Οι χαμένοι θησαυροί στην Ελλάδα

Από αρχαίες μέχρι και σύγχρονες λίρες ψάχνουν οι επίδοξοι κυνηγοί θησαυρών

1.γουρούνα με τα  εφτά χρυσά γουρουνάκια… Από τον Κολωνό και την Ακαδημία Πλάτωνος στην πρωτεύουσα μέχρι την… Κολοπετινίτσα (Τριταία Φωκίδας) έχουν καταγραφεί «μαρτυρίες» για τη «γουρούνα με τα γουρουνάκια», που βολτάρει κάτω από τα σπίτια των κοινών θνητών ενώνοντας με τις υπόγειες διαδρομές της κάστρα και μοναστήρια. Δεν υπάρχει γωνιά της χώρας που να μην έχει τη δική της ιστορία:

Στην Ιεράπετρα οι παλιοί ισχυρίζονται ότι στην ορεινή Ανατολή Γάλλοι αρχαιολόγοι βρήκαν μια χρυσή γουρούνα με τα γουρουνάκια της.

Ενα κασόνι, που περιείχε μια χρυσή γουρούνα και τα γουρουνάκια της, λέγεται πως βρέθηκε στη Δεκέλεια, τμήμα της συλλογής του πρώην βασιλιά.

Στην Εδεσσα την ψάχνουν ακόμη. Λένε ότι είναι θαμμένη κάτω από ένα αιωνόβιο δένδρο.

Στη Λαμία οι κάτοικοι έχουν μεγαλώσει με μια άλλη εκδοχή: κάτω από την πλατεία Λαού έχει θαφτεί ένα κάρο γεμάτο με χρυσά γουρούνια.

Στο Αλιβέρι της Εύβοιας, στο Ριζόκαστρο, ο φράγκικος θυρεός της οικογένειας Protimo δεν είναι τίποτε άλλο από… μια γουρούνα με επτά γουρουνάκια!

2. Ο θησαυρός του Αλή Πασά… Ο πρώτος που έψαξε για τον θησαυρό του Αλή και των παιδιών του Μουχτάρ και του Βελή ήταν ο ίδιος ο Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β’. Η Υψηλή Πύλη ανέθεσε στον οικονομικό επόπτη της Σόφιας, Χασάν Ταχσίν, τις ανακρίσεις και τις έρευνες. Ετσι γεννήθηκαν αμέτρητες ιστορίες. Αλλοι δήλωσαν ότι ο θησαυρός εστάλη στην Κέρκυρα, άλλοι στη Λευκάδα, και άλλοι ότι τα πολυπόθητα σεντούκια τα πήρε ο Βελής στην Κιουτάχεια.

Πριν από μερικά χρόνια, ένας 65χρονος τότε Ελληνοαυστραλός, ο Βαγγέλης Δήμας, επέλεξε να σκάψει στο χωριό Βασιλική Τρικάλων να βρει τον θησαυρό του Αλή Πασά. Πήρε όλες τις νόμιμες άδειες και προχώρησε σε ανασκαφές, όπου το μόνο που βρήκαν ήταν νερό.

3. Ο θησαυρός του Κιαμίλ-μπέη και το ξίφος του τελευταίου αυτοκράτορα… Ο Κιαμίλ-μπέης, πασάς της Κορίνθου, ήταν ο πλουσιότερος Τούρκος του Μοριά. Κατά την επανάσταση συνελήφθη και φυλακίστηκε και εικάζεται ότι ο θησαυρός του έπεσε στα χέρια του Δράμαλη, ο οποίος και τον έθαψε μετά την καταστροφική μάχη που έχει το όνομά του. Η αξία του υπολογίζεται στα… 500 εκατ. ευρώ και, σύμφωνα με οθωμανικό χειρόγραφο που χρονολογείται στο 1838, έχει θαφτεί σε δασική έκταση στην περιοχή του Κιάτου. Στην ίδια περιοχή οι Ιντιάνα Τζόουνς της καθημερινότητας αναζητούν και το αυτοκρατορικό ξίφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, πάνω στο οποίο υπάρχουν μεγάλες πολύτιμες πέτρες.
4. Ο λήσταρχος Παπακυριτσόπουλος… Στην περιοχή της Φθιώτιδας δρούσε ο περίφημος Παπακυριτσόπουλος. Τα λάφυρα που συγκέντρωσε στη διάρκεια της δράσης του λέγεται ότι είναι θαμμένα στην Οίτη. Στους πρόποδες της οποίας βρήκε και τον θάνατο, έχοντας ως ομήρους δύο δικαστικούς, τους οποίους οι Αρχές της εποχής θεώρησαν εύλογες παράπλευρες απώλειες προκειμένου να σταματήσουν τη δράση του.
5. Ο θρύλος των Πετκόφ, Καρά Αλή και Βαλσάμ Βοεβόδα… Στη Ροδόπη οι χρυσοθήρες δεν ψάχνουν έναν αλλά τρεις θησαυρούς. Πιστεύουν ό,τι ο Καρά Αλή συγκέντρωσε χρυσαφικά, λίρες και ασημικά, όλα προϊόντα ληστειών, τα φόρτωσε σε εφτά καμήλες, τα μετέφερε σε νερόμυλο μέσα σε σπηλιά και έφραξε την είσοδο με βράχο τεράστιο, που τον μετέφεραν τα «14 παλικάρια του». Στα δάση της νότιας Ροδόπης αναζητούν και τα ξυλοκιβώτια του κομιτατζή Πετκόφ, ενώ για τα κλοπιμαία του Βαλσάμ Βοεβόδα κάνουν εξορμήσεις στα βόρεια της Κομοτηνής.
6. Ο θησαυρός του Πύρου Στην Ηπειρο και πιο συγκεκριμένα στα ορεινά της Πρέβεζας πολλοί ήταν εκείνοι που αναζητούσαν μέχρι πρόσφατα τον θησαυρό του Πύρου. Λέγεται ότι μετά την περιπέτειά του στην Ιταλία, έχοντας πλέον αντιληφθεί τη μοίρα της Ελλάδας, έδωσε εντολή να θαφτούν τα πλούτη του. Κανείς όμως δεν έχει καταφέρει να τα πλησιάσει. Τουλάχιστον όχι νόμιμα.
7. Το χρυσό βουνό Στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στο Παγγαίο φιλόδοξοι χρυσοθήρες αναζητούν τα μεταλλεία των Μακεδόνων βασιλέων.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η παραχώρηση του μυθικού μεταλλείου του Αβρέτ Χισάρ συμπίπτει εν μέρει με την περιοχή που σήμερα το ΙΓΜΕ έχει προσδιορίσει ως κύριο «στόχο» για έρευνα χρυσοφόρων κοιτασμάτων. Την περιοχή μεταξύ Δοϊράνης και Κρουσσίων (Δύσωρον όρος). Το Δύσωρον όρος αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς ως «χρυσοφόρον». Εκεί βρίσκονται οι πηγές του Γαλλικού ποταμού, του Εχέδωρου των αρχαίων, το σύγχρονο όνομα του οποίου προέρχεται από τη ρωμαϊκή αποικία Καλίκουμ (Callicum) που υπήρχε στην περιοχή κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. Εστι δε Callicum το κόσκινο από δέρμα κατσίκας, με το οποίο συνέλεγαν τη χρυσόσκονη από τα ιζήματα του ποταμού – το χρυσόμαλλο δέρας δηλαδή!

8. Ο θησαυρός του Λύκου στην Πελοπόννησο Στην Πελοπόννησο, ο πιο φημισμένος θησαυρός είναι του λήσταρχου Λύκου ή Λύγγου, από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Διαβάζουμε στο arkadia press ότι από τη μία ο λήσταρχος Λύγγος τον 19ο αιώνα έκρυβε ανεκτίμητα χρηματικά ποσά (σε χρυσό, κωνσταντινάτα κ.λπ.) σε υπόγειες στοές του Μαίναλου, κι από την άλλη ο καπετάν Πέρδικας (του ΕΛΑΣ-Ελληνικού Απελευθερωτικού Στρατού – από τα κατοχικά στρατεύματα) έκρυψε εκεί χρυσές λίρες. Το καλοκαίρι του 2000, δύο Ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες με καταγωγή από Αρκαδία και Λακωνία αντίστοιχα είχαν φέρει ένα ειδικό και πανάκριβο ηλεκτρομαγνητικό μηχάνημα από τις ΗΠΑ με υπερσύγχρονο Scanner. Εψαξαν στο Μαίναλο, το οποίο όμως κράτησε καλά κρυμμένα τα μυστικά του.
9. Οι λίρες των Βρετανών Στην Ηπειρο και τη Δυτική Μακεδονία ανθεί η αναζήτηση λιρών, που φέρονται να έχουν θάψει οι αντάρτες. Στο στόχαστρο των ειδικών είναι και οι λίρες που πετούσαν οι Αγγλοι με στόχο να ενισχύσουν την ελληνική αντίσταση -συγκεκριμένα τις δυνάμεις του Ζέρβα- οι οποίες δεν έφτασαν όλες στον στόχο τους. Πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι οι λίρες δεν ήταν της βασίλισσας της Αγγλίας, αλλά ο ελληνικός χρυσός που είχε φυγαδευτεί στην Αίγυπτο και κατέληξε στο Λονδίνο.
10. Το άρμα του Αγαμέμνονα Σύμφωνα με τους κυνηγούς που βρίσκονται στο κατόπι του, είναι ολόχρυσο και στολισμένο με πολύτιμα πετράδια. Πιστεύουν πως βρίσκεται θαμμένο στα περίχωρα του Αργους. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει αμέτρητες προσπάθειες για τον εντοπισμό του, αλλά όλες έχουν καταλήξει άκαρπες. Επισήμως πάντα.
11. Θησαυροί στον βυθό της θάλασσας Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 20.000 ναυάγια υπολογίζεται ότι βρίσκονται στις ελληνικές θάλασσες. Στο πλαίσιο αυτό, άλλοι αναζητούν τον θησαυρό του Μέρτεν, κάπου στον κόλπο της Μεσσηνίας και άλλοι το πλοίο του Ιμπραήμ, που βυθίστηκε το 1827 στο Ναβαρίνο. Το 2009 η Περιφέρεια Αττικής εξέδωσε απόφαση νόμιμης έρευνας στον βυθό στα ανοιχτά του Λουτρόπυργου, καθώς μία ομάδα πολιτών κατέθεσε σχετικό αίτημα.