30 Απριλίου 1945 :Το τέλος του Χίτλερ στο καταφύγιο

Η κατάσταση της υγείας του Χίτλερ όλο και χειροτερεύει με την εξέλιξη του πολέμου. Σύμφωνα με την επικρατούσα σήμερα αντίληψη, υπέφερε από πάρκινσον σε προχωρημένο στάδιο και από προϊούσα παραφροσύνη, διατηρούσε, όμως, την από πολλούς συγχρόνους του παρατηρημένη αυθυποβολή του. Στις 19 Μαρτίου του 1945 δίνει τη διαταγή "Νέρων" για την καταστροφή των υποδομών του γερμανικού κράτους, κατά την υποχώρηση των μονάδων της Βέρμαχτ. Η διαταγή, όμως, αυτή δεν εφαρμόστηκε στην πράξη από τον Υπουργό Εξοπλισμού Άλμπερτ Σπέερ. Αυτή η διαταγή είναι απόλυτα σύμφωνη με τον τρόπο σκέψης του Χίτλερ, που εκφράζεται με την επιλογή «νίκη ή καταστροφή». Στον εχθρό δεν έπρεπε να αφεθεί παρά μόνο «καμμένη γη». Κατά τη γνώμη του, το μέλλον ανήκει πλέον στον λαό της ανατολής, ο οποίος αποδείχτηκε ισχυρότερος, ενώ οι Γερμανοί, λόγω της ήττας τους, έχασαν το δικαίωμα ύπαρξης.
Στις 22 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ παθαίνει νευρική κατάρρευση όταν πληροφορείται, κατά τη διάρκεια του καθημερινού
σχολιασμού της κατάστασης, στο υπόγειο καταφύγιο, κάτω από την Καγκελαρία στο Βερολίνο, ότι η επίθεση που είχε διατάξει για την άρση της πολιορκίας του Βερολίνου δεν είχε εκτελεστεί από τον


Αρχηγό των μονάδων των Ες-Ες Στάινερ, γιατί την θεώρησε ανεφάρμοστη λόγω του συσχετισμού δυνάμεων. Ο Χίτλερ είπε ότι όλα πλέον χάθηκαν και ότι όλοι τον έχουν προδώσει, ακόμα και τα Ες-Ες. Άφησε ελεύθερο ένα μέρος του προσωπικού του και αρνήθηκε, παρά τις παρακλήσεις του Μπόρμαν, του Κάιτελ και του Γκαίριγκ, να εγκαταλείψει το Βερολίνο. Διέταξε τον αρχιϋπασπιστή του, Γιούλιους Σάουμπ, να κάψει όλα τα προσωπικά του στοιχεία και έγγραφα, που βρίσκονταν στην Καγκελαρία και στο Καταφύγιο, καθώς και όσα βρίσκονταν στο Μόναχο.
Δύο θέματα κυριαρχούν στο καταφύγιο τις τελευταίες μέρες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου: Πόσο κοντά είναι ο Κόκκινος Στρατός και ποιος είναι ο πιο σίγουρος τρόπος αυτοκτονίας. Επανειλημμένα ο Χίτλερ (56) μοιράζει δηλητήριο σε αυτούς που παρέμειναν μαζί του στο Καταφύγιο και δεν τον εγκατέλειψαν. Στις 29 Απριλίου παντρεύεται τη σύντροφο της ζωής του Εύα Μπράουν (33). Την επόμενη μέρα, κατά τις 3.30, αυτοκτονούν με υδροκυάνιο. Συγχρόνως ο Χίτλερ βάζει και το πιστόλι στο στόμα του και πυροβολεί. Ο Μάρτιν Μπόρμαν, μαζί με τον οδηγό του Χίτλερ Έριχ Κέμπκα, τον υπηρέτη του Χάιντς Λίγκε, τον επιλοχία των SS Ότο Γκίνσε και μερικούς στρατιώτες της προσωπικής του φρουράς καίνε τα πτώματα, τα οποία θάβονται αργότερα έξω από το καταφύγιο μέσα σε κρατήρα από βόμβα. Από εκεί θα τα πάρουν, λίγο αργότερα, οι Σοβιετικοί, οι οποίοι θα τα κρατήσουν σε μυστικό μέρος στην Ανατολική Γερμανία, κοντά στο Μαγδεμβούργο, μέχρι την δεκαετία του '70. Τότε, με διαταγή του αρχηγού του KGB Γιούρι Αντρόποφ, καταστρέφονται τελείως και απορρίπτονται στον ποταμό Έλβα. Παρόλ' αυτά διασώθηκαν το κρανίο και η οδοντοστοιχία του πτώματος, απ' όπου ο οδοντίατρος του Χίτλερ, μέσω προηγούμενης ακτινογραφίας, αναγνώρισε αργότερα την ταυτότητα του νεκρού (αποκαλύψεις από έρευνα περί το 1990)
ΠΗΓΗ : www.istoria.gr , www.wikipedia.org , www.kathimerini.gr