Τάλιρο

Το τάλιρο, τάλληρο, τάληρο, τάλαρο ήταν το ελληνικό νόμισμα για τις πέντε δραχμές, αλλά και παλιότερο γερμανικό νόμισμα.

Η λέξη έχει περίεργη ιστορία. «Thal» ή  «Tal» στα γερμανικά σημαίνει κοιλάδα. Η κοιλάδα του Αγίου Ιωακείμ στην επαρχία της Αυστρίας Βοημία (σημερινή Τσεχία) λεγόταν στα γερμανικά «Joachimsthal» και είχε ορυχεία αργύρου. Από τον άργυρο (ασήμι) αυτής της περιοχής έκοψαν οι Αυστριακοί το 1519 ωραία λαμπερά ασημένια νομίσματα. Τους έδωσαν το όνομα «Joachimsthaler», δηλαδή αυτό που προέρχεται από την κοιλάδα του Ιωακείμ και είχαν ευρύτατη διάδοση και ο συγκεκομμένος τύπος της λέξης «thaler» διαδόθηκε σε όλη τη Γερμανική αυτοκρατορία που τότε ήταν ενωμένη με την Ισπανία και απλωνόταν σε ολόκληρο τον κόσμο. Πέρασε και στην Ιταλία ως «tállero». Από εκεί και το ελληνικό τάλιρο των προηγούμενων αιώνων.


Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως και το «δολάριο» ως λέξη έλκει την καταγωγή του από το τάλιρο.

Χαρακτηριστική φράση από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης που έλεγε ένας ιδιαίτερος τηλεοπτικός τύπος, ο Λαλάκης ο εισαγόμενος που είχε μανία με τα εισαγόμενα καταναλωτικά αγαθά: «Τσιγάρο; Εισαγωγής! Παφ και τάλιρο!»

Η λέξη στον πληθυντικό (τα τάλαρα») συχνά χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει γενικά τα χρήματα. Αυτή την έννοια έχουν και τα λόγια «Ανάθεμα τα τάλαρα» που διαβάζουμε στο έργο του Κ. Θεοτόκη «Η τιμή και το χρήμα» (1914) που τα λέει ο πρωταγωνιστής, όταν αντιλαμβάνεται πως η αγάπη της Ρήνης δεν εξαγοράζεται.
ΠΗΓΗ : http://www.asprilexi.com