Η κεραμική αποτελεί για τη ζωή των αρχαίων Κυκλαδιτών μια από τις
πλουσιότερες πηγές γνώσης. Τα περισσότερα αγγεία και σκεύη καθημερινής
χρήσης ήταν πήλινα και τα πιο συνηθισμένα σχήματα ήταν πυξίδες
(«κουτάκια» για κοσμήματα), κρατηρίσκοι, αρύβαλλοι, ασκοί, κωνικά
κύπελλα, κύλικες κλπ. Μεταξύ αυτών ήταν και τα τηγανόσχημα σκεύη που
ονομάστηκαν έτσι λόγω του σχήματος τους που θυμίζει τηγάνι.
Χρονολογούνται στην Πρωτοκυκλαδική Ι ή ΙΙ και η απεικόνιση ήταν συνήθως
εμπνευσμένη από τον κόσμο της θάλασσας με αστερίες, κύματα (σπείρες),
ήλιο κλπ.
Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τις επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού, γιατί, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία. Για τα -άγνωστης λειτουργικότητας- τηγανόσχημα αγγεία, που ονομάστηκαν έτσι, γιατί θυμίζουν τηγάνια, η κρατούσα αρχαιολογική άποψη είναι, ότι ίσως τους έβαζαν νερό και τα έκαναν καθρέπτη στον Ήλιο ή ότι τα γέμιζαν με θαλασσινό νερό, τα άφηναν στον Ήλιο κι έφτιαχναν αλάτι.
Λιγοστές είναι οι πληροφορίες για τις επιστημονικές γνώσεις τού κυκλαδικού πολιτισμού, γιατί, όπως λένε οι αρχαιολόγοι, δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία. Για τα -άγνωστης λειτουργικότητας- τηγανόσχημα αγγεία, που ονομάστηκαν έτσι, γιατί θυμίζουν τηγάνια, η κρατούσα αρχαιολογική άποψη είναι, ότι ίσως τους έβαζαν νερό και τα έκαναν καθρέπτη στον Ήλιο ή ότι τα γέμιζαν με θαλασσινό νερό, τα άφηναν στον Ήλιο κι έφτιαχναν αλάτι.