Υπνική παράλυση.
Η υπνική παράλυση συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος και το σώμα δεν συγχρονίζονται στη διάρκεια του ύπνου. Όταν το επίπεδο του ύπνου φτάσει στη λεγόμενη κατάσταση REM (ο πολύ βαθύς ύπνος κατά τον οποίον βλέπουμε τα όνειρα) οι μύες του σώματος χαλαρώνουν σε σημείο παράλυσης, διαδικασία που λαμβάνει χώρα ώστε να μην γίνεται εκδραμάτιση των ονείρων (δηλαδή το άτομο να μην κάνει σε αυτή τη φάση κάποια αυτοκαταστροφική πράξη χωρίς να το καταλάβει). Όπως είναι ευνόητο, ο άνθρωπος που έχει υποστεί υπνική παράλυση, ξυπνά πριν επανέλθει το σώμα του, τρομάζει, δυσκολεύεται να κινηθεί ή μιλήσει, αισθάνεται ότι δεν μπορεί ούτε καν να αναπνεύσει και φοβάται ότι πεθαίνει.
Η υπνική παράλυση συμβαίνει σε δύο περιπτώσεις. Την στιγμή που παίρνει ο ύπνος τον ασθενή, οπότε και ονομάζεται υπναγωγική, ή προϋπνική παράλυση ύπνου. Την στιγμή που ο ασθενής ξυπνά από τον ύπνο, οπότε και ονομάζεται υπνοπομπική, ή μεταϋπνική παράλυση ύπνου. Αυτό που έχει διαπιστωθεί είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις είναι αβλαβής. Περίπου το 40% των ανθρώπων μπορεί να βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό στην διάρκεια της ζωής του.
Παράγοντες που μπορεί να συνδέονται με την υπνική παράλυση είναι:
Η κληρονομικότητα.
Η έλλειψη ύπνου.
Ένα ακανόνιστο πρόγραμμα ύπνου που αλλάζει συχνά.
Ψυχικές παθήσεις, όπως αυξημένο στρες, ή διπολική διαταραχή.
Το να κοιμάται κανείς ανάσκελα.
Άλλα προβλήματα ύπνου, όπως ναρκοληψία, ή νυχτερινές κράμπες στα πόδια.
Χρήση ορισμένων φαρμάκων.
Κατάχρηση απαγορευμένων ουσιών.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Waterloo στον Καναδά ανακάλυψαν ότι οι «ένοχοι» για την υπνική παράλυση είναι η γλυκίνη και το GABA. Οι πιο αποτελεσματική μέθοδος αποφυγής συχνών υπνικών παραλύσεων (σπάνια περίπτωση εμφάνισης) είναι να κοιμάστε μπρούμυτα και να έχετε φάει πριν τον ύπνο μία μπανάνα. Τρώγοντας μια μπανάνα, λίγο πριν πάτε για ύπνο, θα σας βοηθήσει να παράγει ο οργανισμός σας μελατονίνη (την ορμόνη του ύπνου) από τις μεγάλες ποσότητες τρυπτοφάνης και σεροτονίνης που περιέχει το φρούτο, ώστε να βοηθήσει τις καλές λειτουργίες του ύπνου.
Εξωγήινες Απαγωγές.
Υπάρχει μια διαδεδομένη πεποίθηση ότι εξωγήινα ευφυή όντα που έχουν ταξιδέψει έως στη Γη από κάποιο άλλο πλανήτη, κάνουν πειράματα σε λίγα και εκλεκτά άτομα. Έχουν υπάρξει πολλές αναφορές απαγωγής για αναπαραγωγή, ή για αφαίρεση οργάνων, ή και άλλων απλούστερων πειραμάτων αυτών της παρακολούθησης με χαρακτηριστικά μικροσκοπικά εμφυτεύματα πάνω στα θύματα που δεν μπορεί να τα δει το ανθρώπινο μάτι. Στο τελείωμα της απαγωγής, οι απαχθέντες βιώνουν τον εαυτό τους ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι τους, παράλυτο, με διάφορες σκιές γύρω τους. Το σύνολο των συμπτωμάτων που βιώνουν οι απαχθέντες, είναι τα εξής :
Ξύπνημα με παράλυση και με την αίσθηση ενός παράξενου προσώπου ή μιας παρουσίας ή μιας σκοτεινής οντότητας στο δωμάτιο.
Βίωση μια χαμένης χρονικής περιόδου μιας ώρας ή περισσότερο (απώλεια χρόνου).
Θέαση ασυνήθιστων φώτων ή σφαιρών φωτός σε ένα δωμάτιο, δίχως γνώση του τι τα προκαλούσε, ή του από που προήλθαν.
Εύρεση αινιγματικών ουλών, μικροσκοπικών ραμμάτων ή οπών στο σώμα, που εμφανίστηκαν μετά τον ύπνο.
Αίσθηση ότι υπνοβατούσαν περπατώντας πραγματικά στον αέρα, χωρίς να ξέρουν το γιατί ή το πώς.
Εντούτοις, η ύπνωση και άλλα υποβλητικά μέσα χρησιμοποιούνται συχνά για την πρόσβαση στις μνήμες της απαγωγής. Μετά από ύπνωση υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που θυμούνται ολόκληρη τη διαδικασία, που περιλαμβάνει και περιγραφές θολών φιγούρων γύρω τους σε υπερ-φωτισμένα λευκά δωμάτια, ακόμα και χειρουργικές επεμβάσεις από γκρίζα όντα με μεγάλα μαύρα μάτια. Η απώλεια μνήμης, τα φώτα στο δωμάτιο, οι παράπλευρες σκιές, αλλά και η αίσθηση να περπατάς στον αέρα, έχουν χαρακτηριστεί κατά καιρούς ως παραισθήσεις υπνικής παράλυσης. Όμως τα παράξενα σημάδια στο σώμα και οι οπές δεν έχουν αναφερθεί ποτέ ως χαρακτηριστικό μιας υπνικής παράλυσης.
Μόρα.
Μέσα από τους αιώνες, τα συμπτώματα της υπνικής παράλυσης ή οι απαγωγές από εξωγήινα όντα έχουν περιγραφεί με πολλούς τρόπους και συχνά αποδίδονται σε κάποια «κακή», ή «διαβολική» παρουσία: αόρατοι αρχαίοι δαίμονες της νύχτας έχουν αναφερθεί ως υπαίτιοι του φαινομένου.
Σχεδόν κάθε πολιτισμός στο διηνεκές του χρόνου έχει κάποιες τέτοιες μυστηριώδεις ιστορίες με «κακά πλάσματα» που τρομοκρατούσαν ανήμπορος ανθρώπους τη νύχτα! Στα Βαλκάνια μιλούσαν για τη γριά Μόρα ή Μόρμω ή Βραχνάς, όπως εμφανίζεται στην ελληνική παράδοση, ή Εφιάλτης όπως συναντάται στα αρχαία χρόνια. Η Μόρα, συνήθως, παρουσιαζόταν σαν μια σκιά που ξαφνικά έβλεπαν τα θύματα επάνω στο στέρνο τους ή στην άκρη του κρεβατιού τους. Ή ακόμα μπορεί να ξεγλιστρούσε από τον τοίχο ερχόμενη προς το μέρος τους.
Σε κάθε περίπτωση, αναφερόταν σαν μια δυσάρεστη εμπειρία όπου το θύμα ήταν ξαπλωμένο, παράλυτο και ένοιωθε ότι πνιγόταν (αφού όπως αναφέρει η παράδοση η Μόρα ερχόταν ύπουλα για να τους πνίξει στον ύπνο). Το αίσθημα πνιγμού δεν είναι σύμπτωμα υπνικής παράλυσης, ούτε αναφέρεται σε περιπτώσεις απαγωγών από εξωγήινα όντα.
ΠΗΓΗ ufotruth-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου