«Ο πιο περίεργος καιρός» στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου

Για τον «πιο περίεργο καιρό» που έχει καταγραφεί ποτέ στη χώρα κάνουν λόγο επιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφερόμενοι στην απότομη αλλαγή από την ξηρασία της περασμένης άνοιξης στο ιδιαίτερα βροχερό καλοκαίρι.
Ειδικοί από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος, τη Μετεωρολογική Υπηρεσία και το Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας, σε κοινή τους συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο, μίλησαν για τα καιρικά φαινόμενα που έχουν παρατηρηθεί τους τελευταίους μήνες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως είπαν, την πλέον ξηρή άνοιξη εδώ και έναν αιώνα ακολούθησε ο πιο βροχερός Απρίλιος, Μάιος και Ιούνιος στα χρονικά, σε μία ιδιαίτερα απότομη διακύμανση που δεν έχει καταγραφεί ποτέ ξανά στο παρελθόν.

Επιτυχημένη δοκιμή ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων

Πύραυλος Topol (φωτογραφία αρχείου)

Σε επιτυχημένη δοκιμή πολλών βαλλιστικών πυραύλων προχώρησαν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, σε μια περίοδο που έχει φουντώσει και πάλι η συζήτηση για την εγκατάσταση αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη από το ΝΑΤΟ ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται οι εντάσεις με αφορμή τη συριακή κρίση.
Μια πρώτη δοκιμή ενός πυραύλου τύπου Topol έγινε από το διαστημικό κέντρο του Πλέσετσκ, στη βόρεια Ρωσία, όπως ανέφερε το υπουργείο Αμυνας σε ανακοίνωσή του. Η κεφαλή του πυραύλου έφτασε στο στόχο της με απόλυτη ακρίβεια, στην Κούρα της χερσονήσου Καμτσάτκα, προστίθεται στην ανακοίνωση.

Πώς δημιουργήθηκε το φεγγάρι;

Δύο νέες έρευνες υποστηρίζουν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε από την ένωση μικροσκοπικών κομματιών ενός κονιορτοποιημένου πλανήτη που εκτοξεύτηκαν στο διάστημα από μία καταστροφική σύγκρουση με τη Γη 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Σύμφωνα με έρευνα, υπό την αστροφυσικό Ρόμπιν Κάναπ του Southwest Research Institute στο Κολοράντο των ΗΠΑ η Σελήνη σχηματίστηκε από την ένωση μικροσκοπικών κομματιών ενός κονιορτοποιημένου πλανήτη που εκτοξεύτηκαν στο διάστημα από μία καταστροφική σύγκρουση με τη Γη 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Τα νέα ευρήματα έρχονται να ενισχύσουν την επικρατούσα θεωρία της «γιγαντιαίας πρόσκρουσης». Προηγούμενες εκδοχές της θεωρίας υποστήριζαν ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από την πρόσκρουση στη Γη ενός αγνώστου ουράνιου σώματος στο μέγεθος του Αρη. Η παρόμοια κατεύθυνση της περιστροφής της Γης και της τροχιάς της Σελήνης είναι ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα αυτής της θεωρίας. Όμως η θεωρία αυτή παρουσίαζε αρκετά κενά. Οι δύο νέες μελέτες προσφέρουν εξηγήσεις για το πώς η Γη και η Σελήνη έχουν την ίδια γεωχημική σύσταση, αλλά με δύο διαφορετικές προσεγγίσεις.
Η πρώτη έρευνα, υπό τον δρ. Ματία Κουκ του Ινστιτούτου SETI της Καλιφόρνια και την δρ. Σάρα Στιούαρτ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ισχυρίζεται ότι η απάντηση βρίσκεται στο ρυθμό περιστροφής της Γης.
Αν η γήινη ημέρα είχε διάρκεια δύο με τρεις ώρες την εποχή της σύγκρουσης, τότε η σύγκρουση μεταξύ της Γης και του άγνωστου πλανήτη θα ήταν δυνατό να είχε εκτοξεύσει αρκετό υλικό ώστε να σχηματιστεί η Σελήνη. Αλλωστε το μέγεθος της μάζας της είναι μόλις 1,2 τοις εκατό σε σχέση με τη Γη.
Μια τόσο γρήγορη περιστροφή είναι οριακή αλλά όχι απίθανη εάν αναλογιστούμε πως την πρώιμη περίοδο ύπαρξης του ηλιακού μας συστήματος οι συγκρούσεις ουράνιων σωμάτων ήταν συχνές και οδηγούσαν σε υψηλές ταχύτητες. Αμέσως μετά τη σύγκρουση, ο συνδυασμός της βαρύτητας από τον Ήλιο και τη Σελήνη οδήγησαν στο σχηματισμό της 24ωρης περιστροφής που έχουμε σήμερα.