Η ανασκαφή του ολοκληρώθηκε φέτος, στο πλαίσιο έργου που υλοποιεί η Επιστημονική Επιτροπή Κέας του υπουργείου Πολιτισμού, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Η ανάδειξη του μνημείου δεν ήταν στις υποχρεώσεις του έργου, ωστόσο, όπως ειπώθηκε από την υπεύθυνη της Επιτροπής και τους μελετητές που παραβρέθηκαν στην πρόσφατη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, εξοικονομήθηκε χρηματικό ποσό, το οποίο και σπεύδουν, ως το τέλος του χρόνου, να εκμεταλλευτούν. Εξάλλου, οι περαιτέρω στερεώσεις που θα γίνουν στο μνημείο κρίνονται απαραίτητες για την προστασία του, καθώς κάποια σημεία του θεάτρου δεν μπορούν να παραμείνουν ούτε καταχωμένα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να καταστραφούν.
Τα μέλη του ΚΑΣ έδωσαν το «πράσινο φως» στη μελέτη (που χρηματοδοτήθηκε από το σωματείο «Διάζωμα»), η υλοποίηση της οποίας θα οδηγήσει στην ανάταξη αρχαίων μελών, σε συμπληρώσεις, όπου χρειάζεται, με αρχαίο και τεχνητό λίθο, καθώς και με σχιστολιθικές πλάκες, ενώ τα αρχαία θεμέλια θα καλυφθούν για προστασία με κονιάματα, μια τεχνική που είναι πλήρως αναστρέψιμη. Σημειώνεται ότι από το υλικό που έχει διασωθεί στο μνημείο, οι καλά διατηρημένες περιοχές αποτελούν το 44%, το ευπαθές θεμέλιο το 34% και οι πλήρως απογυμνωμένες περιοχές του κοίλου το 22% του συνόλου.
Στο θέατρο, που χρονολογείται στα μέσα του 4ου αι. π.Χ., διακρίνονται δύο φάσεις κι αυτές μόνο στο κτίριο της σκηνής. Πρόκειται για μία υστεροκλασσική (σύγχρονη με την κατασκευή του κοίλου) και μία επέκταση στους πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους, ενώ στα υστερορρωμαϊκά χρόνια εντοπίστηκε σε μεγάλο τμήμα του σκηνικού οικοδομήματος ένα συγκρότημα λουτρών με δεξαμενές, φρέατα και πολλαπλούς χώρους με υπόκαυστα, που στην ουσία κατάργησε τη νότια πάροδο και τη σκηνή.
Το θέατρο βρίσκεται στη βάση της νοτιοδυτικής πλαγιάς της ακρόπολης της πόλης, στις εκβολές ρέματος και σε απόσταση περίπου 80 μ. από τη θάλασσα. Πρόκειται για μικρή και απλή κατασκευή, εξ ολοκλήρου κτιστή, έκτασης 800 τ.μ. περίπου, στην οποία αναπτύσσεται το κοίλο, η ορχήστρα και η σκηνή. Το κοίλο διαθέτει δεκαπέντε σειρές εδωλίων, οι οποίες διακόπτονται από τρεις ενδιάμεσες κλίμακες, που το διαχωρίζουν σε τέσσερις κερκίδες. Τα εδώλια είναι δίλιθα, δηλαδή το κάθισμα μιας σειράς εδωλίων και το μέτωπο της υποκείμενης σειράς, για τη διαμόρφωση των οποίων συνήθως χρησιμοποιείται ένα λίθος, στην περίπτωση αυτή (για οικονομία υλικού) τα δύο στοιχεία διαμορφώνονται από διαφορετικά τεμάχια (λιθόπλινθους και πλάκες).
ΠΗΓΗ http://www.news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου