να τα… επιδεικνύουν, με άλλα λόγια να τα διαφημίζουν κάπως, ή έστω, να προτείνουν στον επισκέπτη τους να τα ιδεί… Τις περισσότερες φορές, ούτε οι αρχαιολόγοι-υπεύθυνοι των μουσείων, ούτε οι υπάλληλοι-φύλακες, είναι διατεθειμένοι, πρόσχαροι και παθιασμένοι με το να συμβουλεύσουν τους τουρίστες τι να δουν και πώς να το δουν… Και υπάρχει και χειρότερο: Οι φύλακες, δεν επιτρέπεται να «ξεναγούν» στα μουσεία που φυλούν…
Ακόμη κι όταν έρχεται ένα σύνολο τουριστών, από μακρυνή χώρα, άνευ ξεναγού – ένα «επάγγελμα» αντισυνταγματικό από μόνο του… (Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)…
Ένα από τα αρχαιολογικά «διαμάντια» της Χίου, που ευτυχώς διεσώθη, φυλάσσεται και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό της Μουσείο. Είναι και ένα τμήμα αρχαίου μαρμάρινου θριγκού (του 4ου – 3ου αι. π.Χ.) με μια εγχάρακτη παράσταση τριήρους. Ως εδώ τίποτε το ιδιαίτερο. Τέτοιες παραστάσεις έχουμε πολλές. Και ως γνωστόν, όταν κάτι το έχεις σε ποσότητα… δεν το εκτιμάς…
Η κατατοπιστική πινακίδα του Μουσείου, που επιβεβαιώνει τα λεγόμενά μας για το εύρημα. Φωτ.: Μουσαίος / ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Και επειδή ο θριγκός ήταν/είναι τμήμα ανωδομής ναού, ίσως να πρόκειται για ιερό λείψανο κάποιου ναού αρχαίας θαλασσίας θεότητος, ίσως του Ποσειδώνος! Το κομμάτι βρέθηκε στην συνοικία Λέτσαινα-Άγιο Παντελεήμονα, βόρεια της πόλεως της Χίου.
Εάν δεν είναι φερτός, σημαίνει ότι, ίσως, κάποιος χριστιανικός ναός της συνοικίας να είναι κτισμένος επί του αρχαίου ναού του αρχιναυάρχου και θεού Ποσειδώνος… Και πιο πιθανόν αυτός να είναι η παλαιοχριστιανική βασιλική του Αγίου Ισιδώρου, του 5ου αι. μ.Χ., η οποία είναι από τις αρχαιότερες στην Ελλάδα, και φυσικά κτισμένη επί αρχαιότερου κτίσματος…
Το τμήμα του θριγκού, όπως σώζεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου. Φωτ.: Μουσαίος / ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Και επιβεβαιώνει την αρχαιοτάτη άρρηκτη σχέση της με την θάλασσα και τον ελληνικό εφοπλισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου