Στις περισσότερες μεγαλουπόλεις του κόσμου, κοινότητες ανθρώπων της διπλανής πόρτας –νοσοκόμες, σερβιτόροι, γραμματείς– πίνουν ανθρώπινο αίμα σε τακτική βάση. Φετίχ, ψύχωση ή θεραπεία; Η επιστημονική κοινότητα ήδη προσπαθεί να δώσει απαντήσεις...
Μεταφερόμαστε στη Γαλλική Συνοικία της Νέας Ορλεάνης, όπου ο John Edgar Browning ετοιμάζεται να πάρει μέρος στο λεγόμενο «τάισμα». Ξεκινά σαν κλινική διαδικασία. Ένας γνωστός τού τρίβει ψηλά την πλάτη με ένα μπαμπάκι νοτισμένο οινόπνευμα. Παίρνει ένα νυστέρι μιας χρήσης, χαράζει το δέρμα και το πιέζει ώσπου να αρχίσει το αίμα να τρέχει. Σκύβει στην πληγή κι αρχίζει να ρουφά. «Ήπιε μερικές φορές, ύστερα με καθάρισε και μου έβαλε επίδεσμο» διηγείται σήμερα ο Browning στον ρεπόρτερ του BBC.