Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Βρέθηκε αρχαίο Ελληνικό Αγαλματίδιο της Θεάς Αφροδίτης

Αρχαίο ελληνικό αγαλματίδιο, ύψους περίπου 80 εκατοστών, βρέθηκε σε βάθος 15 μέτρων στα ανοικτά του ακρωτηρίου San Vito, στον Τάραντα της νότιας Ιταλίας.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου ο δήμαρχος της πόλης διευκρίνισε ότι έχει βρεθεί μόνο το αρχαίο ελληνικό αγαλματίδιο - και όχι ένα ναυάγιο όπως είχε αναφερθεί νωρίτερα από κάποια τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Προγραμματίζεται περαιτέρω διερεύνηση της περιοχής, επειδή ο δύτης που βρήκε το άγαλμα υποστηρίζει ότι έχει δει επίσης ένα αγγείο στο ίδιο σημείο.

Το αγαλματίδιο είναι εμπνευσμένο από διάσημο άγαλμα της ελληνιστικής περιόδου, που αντιγράφτηκε πολλές φορές.

Διονυσιακές εορτές

Οι ρίζες των εθίμων του Καρναβαλιού εντοπίζονται στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στις Διονυσιακές εορτές όπως τα Ανθεστήρια, εορτές της Θράκης κτλ.


Ανθεστήρια: Αττική Διονυσιακή εορτή


Τα Ανθεστήρια ήταν ετήσια γιορτή της αναγέννησης της φύσης και γιορτή των νεκρών προς τιμή του Λιμναίου Διονύσου και του Xθόνιου Eρμή. Γίνονταν στην Αθήνα κατά τον μήνα Aνθεστηριώνα (τέλος Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου) επί τρεις ημέρες. Tο όνομα της γιορτής πιθανολογείται από το ανθέω και το σχετίζουν με το έθιμο της δεύτερης μέρας των χοών να στεφανώνουν τα τρίχρονα αγόρια με λουλούδια.

Περικλής και ο διαχωρισμός της ανθρωποκτονίας

Ο Περικλής, εκτός από πολιτικός, ήταν ένας σημαντικός παιδαγωγός και φιλόσοφος. Ο γιος του ο Ξάνθιππος, έλεγε μια πολύ χαρακτηριστική ιστορία για τον πατέρα του: Ένας πενταθλητής κατά λάθος σκότωσε με τον ακόντιό του τον Επίτιμο από τα Φάρσαλα, που βρισκόταν στο στάδιο.

Ενώ όλη η πόλη ήταν εξοργισμένη με το γεγονός, ο Περικλής καθόταν όλη την ημέρα με τον Πρωταγόρα και συζητούσαν αν για το φόνο έφταιγε:
-ο ακοντιστής
-οι διοργανωτές των αγώνων
-ή το ακόντιο.

Ούτε καν του πέρασε από το μυαλό του Ξάνθιππου, πως εκείνη την ημέρα το συμβάν είχε οδηγήσει τα δύο καλύτερα μυαλά της πόλης να συζητούν και ίσως να θέτουν τις βάσεις για το διαχωρισμό της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της ανθρωποκτονίας με πρόθεση. Ένας διαχωρισμός που είναι ιδιαίτερα σημαντικός για το ύψος της ποινής.

Ο μυθικός Δαίδαλος στην Κρήτη

Οπως και να έγιναν τα πράγματα, βέβαιο είναι πως η Πασιφάη, στην επιθυμία της να ενωθεί με το όμορφο ζώο, ζήτησε τη βοήθεια του Δαίδαλου. Αυτός τότε σκάρωσε μια ξύλινη αγελά­δα, κούφια από μέσα και ντυμένη απ' έξω με πραγ­ματικό δέρμα αγελάδας, που ξεγελούσε και άν­θρωπο ακόμα. 'Υστερα την έσυρε με τροχούς ως το λιβάδι όπου έβοσκε ο ταύρος του Ποσειδώνα. Ο ταύρος πραγματικά την πλησίασε αμέσως και έτσι η Πασιφάη, που ήταν κρυμμένη μέσα, κατά­φερε να ενωθεί μαζί του. Από το ζευγάρωμα αυτό η Πασιφάη γέννησε ένα τέρας, τον Μινώταυρο, που είχε κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου!..

ΛΕΝΕ πως στον καιρό του Μίνωα, πάντα κατά την Ελληνική Μυθολογία, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν ειρηνικά, να χαίρονται τα πλούτη και τα καλά τους, έφτασε στην Κρήτη, εξόριστος από την Αθήνα, ο πιο φημισμένος τεχνίτης του κό­σμου, ο Δαίδαλος..

Κάρες και Λέλεγες τα πανάρχαια Ελληνικά Φύλα

Ενώ στα ΄Ελληνικά ΄ σχολικά βιβλία δεν αναφέρονται καν..Μια αναφορά βρήκαμε μόνο περι των αρχαιων κατοίκων της Σπάρτης που ήταν κάποιοι Λέλεγες!! Θα δούμε ποιο κάτω ποιοι ήταν οι Λέλεγες

Οι Κάρες ήταν Έλληνες και όχι όπως τους παρουσιάζουν ως άλλη εθνότητα ,ξένη προς τα Ελληνικά φύλα ,γνωστά κέντρα εξουσίας που λυμαίνονται πνευματικά τον αφελή νεοέλληνα Ρωμηό.

Οι Κάρες αναφέρονται συχνά στην αρχαία λογοτεχνία, τα περισσότερα πράγματα γι 'αυτούς παραμένουν ένα μυστήριο. Μέχρι τη δεκαετία του 80, όταν η καρική γραφή αποκρυπτογραφήθηκε τελικά, δεν ξέραμε τίποτα για τη φύση της γλώσσας τους. Κάρες είχαν επισημανθεί ως οτιδήποτε άλλο εκτός από Ινδο-Ευρωπαίοι. Ωστόσο, οι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς τοποθετούν τους Κάρες αρχικά σε Ελληνικό έδαφος.!!!!

Διογενείς και Κρονιοι

Στην αυγή της "επίσημης" καταγεγραμμένης ιστορίας (δηλ. περίπου στην τέταρτη χιλιετία π.Χ.) οι Έλληνες -αφού συνήλθαν από τις καταστροφές που τους προξένησε ο μεγάλος κατακλυσμός (ο οποίος εξαφάνισε στο βυθό του Αιγαίου τον εξελιγμένο πανάρχαιο Ελληνικό πολιτισμό της Αιγηίδος)- εμφανίστηκαν ξανά στο προσκήνιο.

Διοικητικό και πολιτισμικό κέντρο αναδείχθηκε τότε η Κρήτη, η οποία, στηριζόμενη στην ναυτική της υπεροπλία, επανένωσε μέσω των θαλασσίων οδών τους διεσπαρμένους σε Ευρώπη, Ασία και Β. Αφρική εναπομείναντες Έλληνες, δίνοντας ταυτόχρονα μέσω του εμπορίου την ευκαιρία για πολιτισμική αναγέννηση και των υπολοίπων λαών.

Ναύπλιος ο γιος του Ποσειδώνα

Πολλά έχουν ακουστεί για τον Ναύπλιο, τον γιο του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, της κόρης του Δαναού. Παλικάρι είχε πάρει μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Πρέ­πει να έζησε πάρα πολλά χρόνια, αν είναι αλήθεια ότι ακόμα και μετά τον Τρωικό Πόλεμο συνέχιζε τη δράση του!.. Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί για διάφορες παραδόσεις που λέγονταν γι’ αυτόν!...

ΛΕΝΕ πως ο Ναύπλιος ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, της κόρης του Δαναού. Παλικάρι είχε πάρει μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Πρέ­πει να έζησε πάρα πολλά χρόνια, αν είναι αλήθεια ότι ακόμα και μετά τον Τρωικό Πόλεμο συνέχιζε τη δράση του.