Οι παλιοί Αθηναίοι είχαν κρατήσει ζωηρά στις αναμνήσεις τους την
παράξενη, λεπτοκαμωμένη και λευκοντυμένη γριούλα, που έβγαινε στους
δρόμους της πόλης το 1854, πάνω στη μεγαλοπρεπή άμαξά της, συνοδευόμενη
πάντοτε από τα δυο πελώρια σκυλιά της.
Η ιδιόρρυθμη εκείνη πλούσια ξένη είχε την τόλμη να περιφέρεται σε όλη την Αττική, χωρίς να λογαριάζει καθόλου τον τρόμο που έσπερναν τότε οι πολυάριθμες ληστρικές συμμορίες, οι οποίες κατέβαιναν έως και τις παρυφές τις Αθήνας. Μάλιστα, είχε συναντηθεί πολλές φορές με επικίνδυνους ληστές και έλεγαν ότι ο περίφημος αρχιληστής Σπύρος Μπίμπισης, ο οποίος είχε στήσει το λημέρι του στον Ελαιώνα, είχε έρθει σε συνεννόηση μαζί της και την προστάτευε από κάθε ληστοσυμμορία.
Η ιδιόρρυθμη εκείνη πλούσια ξένη είχε την τόλμη να περιφέρεται σε όλη την Αττική, χωρίς να λογαριάζει καθόλου τον τρόμο που έσπερναν τότε οι πολυάριθμες ληστρικές συμμορίες, οι οποίες κατέβαιναν έως και τις παρυφές τις Αθήνας. Μάλιστα, είχε συναντηθεί πολλές φορές με επικίνδυνους ληστές και έλεγαν ότι ο περίφημος αρχιληστής Σπύρος Μπίμπισης, ο οποίος είχε στήσει το λημέρι του στον Ελαιώνα, είχε έρθει σε συνεννόηση μαζί της και την προστάτευε από κάθε ληστοσυμμορία.