Είναι, λίγο-πολύ, γνωστά τα δρώμενα όπως περιγράφονται στα δύο βιβλία του Πλάτωνα «Τίμαιος» και «Κριτίας»:
Οι Αιγύπτιοι ιερείς της Σάιδα πληροφορούν τον Σόλωνα, πως 9000 χρόνια πριν την εποχή τους (γύρω στο 9.600 π.Χ. ή 12.000 χρόνια από σήμερα) υπήρχαν οι Άτλαντες, πέρα από τις Στήλες του Ηρακλέους (σημερινό Γιβραλτάρ) που υπερτερούσαν σε αρετή, σοφία και γνώσεις ώσπου τους διέφθειρε η αλαζονεία και επιτέθηκαν στην Ευρώπη και γενικότερα στις παράκτιες πόλεις της Μεσογείου.
Μόνο οι Αθηναίοι είχαν το σθένος να αντισταθούν και να τους πετάξουν στην θάλασσα. Μετά ήρθε η «θεία» τιμωρία και το νησί τους, που ήταν μεγάλο όσο η Λιβύη και η Μικρά Ασία μαζί, ύστερα από ένα σεισμό που έφερε μεγάλο κατακλυσμό, καταποντίστηκε στα βαθιά νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα.
Ο λαός των Ατλάντων, η επίθεση τους και ο κατακλυσμός, αναφέρονται από πάρα πολλούς παραθαλάσσιους και μη, λαούς από ολόκληρη την υφήλιο. Επίσης, έχουν αναφερθεί οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος, ο Πρόκλος, ο Στράβων και πολλοί άλλοι. Ωστόσο, οι πληροφορίες τους είναι ελλιπείς σε σύγκριση με εκείνες που μας δίνει ο Πλάτωνας.
Στην εποχή μας έχουμε φτάσει να θεωρούμε δεδομένο πως οι αρχαίοι Άτλαντες και κατά συνέπεια οι Έλληνες της εποχής εκείνης διατηρούσαν τεχνολογία σπουδαιότερη της σύγχρονης δικής μας. Ειδικότερα, μάλιστα, οι πολεμικές τους μηχανές έφταναν ή και ξεπερνούσαν τους σημερινούς πυραύλους και τα πυρηνικά.
Ας δούμε τώρα με μεγάλη ακρίβεια τα υπερόπλα:
Αθηναίοι: «ο οπλισμός (των Αιγυπτίων) είναι ασπίδες και δόρατα, με τα οποία πρώτοι απ’ όλους τους Ασιάτες οπλιστήκαμε εμείς, διότι μας τα δίδαξε η θεά, όπως είχε διδάξει και εσάς πρώτους (τους Αθηναίους συμπολίτες του Σόλωνα προ 9,000 ετών) σ εκείνους τους τόπους» (Πλάτων, Τίμαιος 24 Β).
Άτλαντες: Ο οπλισμός ήταν άλογα, δίφροι, ηνίοχοι, ιππείς, πεζικό, οπλίτες, τοξότες, σφενδονίτες, πετροβολιστές, ακοντιστές, και προφανώς δόρατα, βέλη, ασπίδες και σπαθιά (Πλάτων, Κριτίας 119 Β).
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, δεν υπάρχουν αεροπλάνα ή διαστημικά σκάφη, ακτίνες λέιζερ ή ακτίνες θανάτου κλπ. Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Για ποιο λόγο οι Αιγύπτιοι και, κυρίως οι Έλληνες, ενώ γνώριζαν, είχαν δει ή έβλεπαν, ή έστω είχαν από προηγούμενους καταγεγραμμένες πληροφορίες πως οι θεοί πετούσαν με ιπτάμενα άρματα, ιπτάμενες ασπίδες κλπ, να μην έκαναν ανάλογες περιγραφές για τον πόλεμο μεταξύ Αθηναίων και Ατλάντων;
Είναι μία παράβλεψη; Είναι μία κωδικοποίηση; Μήπως το πραγματικό νόημα των περιγραφών χάθηκε στην πορεία μέχρι να φτάσουν τα λόγια του Σόλωνα από τους Αιγύπτιους στον Πλάτωνα; Μήπως πρέπει να ψάξουμε ανάμεσα στις λέξεις, τους αναγραμματισμούς και την αριθμητική τους ταυτότητα για να εντοπίσουμε αυτό που με τόση ευκολία λέμε σήμερα;
Μήπως ο Πλάτωνας δεν ενδιαφερόταν να δώσει έμφαση σε όλα αυτά γιατί ο στόχος του ήταν τελείως διαφορετικός;
Ωστόσο, για την ιστορία του Πλάτωνα υπάρχουν πολλές ενδείξεις που συμπληρώνουν ή πλαισιώνουν την μεγάλη πιθανότητα να είχαν τόσο οι Άτλαντες, όσο και οι τότε Έλληνες ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό για τις πολεμικές τους επιχειρήσεις.
Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα που αναφέρονται σε ιπτάμενες συσκευές και πιθανά πυρηνικά όπλα, όπως για παράδειγμα στον Ησίοδο και στο ινδικό έπος Μαχαμπαράτα και αλλού. Παράλληλα έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας υπολοίματα και κατάλοιπα που υποδηλώνουν έναν αρχαίο πυρηνικό πόλεμο. Τέτοια έχουν βρεθεί σε Σαντορίνη και Κρήτη.
Επιπλέον, υπάρχουν και υπήρχαν οι επαφικοί, όπως ο λεγόμενος «κοιμώμενος προφήτης» Edgar Cayce, και η Helena P. Blavatsky, που με την σειρά τους συμπληρώνουν διάφορα κομμάτια αυτού του ιστορικού παζλ.
Μπορεί όλοι αυτοί ή αρκετοί σαν κι αυτούς να εμπίπτουν σε κάποια από τις περιπτώσεις των «αγγελιοφόρων της εξαπάτησης»;
Ποιος έχει δίκιο τελικά; Ο Πλάτωνας; Οι επαφικοί; Οι σκόρπιες ενδείξεις και οι διάφορες συμπληρωματικές πληροφορίες;
Κι όμως, κατά την γνώμη μας, όλα δίνουν μία εικόνα του ίδιου πολιτισμού, απλά από μία διαφορετική οπτική γωνία.
Οι Αιγύπτιοι ιερείς της Σάιδα πληροφορούν τον Σόλωνα, πως 9000 χρόνια πριν την εποχή τους (γύρω στο 9.600 π.Χ. ή 12.000 χρόνια από σήμερα) υπήρχαν οι Άτλαντες, πέρα από τις Στήλες του Ηρακλέους (σημερινό Γιβραλτάρ) που υπερτερούσαν σε αρετή, σοφία και γνώσεις ώσπου τους διέφθειρε η αλαζονεία και επιτέθηκαν στην Ευρώπη και γενικότερα στις παράκτιες πόλεις της Μεσογείου.
Μόνο οι Αθηναίοι είχαν το σθένος να αντισταθούν και να τους πετάξουν στην θάλασσα. Μετά ήρθε η «θεία» τιμωρία και το νησί τους, που ήταν μεγάλο όσο η Λιβύη και η Μικρά Ασία μαζί, ύστερα από ένα σεισμό που έφερε μεγάλο κατακλυσμό, καταποντίστηκε στα βαθιά νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα.
Ο λαός των Ατλάντων, η επίθεση τους και ο κατακλυσμός, αναφέρονται από πάρα πολλούς παραθαλάσσιους και μη, λαούς από ολόκληρη την υφήλιο. Επίσης, έχουν αναφερθεί οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος, ο Πρόκλος, ο Στράβων και πολλοί άλλοι. Ωστόσο, οι πληροφορίες τους είναι ελλιπείς σε σύγκριση με εκείνες που μας δίνει ο Πλάτωνας.
Στην εποχή μας έχουμε φτάσει να θεωρούμε δεδομένο πως οι αρχαίοι Άτλαντες και κατά συνέπεια οι Έλληνες της εποχής εκείνης διατηρούσαν τεχνολογία σπουδαιότερη της σύγχρονης δικής μας. Ειδικότερα, μάλιστα, οι πολεμικές τους μηχανές έφταναν ή και ξεπερνούσαν τους σημερινούς πυραύλους και τα πυρηνικά.
Ας δούμε τώρα με μεγάλη ακρίβεια τα υπερόπλα:
Αθηναίοι: «ο οπλισμός (των Αιγυπτίων) είναι ασπίδες και δόρατα, με τα οποία πρώτοι απ’ όλους τους Ασιάτες οπλιστήκαμε εμείς, διότι μας τα δίδαξε η θεά, όπως είχε διδάξει και εσάς πρώτους (τους Αθηναίους συμπολίτες του Σόλωνα προ 9,000 ετών) σ εκείνους τους τόπους» (Πλάτων, Τίμαιος 24 Β).
Άτλαντες: Ο οπλισμός ήταν άλογα, δίφροι, ηνίοχοι, ιππείς, πεζικό, οπλίτες, τοξότες, σφενδονίτες, πετροβολιστές, ακοντιστές, και προφανώς δόρατα, βέλη, ασπίδες και σπαθιά (Πλάτων, Κριτίας 119 Β).
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, δεν υπάρχουν αεροπλάνα ή διαστημικά σκάφη, ακτίνες λέιζερ ή ακτίνες θανάτου κλπ. Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Για ποιο λόγο οι Αιγύπτιοι και, κυρίως οι Έλληνες, ενώ γνώριζαν, είχαν δει ή έβλεπαν, ή έστω είχαν από προηγούμενους καταγεγραμμένες πληροφορίες πως οι θεοί πετούσαν με ιπτάμενα άρματα, ιπτάμενες ασπίδες κλπ, να μην έκαναν ανάλογες περιγραφές για τον πόλεμο μεταξύ Αθηναίων και Ατλάντων;
Είναι μία παράβλεψη; Είναι μία κωδικοποίηση; Μήπως το πραγματικό νόημα των περιγραφών χάθηκε στην πορεία μέχρι να φτάσουν τα λόγια του Σόλωνα από τους Αιγύπτιους στον Πλάτωνα; Μήπως πρέπει να ψάξουμε ανάμεσα στις λέξεις, τους αναγραμματισμούς και την αριθμητική τους ταυτότητα για να εντοπίσουμε αυτό που με τόση ευκολία λέμε σήμερα;
Μήπως ο Πλάτωνας δεν ενδιαφερόταν να δώσει έμφαση σε όλα αυτά γιατί ο στόχος του ήταν τελείως διαφορετικός;
Ωστόσο, για την ιστορία του Πλάτωνα υπάρχουν πολλές ενδείξεις που συμπληρώνουν ή πλαισιώνουν την μεγάλη πιθανότητα να είχαν τόσο οι Άτλαντες, όσο και οι τότε Έλληνες ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό για τις πολεμικές τους επιχειρήσεις.
Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα που αναφέρονται σε ιπτάμενες συσκευές και πιθανά πυρηνικά όπλα, όπως για παράδειγμα στον Ησίοδο και στο ινδικό έπος Μαχαμπαράτα και αλλού. Παράλληλα έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας υπολοίματα και κατάλοιπα που υποδηλώνουν έναν αρχαίο πυρηνικό πόλεμο. Τέτοια έχουν βρεθεί σε Σαντορίνη και Κρήτη.
Επιπλέον, υπάρχουν και υπήρχαν οι επαφικοί, όπως ο λεγόμενος «κοιμώμενος προφήτης» Edgar Cayce, και η Helena P. Blavatsky, που με την σειρά τους συμπληρώνουν διάφορα κομμάτια αυτού του ιστορικού παζλ.
Μπορεί όλοι αυτοί ή αρκετοί σαν κι αυτούς να εμπίπτουν σε κάποια από τις περιπτώσεις των «αγγελιοφόρων της εξαπάτησης»;
Ποιος έχει δίκιο τελικά; Ο Πλάτωνας; Οι επαφικοί; Οι σκόρπιες ενδείξεις και οι διάφορες συμπληρωματικές πληροφορίες;
Κι όμως, κατά την γνώμη μας, όλα δίνουν μία εικόνα του ίδιου πολιτισμού, απλά από μία διαφορετική οπτική γωνία.
ΠΗΓΗ diadrastika.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου