Απήγανος

Ο Απήγανος "ξορκίζει" τις δηλητηριάσεις, τις αμοιβάδες και τα σκουλίκια των εντέρων. Τα φύλλα του έχουν μια ανυπόφορα δυσάρεστη μυρωδιά και ο λαός λέει, "ξορκισμένος σαν τον απήγανο"

Άλλα ονόματα: 

Ρήτη η βαρύοσμος

Σιδερόχορτο

Βρωμοπήγανος

Πήγαντο

Πεγάνι

Πηγάνι

Πηγουνιά

 

Ο Απήγανος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα σαν το φυτό που είναι αντίδοτο στις δηλητηριάσεις που τότε ήταν πολύ συχνές μεταξύ των αντιπάλων βασιλιάδων ή αρχόντων γενικότερα. 

 

Μάλιστα ο Αθήναιος έλεγε ότι, ο τύραννος της Ηρακλείας του Πόντου, ο Κλέαρχος, συχνά δηλητηρίαζε στα συμπόσια τους τους ευγενείς και τους προσκαλεσμένους του και όταν σφάδαζαν από τους πόνους, εκείνος γελούσε. Το έμαθαν πιά οι προσκεκλημμένοι του και έπαιρνα Απήγανο πριν από τα γεύματά του και έκαναν πως πόναγαν. Μερικοί δε "πέθαιναν" κιόλας και τους έβγαζαν έξω οι υπηρέτες. Στο σπίτι τους πήγαιναν όμως, αμέσως μετά, ολοζώντανοι. Αυτού του είδους η χρήση δεν ήταν η μόνη. Ο Ιπποκράτης , ο μεγάλος ιατρός την αρχαιότητας, το συνηστούσε και ήταν ένα από τα κύρια συστατικά του περίφημου αντίδοτου στο δηλητήριο του Μιθριδάτη. Οι αρχαίοι ΄Ελληνες το χρησιμοποιούσαν σαν "αντιμαγικό" φάρμακο γιατί τους θεράπευε όταν πάθαιναν νευρική δυσπεψία τρώγοντας μπροστά σε ξένους. Με άλλα λόγια έτρωγαν αυτό το φυτό όταν τους "μάτιαζαν". Αλλά και ο Πλίνιος στην εποχή της αναγέννησης πίστευε ότι κάνει πολύ καλό στην όραση και οι ζωγράφοι το έτρωγαν με τις χούφτες.ακόμα οι Ιταλοί το βάζουν στις σαλάτες τους.

Επιστημονική Ονομασία: 

Ruta graveolens

Χρήσιμα μέρη: 

Όλο το φυτό εκτός από τιςρίζες.

Θεραπευτικές Ιδιότητες: 

Η ομοιπαθητική χρησιμοποιεί το αιθέριο έλαιο του Απήγανου για τους ρευματισμούς, τις νευραλγίες, τις εμμηνοραγίες, τους κιρσούς και την φλεβίτιδα και για το δυνάμωμα της όρασης.

Ο απήγανος χρησιμοποιήθηκε για απίθανες χρήσεις από την λαική ιατρική. Εμμηναγωγό αλλά και εκτρωτικό (θεός φυλάξει). Αντίδοτο σε δηλητηριάσεις, κατά της υστερίας, της επιληψίας.

Καθαρίζει τα παράσιτα των εντέρων, τις αμοιβάδες, τις πληγές και τα έλκη, εξοντώνει τις ψείρες, τα τσιμπούρια, τα παράσιτα γενικώς.

Καταπραύνει τους πόνους από ρευματισμούς, αρθριτικά, φλεβίτιδας και κιρσούς.

Παρενέργειες: 

Πολλές και να προσέχετε πολύ.

Τρόποι χρήσης: 

Σαν αφέψημα για τα σκουλίκια των εντέρων , ένα φλυτζανάκι του καφέ μόνο το πρωί και μόνο για μία με δύο μέρες. Ευτυχώς που βρωμοκοπάει και την γλυτώνουμε.

Δύο κουταλάκια Απήγανου σε ένα κιλό νερό, το αφήνουμε 10 λεπτά και πίνουμε ένα μικρό φλυτζανάκι 2-3 φορές την μέρα γαι τρείς μέρες για τους πόνους των ρευματικών, αρθριτικών, πόνους από κιρσούς και φλεβίτιδα.

Βαμβάκι με λίγο ζουμί απήγανου στο αυτί των γερόντων κάνει καλό στην βαρηκοία

Προφυλάξεις: 

Να τον προσέχετε πολύ τον Απήγανο. Μπορεί να φέρει μέχρι δηλητηρίαση. Ακόμα και αν τρίψουμε τα φύλλα του στη χούφτα μας μπορεί να γεμίσουμε φύλκταινες και η φαγούρα είναι ανυπόφορη. Στη φαρμακολογία του Αφεντούλη αναφέρεται πως άνθρωποι πέθαναν γιατί μάσησαν 25 γραμμάρια φύλλα απήγανου και πρήσθηκε η γλώσσα τους και πέθαναν. Οι γυναίκες που χρησιμοποίησαν Απήγανο χωρίς συμβουλή γιατρού έπαθαν μητρορραγία. Φοβερός και τρομερός ο απήγανος.

ΠΗΓΗ : ΜΑΤΖΟΥΝΙΑ