Ιδιαίτερα μετά τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Αν. Θράκης, του Πόντου
και της Μικράς Ασίας, που ολοκληρώθηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή,
είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία αποδυνάμωσης ή και εξάλειψης
πληθυσμιακά, οικονομικά και πνευματικά ισχυρών ελληνικών κοινοτήτων από
διάφορες περιοχές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, που ονομάζεται
συρρίκνωση του ελληνισμού.
Το φαινόμενο αυτό το είδαμε να εξελίσσεται, και στο πλαίσιο αυτό να χάνεται ο ελληνισμός της Βόρειας Θράκης (Αν. Ρωμυλίας), της Ανατολίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Αιγύπτου καθώς και άλλες μικρότερες κοινότητες.
Τελευταία απώλεια είναι η Κύπρος, ενώ σημάδια συρρίκνωσης παρουσιάζει και ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου (ας τον χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο, όσο μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε ακόμα).
Το φαινόμενο αυτό το είδαμε να εξελίσσεται, και στο πλαίσιο αυτό να χάνεται ο ελληνισμός της Βόρειας Θράκης (Αν. Ρωμυλίας), της Ανατολίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Αιγύπτου καθώς και άλλες μικρότερες κοινότητες.
Τελευταία απώλεια είναι η Κύπρος, ενώ σημάδια συρρίκνωσης παρουσιάζει και ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου (ας τον χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο, όσο μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε ακόμα).