Πώς διεσώθη ο χρυσός της Ελλάδος το 1940-41

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΠΩΣ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ

Ήδη από τις αρχές Απριλίου 1941, και εφόσον διαφαίνεται η ήττα της χώρας, η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤΕ) με έδρα την Αθήνα έλαβε εντολή να αρχίσει τις προετοιμασίες για να ακολουθήσει την κυβέρνηση με τα αποθεματικά της προς «εδάφη που δεν έχουν καταληφθεί».
Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα, το ολικό φορτίο του αποθέματος της Ελλάδος ανήρχετο σε 611.000 ουγκιές χρυσού (περίπου 17,4 τόνους) σε μορφή ράβδων και λιρών.
Η εντολή για τη μεταφορά ήρθε με την είδηση της διάσπασης από τους Γερμανούς της αμυντικής γραμμής Όλυμπος- Τέμπη. Το απόθεμα της χώρας σε χρυσό μεταφέρθηκε με άκρα μυστικότητα και φορτώθηκε στα αντιτορπιλικά «Βασιλεύς Γεώργιος» και «Βασίλισσα Όλγα», τα οποία απέπλευσαν από Αθήνα- Πειραιά για το Ηράκλειο της Κρήτης, όπου το
πολύτιμο φορτίο θα φυλασσόταν στο τοπικό υποκατάστημα της ΤΕ. Η αποστολή συνοδεύτηκε από τους Βαρβαρέσο και Μαντζαβίνο, διοικητή και υποδιοικητή αντίστοιχα της ΤΕ, καθώς και τρεις ανώτερους διοικητικούς υπαλλήλους. Με την έναρξη της επιχείρησης Mercur ελήφθη η απόφαση, ο χρυσός να μεταφερθεί στην Αίγυπτο αντί για την Κρήτη.
Εν μέσω επιθέσεων από βομβαρδιστικά του εχθρού, φορτώθηκε σε ένα βοηθητικό σκάφος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, την κορβέτα «Salvia» (K97) με προορισμό τον κόλπο της Σούδας Κρήτης, όπου ανέμενε το βρετανικό καταδρομικό «Dido» (37) για να αναλάβει
τη μεταφορά του χρυσού στην Αλεξάνδρεια.

    



Φθάνοντας εκεί, οι ιθύνοντες (η διοίκηση της ΤτΕ είχε εγκατασταθεί μαζί με το βασιλιά
και την κυβέρνηση Τσουδερού στα Χανιά από τις 23 Απριλίου ) αντελήφθησαν την κρισιμότητα της κατάστασης καθόσον το λιμάνι βρισκόταν υπό συνεχείς επιθέσεις βομβαρδιστικών καθέτου εφορμήσεως (Ju-87B Stuka), τα οποία με τις εύστοχες βολές τους προκαλούσαν τον όλεθρο στα συναθροισμένα συμμαχικά σκάφη. Ωστόσο ο κυβερνήτης κατόρθωσε με τα μικρά του αντεροπιρικά πολυβόλα να καταρρίψη δυο από τα γερμανικά αεροπλάνα. Φοβούμενος όμως για την απώλεια του πλοίου του, ο κυβερνήτης του «Dido» πλοίαρχος Μακ Κολ, ανέμενε το πολύτιμο φορτίο με τις μηχανές αναμμένες και το σκάφος έτοιμο για άμεση αναχώρηση. Η μεταφορά του χρυσού ολοκληρώθηκε με επιτυχία, και το σκάφος απέπλευσε με ταχύτητα προς
την Αίγυπτο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Γεωργίου Μαντζαβίνου, κατά τη μεταφορά, ένα από τα κιβώτια έπεσε στο κατάστρωμα του σκάφους με αποτέλεσμα αυτό να γεμίσει με χρυσές λίρες.Παρ’ όλα αυτά, στη διαδρομή αυτές βρέθηκαν όλες, εκτός από μία!
Το καταδρομικό «Dido» έφθασε αυθημερόν στην Αλεξάνδρεια και από εκεί ο χρυσός μεταφέρθηκε για φύλαξη στην Τράπεζα της Αιγύπτου, στο Κάιρο. Όμως, μετά από σειρά επιτυχιών του  στρατάρχη Ρόμελ στην Κυρηναϊκή, διαφάνηκε ότι και εκεί ακόμα τα αποθεματικά της Ελλάδας ήταν ανασφαλή.

Το ίδιο διάστημα, ο Γεώργιος ΄Β θα άφηνε την Αίγυπτο, για να καταλήξει στο Λονδίνο μέσω Νότιας Αφρικής (η υπόλοιπη βασιλική οικογένεια- αδερφή Αικατερίνη,  , αδελφός Παύλος με τη σύζυγο Φρειδερίκη και τα δύο παιδιά τους– θα έμεναν στη Νότια Αφρική έως το 1944). 

Όχι τυχαία, ο χρυσός ακολουθεί τρόπον τινά τον βασιλιά και φθάνει στο Germiston, Transvaal της Νότιας Αφρικής όπου και αποφασίζεται οι χρυσές λίρες να μετατραπούν σε ράβδους χρυσού. Μετά από σύντομη αποθήκευση στην Τράπεζα της Νότιας Αφρικής (South Africa Reserve Bank), το φορτίο μετα-φέρθηκε στο Λονδίνο όταν κρίθηκε ότι αυτό δεν απειλείτο πλέον από τους Γερμανούς.

          




Μετά την απελευθέρωση, όταν η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε την επιστροφή του ελληνικού αποθεματικού σε χρυσό από τη Βρετανία, δέχτηκε με έκπληξη την απάντηση ότι «αυτό είχε χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των εξόδων του Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής, και ότι το Στέμμα δεν όφειλε τίποτε στην Ελλάδα».
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι από την 9η Μαρτίου του 1942, η βρετανική κυβέρνηση είχε υπογράψει συμφωνία με την ελληνική, σύμφωνα με την οποία αυτή αναλάμβανε όλα τα έξοδα εξοπλισμού και διατροφής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (που τελούσαν άλλωστε υπό τις διαταγές του βρετανικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής).
Ως εκ τούτου, οι όποιες αιτιάσεις των Βρετανών στερούνταν νομικής βάσης. Από την άλλη πλευρά όμως, και η ελληνική  κυβέρνηση (έτη 1945-1946) έβρισκε στη Βρετανία τη μόνη σύμμαχο χώρα με δυνατότητα βοήθειας για την αντιμετώπιση των πλείστων εσωτερικών προβλημάτων που αυτή αντιμετώπιζε, σχετικά με την αποκατάσταση της τάξης (πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής) στην πρόσφατα απελευθερωμένη Ελλάδα.
Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό πως η διαπραγματευτική θέση της χώρας ήταν μάλλον αδύνατη. Δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί τι μέρος των αποθεμάτων χρυσού της ΤΕ επιστράφηκε τελικά στην Ελλάδα. Ενδεχομένως, κάποιες χρυσές λίρες από το αρχικό φορτίο να κατέληξαν στους Έλληνες αντάρτες (οι Βρετανοί τις μοίραζαν απλόχερα κατά τη περίοδο 1942-1943).

ΠΗΓΗ : http://www.metal-detectors.gr ,http://papaioannou.wordpress.com ,http://atheofobos2.blogspot.com

Πορτογαλία: Αναζητά συμβούλους για PSI αλά ελληνικά

Το παράδειγμα της Ελλάδας εξετάζει να ακολουθήσει η Πορτογαλία, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του Reuters, καθώς αναζητά διακριτικά συμβούλους για τις επιλογές αναδιάρθρωσης του χρέους που έχει στη διάθεσή της.

Όπως αποκαλύπτει μάλιστα το πρακτορείο, η οικονομική επιθεώρηση IFR αναφέρει πως παρόλο που η κυβέρνηση της Πορτογαλίας δεν έχει ορίσει επισήμως εταιρεία συμβούλων, οι υπουργοί της χώρας παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην Ελλάδα όσον αφορά το PSI και έχουν πλησιάσει διακριτικά συμβούλους κρατικών χρεών.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μερικοί από τους συμβούλους που φέρεται να πλησίασε η Πορτογαλία πρότειναν στην υπερχρεωμένη χώρα της ευρωζώνης να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας πείθοντας τους ομολογιούχους πορτογαλικών τίτλων να δεχτούν εθελοντικό haircut, αν η συνταγή αυτή αποδειχθεί επιτυχής στην περίπτωση της Ελλάδας.

«Αν το ελληνικό PSI στεφτεί με επιτυχία θα μπορούσε να ανοίξει τα μάτια κάποιων κυβερνήσεων», δήλωσε ένας εκ των συμβούλων κρατικού χρέους που φέρεται να εμπλέκεται στις αρχικές συζητήσεις προσθέτοντας πως «Θα αποδείκνυε πως τελικά η μείωση τους χρέους είναι κάτι εφικτό και όχι το τέλος του κόσμου. Μπορεί να δημιουργούσε ένα ενδιαφέρον προηγούμενο».

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τον Bob McKee, οικονομολόγο της Independent Strategy, η κρίση θα συνεχιστεί στην ευρωζώνη, ακόμα και αν η Ελλάδα καταλήξει σε συμφωνία για το δεύτερο πακέτο στήριξης, με την Πορτογαλία να είναι το επόμενο «θύμα».

H αγορά στρέφει το βλέμμα της στην Πορτογαλία

Σύμφωνα με δηλώσεις του McKee στο CNBC, «η Ελλάδα συνεχίζει τις συνομιλίες με το ΔΝΤ και την ΕΕ στους όρους για το δεύτερο πακέτο στήριξης, ώστε να αποφύγει την χρεοκοπία τον Μάρτιο».

Ωστόσο τονίζει ότι, η Πορτογαλία είναι σε πολύ καλύτερη θέση από τον Ελλάδα, καθώς διαθέτει σταθερή κυβέρνηση, εκλεγμένη τον Ιούνιο και έχει δεσμευτεί να προχωρήσει σε εργασιακές και φορολογικές μεταρρυθμίσεις, αλλά επίσης έχει καλές σχέσεις με τους ξένους πιστωτές.

Με την άποψη αυτή, ότι δηλαδή η Πορτογαλία είναι σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με την Ελλάδα και ότι η σύγκριση ανάμεσά τους είναι υπερβολική, συμφωνεί και ο αναλυτής της Deutsche Bank, Gilles Moec, στο CNBC.  Και προσθέτει ότι, η Πορτογαλία έχει πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους, ενώ η πολιτική της κατάσταση είναι σταθερή, καθώς οι πολίτες ερωτήθηκαν σχετικά με τις προσαρμογές που ήταν απαραίτητες.

Πηγή:www.capital.gr

Βρετανία: To δικό του νόμισμα τυπώνει το Μπρίστολ!

"Το ευρώ δεν περνά και την καλύτερη φάση του, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα το ίδιο. Είναι αυτή η πιο κατάλληλη στιγμή για να χαράξουν οι πόλεις το δικό τους δρόμο, τυπώνοντας τα δικά τους χρήματα" διερωτάται το BBC.
Όπως διαβάζουμε στο newsbeast.gr, μία ομάδα ανεξάρτητων εμπόρων στο Μπρίστολ λανσάρουν το δικό τους νόμισμα με τη στήριξη του συμβουλίου της πόλης και μίας πιστωτικής ένωσης. Η λίρα του Μπρίστολ, «Bristol Pound», θα τυπωθεί σε χαρτονομίσματα θα χρησιμοποιείται και σε ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Υπάρχουν κι άλλα τοπικά νομίσματα στη Βρετανία, τονίζει το BBC, αλλά αυτό είναι το πρώτο που θα μπορεί να χρησιμοποιείται για την καταβολή των φόρων των τοπικών επιχειρήσεων.
Ο επικεφαλής της οργάνωσης «Bristol Pound», εξήγησε το σκεπτικό πίσω από το νόμισμα: «Οι μεγάλες εταιρείες απλά "σκουπίζουν" τα χρήματα από την περιοχή. Τα λεφτά μπαίνουν στο οικονομικό τους σύστημα και συνήθως καταλήγουν στο Λονδίνο και από εκεί σε offshore προορισμούς».
Όμως, εξ ορισμού, οι λίρες του Μπρίστολ πρέπει να μείνουν στο Μπρίστολ. Αν ξοδευτεί ένα ποσό στο φούρνο, ο φούρναρης θα πρέπει να το χρησιμοποιήσει για να πληρώσει τους προμηθευτές ή το προσωπικό του. Κι εκείνοι με τη σειρά τους θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα στην τοπική οικονομία.
Περισσότερες από 100 εταιρείες έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή στο νόμισμα που θα τυπωθεί σε χαρτονομίσματα της μίας, των πέντε, των δέκα και των είκοσι λιρών. Μία λίρα του Μπρίστολ θα ισούται με μία λίρα Αγγλίας.

ΠΗΓΗ : newbeast.gr ,http://bristolpound.org/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ : ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΕΥΡΩ!!

Εν μέσω παγκόσμιας κρίσης ξανά τα Φώκλαντς

Δυο διαφορετικές ειδήσεις που δείχνουν το υπόγειο παγκόσμιο γεωπολιτικό πόλεμο.
Όλα γίνονται για τα ενεργειακά αποθέματα.

Κλιμάκωση της έντασης στο Νότιο Ημισφαίριο εκτιμάται ότι θα προκαλέσει η αποστολή και δεύτερου πολεμικού πλοίου από την Βρετανία στης νήσους Φώκλαντς. Πιο συγκεκριμένα το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο HMS Turbulent κλάσης Trafalgar πρόκειται να αποπλεύσει από την Βρετανία με προορισμό τον νότιο Ατλαντικό ωκεανό όπου θα συναντήσει το αντιτορπιλικό HMS Dauntless (Type 45).
Τα δύο βρετανικά πλοία θα αποτελέσουν την απάντηση της κυβέρνησης της Βρετανίας στις πρόσφατες ρητορικές επιθέσεις αξιωματούχων της κυβέρνησης της Αργεντινής. Το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο θα βρίσκεται στα Φώκλαντς στα τέλη Μαρτίου αρχές Απριλίου, στην επέτειο των 30 ετών από τον πόλεμο του 1982 μεταξύ Βρετανίας Αργεντινής για τον έλεγχο των συγκεκριμένων νησιών.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι διαδηλώσεις στην Αργεντινή για την βρετανική κυριαρχία επί των νήσων Φώκλαντς έχουν αυξηθεί, ενώ οι δηλώσεις των αργεντινών αξιωματούχων δεν συμβάλουν στην μείωση της έντασης.
Εκτός από τις παλαιές διεκδικήσεις της Αργεντινής επί των νήσων που είχαν οδηγήσει στην κατάληψη τους από το Στρατό της Αργεντινής και την ανακατάληψη από τις βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις, η θαλάσσια περιοχή των νήσων Φώκλαντς κρύβει σύμφωνα με εκτιμήσεις τεράστια ενεργειακά αποθέματα. 

Χάθηκαν ήδη τα Φώκλαντ από το Ηνωμένο Βασίλειο;

Ναι, εκτιμά ο Sir Michael Jackson, πρώην επικεφαλής του βρετανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού στη Telegraph, όχι, θεωρεί ο Ταξίαρχος Bill Aldridge, διοικητής για την περιοχή του Νοτίου Ατλαντικού.

Όμως, 1.400 στρατιώτες, η φρουρά στα νησιά των Φώκλαντ, θα μπορούσαν να αντισταθούν σε μια συνδυασμένη επίθεση αλεξιπτωτιστών και κομάντος του ναυτικού της Αργεντινής;

Το 1982, η ασφάλεια των Μαλβίνων (Φώκλαντ ή Μαλβίνες) εξαρτιόταν κυρίως από την ικανότητα του βρετανικού ναυτικού και αεροπορίας να μεταφερθούν στην περιοχή για να φράξουν τον δρόμο στις ενισχύσεις για τους Αργεντινούς στρατιωτικούς που είχαν ήδη αποβιβαστεί στα πολυπόθητα νησιά. Σήμερα, υπάρχει μια ισχυρή φρουρά από περίπου 1.400 στρατιώτες (έναντι των εκατό κατά τον τελευταίου αιώνα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας εισβολής). Θα ενισχυθούν, μεταξύ άλλων από ελικόπτερα, ένα από τα οποία θα πιλοτάρει ο πρίγκιπας Γουίλιαμ. Επίσης, έμμεσα, από τις βρετανικές διπλωματικές προσπάθειες.

Αλλά η Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ του Κίρχνερ, που υποστηρίζεται από μερικούς Νοτιαμερικανούς ομολόγους της, επανέλαβε τις δηλώσεις της: "θα τους νικήσουμε".

Βοηθιέται, επίσης, από δύο παράγοντες: την αδυναμία της αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού του Ηνωμένου Βασιλείου, και την ανακοίνωση στη αργεντινή κοινή γνώμη ότι η επίθεση του 1982 είχε αποφασιστεί με κάθε κόστος από μια στρατιωτική χούντα που δεν αγνοούσε την αδυναμία της προετοιμασίας του αργεντινού στρατού. Η έκθεση Rattenbach, με το όνομά του αποθανόντα Στρατηγού Benjamin Rattenbach, διαπίστωσε ότι η κλάση των κληρωτών του 1963 ήταν πολύ κακά προετοιμασμένη και ότι η λογιστική ήταν αποδιοργανωμένη. Επιπλέον, η εποπτεία ήταν περισσότερο πολιτική παρά επαγγελματική. Η έλλειψη προετοιμασίας ήταν τέτοια που το 60% των εναέριων βόμβων που έπληξαν τα βρετανικά πλοία ήταν λευκές, για ασκήσεις. Φυσικά, μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιές, αλλά όχι κρίσιμες.

Από την άλλη πλευρά, ο αργεντινός τύπος δεν γνωρίζει αν η καταγγελία της βρετανικής αποικιοκρατίας, που λεηλατεί τα αλιευτικά αποθέματα και ετοιμάζεται για την αξιοποίηση των πετρελαϊκών πόρων του βυθού, δεν αποτελεί παρά μια εσωτερική πολιτική στάση που δεν θα ακολουθηθεί από συγκεκριμένα αποτελέσματα, εκτός από την απαγόρευση στα αλιευτικά σκάφη υπό τη σημαία των Νησιών Φώλκλαντ να ελλιμενίζονται στα λιμάνια των χωρών της Mercosur (Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη).

Η Αργεντινή μόλις διόρισε μια Πρέσβειρα στο Λονδίνο, την Alicia Κάστρο. Η θέση είχε μείνει κενή από τον Αύγουστο του 2008. Ασφαλώς δεν είναι για να την επαναπατριστεί στις εβδομάδες ή τους μήνες που ακολουθούν.

Εσωτερική(ες) Πολιτική(ες)

Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Λιβύη η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου απέσυρε τα μαχητικά-βομβαρδιστικά κάθετης απογείωσης Harrier από τα Φώκλαντ. Εικάζεται ότι θα αντικατασταθούν από το αμερικανικό F-35 του οποίου η ναυτική έκδοση απέχει πολύ από το τελικό προϊόν (το πρόγραμμα θα μπορούσε να εγκαταλειφθεί). Εξ ου και η δήλωση του Στρατηγού ε.α. Sir Michael Jackson, ο οποίος ήταν επικεφαλής των επιχειρήσεων στο Ιράκ και το Κοσσυφοπέδιο.

«Αν η Αργεντινοί κατέλαβαν το αεροδρόμιο Mount Pleasant, τι θα συνέβαινε; Η ικανότητά μας να επανακτήσουμε τα νησιά θα ήταν μια αδύνατη αποστολή », σχολίασε. Αυτή η δήλωση γράφεται επίσης στο πλαίσιο της ισχυρής συρρίκνωσης των τριών όπλων στη Βρετανία. Με παρατσούκλι «Darth Vader» από τους αξιωματικούς του, ο Τζάκσον, 67 χρονών, επανέλαβε ουσιαστικά τις κριτικές του προς το Εργατικό Κόμμα, που είχε ξεκινήσει τη μείωση του αμυντικού προϋπολογισμού.

Ο David Cameron αποφάσισε να συρρικνώσει το στρατιωτικό προσωπικό κατά 30.000 άτομα (και ελάχιστα τους γραφειοκράτες του Υπουργείου) μέχρι το 2020. Περίπου 3.000 στρατιώτες θα απολυθούν το 2013. Συρρικνώσεις που ο Στρατηγός τις θεωρεί « άγριες». Ωστόσο ο ίδιος παραμένει σύμβουλος σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, και αυτές οι δραστικές μειώσεις περιορίζουν το πεδίο δραστηριοτήτων του.

Το επιχείρημα είναι όμως αδύνατο. Γιος στρατιωτικού, ο Στρατηγός έχει μάλλον περισσότερα κίνητρα από την άποψή του για το στρατό παρά με οτιδήποτε άλλο.

Αλλά δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί: τα επιχειρήματα των δύο πλευρών φαίνονται προς το παρόν περισσότερο στραμμένα προς τις κοινές γνώμες των ενδιαφερομένων χωρών και δεν καλύπτουν κατ 'ανάγκη μια πραγματική βούληση για σύγκρουση.

Αλλά όσο περισσότερο πλησιάζουμε την επέτειο του πολέμου των Φώκλαντ, τον Απρίλιο, τόσο φαίνεται η προοπτική μιας αναρρίχησης, τουλάχιστον προφορικής.

Προς το παρόν, εκτός του διορισμού του πρίγκιπα William, συμβολικού, οι στρατιωτικοί ακόλουθοι δεν βλέπουν τίποτα το συγκεκριμένο να προκύψει.


Πηγη : defencenet.gr , sofokleous10.gr , wikipedia.org

«Οι χαρτοπαίχτες» του Σεζάν ο πιο ακριβοπληρωμένος πίνακας ζωγραφικής

Τον αγόρασε η βασιλική οικογένεια του Κατάρ αντί 250 εκατομμυρίων δολαρίων- Πώς εμπλέκεται κι ένας Έλληνας…

Σύμφωνα με το περιοδικό «Vanity fair», γράφει η σημερινή Corriere della Sera, η βασιλική οικογένεια του Κατάρ αγόρασε τον περασμένο Απρίλιο αντί 250 εκατομμυρίων δολαρίων, τον πίνακα, «Οι χαρτοπαίχτες», του Γάλλου ιμπρεσιονιστή, Σεζάν, κάνοντάς τον έτσι τον πιο ακριβοπληρωμένο πίνακα ζωγραφικής στον κόσμο!

Για να τον αγοράσει η βασιλική οικογένεια συμμετείχε σε δημοπρασία με «αντιπάλους» δυο από τους σημαντικότερους αγοραστές έργων τέχνης, τους Larry Gagosian και William Acquavella.

Η βασιλική οικογένεια του Κατάρ θεωρείται σήμερα ο μεγαλύτερος αγοραστής έργων τέχνης στον πλανήτη!

Με την τιμή αυτή ο Σεζάν έσπασε το ρεκόρ του πιο ακριβοπουλημένου πίνακα, το οποίο κατείχε ως τώρα ο Αμερικανός Jackson Pollock, καθώς στο 2006 ο πίνακάς του «Νο 5 1948» είχε πουληθεί για 140 εκατομμύρια δολάρια. Ο Σεζάν μ’ αυτή την τιμή ξεπερνάει ακόμα και το ρεκόρ του Βαν Γκόγκ.

Ο Σεζάν ζωγράφισε τον πίνακα το 1893. Ο πίνακας ανήκε ως τώρα στον Έλληνα εφοπλιστή Γιώργο Εμπειρίκο, ο οποίος παρά τις  πλούσιες προσφορές που του έγιναν στο παρελθόν αρνούνταν να τον πουλήσει, και μόνο λίγους μήνες πριν το θάνατό του το αποφάσισε.

Υπάρχουν πέντε πίνακες του Σεζάν με το ίδιο θέμα και μόνον αυτός ήταν σε ιδιωτικά χέρια. Οι άλλοι τέσσερις εκτίθενται στα μουσεία: Museo d’Orsay του Παρισιού, στο Metropolitan Museum της Ν. Υόρκης, στο Courtauld Institute του Λονδίνου και στο Barnes Foundation της Filadelfia.

Ο πιο ακριβοπληρωμένος πίνακας θα εκτίθεται τώρα στο Εθνικό μουσείο Doha του Κατάρ, στο οποίο εκτίθενται και έργα των Andy Warhol, Damien Hirst και Mark Rothko.

ΠΗΓΗ : corriere della Serra , wikipedia.org