"Θανέειν πέπρωται άπασι" έλεγε ο Πυθαγόρας. Δηλαδή "είναι γραφτό σε
όλους να πεθάνουν". Και ποιος δεν το ξέρει θα μουρμουρίσει κάποιος και
θα έχει δίκιο.
Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα, παρόλο που μας ..διαφεύγει. Αλλά ας μην χαθούμε σε κουβέντες και ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Γιατί και πως να συνδέεται άραγε ο θάνατος με την δεξίωση, τις επιτύμβιες στήλες και εν τέλει με την χειραψία των δεξιών χειρών;
Πολλά χρόνια πριν, στους τάφους δεν τοποθετούνταν σύμβολα σταυρού αλλά επιτύμβιες στήλες συνήθως μαρμάρινες ή γενικά λίθινες. Στήνονταν στον τάφο, ώστε αφενός να γίνεται ορατή η θέση του τάφου, αφετέρου για να σημειώνονται τα στοιχεία του νεκρού. Οι στήλες αυτές μπορεί να είναι απλώς ενεπίγραφες ή διακοσμημένες, για παράδειγμα με σχήματα ή τη μορφή του νεκρού ή παραστάσεις σχετικές με τη ζωή του. Συνηθίζεται ο νεκρός να απεικονίζεται όπως ήτανε στη επίγεια ζωή του.
Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα, παρόλο που μας ..διαφεύγει. Αλλά ας μην χαθούμε σε κουβέντες και ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Γιατί και πως να συνδέεται άραγε ο θάνατος με την δεξίωση, τις επιτύμβιες στήλες και εν τέλει με την χειραψία των δεξιών χειρών;
Πολλά χρόνια πριν, στους τάφους δεν τοποθετούνταν σύμβολα σταυρού αλλά επιτύμβιες στήλες συνήθως μαρμάρινες ή γενικά λίθινες. Στήνονταν στον τάφο, ώστε αφενός να γίνεται ορατή η θέση του τάφου, αφετέρου για να σημειώνονται τα στοιχεία του νεκρού. Οι στήλες αυτές μπορεί να είναι απλώς ενεπίγραφες ή διακοσμημένες, για παράδειγμα με σχήματα ή τη μορφή του νεκρού ή παραστάσεις σχετικές με τη ζωή του. Συνηθίζεται ο νεκρός να απεικονίζεται όπως ήτανε στη επίγεια ζωή του.