Υπάρχει ένα βάραθρο στο Άσκιο όρος (Σινιάτσικο) στην επαρχία του Βοΐου -μια απ’ τις τρεις επαρχίες του νομού Κοζάνης- σε ύψος κοντά στα 2.000 μέτρα που είναι γνωστό σαν δρακότρυπα. Δίπλα του απλώνεται το δρακολίβαδο, ένα όμορφο λιβάδι πολλών στρεμμάτων, κρυμμένο απ’ τον κοντινότερο οικισμό, μιας και βρίσκεται πίσω από την κορυφογραμμή. Σύμφωνα με τον μύθο της περιοχής, αυτόν τον απομακρυσμένο τόπο, τον προφυλαγμένο απ’ τα μάτια των ανθρώπων είχε διαλέξει ένα ανήμερο θηρίο για κατοικία του. Οι κτηνοτρόφοι λοιπόν που ανέβαιναν στο βουνό φρόντιζαν να κουβαλούν μαζί τους ένα μικρό ζώο, ως δώρο στον δράκοντα που ήταν ο κύριος του βαράθρου, για να τους επιτρέπει να βόσκουν τα ζώα τους ανενόχλητοι. Αυτή την πρακτική όμως, δεν την ακολούθησε ο γιος ενός μεγαλοτσέλιγκα που ανέβηκε με το άλογό του στο Σινιάτσικο.
Ο δράκοντας τον είδε και θέλησε να του πάρει το άλογο για να το φάει. Τη νύχτα τού έστειλε νεράιδες για να τον πλανέψουν και δαίμονες για να του κλέψουν το άλογο. Ωστόσο, ο νέος ξύπνησε και κατάλαβε τις πονηρές προθέσεις του δράκου. Αφού καταδίωξε τους δαίμονες, μπήκε στη δρακότρυπα και τότε δόθηκε μια μεγάλη αλλά άνιση μάχη. Όλο το βουνό έτρεμε, λες και γινόταν σεισμός, μα στο τέλος ο νεαρός έχασε τη μάχη και κατέληξε. Όταν ο πατέρας του έμαθε τι είχε συμβεί, έκλεισε τη δρακότρυπα με το μαλλί απ’ τα κουρεμένα του πρόβατα για να αποκλειστεί ο δράκος, αλλά και να μην πληγωθεί το νεκρό σώμα του γιου του.
Η δρακότρυπα όμως, επικοινωνούσε υπόγεια με μια βαθιά χαράδρα δίπλα στον ποταμό Αλιάκμονα. Έτσι ο δράκοντας κατέφυγε εκεί και οι κτηνοτρόφοι που κατοικούσαν στα ριζά του Σινιάτσικου ξεθάρρεψαν και άρχισαν να βόσκουν τα ζώα τους στο βουνό. Εντούτοις, κάθε φορά που άκουγαν τα φτερουγίσματα και τα τιτιβίσματα των πουλιών που είχαν καταφύγει στη δρακότρυπα, οι κτηνοτρόφοι πίστευαν πως ακούνε τη βαθιά ανάσα του νεκρού παλικαριού. [Βίττης Φ. 1981, αναφέρθηκε από τους Ζησάκου Σ. & Χατζηλαζαρίδη Λ. 2017].
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου που αποτυπώνεται στο παραδοσιακό τραγούδι «Κάτω στον Άγιο Θόδωρο», ο δράκος του Ασκίου όρους είναι συνώνυμο της ξηρασίας που έπληττε την περιοχή. Ο δράκος λοιπόν είχε ζητήσει και πάρει μια μαυρομάτα και ξανθιά κοπέλα ως αντάλλαγμα για να απελευθερώσει το νερό που είχε στην κατοχή του. Και ο νέος πάλεψε μαζί του διεκδικώντας την. [Βασβατέκη Μ. 2010, αναφέρθηκε από τους Ζησάκου Σ. & Χατζηλαζαρίδη Λ. 2017].
ΠΗΓΗ
Ζησάκου, Στέλλα Σ. & Χατζηλαζαρίδης, Λάζαρος Ι., 2017, Το βάραθρο δρακότρυπα του Ασκίου (Σινιάτσικου) όρους Κοζάνης – «Από τον μύθο της παράδοσης … στην απάντηση της επιστήμης»,
ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ Μαγικοί χώροι της Ελλάδας: θρύλοι και ιστορίες (Μέρος 1ο) της
Αγνή Σιούλα https://www.willowisps.gr/main/-1/4/8/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου