Γιατί o θάνατος του Αχιλλέα δεν αναφέρεται στα έργα του Ομήρου;

Στό «Μόν Ρεπό» τῆς Κέρκυρας ὑπάρχει ἓνα περίτεχνο ἀντίγραφο τοῦ Ἀχιλλέα νά πιάνει μέ ὀδύνη τό βέλος, πού ἒχει μπηχθῆ στήν δεξιά του φτέρνα, περιμένοντας καθιστός καί μέ ὀδύνη τόν θάνατο. Ἂραγε πεθαίνει κανείς ἂν δεχθῆ ἓνα βέλος στήν φτέρνα; Ἐντελῶς ἀπίθανο.

Πῶς πέθανε λοιπόν ὁ Ἀχιλλέας; Τό θέμα εἶναι λίγο πολύπλοκο, ἀλλά ὃσοι ἀγαποῦν καί ἐνδιαφέρονται γιά τόν Ὃμηρο, εἶμαι βέβαιος ὃτι θά ἱκανοποιηθοῦν ἀπό τίς ἐξηγήσεις πού ἀκολουθοῦν, καί πού βασίζονται, ὃπως πάντα, στό πληροφοριακό ὑλικό τῶν ἐπῶν, καί ὂχι στίς φαντασιώσεις τῶν γνωστῶν μας παλαιοτέρων φιλολόγων, πού δίδαξαν τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας, περνῶντας στρεβλές πληροφορίες γιά τόν Ὃμηρο, γιά λόγους πού τούς ἀφοροῦν.

Ὁ θάνατος τοῦ Ἀχιλλέα πολλαπλῶς προαγγέλεται στήν Ἰλιάδα, ἀλλά οὐδέποτε ἐπισυμβαίνει στό ἒπος.

Ερμής ο προστάτης των ανθρώπων

Μια μέρα, στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας, μέσα στη σπηλιά όπου κατοικούσε η νύμφη Μαία, κόρη του Άτλαντα και της Πλειόνης, γεννήθηκε ένα γλυκύτατο και χαριτωμένο αγοράκι. Ήταν ο καρπός της ένωσής της με το Δία, πατέρα θεών και ανθρώπων, και το ονόμασε Ερμή.

Εφευρίσκοντας τη λύρα

Κουρασμένη από τη γέννα, η Μαία φάσκιωσε το παιδί προσεκτικά κι έγειρε δίπλα του να κοιμηθεί. Όμως ο μικρός δεν είχε ύπνο. Προσεκτικά, για να μην ξυπνήσει τη μητέρα του, ξεγλίστρησε σα χέλι από τις φασκιές του κι αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να κάνει για να περάσει την ώρα του.
Πολύ γρήγορα εξάντλησε τις δυνατότητες της σπηλιάς και, γλιστρώντας από την κλειδαρότρυπα, βγήκε έξω για να εξερευνήσει τα πέριξ. Το πρώτο πράγμα που τράβηξε την προσοχή του ήταν μια χελώνα. Αφού παρατήρησε κάμποση ώρα το παράξενο πλάσμα, ο Ερμής είχε μια ιδέα. Με μιάς, αναποδογύρισε το ζώο, πήρε το καβούκι του και με υλικά που βρήκε τριγύρω έφτιαξε την πρώτη λύρα. Έφτιαξε κι ένα πλήκτρο κι αμέσως άρχισε να παίζει σαν βιρτουόζος και να τραγουδά – πώς αλλιώς; – θεϊκά.

Πώς ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε τους διεκδικητές του θρόνου μετά τη δολοφονία του Φιλίππου

Ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας δολοφονήθηκε καθώς έμπαινε στο θέατρο της Πέλλας, από τον επικεφαλής της προσωπικής του ασφάλειας, τον Παυσανία, ο οποίος τον κάρφωσε με το ξίφος του. Αμέσως μόλις απομακρύνθηκε το πτώμα του Φιλίππου και αποκαταστάθηκε σε κάποιο βαθμό η τάξη, ο Αντίπατρος με θαυμαστή ταχύτητα, παρουσίασε τον Αλέξανδρο ενώπιον του μακεδονικού στρατού, που τον ανακήρυξε αμέσως βασιλιά. Ανάμεσα στους πρώτους ευγενείς που δήλωσαν υποταγή στον νέο μονάρχη ήταν ο συνονόματος του, Αλέξανδρος από τη Λυγκηστίδα, ένας από τους τρεις γιους του Αερόπου. Πολλοί ιστορικοί έχουν αναφέρει ότι οι γιοι του Αερόπου είχαν αξιώσεις στο θρόνο. Ωστόσο, αυτή η άποψη αμφισβητείται με πολύ πειστικά επιχειρήματα.

Η Οδύσσεια του αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου στην Αθήνα

Πέρασαν 45 χρόνια, από τότε που ο διακεκριμένος γλύπτης, ακαδημαϊκός και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Γ. Παππάς φιλοτέχνησε το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου. Πέρασαν 25 χρόνια, από τότε που το άγαλμα το απέκτησε το Υπουργείο Πολιτισμού αλλά μέχρι σήμερα δεν κατέστη εφικτό να βρουν χώρο για να το τοποθετήσουν στην Αθήνα, ούτε διέθεσαν χρόνο να οργανώσουν τιμητικές εκδηλώσεις για το Μεγάλο Στρατηλάτη.

Την ίδια ώρα όλοι ξέρουμε ότι τα Σκόπια το 2011 τοποθέτησαν άγαλμα στην κεντρική πλατεία, συνολικού ύψους 23 μέτρων και δαπάνης 9.4 εκατομμυρίων ευρώ.

Το 2006, τοποθέτησαν στο νέο κτίριο του αεροδρομίου επίσης ένα άγαλμα καθώς και στην οδό Φιλίππου Β’ στο Μοναστήρι.
Έτσι μακεδονοποιούν τον σλαβικό πληθυσμό και διαπαιδαγωγούν τις νέες γεννιές.

Η συναρπαστική ιστορία της αναζήτησης του τάφου του Σοφοκλή στη Βαρυμπόμπη

Tον χειμώνα του 406/5 π.Χ., «επί Καλλίου άρχοντος», η Αθήνα περνούσε από τις πιο δύσκολες ώρες της ιστορίας της, καταπονημένη από τον μακροχρόνιο Πελοποννησιακό Πόλεμο. Οι Σπαρτιάτες πολιορκούσαν την πόλη από τη θάλασσα αλλά και τη στεριά, έχοντας καταλάβει το φρούριο της Δεκέλειας και αποκλείοντας την τροφοδοσία από την ύπαιθρο. Το τέλος του πολέμου και η βαριά, ταπεινωτική ήττα της Αθήνας ήταν κοντά. Τότε ακριβώς, μέσα σ' αυτή την ιστορική δίνη, πεθαίνει σε βαθιά γεράματα ένας από τους ανθρώπους που συμβόλιζαν και συμβολίζουν το μεγαλείο της κλασικής Αθήνας: ο Σοφοκλής.

Το μαντείο των Δελφών και η τιμωρία αυτών που προσπάθησαν να το λεηλατήσουν

Από τον χρυσούν αιώνα του Περικλέους, μέχρι τους Ρωμαίους, τους Γότθους, τους Σταυροφόρους, τους Οθωμανούς και τον Χίτλερ, επεκτατικοί πόλεμοι και τυραννικά καθεστώτα προκάλεσαν βάναυσες γενοκτονίες και ανεπανόρθωτες πολιτιστικές καταστροφές.

Ο αφανισμός και η αρπαγή των αρχαιοελληνικών συγγραμμάτων, η ισοπέδωση των μνημείων και των ιερών, η καταστροφή ανεπανάληπτων έργων τέχνης και η πυρπόληση όλων σχεδόν των βιβλιοθηκών, αποτέλεσαν την μεγαλύτερη πολιτισμική τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας.

Τα επιτεύγματα του πνεύματος του κορυφαίου πολιτισμού που άνθισε στους αιώνες, λεηλατήθηκαν, κλάπηκαν και ποδοπατήθηκαν αναρίθμητες φορές μέσα στην μακραίωνη ιστορική διαδρομή του.

Αγλαονίκη η πρώτη Ελληνίδα Αστρονόμος

Τα ουράνια σώματα την μάγευαν, το ηλιακό σύστημα ήταν γι’ αυτήν ότι τελειότερο υπάρχει σε αυτόν τον φθαρτό κόσμο. Σ’ όλη της την ζωή προσπαθούσε να ανακαλύψει τα μυστικά του σύμπαντος.

Αυτή η νεαρή γυναίκα, ήταν η Αγλαονίκη, η πριγκίπισσα, η κόρη του βασιλιά Ηγήτωρα, μιας πόλης κάπου στην γη της Θεσσαλίας.

Παρατηρούσε και κατέγραφε λεπτό προς λεπτό τις φάσεις της σελήνης. Μετρούσε τα διαστήματα από την μια φάση στην άλλη. Η Αγλαονίκη απομονώνονταν συχνά στο δωμάτιό της για να κάνει τις παρατηρήσεις της. Η αγάπη της για το ουράνιο στερέωμα και η ζέση της να ανακαλύψει τα μυστικά του, την έκανε να αναζητεί και να διαβάζει οποιοδήποτε σύγγραμμα μαθηματικών κι αστρονομίας.

Αρισταίος ο πατέρα της μελισσοκομίας

Γιος του θεού Απόλλωνα και της Νύμφης Κυρήνης (κόρης του βασιλιά των Λαπιθών Υψέα και εγγονή του Θεσσαλού θεού-ποταμού Πηνειού).

Μια μέρα που η Κυρήνη κυνηγούσε σε κάποια κοιλάδα του Πηλίου, ο Απόλλωνας την είδε, την ερωτεύθηκε, την άρπαξε επάνω στο χρυσό άρμα του και την πήγε ως την Λιβύη. Καρπός του ερωτά τους ήταν ο Αρισταίος.

Όταν γεννήθηκε το παιδί, ο Απόλλωνας τον εμπιστεύτηκε στην προγιαγιά του την Γαία, τις Ώρες και τις Μούσες. Μεγαλώνοντας, ο Αρισταίος διδάχθηκε από τις Μούσες την καλλιέργεια του αμπελιού και την μελισσοκομία. Οι Μούσες του εμπιστεύτηκαν επίσης και τα κοπάδια των προβάτων τους που έβοσκαν στην πεδιάδα της Φθίας στη Θεσσαλία.

Εκεί ο Αρισταίος άρχισε να διδάσκει στους ανθρώπους την μελισσοκομική τέχνη και όσα άλλα του είχαν μάθει οι θεές.

Το παιδομάζωμα, ο εμφύλιος και η εκδοχή των Σκοπίων

Το εικονιζόμενο γραμματόσημο εκδόθηκε από την ταχυδρομική υπηρεσία της ΠΓΔΜ το 1998, αναμνηστικό για τα 50 χρόνια από την απέλαση των παιδιών από την ελληνική Μακεδονία (όπως ακριβώς ανέφεραν). Η παράστασή είναι πίνακας με τίτλο Exodus, του ζωγράφου Kole Manev, ο οποίος γεννήθηκε στο Bapcor της Καστοριάς το 1941 και  σπούδασε στα Σκόπια και στο Βελιγράδι.

Αυτά τα λίγα μπόρεσα να συγκεντρώσω τόσο από τα πληροφορικά στοιχεία του γραμματοσήμου όσο και από μία σύντομη περιήγηση στο διαδίκτυο.

Το γραμματόσημο ή ο πίνακας, αν προτιμάτε, κουβαλάει πολλή μαυρίλα. Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά, μου ήλθε ασυναίσθητα να πω. Σε πρώτο πλάνο μία γυναίκα, μητέρα προφανώς, προχωράει με τρία παιδιά, γυρίζει το κεφάλι και κοιτάζει πίσω με το αριστερό χέρι να πέφτει προστατευτικά στο ένα παιδί. Πίσω στη σειρά γονείς με παιδιά να προχωρούν. Το γραμματόσημο πραγματικά αποπνέει οδύνη, μαρτύριο, ζόφο.

Βυθίσατε το Χόρα

Ηταν 6 Αυγούστου 1976 όταν για πρώτη φορά το τουρκικό σκάφος γεωφυσικών ερευνών SISMIK I – HORA παραβίαζε την ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, πραγματοποιώντας σεισμικές έρευνες σαν ένα πρώτο στάδιο ερευνών για κοιτάσματα πετρελαίου. Τότε η Τουρκία για πρώτη φορά αμφισβήτησε και στην πράξη την ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Φραστικά ήδη είχε αρχίσει την αμφισβήτηση αυτή πριν από δυόμιση χρόνια.

Στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο Παπαδόπουλος ανατράπηκε από τον Ιωαννίδη ο οποίος τοποθέτησε την κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου με πρόεδρο τον Φ. Γκιζίκη. Λίγες ημέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης εμφανίστηκαν δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων με χάρτες του Αιγαίου όπου ανάμεσα σε ελληνικά νησιά η Τουρκία σκόπευε να αναζητήσει κοιτάσματα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ

Ο Γεώργιος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης (1404 ή 1405 - 1468), γιος του Βυζαντινού άρχοντα Ιωάννη Καστριώτη και της Σέρβας πριγκίπισσας Βοϋσάβας υπήρξε μία ηρωική μορφή που κάτω από την πορφυρή σημαία με τον δικέφαλο αετό, την σημαία του Βυζαντίου, πολέμησε επί δεκαετίες κατά των Οθωμανών, με αμέτρητες νίκες. Το προσωνύμιο Σκεντέρμπεης το πήρε από τους Τούρκους που τον θεώρησαν ισάξιο με τον Μεγάλο Ισκαντάρ ή Σκεντέρ, δηλαδή τον Μέγα Αλέξανδρο.

Κατοικήσιμοι δύο πλανήτες του κοντινού άστρου Trappist-1 εκτιμούν οι επιστήμονες

Δύο εξωπλανήτες του άστρου Trappist-1 είναι πολύ πιθανό να είναι φιλόξενοι για ζωή, εκτιμούν επιστήμονες που ασχολούνται με την παρατήρηση του συστήματος.

Το εν λόγω άστρο, ένας αχνός ερυθρός νάνος σε απόσταση 39 ετών φωτός, ανακαλύφθηκε πέρυσι ότι διαθέτει επτά πλανήτες που όλοι έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Το γεγονός έχει δημιουργήσει έκτοτε μεγάλο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, καθώς είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν τόσοι «γήινοι» πλανήτες γύρω από το ίδιο άστρο.

ΧΙΜΛΕΡ Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΤΡΟΜΟΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΕΛΛ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ

Το διάταγμα του Χίτλερ στις 17 Ιουνίου 1936 αποτελεί το σημαντικότερο μέτρο στην διαδικασία μετατροπής της αστυνομίας σε όργανο της απόλυτης δύναμης του Φύρερ. Από εδώ και εμπρός το κομματικό αξίωμα του Αρχηγού της SS (Reichsführer-SS) και το νέο, κρατικό αξίωμα του Αρχηγού της Γερμανικής Αστυνομίας (Chef der Deutschen Polizei), συγκεντρώνονταν στο πρόσωπο του Χάινριχ Χίμλερ