… Αγνοείς, λοιπόν, Ασκληπιέ, ότι η Αίγυπτος είναι το αντίγραφο του
ουρανού ή πιο σωστά του μέρους όπου μεταφέρονται και προεκτείνονται εδώ
κάτω όλες οι ενέργειες που κυβερνάνε και θέτουν σε λειτουργία τις
ουράνιες δυνάμεις; Κι ακόμα παραπέρα, αν πρέπει να πούμε την αλήθεια,
πρέπει να τονίσουμε ότι η γη μας είναι το ιερό όλου του κόσμου.
Αφού είναι δυνατόν εκ των προτέρων να γίνονται γνωστά τα μέλλοντα,
δεν θα έπρεπε και σεις να το αγνοείτε. Θαρθεί κάποιος καιρός που θα
φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι μάταια τιμούσαν τους θεούς τους με ευσέβεια
και συνεχή λατρεία. Όλη τους η ιερή λατρεία θα αποδειχθεί ανεπιτυχής και
δεν θα γευτούν τους καρπούς της.
Οι θεοί θα εγκαταλείψουν την γη, εγκαταλείποντας την Αίγυπτο. Τούτη η περιοχή που ήταν άλλοτε ο χώρος των αγίων λειτουργιών, όταν χηρέψει, δεν θα απολαμβάνει τα αγαθά της παρουσίας τους. Ξένοι θα κατακλύσουν αυτή την γη, κι όχι μόνο δεν θα υπάρχει περιθώριο για παράπονα, αλλά το χειρότερο, θα καθιερωθεί με νόμο και με απειλή βαριών τιμωριών, η αποχή από κάθε θρησκευτική πρακτική, από κάθε πράξη ευσέβειας ή λατρείας των θεών. Και τότε, τούτη η υπεραγία γη, πατρίδα των ιερών και των ναών θα καλυφθεί από τάφους και νεκρούς.
Ω Αίγυπτος, Αίγυπτος, από την λατρεία σου θα μείνουν μόνο μύθοι για τα παιδιά που αργότερα δεν θα πιστεύουν τίποτα. Τίποτα δεν θα απομείνει πέρα από τούτα τα λόγια που είναι χαραγμένα στην πέτρα, για να διηγούνται τις ευσεβείς πράξεις. Ο Σκύθης κι ο Ινδός και άλλος παρόμοιος γείτονας βάρβαρος θα εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.
Καθώς η θεότης θα ανέρχεται στον ουρανό, οι άνθρωποι εγκατελειμένοι από τους θεούς θα πεθάνουν και τότε, χωρίς θεούς και ανθρώπους, η Αίγυπτος θα μεταβληθεί σε έρημο. Και απευθύνομαι σε σέ, ποταμέ άγιε, και σου αναγγέλω τα πράγματα που μέλλουν να συμβούν. Από το αίμα που θα χυθεί θα ξεχυλήσουν τα ποτάμια και θα μολυνθούν τα άγια νερά τους από αίμα, αλλά αυτά δεν θα βγουν από τις κοίτες τους. Και θα υπάρχουν περισσότεροι νεκροί από ζωντανοί. Όσο για κείνον που θα επιζήσει μόνο από την γλώσσα θα αναγνωρίζεται ως Αιγύπτιος. Στον τρόπο που ενεργεί θα φαίνεται άνθρωπος άλλης φυλής.
Μα γιατί κλαις Ασκληπιέ; Η Αίγυπτος η ίδια θα αφεθεί να παρασυρθεί ακόμη πιο πέρα από αυτό, σε πράγματα ακόμη πιο χειρότερα. Θα μιανθεί από πιο βαριά εγκλήματα. Αυτή που κάποτε θεωρούνταν αγία, που αγαπόυσε τόσο πολύ τους θεούς, η μόνη χώρα της γης στην οποία διέμεναν οι θεοί χάρη στην αφωσίωσή της, η χώρα που δίδασκε στους ανθρώπους την αγιότητα και την ευσέβεια, θα δώσει το παράδειγμα της μεγαλύτερης σκληρότητας. Και την εποχή αυτή οι άνθρωποι κουρασμένοι από την ζωή οι άνθρωποι δεν θα βλέπουν πια τον κόσμο ως κάτι άξιο του θαυμασμού και του σεβασμού τους.
Το αγαθό αυτό, το θαυμαστότερο που μπορούσε να αντικρίζει κανείς στο παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον, θα κινδυνεύει να καταστραφεί, καθώς οι άνθρωποι θα το θεωρούν βάρος. Θα περιφρονηθεί από δω και στο εξής. Και θα πάψουν να αγαπούνε το σύνολο του κόσμου, το απαράμιλλο έργο του Θεού, το μεγαλόπρεπο οικοδόμημα, την κάλλιστη δημιουργία που έγινε από άπειρη ποικιλία μορφών, το όργανο της θελήσεως του Θεού, που έδωσε απλόχερα την εύνοια στο έργο του, που το συγκέντρωσε σε ένα ενιαίο σύνολο με πλήθη ποικίλων μορφών και όλα όσα θα μπορούσε να προσφέρει σε ένα άξιο σεβασμού βλέμμα, όλα όσα θα έπρεπε να εξυμνούν και να αγαπούν.
Γιατί θα προτιμάται το σκότος από το φως. Θα κρίνεται πιο χρήσιμο το να είναι νεκροί παρά να ζουν. Κανείς πια δεν θα σηκώνει τους οφθαλμούς προς τον ουρανό. Ο ευσεβής θα θεωρείται τρελός, και ο ασεβής σοφός, ο παράφρων θα περνά για σοβαρός και ο χειρότερος εγκληματίας για αγαθός…θα είναι πολύ μεγάλο έγκλημα η αφοσίωση στην πνευματική θρησκεία. Νέο δίκαιο θα δημιουργηθεί και νέοι νόμοι. Και δεν θα ακούονται πια και ούτε θα βρίσκουν χώρο στην ψυχή η αγιότητα και η ευσέβεια.
Οι θεοί θα εγκαταλείψουν την γη, εγκαταλείποντας την Αίγυπτο. Τούτη η περιοχή που ήταν άλλοτε ο χώρος των αγίων λειτουργιών, όταν χηρέψει, δεν θα απολαμβάνει τα αγαθά της παρουσίας τους. Ξένοι θα κατακλύσουν αυτή την γη, κι όχι μόνο δεν θα υπάρχει περιθώριο για παράπονα, αλλά το χειρότερο, θα καθιερωθεί με νόμο και με απειλή βαριών τιμωριών, η αποχή από κάθε θρησκευτική πρακτική, από κάθε πράξη ευσέβειας ή λατρείας των θεών. Και τότε, τούτη η υπεραγία γη, πατρίδα των ιερών και των ναών θα καλυφθεί από τάφους και νεκρούς.
Ω Αίγυπτος, Αίγυπτος, από την λατρεία σου θα μείνουν μόνο μύθοι για τα παιδιά που αργότερα δεν θα πιστεύουν τίποτα. Τίποτα δεν θα απομείνει πέρα από τούτα τα λόγια που είναι χαραγμένα στην πέτρα, για να διηγούνται τις ευσεβείς πράξεις. Ο Σκύθης κι ο Ινδός και άλλος παρόμοιος γείτονας βάρβαρος θα εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.
Καθώς η θεότης θα ανέρχεται στον ουρανό, οι άνθρωποι εγκατελειμένοι από τους θεούς θα πεθάνουν και τότε, χωρίς θεούς και ανθρώπους, η Αίγυπτος θα μεταβληθεί σε έρημο. Και απευθύνομαι σε σέ, ποταμέ άγιε, και σου αναγγέλω τα πράγματα που μέλλουν να συμβούν. Από το αίμα που θα χυθεί θα ξεχυλήσουν τα ποτάμια και θα μολυνθούν τα άγια νερά τους από αίμα, αλλά αυτά δεν θα βγουν από τις κοίτες τους. Και θα υπάρχουν περισσότεροι νεκροί από ζωντανοί. Όσο για κείνον που θα επιζήσει μόνο από την γλώσσα θα αναγνωρίζεται ως Αιγύπτιος. Στον τρόπο που ενεργεί θα φαίνεται άνθρωπος άλλης φυλής.
Μα γιατί κλαις Ασκληπιέ; Η Αίγυπτος η ίδια θα αφεθεί να παρασυρθεί ακόμη πιο πέρα από αυτό, σε πράγματα ακόμη πιο χειρότερα. Θα μιανθεί από πιο βαριά εγκλήματα. Αυτή που κάποτε θεωρούνταν αγία, που αγαπόυσε τόσο πολύ τους θεούς, η μόνη χώρα της γης στην οποία διέμεναν οι θεοί χάρη στην αφωσίωσή της, η χώρα που δίδασκε στους ανθρώπους την αγιότητα και την ευσέβεια, θα δώσει το παράδειγμα της μεγαλύτερης σκληρότητας. Και την εποχή αυτή οι άνθρωποι κουρασμένοι από την ζωή οι άνθρωποι δεν θα βλέπουν πια τον κόσμο ως κάτι άξιο του θαυμασμού και του σεβασμού τους.
Το αγαθό αυτό, το θαυμαστότερο που μπορούσε να αντικρίζει κανείς στο παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον, θα κινδυνεύει να καταστραφεί, καθώς οι άνθρωποι θα το θεωρούν βάρος. Θα περιφρονηθεί από δω και στο εξής. Και θα πάψουν να αγαπούνε το σύνολο του κόσμου, το απαράμιλλο έργο του Θεού, το μεγαλόπρεπο οικοδόμημα, την κάλλιστη δημιουργία που έγινε από άπειρη ποικιλία μορφών, το όργανο της θελήσεως του Θεού, που έδωσε απλόχερα την εύνοια στο έργο του, που το συγκέντρωσε σε ένα ενιαίο σύνολο με πλήθη ποικίλων μορφών και όλα όσα θα μπορούσε να προσφέρει σε ένα άξιο σεβασμού βλέμμα, όλα όσα θα έπρεπε να εξυμνούν και να αγαπούν.
Γιατί θα προτιμάται το σκότος από το φως. Θα κρίνεται πιο χρήσιμο το να είναι νεκροί παρά να ζουν. Κανείς πια δεν θα σηκώνει τους οφθαλμούς προς τον ουρανό. Ο ευσεβής θα θεωρείται τρελός, και ο ασεβής σοφός, ο παράφρων θα περνά για σοβαρός και ο χειρότερος εγκληματίας για αγαθός…θα είναι πολύ μεγάλο έγκλημα η αφοσίωση στην πνευματική θρησκεία. Νέο δίκαιο θα δημιουργηθεί και νέοι νόμοι. Και δεν θα ακούονται πια και ούτε θα βρίσκουν χώρο στην ψυχή η αγιότητα και η ευσέβεια.
Ερμητικά κείμενα, εκδόσεις παρασκήνιο
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων
Πλωτίνος – mythagogia
Πλωτίνος – mythagogia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου