«Η αργυρή νομισματοκοπία του Μεγάλου Αλεξάνδρου( 336-323 π.Χ.) »

Το 336 π.Χ. ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ δολοφονείται και στον Μακεδονικό θρόνο ανέρχεται ο γιός του, Αλέξανδρος ο Γ’ (Μέγας). Για την κατάσταση της Μακεδονίας και την οικονομία της εκστρατείας αντλούμε πληροφορίες απο ιστορικές, μεταγενέστερες πάντως του Αλεξάνδρου, πηγές: Διόδωρος Σικελιώτης, Αρριανός, Πλούταρχος)
Ο Αλέξανδρος, όσων αφορά τις κοπές των νομισμάτων του στηρίχθηκε σε έντεκα νομισματοκοπεία, τρία στη Μακεδονία (Αιγές, Πέλλα, Αμφίπολη) και οκτώ στην Ασία (Ταρσός, Μυρίανδρος, Σαλαμίνα, Άραδος, Σιδών, Βύβλος, Δαμασκός, Βαβυλώνα). Βεβαίως όμως υπήρξαν και πλήθος άλλων πόλεων που έκοψαν νομίσματα στους τύπους του Αλεξάνδρου, κυρίως τις μικρές υποδιαιρέσεις.

Η ποινή του θανάτου στην αρχαιότητα

Ο αρχαίος κόσμος θεσμοποίησε κατά καιρούς διάφορους τρόπους εκτέλεσηςτων εγκληματιών: οι Βαβυλώνιοι την πυρά, τον πνιγμό και τον ανασκολοπισμό , οι Πέρσες τη σταύρωση , οι Εβραίοι το λιθοβολισμό και τη σταύρωση , οι ΑΙγύπτιοι τον ανασκολοπισμό, την πυρά, τον πνιγμό, τον απαγχονισμό, τον αποκεφαλισμό και ίσος τη σταύρωση , οι Έλληνες,
κυρίως, το λιθοβολισμό, τον κατακρήμνισμα, το δηλητήριο και τον «αποτυμπιανισμό».

Ήδη από τους πρώιμους αρχαϊκούς χρόνους, σε πoλλές Ελληνιστικές πόλεις, ο λιθοβολισμός έπαψε να αποτελεί νόμιμο τρόπο εκτέλεσης κακοποιών πού η ίδια η πολιτεία καταδίκαζε σε θάνατο. Όπου εξακολούθησε να εφαρμόζεται αποτελούσε μάλλον ποινή υπαγορευμένη και εκτελούμενη από μία κοινωνική ομάδα, παρά κύρωση θεσμοθετημένη και εφαρμοζόμενη από το κράτος.

Μ. Αλέξανδρος: Πώς ήταν η όψη και η σωματική του διάπλαση;

Η σωματική διάπλαση του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν ανάλογη των επιτευγμάτων του. Σε αντιδιαστολή προς το Δαρείο και την οικογένειά του, που ήταν ψηλοί, εκείνος ήταν τόσο μικρόσωμος, ώστε η μητέρα του Δαρείου να νομίσει ότι βασιλιάς ήταν ο πιο σωματώδης Ηφαιστίων και ώστε να χρειαστεί ένα τραπεζάκι για τα πόδια του, που δεν έφταναν ως το πάτωμα, όταν στα Σούσα κάθισε στο θρόνο του Δαρείου.

Η περιγραφή του «Big Bang» απο τον Λεύκιππο τον 5ο αιώνα π.Χ.

Λεύκιππος, ο δάσκαλος του Δημόκριτου και πατέρας της ατομικής θεωρίας, την οποία πρόβαλε και εξέλιξε ο πιο χαρισματικός, πιθανότατα, μαθητής του.
Ο Λεύκιππος ήταν Έλληνας φιλόσοφος του 5ου αι. π.κ.χ. (480/470 π.κ.χ.-400 π.κ.χ.) από τα Άβδηρα (κάποιοι λένε από τη Μίλητο) μαθητής του Ζήνωνα του Ελεάτη. Διατύπωσε πρώτος την υπόθεση ότι η ύλη αποτελείται από άτομα.

Περίπατος στην παλιά Αθήνα (1850-1920)

Αθήνα, 1834

«Οι παλιές φωτογραφίες και ειδικότερα της Αθήνας πάντα με συγκινούσαν από μικρό παιδί. Με έκαναν να αναλογιστώ τη διαδρομή της στο πέρασμα της ιστορίας και να κατανοήσω πόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει . Ακόμα και σήμερα στον τακτικό μου Σαββατιάτικο περίπατο στο Μοναστηράκι κάθομαι στα παλιατζίδικα και χαζεύω ό,τι το πιο παλιό από φωτογραφίες, εφημερίδες της εποχής, παλιά καρτ ποστάλ κι αντικείμενα. Νοερά ζω στην παλιά Αθήνα.

Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΣΠΑΣΙΑΣ

Ο Περικλής καταγόμενος απο τον οίκο των Αλκμαιωνιδών, διακεκριμένη οικογένεια των Αθηνών, απο νωρίς ξεχώρισε για το ήθος του, τη ρητορική του δεινότητα, την μεγαλοφυία, την ανδρεία του και εξελίχθηκε σε ήρωα της Αθηναικής Δημοκρατίας. Όταν συναντήθηκε με την Ασπασία ήταν ήδη παντρεμένος και είχε δυο γιούς.

Αμέσως γοητεύτηκε απο τη θεσπέσια κόρη τουΑξιόμαχου απο τη Μίλητο, διοτι η Ασπασία εκτός απο την εξωτερική ομορφιά της, που την δημιουργούσαν η ξεχωριστή της παιδεία, η οξύνοιά της, η πολιτική της ευθυκρισία.Τα προσόντα της αυτά την έφεραν, αν και ξένη, στο επίκεντρο της αθηναικής κοινωνίας. Είναι γνωστό οτι τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής της, ο Σωκράτηςκαι ο Πλάτων, χαιρόταν την συντροφιά της.