Αγνωστα οθωμανικά μνημεία της Αθήνας

Τζαμί Τζισδαράκη, Αρεως 1

Χαγιάτια, τζαμιά, χαμάμ, τεκέδες. Τα αποτυπώματα της οθωμανικής περιόδου είναι ακόμη ζωντανά. Σχεδόν 200 χρόνια μετά την απελευθέρωση των Αθηνών από τους Τούρκους μια βόλτα στα σπουδαιότερα αλλά άγνωστα οθωμανικά μνημεία της πρωτεύουσας το αποδεικνύει.
Τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας στο κέντρο της πόλης λειτουργούσαν αρκετά Τζαμιά: του Τζισδαράκη στην πλατεία Μοναστηρακίου, το Φετιχέ Τζαμί στη Ρωμαϊκή Αγορά, το Σοφτά Τζαμί στη διασταύρωση Μητροπόλεως και Καπνικαρέας, το Γενί Τζαμί επί των οδών Βουλής και Νικοδήμου, το Κιουτσούκ Τζαμί στην Πανός, το Τζαμί του Παρθενώνα, το Τζαμί της Κολώνας επί της οδού Αδριανού, ενώ ένα ακόμη τζαμί υπήρχε διαπιστωμένα στην περιοχή της Κηφισιάς.

Every Time The US Dollar index is going parabolic Crashes happend

The common “narrative” out there is that the dollar squeeze is being fueled by European sovereign and corporate entities scrambling for dollars in order to pay dollar-denominated debt obligations. Yes, this is part of the equation. But, just like in 2008, it is a sympton of a castrophic underlying systemic problem. After all, the Fed has created close to $4 trillion in new dollars, $2.6 trillion of which are sitting in the excess reserve account of the big banks at the Fed earning interest. That’s $2.6 trillion in excess dollars that can used to fund any excess demand for dollars.
SOURCE : http://beforeitsnews.com/economy/

Ταξίδι στην ιστορία της Αθήνας

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία για την προστασία της φυσικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς MONUMENTA μάς ξεναγεί στην καταγραφή όλων των κτιρίων της περιόδου 1830-1940 στην Αθήνα.  Η καταγραφή, που χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, θα ολοκληρωθεί το 2015 και τα στοιχεία της θα είναι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους.
Κάποιες φορές προσπαθώ να φανταστώ πώς θα ήταν αν είχα γεννηθεί το 1850, το 1870 ή το 1910. Πώς θα ήταν η Αθήνα τότε, πώς θα ήμουν εγώ, πώς θα ήταν το σπίτι μου. Μάλλον θα φορούσα καπέλο, θα είχα μουστάκι και θα την άραζα για καφέ στον Εθνικό Κήπο ή κάπου στην Πλάκα και θα χάζευα τις περαστικές που κι αυτές θα φορούσαν καπέλα και μακριά φουστάνια και θα ήταν πολύ σεμνές και ντροπαλές, απαξιώνοντας το θαυμασμό μου. Πολύ θα μου άρεσε να υπήρχε μια μηχανή του χρόνου και να έκανα βόλτες στο παρελθόν.