Ο λόγος για μία…οβίδα του Γαλλικού Ναυτικού, που είχε ριχθεί στη διάρκεια των «Νοεμβριανών» του 1916 από ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, από αυτά που ναυλοχούσαν στο Φαληρικό όρμο και στο λιμάνι του Πειραιώς, εναντίον του κτιριακού συγκροτήματος του σημερινού Προεδρικού Μεγάρου, που τότε ήταν τα επίσημα ανάκτορα του βασιλέως Κωνσταντίνου Β’ και η κατοικία του. Η οβίδα αυτή δεν είχε σκάσει και έκτοτε παρέμεινε εκεί, σε μια γωνιά του κήπου των ανακτόρων, αδρανής όπως αποδείχτηκε, αλλά γνωστή στους ενοίκους και όχι μόνο.Τελικώς, μετά από 102 ολόκληρα χρόνια, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Προεδρίας το πληροφορήθηκαν (συμπτωματικώς) και έδρασαν, απευθυνόμενοι στο Γενικό Επιτελείο Στρατού το οποίο και απέστειλε αμέσως τους ειδικούς του ΤΕΝΞ.
Πραγματικώς, το ΤΕΝΞ έδρασε…«καταδρομικώς» και προ 15νθημέρου περίπου μετά τα μεσάνυχτα τα χαρακτηριστικά αυτοκίνητά του εμφανίστηκαν έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και οι πυροτεχνουργοί έπιασαν αμέσως δουλειά. Εντόπισαν το βλήμα, καθάρισαν τον περιβάλλοντα χώρο, και αφού διαπίστωσαν ότι είναι ανενεργό από την πολυκαιρία, το μετέφεραν στο στρατόπεδό τους όπου και το εξουδετέρωσαν αφαιρώντας τον πυροκροτητή και την πυρίτιδα.
Ανεπιβεβαίωτες φήμες υποστηρίζουν ότι το ΤΕΝΞ επέστρεψε την ανενεργό οβίδα, ουσιαστικώς δηλ. μόνο το «κέλυφός» της στο Προεδρικό Μέγαρο, εν είδει «αναμνηστικού» που θα τοποθετηθεί κάπου για να θυμίζει το γεγονός.
Τώρα μία άλλη αξία έχει και ο τρόπος που ενημερώθηκε προ λίγου καιρού η ίδια η Προεδρία για την όλη ιστορία. Οι πληροφορίες λένε ότι επισκέφτηκε το Προεδρικό Μέγαρο ο τέως βασιλεύς Κωνσταντίνος Β’ για «υπόθεσή του», οπότε σε κάποια στιγμή γύρισε προς τον συνομιλητή του και του είπε (σε γενικές γραμμές): «Τι έγινε με αυτό το βλήμα στον κήπο, ακόμα εκεί το έχετε;» για να αφήσει όπως ήταν φυσικό «κάγκελο» τον συνομιλητή του. Μάλιστα, οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι τους πήγε σιγά-σιγά στο ακριβές σημείο και τους υπέδειξε το χώρο, όπου διαπιστώθηκε ότι …θυμόταν καλώς! Αμέσως όπως ήταν επόμενο ενεργοποιήθηκε το σύμπαν και τα υπόλοιπα τα έχουμε ήδη σημειώσει.
Με την ευκαιρία αυτή να σημειωθεί ότι από καθαρώς ιστορικής πλευράς τα λεγόμενα «Νοεμβριανά» αποτέλεσαν μία εκ των κορυφαίων στιγμών της αντιπαραθέσεως μεταξύ του τότε βασιλέως Κωνσταντίνου Β’ και του αιρετού πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, από τους οποίους ο μεν πρώτος υποστήριζε την αυστηρή ουδετερότητα της Ελλάδος στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου (1914-1918), ενώ αντιθέτως ο Βενιζέλος υποστήριζε την άμεση έξοδο της χώρας στο πλευρό των Δυτικών Συμμάχων της «Εγκαρδίου Συνεννοήσεως» (Entente), που αποτελούσαν κυρίως η Μ.Βρετανία, η Γαλλία και η Τσαρική Ρωσία και άλλες χώρες. Η κόντρα αυτή που οδήγησε τη χώρα στον Εθνικό Διχασμό και σε δύο κυβερνήσεις, δύο στρατούς και έναν ουσιαστικώς «εμφύλιο πόλεμο», είχε ως το πλέον μελανό του σημείο την κατάληψη των Αθηνών και του Πειραιώς από αγγλογαλλικές δυνάμεις, μετά από βομβαρδισμό των Αθηνών και των ανακτόρων από γαλλικά πολεμικά υπό τον ναύαρχο Φουρνιέ στις 18 Νοεμβρίου, με πολλούς νεκρού και τραυματίες, τόσο από τον βομβαρδισμό αυτό όσο και από τις εμφύλιες συγκρούσεις που ξέσπασαν μεταξύ Βασιλικών και Βενιζελικών. Σε αυτό το ιστορικό περιβάλλον, μία οβίδα από ένα γαλλικό πολεμικό, εξουδετερώθηκε μετά από 102 ολόκληρα χρόνια και πήρε πλέον τη θέση της στην…ιστορία.
parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου