επαγγέλματα που δεν γνωρίζατε ότι υπάρχουν!

Μόλις τέλειωσες το πανεπιστήμιο και σκέφτεσαι το μέλλον; Σκέφτεσαι να αλλάξεις καριέρα; Πέραν των συνηθισμένων επαγγελμάτων, όπως δάσκαλος, δικηγόρος ή γιατρός, υπάρχουν επαγγελματικές επιλογές των οποίων την ύπαρξη δεν υποψιάζονται πολλοί. Μερικές, όπως αυτή του δοκιμαστή νεροτσουλήθρας, φαίνονται δελεαστικές άλλες πάλι, όπως αυτή του ελεγκτή οσμών… όχι και τόσο.

Ελεγκτής οσμών

Όσοι ακολουθούν το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας αποσμητικών και αντιιδρωτικών, τον οποίο πραγματοποιούν μυρίζοντας τις μασχάλες των δειγμάτων. Και σας βρωμάει η δική σας δουλειά;

Καθαριστής οθόνης IMAX

Οι τεράστιες κινηματογραφικές οθόνες IMAX δε θα προσέφεραν τόσο εκπληκτική ποιότητα εικόνας, εάν καλύπτονταν από σκόνη και βρωμιά. Γι’ αυτό και υπάρχουν εταιρίες που εξειδικεύονται στον καθαρισμό τέτοιων οθονών. Μεγαλύτερη πρόκληση για τους καθαριστές είναι η σκόνη, καθώς χρειάζεται να αδειάσουν δύο με τρεις φορές την ηλεκτρική τους σκούπα για να καθαρίσουν μία οθόνη.

Επαγγελματίας σφυριχτής

Κι όμως, μπορεί κανείς να κάνει καριέρα σφυρίζοντας, όπως ο 58χρονος Ουαλός Χένρι Μπρέιντι. «Ο σφύριχτής είναι καλλιτέχνης όπως ένας ηθοποιός ή ένας μουσικός», δήλωσε στο κανάλι Fox News. Επισήμανε πάντως πως, εκτός από το ταλέντο, σημαντική είναι και η αυτοπροβολή.

Κυνηγός ζάρας

Στις εταιρίες υποδημάτων υπάρχει πάντα κάποιος υπάλληλος, που χρησιμοποιώντας ένα ειδικό σίδερο εξασφαλίζει ότι η επιφάνεια των παπουτσιών είναι απολύτως λεία και χωρίς ζάρες.

Ελεγκτής επίπλων

Υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται από εταιρίες παρασκευής επίπλων για να ελέγχουν το πόσο άνετα είναι αυτά με το να…κάθονται. Πρέπει βέβαια και να στριφογυρίζουν, να κουνιούνται, να γέρνουν πίσω και γενικότερα να αξιολογούν το συνολικό επίπεδο άνεσης. Σε μερικές περιπτώσεις πρέπει να ελέγξουν έως και 200 κομμάτια μέσα σε μία ημέρα, οπότε δεν προλαβαίνουν να χαλαρώσουν όσο θα νόμιζε κανείς.

Δοκιμαστής ζωωτροφών

Για να εξασφαλίσουν ότι η γεύση είναι σωστή, κάποιοι υπάλληλοι των εταιριών παρασκευής πρέπει να δοκιμάσουν τις τροφές που στη συνέχεια δίνουμε στα κατοικίδιά μας. Τουλάχιστον δεν υποχρεούνται να καταπιούν την τροφή, μπορούν να τη φτύσουν.

Δύτης-συλλέκτης μπαλών γκολφ

Όταν τα μπαλάκια του γκολφ πέφτουν καταλάθος στις λίμνες της πίστας, οι περισσότεροι τα θεωρούν χαμένα για πάντα. Ωστόσο υπάρχει μία ολόκληρη βιομηχανία που ασχολείται με το «ψάρεμα» αυτών των μπαλών και τη μεταπώλησή τους ως μεταχειρισμένες. Ειδικοί δύτες scuba αναλαμβάνουν να ανασύρουν τα μπαλάκια και πληρώνονται ακόμα και με εξαψήφια ποσά, ανάλογα με το πού εργάζονται.

Καθαριστής εμετού

Στα τρενάκια των μεγάλων θεματικών πάρκων, ή roller coasters, συχνή παρενέργεια της βόλτας είναι δυστυχώς ο εμετός. Μερικά πάρκα λοιπόν προσλαμβάνουν ειδικούς υπαλλήλους που εξειδικεύονται στο να σφουγγαρίζουν τα…αποτελέσματα. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς θεωρούν ότι η δουλειά το αξίζει και μόνο για τις δωρεάν βόλτες στα τρενάκια.

Συντάκτης ψεύτικων κριτικών

Οσο ανήθικο και αν ακούγεται υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται για να γράφουν ψεύτικες κριτικές για επιχειρήσεις σε προσανατολισμένους προς τους καταναλωτές δικτυακούς τόπους, όπως το Yelp, το Citysearch και το Urbanspoon. Οι ενθουσιώδεις κριτικές τους για ξενοδοχεία, εστιατόρια κλπ, αυξάνει τις πωλήσεις και εξολοθρεύει τον ανταγωνισμό.

Ελεγκτής αηδιαστικών κόλπων

Εκπομπές όπως το Survivor and Fear Factor βάχουν συχνά τους παίκτες τους να συμμετέχουν σε αηδιαστικούς διαγωνισμούς, όπως η κατάποση εντόμων. Πώς αποφεύγουν τις μηνύσεις; Βάζουν τους υπαλλήλους τους να δοκιμάζουν πρώτοι τους αηδιαστικούς άθλους, για να εξασφαλίσουν ότι δεν είναι επικίνδυνοι.

Επαγγελματίας υπναράς

Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται για να κοιμούνται, συνήθως συμμετέχοντας σε επιστημονικές έρευνες για τις διαταραχές ύπνου.. Εάν δεν μπορείς να σταματήσεις να πατάς αναβολή στο ξυπνητήρι, ίσως βρήκες τη δουλειά που σου ταιριάζει.

Ελεγκτής οσμής χαρτοπετσετών

Οι κατασκευαστές χαρτοπετσετών προτιμούν τα προϊόντα τους να παραμένουν άοσμα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη χρήση. Επομένως προσλαμβάνουν υπαλλήλους που μυρίζουν τα προϊόντα ελέγχοντας για ασυνήθιστες ή έντονες οσμές.

Φύλακας του Stanley Cup

Σε αντίθεση με άλλα αθλητικά τρόπαια, κάθε χρόνο χαράσσονται πάνω στο Stanley Cup τα ονόματα της νικήτριας ομάδας και των παικτών της. Έτσι το κύπελλο έχει τεράστια αξία και πρέπει να φυλάσσεται διαρκώς όταν βρίσκεται εκτός της μόνιμης θέσης του, στο Hockey Hall of Fame. Προσλαμβάνεται επομένως ένας φύλακας που ταξιδεύει μαζί με το κύπελλο για να το προστατεύει.

Μηχανικός Ασφάλειας Καρύδων

Σε πολλά ξενοδοχειακά συγκροτήματα εξωτικών προορισμών, τα οποία είναι συνήθως γεμάτα φοίνικες, υπάρχουν ειδικοί υπάλληλοι που αναλαμβάνουν τη συγκομιδή των καρύδων πριν αυτές πέσουν, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και τα κεφάλια των ανέμελων τουριστών.

Ελεγκτής νεροτσουληθρών

Ποιός είναι τόσο τυχερός ώστε να κερδίζει χρήματα παίζοντας σε νεροτσουλήθρες; Ο Βρετανός Τόμι Λιντς, ο οποίος προσλήφθηκε από την εταιρία διακοπών First Choice για να ελέγχει το ύψος, την ταχύτητα, την ποσότητα νερού και την προσγείωση, καθώς και όλες τις πτυχές της ασφάλειας στις νεροτσουλήθρες τους. Βέβαια ο ίδιος θεωρεί ότι η δουλειά του είναι εξαιρετικά σοβαρή, καθώς τα παιχνίδια στο νερό είναι βασικό κομμάτι των διακοπών και όλα πρέπει να είναι σωστά.
πηγή: tvxs.gr
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ.....

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ.....

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».

Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.

Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με

αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.

Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.

Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:

Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.

Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).

Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ''έσωσε'' τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.

«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»

Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

ΠΗΓΗ: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=48336953
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Το ολλανδικό πλοίο-φάντασμα

Είναι Φεβρουάριος του 1948 και πολλά καράβια που πλέουν στα ανοιχτά της Ινδονησίας λαμβάνουν επείγοντα σήματα κινδύνου από την ολλανδική φρεγάτα SS Ourang Medan. Το ανατριχιαστικό μήνυμα αναφέρει: «Όλοι οι αξιωματικοί και ο καπετάνιος είναι νεκροί πάνω στο κατάστρωμα και την γέφυρα. Πιθανότατα όλο το πλήρωμα είναι νεκρό». Στην συνέχεια, λαμβάνονται ακατάληπτα σήματα μορς και τελικά μία λέξη: «Πεθαίνω».
Όταν η ομάδα διάσωσης πλησιάζει το πλοίο λίγες ώρες αργότερα, το σκηνικό που αντικρίζει είναι το εξής: Όλο το πλήρωμα κείτεται νεκρό, με τα μάτια ανοιχτά και τα πρόσωπα στραμμένα προς τον ήλιο, ενώ τα χέρια τους ήταν παρατεταμένα και τα πρόσωπά τους ανέδιδαν τρόμο. Ακόμη και ο σκύλος του πλοίου βρίσκεται νεκρός, ενώ καθώς η ομάδα διάσωσης πλησιάζει στον υπερθερμασμένο καυστήρα, νιώθει ένα ρίγος. Ξαφνικά, εμφανίζεται καπνός, και η ομάδα μόλις που προλαβαίνει να αποβιβαστεί πριν το Ourang Medan εκραγεί και βυθιστεί. Εξήντα τρία χρόνια μετά, το μυστήριο της φρίκης στην φρεγάτα παραμένει άλυτο.

ΠΗΓΗ : http://en.wikipedia.org/wiki/Ourang_Medan
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Τα άγνωστα ζώα που ανακαλύφθηκαν το 2011!

Παρά το γεγονός ότι 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι κατοικούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη και μερικοί αιώνες επιστήμης ήταν αρκετοί για να καταγραφεί κάθε μορφή φυσικής ιστορίας, νέα όντα ανακαλύπτονται συνεχώς στη γη!…
Οι προσθήκες της χρονιάς που μόλις έφυγε περιλαμβάνουν ένα δελφίνι που κρυβόταν σε… κοινή θέα, έναν πίθηκο που φταρνίζεται συνεχώς και ένα χέλι από πολύ καλή οικογένεια. Ας δούμε τι αποκάλυψε η επιστήμη το 2011…

Burrunan Dolphin

Τα περισσότερα είδη δελφινιών καταγράφηκαν περί τα τέλη του 19ου αιώνα. Μόνο 4 νέα είδη έχουν ανακαλυφθεί έκτοτε, ανάμεσά τους και το Burrunan Dolphin, που συχνάζει στις ακτές της Αυστραλίας, στη θαλάσσια «αυλή» της Μελβούρνης. Τα Burrunan ωστόσο ήταν πάντα εκεί, εμείς τα είχαμε μπερδέψει με άλλο είδος! Κάτι που δείχνει ότι η άγρια ζωή θα αποτελεί πάντα σύνορο…

African Dwarf Sawshark

Ανακαλύφθηκε τυχαία από βιολόγους στον βυθό ανοιχτά της Μοζαμβίκης. Το αφρικανικό καρχαριοειδές είναι κομματάκι νάνος και είναι εξαιρετικά σπάνιο είδος. Μόνο 7 τέτοια είδη sawshark έχουν εντοπιστεί στον κόσμο…

Psychedelic Gecko

«Ψυχεδελική» λόγω των περίεργων χρωματισμών της, η μικρή αυτή σαύρα (Cnemaspis Ρsychedelica) κατοικεί σε ένα μικρό νησάκι στις ακτές του νότιου Βιετνάμ. Ανήκει στα 208 νέα είδη που ανακαλύφθηκαν εκεί πρόσφατα (28 ερπετά, 25 ψάρια, 7 αμφίβια, 2 θηλαστικά, 1 πουλί και 145 φυτά!), προκαλώντας τις βεβαιότητές μας για το πόσο καλά ξέρουμε τον κόσμο μας…

Barbicambarus Simmonsi

Όπως και τα δελφίνια Burrunan, το Barbicambarus Simmonsi (δεν έχει ακόμα κοινή ονομασία) ανακαλύφθηκε κοντά σε μια πολύ καλά διερευνημένη και πυκνοκατοικημένη περιοχή. Αντιθέτως βέβαια με τα δελφίνια, κανείς δεν είχε παρατηρήσει ποτέ τη γιγαντιαία αυτή καραβίδα…

Beelzebub’s Tube-Nosed Bat

Η ποικιλία των ειδών της νυχτερίδας είναι τεράστια και χάνει σε νούμερα μόνο από τα τρωκτικά. Η Beelzebub’s Tube-Nosed Bat είναι ένα από τα τρία είδη που ανακαλύφθηκαν το 2011 στη νότια Ινδοκίνα και πήρε το όνομά της (φυσικά) από την ομοιότητά της με τον μυθικό Άρχοντα του Κάτω Κόσμου…

Purple Acorn Worm

Του λείπουν μάτια και ουρά, το πανάρχαιο ωστόσο αυτό σκουλήκι τρυπώνει στον βυθό των ωκεανών όπως και ο ξάδελφός του της ξηράς στο χώμα. Το σκουληκάκι αυτό, επίσημα γνωστό ως «μοβ είδος», είναι ένα από τα τρία νέα είδη που ανακαλύφθηκαν στα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού μόλις πέρυσι (τα άλλα ονομάστηκαν, με τον ίδιο βαθμό εφευρετικότητας, άσπρο και ροζ).

Myanmar Snub-Nosed Monkey

Δεν έχει καταγραφεί ακόμα σε φωτογραφία και είναι γνωστός μόνο από δείγματα που σκότωσαν κυνηγοί, ο πίθηκος Myanmar ζει ωστόσο σίγουρα στα Ιμαλάια. Για να αντιμετωπίσει τη συνεχή βροχόπτωση, βάζει το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατά του, ενώ η περίεργη μύτη του τον κάνει να φταρνίζεται συνεχώς, συνήθεια που κάνει τους κυνηγούς να τον ξετρυπώνουν εύκολα! Υπολογίζεται ότι μόνο 350 τέτοιοι πίθηκοι υπάρχουν στα βουνά των Ιμαλαΐων…

Chlaenius Propeagilis

Τα γνωστά είδη σκαθαριών ανέρχονται σε 350.000, ενώ τα άγνωστα είδη υπολογίζονται σε τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό, δεν είναι λοιπόν να απορείς που κάθε χρόνο ανακαλύπτονται και νέα σκαθάρια. Δείγματα του «κομψού» Chlaenius Ρropeagilis συλλέχθηκαν πρόσφατα από ρυάκια και ποτάμια της νοτιοδυτικής Κίνας…

Garuda Wasp

Ανακαλύφθηκε στο νησί της Ινδονησίας Sulawesi, η σχετικά… τεράστια αυτή σφήκα είναι χάρμα οφθαλμών! Πήρε το όνομά της από τον πολεμιστή Garuda της βουδιστικής μυθολογίας.

African Wolf

Γνωστός ως «αιγυπτιακό τσακάλι», ο αφρικανικός λύκος αποδείχτηκε τελικά ότι είναι ο χαμένος από καιρό πρόγονος του γκρι λύκου! Οι πρόγονοί του αποίκισαν την Αφρική πολύ πριν τα «ξαδελφάκια» του κάνουν την εμφάνισή τους στις άλλες ηπείρους…

Leiolepis Νgovantrii

Δεν έχει κοινό όνομα και τιτλοφορείται επιστημονικά έτσι ως φόρος τιμής στον θρυλικό βιετναμέζο εντομολόγο Ngo Van Tri. Είναι όλες θηλυκές, αυτο-κλωνοποιούνται, ενώ εντοπίστηκαν για πρώτη φορά σε menu εστιατορίου!

Protoanguilla Palau

Ο τελευταίος κοινός πρόγονος του Protoanguilla Palau και κάθε άλλου χελιού κολύμπησε πριν από 200 εκατ. χρόνια και όταν οι βιολόγοι ανακάλυψαν το νέο αυτό είδος -που πήρε το παρατσούκλι «Χελι-ό-Σαυρος» (Eel-a-saurus)- σε ένα υπόγειο σπήλαιο του Palau, χαιρετίστηκε από την επιστήμη ως ένας μοντέρνος πρόγονος…

Jogs Night Frog

Είναι ένας από τους 12 νυκτόβιους βάτραχους που ανακαλύφθηκαν το 2011 στη βραχώδη περιοχή της Ινδίας Ghats. Έξι από αυτούς, ανάμεσά τους και ο Jogs, αναπαράγονται χωρίς φυσική επαφή, με τα αρσενικά να γονιμοποιούν τα αυγά που εναποθέτουν τα θηλυκά πάνω σε φύλλα.

Saccharomyces Εubayanus

Δεν είναι ζώο, είναι μύκητας, του αξίζει ωστόσο μια θέση στη λίστα και θα μάθεις αμέσως το γιατί: τον βρήκαν να ζει σε παραθαλάσσια δέντρα της νότιας Χιλής και τα γενετικά τεστ έδειξαν ότι ο πρόγονός του ήταν ένα περίεργο είδος που μεταφέρθηκε κατά τον 15ο αιώνα στην Ευρώπη, όπου οι μοναχοί τον χρησιμοποιούσαν για προζύμι στο ψωμί και για τη ζύμωση του κρασιού! Το υβρίδιο βοηθούσε στη ζύμωση σε χαμηλές θερμοκρασίες και άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για τις βαυαρικές lager. Έξι αιώνες κρύας και αναζωογονητικής μπιρίτσας κάτι του χρωστάνε…
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Το μυστήριο του Διπλού Αετού

Το πιο πολύτιμο νόμισμα στον κόσμο βρίσκεται στο λόμπι της Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης, μέσα σε προθήκη από αλεξίσφαιρο γυαλί παγιδευμένη με συναγερμό, που φυλάσσεται επιπλέον από ένοπλη φρουρά. Πρόκειται για το Double Eagle έκδοσης 1933, που θεωρείται ένα από τα σπανιότερα και πιο όμορφα νομίσματα της Αμερικής. Το έκθεμα 18E έχει ονομαστική αξία 20 δολαρίων και η τιμή αγοράς του ανέρχεται στα 7,6 εκατ. δολάρια. Προέρχεται από την τελευταία παρτίδα χρυσών νομισμάτων που κόπηκαν ποτέ από την αμερικανική κυβέρνηση. Τα νομίσματα δεν βγήκαν ποτέ σε κυκλοφορία. Τα περισσότερα από τα 445.500 τεμάχια που φτιάχτηκαν οδηγήθηκαν στο χυτήριο πολύτιμων μετάλλων το 1937.

Τα περισσότερα, αλλά όχι όλα. Μερικά από τα νομίσματα ξεγλίστρησαν έξω από το Νομισματοκοπείο της Φιλαδέλφεια λίγο πριν καταστραφούν. Η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, υπεύθυνη για την προστασία του νομίσματος της χώρας, τα αναζητά εδώ και 70 χρόνια. Έχουν αποτελέσει το θέμα τεσσάρων βιβλίων και ενός ντοκιμαντέρ.

Η ιστορία ξεκινά αμέσως μετά την ορκομωσία του Φραγκλίνου Ρούσβελτ στις 4 Μαρτίου 1933, εν μέσω της Μεγάλης Ύφεσης. Χιλιάδες τράπεζες κατέρρεαν καθώς ο κόσμος πανικοβλημένος απέσυρε τις αποταμιεύσεις του. Όσο η προσφορά χρυσού μειωνόταν, η χώρα αντιμετώπιζε πιθανή αφερεγγυότητα. Στις 5 Απριλίου, ο Ρούσβελτ εξέδωσε ένα Εκτελεστικό Διάταγμα που απαγόρευε την αποθησαύριση σε χρυσό και υποχρέωνε τους πολίτες να ανταλλάσσουν τα χρυσά νομίσματα με χαρτονομίσματα.

Ο μακρινός εξάδελφος του Ρούσβελτ, ο Θίοντορ, ήταν αυτός που είχε αναθέσει στον γλύπτη Augustus Saint-Gaudens να σχεδιάσει ένα χρυσό 20δόλαρο στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Ήθελε ένα αμερικανικό νόμισμα εφάμιλλο σε ομορφιά με τα αρχαία ελληνικά. Στη μια του πλευρά αποτυπώνεται η μορφή της Ελευθερίας κρατώντας κλαδί ελιάς στο αριστερό χέρι και ένα πυρσό στο δεξί. Στην άλλη εικονίζεται ένας αετός που πετά και στο φόντο ο ανατέλλων ήλιος.

Τον Ιανουάριο του 1934, με απόφαση του Κογκρέσου, ο πρόεδρος κρατικοποίησε το χρυσό που κατείχε η Fed και αύξησε την τιμή της ουγγιάς. Όλα τα χρυσά νομίσματα του κράτους οδηγήθηκαν στο χυτήριο ώστε να μετατραπούν σε ράβδους. Το 1937 το Νομισματοκοπείο της Φιλαδέλφεια έστειλε στους φούρνους νομίσματα αξίας 50 εκατ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων των Double Eagles.

Περίπου την εποχή εκείνη, ένας κοσμηματοπώλης ονόματι Israel Switt, φέρεται να πούλησε μερικά από τα νομίσματα σε κάποιους από τους πιο γνωστούς εμπόρους και συλλέκτες της εποχής, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα των Μυστικής Υπηρεσίας. Ο Switt πούλησε το έκθεμα 18E, σε έναν έμπορο από το Τέξας ο οποίος με τη σειρά του το πούλησε στο βασιλιά Φαρούκ της Αιγύπτου αντί 1.575 δολ. το 1944.

Επτά χρόνια αργότερα, ο βασιλιάς Φαρούκ εκθρονίστηκε και η περίφημη συλλογή των 8.500 χρυσών νομισμάτων του θα δημοπρατούνταν. Ανάμεσα σε αυτά και ένα Double Eagle του 1933. Όταν το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ είδε στον κατάλογο της δημοπρασίας του 1954 το νόμισμα ζήτησε από τους Αιγυπτίους να το επιστρέψουν στην Ουάσιγκτον. Την τελευταία στιγμή, το Double Eagle αποσύρθηκε από τη δημοπρασία, και στη συνέχεια εξαφανίστηκε.

Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, ο Stephen Fenton, πρόεδρος της British Numismatic Trade Assn. και συλλέκτης νομισμάτων ο ίδιος δήλωσε ότι ένα Double Eagle του 1933 περιήλθε στην κατοχή του μέσω ένα αιγυπτίου κοσμηματοπώλη που είχε διασυνδέσεις με το στρατό. Ο Fenton αγόρασε το Double Eagle αντί 210.000 δολ. και κανόνισε να το πουλήσει σε έναν Αμερικανό ντήλερ, τον Jasper Parrino, για $850.000. Στις 7 Φεβρουαρίου 1996, ο Fenton μετέβη στη Νέα Υόρκη και το επόμενο πρωί, σε σουίτα του 22ου όροφο του ξενοδοχείου Hilton παρουσίασε το νόμισμα στον Parrino, ο οποίος είχε ήδη κανονίσει να το πουλήσει στον τεξανό ντήλερ Jack Moore για 1.650.000 $. Άνθρωποι της Μυστικής Υπηρεσίας περίμεναν ένοπλοι στο διπλανό δωμάτιο και μετά από μία σκηνή που θύμιζε χολυγουντιανή ταινία, κατέσχεσαν το νόμισμα.

Μετά από μία πενταετία νομικών διενέξεων, ο Fenton και το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης κατέληξαν σε μία πρωτοφανή συμφωνία: Το νόμισμα θα έβγαινε σε δημοπρασία και οι δύο πλευρές θα μοιράζονταν τα έσοδα.

Tο Φεβρουάριο του 2002, το Νομισματοκοπείο ανακοίνωσε τη δημοπρασία του «ενός και μοναδικού» εικοσαδόλαρου από τον οίκο Sotheby’s. Η δημοπρασία που έλαβε χώρα στις 30 Ιουλίου σε μία ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα ξεκινησε με αρχική τιμή τα 2,5 εκατ. δολάρια. Έξι λεπτά αργότερα το νόμισμα κατοχυρώθηκε σε ανώνυμο αγοραστή, κατά πάσα πιθανότητα Αμερικανό, αντί 6,6 εκατ. δολαρίων, τίμημα σχεδόν διπλάσιο από οποιαδήποτε είχε δοθεί ποτέ για νόμισμα.

Ο αγοραστής δάνεισε το Double Eagle στην American Numismatic Society, η οποία το εκθέτει από τότε στην Fed της Νέας Υόρκης.

Δύο χρόνια αργότερα, ως κεραυνός εν αιθρία ήρθε η δήλωση της Joan Langbord, μοναχοκόρης του Israel Switt, ότι είχε στην κατοχή της 10 νομίσματα Double Eagles του 1933, τα οποία όπως δήλωσε, είχε ανακαλύψει ξαφνικά στον πάτο μίας τραπεζικής θυρίδας που είχε κληρονομήσει από τη μητέρα της. Ελπίζοντας σε μία συμφωνία παρόμοια με του Fenton, η Langbord στις 15 Σεπτεμβρίου 2004, συναντήθηκε με δικηγόρους του Νομισματοκοπείου. Μια εβδομάδα αργότερα παρέδωσε τα Double Eagles στην κυβέρνηση για έλεγχο γνησιότητας. Τα νομίσματα δεν επεστράφησαν ποτέ.Το Νομισματοκοπείο είχε επιβεβαιώσει τη γνησιότητα των νομισμάτων άλλα δεν επροτίθετο να συμφωνήσει σε κάποιο διακανονισμό. Το Δεκέμβριο του 2006 οι Langbords πήγαν το θέμα στα δικαστήρια.

Τον περασμένο Ιούλιο, οκτώ χρόνια μετά την αποκάλυψη της Langbord, ξεκίνησε η δίκη σε δικαστήριο της Φιλαδέλφεια. Μετά από οκτώ ημέρες αλλεπάλληλων καταθέσεων και παραστάσεων μαρτύρων, οι ένορκοι έλαβαν απόφαση υπέρ του κράτους την οποία, οι Langbords αναμένεται να εφεσιβάλουν. Ουδείς γνωρίζει που τελειώνει η ιστορία των νομισμάτων, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως τα νομίσματα της υπόθεσης Langbord είναι πολύ πιθανό να μην είναι τα τελευταία Double Eagle σε κυκλοφορία.
capital.gr
Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.  

Σφραγίδα-θησαυρός 2.000 χρόνων βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ

Έναν αρχαιολογικό και χριστιανικό θησαυρό βρήκαν Ισραηλινοί αρχαιολόγοι την Κυριακή, κοντά στο δυτικό τείχος της Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για μια σφραγίδα που μετρά περίπου 2.000 χρόνια ζωής.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτήν την πήλινη σφραγίδα, την χρησιμοποιούσαν ως επιβεβαίωση έπειτα από τις τελετουργικές θυσίες, στα Αραμαϊκά χρόνια, όπου έσφαζαν ζώα. Αυτό που τους οδήγησε στο προηγούμενο συμπέρασμα ήταν η φράση που έχει χαραγμένη πάνω της η σφραγίδα, η οποία λέει: "Καθαρό για τον Θεό".
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως με αυτή τη σφραγίδα "καθάριζαν" τα αντικείμενα και τα προϊόντα που έμπαιναν στο Ναό. Έπρεπε, λένε οι επιστήμονες, ό,τι προοριζόταν για θυσία ή επρόκειτο να χαριστεί στον Θεό, να είναι καθαρό και αυτό γινόταν με την σφραγίδα.
Μάλιστα υπάρχουν και αναφορές για το εν λόγω εύρημα σε αρχαία κείμενα, που περιγράφουν την διαδικασία "εξαγνισμού" μέσω της σφραγίδας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.

O μύθος και το παραμύθι του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη

Τα θαύματα λένε διαρκούν τρεις μέρες. Το θαύμα Λαυρεντιάδη διαρκεί 20 χρόνια.

Το θαύμα του γιού ενός μικρού επιχειρηματία στο Αιγάλεω, που κατάφερε να κυριαρχήσει, πάνω στα κύματα της ελληνικής πραγματικότητας, πατώντας πάντα σε περίεργες συμπτώσεις. Ξένοι κολοσοί που ήταν έτοιμοι να τον χρηματοδοτήσουν, ακόμη και να εξαπατηθούν προκειμένου να ανδρωθεί και να φανεί αξιόπιστος, εκδοτικά συγκροτήματα που εφημερίδες είχαν αλλά δεν έβγαζαν μιλιά για όσα περίεργα συνέβαιναν και πολιτικοί που του χάριζαν πέρα από χαμόγελα και ευνοικές ρυθμίσεις.

Απ τα θαύματα δεν λείπει η Εκκλησία. Τον έχρισε με μεγαλεπίβολους τίτλους, και πρόσφερε ανοιχτόχερα την αγάπη της με ανταλλάγματα που μοιάζουν περισσότερο με μυστικά εξομολόγησης παρά με δωρεές. Όπως ομολογεί ο ίδιος άλλωστε, δεν θα έκανε ό,τι έκανε αν δεν υπήρχε το Βατοπαίδι. Είναι άγνωστο αν το εννοεί με την θρησκευτική έννοια ή με την σκανδαλώδη οικονομική. Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης πάλεψε για να δημιουργήσει την εικόνα ενός αυτοδημιούργητου σύγχρονου Ωνάση αλλά εδώ και καιρό βρίσκεται αντιμέτωπος με το προφίλ ενός Κοσκωτά. Ίσως και με τη μοίρα του.

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές του 2009, ο Γιώργος Παπανδρέου, επισκέφτηκε για φαί στο αγαπημένο του στέκι στο Νέο Ηράκλειο.

Την ψαροταβέρνα «Ψάριστον». Έφτασε με δύο αυτοκίνητα της φρουράς του, μπήκε στο μαγαζί, έμεινε για δύο ώρες και αποχώρησε όπως έφτασε, διακριτικά. Λίγο μετά την αποχώρηση του πρωθυπουργού, ο δρόμος μπροστά στην ψαροταβέρνα άστραψε από τους μπλε φάρους θωρακισμένων τζιπ.

Μια ομάδα αγριωποί άντρες βγήκαν από τα αυτοκίνητα, απλώθηκαν στους γύρω δρόμους και περίμεναν έως ότου βγει αργά από το αυτοκίνητο ο μελαχροινός κοντός άντρας. Οι μισοί απ αυτούς μπήκαν στο εστιατόριο και στάθηκαν μπροστά από την πόρτα και γύρω από τα τραπέζια.

Έμειναν εκεί έως ότου ο άντρας που φρουρούσαν φάει και δώσει εντολή για να αποχωρήσουν.

Πάνω από τα κεφάλια των εκνευρισμένων πελατών που αναρωτιόντουσαν ποιός είναι αυτός ο προκλητικός τύπος που χρειαζόταν φρουρά τέσσερις φορές μεγαλύτερη και ισχυρότερη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό που μόλις είχε αποχωρήσει.

«Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης» ψιθύρισαν κάποιοι που τον αναγνώρισαν.

Οι συζητήσεις επεκτάθηκαν στις παρέες για την προκλητική άφιξη και παραμονή του Λαυρεντιάδη. Από ποιούς κινδύνευε τόσο πολύ ένας επιχειρηματίας; Περισσότερο απ τον ίδιο τον πρωθυπουργό;

Ένας θαμώνας τελικώς διηγήθηκε ένα περιστατικό που είχε παρακολουθήσει στην Ελούντα της Κρήτης το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν η διεύθυνση του ξενοδοχείου Ελούντα Beach εκκένωσε το βράδυ ολόκληρη την παραλία για να παρακολουθήσει σε γιγαντοοθόνη, ο Λαυρεντιάδης με τη μητέρα του, βίντεο με την βάφτιση των παιδιών του.

Λίγο αργότερα από την παραλία άρχισαν να φεύγουν βεγγαλικά που σήμαναν το τέλος της ιδιωτικής προβολής που παρακολουθούσαν άθελά τους μερικές δεκάδες αποσβολωμένοι ένοικοι. Το πρόβλημα του Λαυρεντιάδη μπορεί να μην ήταν η ασφάλειά του, αλλά η εικόνα του. Η εικόνα ενός ισχυρού άντρα. Και όπως αποδείχθηκε, με τις πλάτες των άλλων.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα ορφανό αγόρι

Στο ξεκίνημά της, η ιστορία του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη μοιάζει με παραμύθι. Στη συνέχεια είναι που προστίθενται διάφοροι μύθοι. Προσεκτικά δημιουργημένοι από τα Μέσα Ενημέρωσης, τους τζογαδόρους της αγοράς και κάποιους οργανισμούς που οι ιδιοκτήτες τους, για έναν άγνωστο λόγο, αποφάσισαν να μάθουν να προφέρουν το δύσκολο όνομα του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Ο Λαυρεντιάδης, έμεινε ορφανός το 1990, στα 18 του χρόνια. Ο πατέρας του Βασίλης Λαυρεντιάδης είχε το 50% μια μικρής εταιρείας διανομής χημικών προιόντων στο Αιγάλεω, της Νεοχημικής.

Ο Λαυρέντης αναγκάστηκε όπως έχει δηλώσει, να αρχίσει να δουλεύει στην πατρική εταιρεία που απασχολούσε 20 άτομα. Αποφάσισε ωστόσο να παρακολουθήσει νυχτερινά μαθήματα λογιστικής στο Αμερικάνικο Κολλέγιο. Το άγχος και η πίεση, όπως αφήνει να εννοηθεί, ήταν υπεύθυνα για την ρευματοειδή αρθρίτιδα που εμφάνισε. Δίπλα του, αυτά τα χρόνια της δοκιμασίας, είναι ένας φίλος του πατέρα του. Ο Πέτρος Κυριακίδης, ένας άγνωστος βιβλιοπώλης.

Το 1994, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται. Αποφασίζει να πάει στο Αγιο Όρος, στην Μονή Βατοπαιδίου. Είναι η εποχή που ο Εφραίμ γίνεται γνωστός φέρνοντας την Αγία Ζώνη για προσκύνημα σε πολιτικούς στην Αθήνα και αργότερα για τους πιστούς.

Γίνεται τηλεοπτικά γνωστός δια των συνεντεύξεων στον Θόδωρο Ρουσόπουλο και δηλώνει στις κάμερες, σαν να περιγράφει ειδικότητες γιατρού, πως η Αγία Ζώνη έχει ειδικότητα θεραπείας «σε καρκίνους και στειρότητες». Απ ό,τι φαίνεται όμως είχε και θεραπευτική επίδραση και στην ρευματοειδή αρθρίτιδα του Λαυρεντιάδη, ο οποίος δηλώνει μετά από χρόνια, όταν διαμορφώνει το δημόσιο προφίλ του στις εφημερίδες που φροντίζει να αγοράζει, πως το Βατοπαίδι άλλαξε τη ζωή του.

Οι αμερικανοί θέλουν Λαυρεντιάδη

Το 1996 αγοράζει το ποσοστό του συνεταίρου του στην Νεοχημική και δύο ακόμη εταιρείες χημικών.

Την Hoechst στην Αυλίδα και την Henkel στην Αταλάντη. Αρχίζει να παράγει απορρυπαντικά και αναλαμβάνει φασόν για τις μεγάλες πολυεθνικές. Μέχρι το 2003, ο άπειρος νεαρός Λαυρεντιάδης καταφέρνει να αποκτήσει σχέσεις με χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς, όπως είναι η Sal Oppenheim. Το 2003, η Νεοχημική μπαίνει στο Χρηματιστήριο το οποίο την εποχή εκείνη βγαίνει καταρακωμένο από την μεγάλη κρίση. Περιέργως όμως, κάποιοι ξένοι επενδυτές αποφασίζουν να επενδύσουν σε μια άγνωστη, ασήμαντη χημική εταιρεία στην μικρή και ασήμαντη Ελλάδα. Γιατί; Κανένας δεν έχει απαντήσει.

Το χρήμα έρχεται από παντού, και η Νεοχημική παρουσιάζει χρηματιστηριακές συμπεριφορές λες και είναι η εταιρεία που ανακάλυψε το φάρμακο για την φαλάκρα.

Δεν το έχει ανακαλύψει βέβαια. Το 2007 η μετοχή της Νεοχημικής έχει ανέβει 1400% από το 2003. Πρόκειται για ένα ακόμη «θαύμα» στην επιχειρηματική ζωή του Λαυρεντιάδη.

Το επόμενο θαύμα θα έρθει σε λίγο. Η Carlayl, η εταιρεία που έχει συνδέσει το όνομά της με τον Boush και το συντηρητικό καταστημένο της Αμερικής, ενδιαφέρεται να αγοράσει την Νεοχημική. Όσοι γνωρίζουν την αγορά δεν έχουν καμιά εξήγηση στο γιατί το γκρουπ των σκληρών επενδύσεων και της γεωστρατηγικής παρέμβασης θέλει να πάρει την Νεοχημική που έφτιαξε κάποιος Βασίλης Λαυρεντιάδης στο Αιγάλεω.

Το 2008 η Νεοχημική πουλιέται στους αμερικανούς 749 εκατομμύρια ενώ λίγο πριν είχε αποτιμηθεί μόλις 70. Την επόμενη χρονιά όμως η Carlayl αφήνει να εννοηθεί πως εξαπατήθηκε από την πώληση, αφού η εταιρεία εμφανίζει ζημιές. Ξεσπά μια κρίση μεταξύ Carlayl και Λαυρεντιάδη που καταλήγει στο να αγοράσει ξανά ο Λαυρεντιάδης την Νεοχημική δίνοντας μόλις 86 εκατομμύρια. Δηλαδή ο οικονομικός αμερικανικός κολοσσός, η εταιρεία των Boush, όχι μόνο την πατάει με την επένδυση αλλά χάνει και σε ένα χρόνο 700 εκατομμύρια. Είναι αναμφισβήτητα άλλο ένα θαύμα.

Με τα λεφτά που έχει εισπράξει ο Λαυρεντιάδης κάνει υποτείθεται άλλες επενδύσεις. Αγοράζει 29 εταιρείες και πάνω τους στήνει την φαρμακευτική ALAPIS. Η αγορά βοά από την φημολογία για το πώς εξοικονομεί λεφτά και αν οι εταιρείες στοιχίζουν όσα ανακοινώνεται, αλλά κανένας δεν μπορεί να βρει άκρη. Κάθε χρόνο η εταιρεία έχει εξαγοράσει και μια άλλη, οπότε στους ισολογισμούς συγκρίνονται ανόμια πράγματα.

Οι ορκωτοί λογιστές που αναλαμβάνουν να κάνουν την αποτίμηση των εταιρειών είναι οι ίδιοι που αποτιμούν την περιουσία του ALTER σε ποσά που αργότερα θα αμφισβητηθούν όταν αποκαλύπτεται το σκάνδαλο με τα εικονικά τιμολόγια και τις υπερτιμολογήσεις στο κανάλι. Και όχι μόνο αυτό. Η εταιρεία αυτή λίγο αργότερα θα εξαγοραστεί από μέλος της οικογένειας ανθρώπου που ήταν στα ΔΣ του ομίλου Λαυρεντιάδη.

Την ίδια εποχή ο Λαυρεντιάδης γίνεται τραπεζίτης αγοράζοντας μετοχές της OMEGA BANK. Γίνεται μέλος του ΔΣ συμβουλίου της. Μέλη του ΔΣ είναι ακόμη ο Νίκος Παπανδρέου, αδελφός του μετέπειτα πρωθυπουργού και ο Νίκος Μπακατσέλος, ξάδελφος της γυναίκας του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ένα χρόνο μετά την ανάληψη τραπεζικού ρόλου, ο Λαυρεντιάδης, όπως θυμούνται συνάδελφοί του τραπεζίτες, έγινε πολύ ανήσυχος, ζητώντας να λειτουργεί η τράπεζα με τρόπο που πολλοί δεν ήθελαν. Αποχώρησε από την Τράπεζα αγοράζοντας μία άλλη, την PROTON BANK. Αμέσως μετά την αγορά, οι δύο τράπεζες συγχωνεύητηκαν με τρόπο που δημιούργησε αρκετό θόρυβο. Ο Λαυρεντιάδης αγόρασε τις μετοχές του Μ. Σάλα στην OMEGA (περίπου το 30%) δίνοντας ποσό που αντιστοιχούσε στο σύνολο της Τράπεζας.

Στην τράπεζα διευθύνων σύμβουλος θα αναλάβει και ο Daniel Speckhard, ο οποίος διετέλεσε πρέσβης στην Ελλάδα και αμέσως μετά την αποχώρησή του θέλησε να ενταχθεί και αυτός στον όμιλο Λαυρεντιάδη.

Οι σχέσεις του Λαυρεντιάδη είναι εντυπωσιακά καλές με τους αμερικανούς οι οποίοι όχι μόνο δεν δείχνουν να δυσαρεστούνται από την περιπέτεια με τηνCarlayl, αλλά δημιουργούν έδρα “Βασίλη Λαυρεντιάδη» στο αμερικανικό κολέγιο ACS και «Λαυρέντη Λαυρεντιάδη» στο CSIS. Το CSIS είναι η αμερικανική δεξαμενή σκέψης για τα γεωστρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ.

Αυτοί που το διοικούν – και ανάμεσά τους ο Brzezinski, υπέυθυνος μαζί με τον Kissinger στη διαμόρφωση πολιτικής της χώρας και τέως νούμερο δύο στην Εθνική Ασφάλεια -θεώρησαν πως έχουν ανάγκη τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Θα χρειαστεί να περάσουν δύο χρόνια ακόμη για να αποκαλυφθεί αυτό που όλοι υποψιάζονταν αλλά κανένας δεν έλεγε. Η Τράπεζα Proton, σύμφωνα με τις ανακριτικές αρχές, χρησιμοποιήθηκε από τον Λαυρεντιάδη, όπως η Τράπεζα Κρήτης από τον Κοσκωτά. Για να χρηματοδοτεί δηλαδή τις επιχειρήσεις του. Και αναζητείται αν ουσιαστικά χρηματοδοτούσε τον ίδιο και μόνο μέσα από ένα πολύπλοκο εταιρικό σχήμα στο οποίο συνεχώς προστίθονταν πολλές και αρκετές φορές άχρηστες εταιρείες.

Οι εσωτερικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί στην Τράπεζα δεν υπήρχαν, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδας, δεν θεώρησε ποτέ πως υπάρχει πρόβλημα με την λειτουργία της Τράπεζας, παρά τα 15μερα, μηνιαία και τριμηνιαία report που ήταν αρκετά ενημερωμένα. Τον Ιούνιο οι εισαγγελικές αρχές, εντόπισαν μια κατάχρηση 51 εκατομμυρίων στην Proton.

Την περίοδο εκείνη που οι εισαγγελικές αρχές ελέγχουν τον Λαυρεντιάδη και την Proton για καταχρηση και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ο υπουργός Οικονομικών παίρνει απόφαση να επιδοτήσει την Proton από τα αδιάθετα του Δημοσίου. Τα στελέχη του λογιστηρίου του κράτους ενημερώνουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο ότι αυτό είναι παράνομο γιατί με βάση το νόμο η Τράπεζα έπρεπε να επιστρέψει 70 εκατομμύρια.

Ο Βενιζέλος όμως δίνει 100 εκατομμύρια στην Proton και λίγο αργότερα άλλα 800 για να την κρατικοποιήσει. Και όχι μόνο αυτό. Φροντίζει να βάλεο τροπολογία στο νόμο 4002/11 η οποία προβλέπει ακαταδίωκτο αναδρομικά από το 1996, για όσους υπουργούς οικονομικών έχουν επιδοτήσει τις Τράπεζας στο όνομα μια αόριστης έννοιας που ονομάζουν «συστημική ευστάθεια των Τραπεζών».

Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης επιστρέφει τα 51 εκατομμύρια που του αποδίδουν πως καταχράστηκε, για να κάνει χρήση ενός άλλου νόμου, τον οποίο έχει υπογράψει επίσης ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τον 3904/10 που προβλέπει ακαταδίωκτο για όσους επιστρέψουν χρήματα από κατάχρηση.

Τελικώς όμως ο Λαυρεντιάδης δεν φαίνεται να εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο. Αν όσα του καταλογίζουν αυτή τη στιγμή οι εισαγγελικές έρευνες αποδειχθούν αληθινά, τότε ο Κοσκωτάς θα φαντάζει μπροστά του ένας ευγενής πρόσκοπος. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που προκύπτουν από τα πορίσματα της Τράπεζς της Ελλάδος τα οποία δεν αξιοποιήθηκαν όταν έπρεπε και όπως έπρεπε, ο Λαυρεντιάδης έχει δώσει από την Τράπεζά του 700 εκατομμύρια για να χρηματοδοτήσει επιχειρήσεις του άμεσου ή έμμεσου ενδιαφέροντός του. Χωρίς βέβαια εγγυήσεις και αντικρίσματα.

Ο βιβλιοπώλης που έγινε εκδότης

Ο Πέτρος Κυριακίδης είναι από τα κεντρικά πρόσωπα στην υπόθεση Λαυρεντιάδη. Ο βιβλιοπώλης που τον στήριξε όπως λέει όταν έμεινε ορφανός, έγινε ξαφνικά επιχειρηματίας. Όχι μόνο είναι μέλος ΔΣ των εταιρειών Λαυρεντιάδη, αλλά φαίνεται να έχει αγοράσει μετοχές από τουλάχιστον 20 Μέσα Ενημέρωσης. Η χρηματοδότηση προήλθε βέβαια από την Proton και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο Λαυρεντιάδης λειτούργησε με τον Τύπο με τρόπο που είναι έξυπνος. ’Εχοντας σύμβουλό του και στέλεχος στις επιχειρήσεις του έναν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στο σκάνδαλο Κοσκωτά, γνώριζε πολύ καλά πως αυτό που έφαγε τον Γιώργο Κοσκωτά, ήταν η παραγνώριση των εκδοτικών συμφερόντων την εποχή εκείνη. Έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει μια στρατηγική με τους εκδότες.

Η τράπεζά του δανειοδότησε τον Πέτρο Κυριακίδη, ο οποίος με τη σειρά του μέσω της εταιρείας ΝΕΠ, άρχιζε να αγοράζει ποσοστά από εκδοτικά συγκροτήματα. Ο κανόνας ήταν απλός «όταν τρώνε δεν μιλάνε».

Αγόρασε λοιπόν ποσοστά από το ΔΟΛ, τον ΠΗΓΑΣΟ του Μπόμπολα, τον όμιλο Αλαφούζου, τις εκδόσεις Λιβάνη, το VETO του Τριανταφυλλόπουλου, το ΠΟΝΤΙΚΙ, περιοδικά, αλλά και κουτσά άλογα της δημοσιογραφίας. Εξυπηρετούσε έτσι δύο σκοπούς.

Έδινε την εντύπωση ενός ισχυρού επενδυτή, αλλά κυρίως εξασφάλιζε τη σιωπή των εν δυνάμει αντιπάλων που έκανε συμμάχους.

Επιπλέον οι εφημερίδες γέμιζαν με συνεντεύξεις και παρουσιάσεις των δραστηριοτήτων Λαυρεντιάδη. Μιλούσαν για «δυναμικό επιχειρηματία», «θρησκευόμενο άνθρωπο», «διορατικό πατριώτη» κλπ. Επεκτάθηκε βέβαια και σε άλλες επενδύσεις με λαικό έρισμα όπως η αγορά μετοχών στο Καραισκάκη. Την τελευταία στιγμή δεν κατάφερε να αγοράσει την Ολυμπιακό.

Ο Λαυρεντιάδης φρόντισε επίσης να χρηματοδοτήσει παρακμιακά έντυπα μηδενικής αξίας για να κλείσει το στόμα των ιδιοκτητών τους. Είναι εντυπωσιακό πως αγόρασε την Financial Box του Τράγκα, μια εφημερίδα που πουλούσε 300 φύλλα τη μέρα, και η οποία δεν είχε καμιά πρακτική αξία γι αυτόν.

Ο μοναδικός εκδότης που αρνήθηκε να πουλήσει στον Λαυρεντιάδη ήταν η εκδότρια της Ελευθεροτυπίας Μάνια Τεγοπούλου.

Ο Λαυρεντιάδης κατάφερε ωστόσο να συγκεντρώσει μετοχές της Ελευθεροτυπίας από την διασπορά και αν αποκτήσει το 10% της εφημερίδας. Όταν η Τεγοπούλου κατάλαβε τι συνέβαινε έγινε έξαλλη. Αποτέλεσμα της οργής της ήταν η απόλυση του διευθυντή της Κυριακάτικης Γιάννη Βλαστάρη τον οποίο θεωρούσε άνθρωπο του Λαυρεντιάδη στην εφημερίδα της. Ο Βλαστάρης βρέθηκε λίγο αργότερα ως εκδότης εφημερίδων όπως η «Ισοτιμία» οι οποίες χρεώνονται επίσης στον Λαυρεντιάδη αν και ο ίδιος το έχει αρνηθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Ο Λαυρεντιάδης ποτέ δεν παραδέχθηκε πως είναι κάτοχος ΜΜΕ.

Χαριτολογώντας έλεγε πως απλώς έχει φίλο εκδότη, εννοώντας τον Πέτρο Κυριακίδη. Από τα στοιχεία που υπάρχουν στην εισαγγελική έρευνα προκύπτει πως όλες οι αγορές ΜΜΕ από τον όμιλο Κυριακίδη έγιναν με δάνεια της Proton. Στις δε περισσότερες των περιπτώσεων τα έξοδα αγοράς τίτλων είναι υπέρογκα.

Οι άυλοι τίτλοι δηλαδή και τα εμπορικά σήματα αποτιμούνται από την εταιρεία ορκωτών λογιστών – η οποία φέρεται να έχει κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα με τον ALTER – σε παράλογα ποσά. Μόνο για το σήμα της Espresso έχουν δοθεί 61 εκατομμύρια. Η Proton έδωσε δάνειο 22 εκατομμύρια στον Κυριακίδη για να πάρει το 49% της εφημερίδας VETO του Τριανταφυλλόπουλου η οποία στήθηκε με μετοχικό κεφάλαιο 300.000 ευρώ μερικούς μήνες πριν. Τα πορίσματα της Τράπεζας της Ελλάδας, διαπιστώνουν πως υπήρξαν αγορές όπως αυτή του Καναλιου 10 του Τράγκα που δεν αποσκοπούσαν σε οικονομικούς σκοπούς.

Όταν τρώνε δεν μιλάνε ευλογημένε

Ο Λαυρεντιάδης, μέσα σε αυτή την τρικυμία των αποκαλύψεων φαίνεται ότι παραμένει ένας πολύ θρήσκος άνθρωπος. Τις ημέρες που η ALAPIS και οι θυγατρικές της πτώχευαν, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης πέταξε με το ελικόπτερό του ως τη Σύμη, στο Μοναστήρι του ταξιάρχη Μιχαήλ για προσκύνημα.

Το ελικόπτερο προσγειώθηκε προκλητικά ανάμεσα στον κόσμο, και οι μοναχοί του μοναστηριού υποδέχθηκαν ένα αδελφό.

Μια που δεν υπάρχει εντολή “ου υπεξαιρέσεις” η Εκκλησία κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα με τον Λαυρεντιάδη.

Ο άλλωτε κυρίαρχος της ελληνικής οικονομικής σκηνής πέταξε και ως τη Ντοχα ως Άρχω του Πατριαρχείου ιεροσολύμων για να παρακολουθήσει διαθρησκευτικό συνέδριο. Εκεί συνάντησε τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και συνέφαγε μαζί του. Οι σχέσεις του Λαυρεντιάδη με τον σκληρό θρησκευτικό πυρήνα παραμένουν και ίσως αποδειχθούν ευεργετικές. Η ισχύς της Εκκλησίας ξεπερναέι το ιερό και την πόρτα της και φτάνει ως τα δικαστήρια και τα πολιτικά γραφεία.

Οι παλιοί φωτογραφηθέντες πάντως με τον Λαυρεντιάδη, κάνουν πως δεν τον ξέρουν. Ο άνθρωπος που επιχορήγησε από το Μέγαρο μουσικής ως το Μουσείο Μπενάκη και την Εθνική πινακοθήκη “από αγάπη στην τέχνη” όπως έλεγε, πλησιάζει προς την απομόνωση και την μοναξιά με την ταχύητα του ανθρώπου που ζει την ήττα.

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πως στην Ελλάδα κανένας επιχειρηματίας δεν ανακάλυψε μόνος την υπεξαίρεση ή την αυθαιρεσία. Ο Λαυρεντιάδης πέρασε πρώτα από τα πολιτικά γραφεία, έγινε αιμοδότης του πολιτικού συστήματος, κινήθηκε με ένα κοκτέιλ ως τις εκθέσεις τέχνης και τις κοσμικές συγκεντρώσεις και κατέληξε στα γραφεία των εκδοτών με ένα μπλοκ επιταγών στο χέρι.

Παρότι ήξερε τη συνταγή της επιτυχίας, δεν μπορούσε ίσως να περιμένει πως όταν σκοντάψει, οι πρώτοι που θα περάσουν από πάνω του είναι όσοι ευεργέτησε, υπακούοντας απλώς στον νόμο της επιβίωσης που συνοδεύει όλους.

Κυρίως τα θηρία.

Άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού Unfollow

Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.