Λένε πως κάποτε στις Νυμφές κατοικούσαν πολλές και καλές νεράιδες και μάλλον έχουν δίκιο έτσι εξηγείται η τόση παραμυθένια ομορφιά και γι'αυτό χάρισαν και το όνομα τους Νυμφες
Ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Κέρκυρας και από τα μέρη που αγαπώ πολύ.
Κτισμένο σε υψόμετρο 200 μέτρων, οι Νυμφές βρίσκονται στο Βόρειο τμήμα της Κέρκυρας στο Δυτικό διαμέρισμα του Δήμου Θιναλίων με 800 κατοίκους. Στην αρχαιότητα η περιοχή, ονομάζονταν Nεραϊδοχώρι.
Ψηλά κυπαρίσσια και ελαιώνες, δρύες και πουρνάρια περιβάλλουν το χωριό και την μοναδική διαδρομή προς το Ασκηταριό που βρίσκεται λίγο πιο έξω από αυτό με αηδόνια να κελαηδούν και τον ήχο των καταρρακτών να ντύνει μουσικά την βόλτα μας.
Πλατάνια, βελανιδιές και ψηλόλιγνα δέντρα που προσπαθούν να συναντήσουν τον ήλιο...ένα μικρο παραμυθένιο δάσος περιβάλλει το περιβόητο Ασκηταριο που χρονολογείται στην πρώτη χιλιετηρίδα και συγκεκριμένα ο μύθος θέλει ένα ασκητή τον πατήρ Αρτέμιο Παρίσιο να έρχεται στις Νυμφες τον 5 αιώνα μ.χ να γοητεύεται από το δάσος και να σκάβει με τα ίδια του τα χέρια την σπηλιά για να μπορεί να ηρεμεί και να προσεύχεται- το Ασκηταριό που σήμερα αποτελεί πόλο έλξης περιπατητών και όχι μόνο.
Το Ασκητήριο στις Νυμφές είναι ένα από τα μέρη που αγαπώ πιο πολύ, ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μνημεία του νησιού.
Λίγο πιο πάνω από το Ασκηταριο στέκει ενάντια στην φθορά του χρόνου η πρώτη Γεωπονική Σχολή της Κέρκυρας χτισμένη το 1932 και στο ισόγειο της το παλαιό ελαιοτριβείο, ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μνημεία του νησιού, περικυκλωμένο από πυκνή βλάστηση. «Νονός» για το μοναστήρι του Παντοκράτορα του Ασκηταριού υπήρξε το λαξεμένο στο βράχο Aσκηταριό, Η μονή του 14ου αιώνα, της οποίας σήμερα βλέπουμε το συγκρότημα των κελιών, το καθολικό, τις αποθήκες αλλά και το παλιό λουτρουβιό. Εδώ μέσα μπορείς να φανταστείς τα στάδια παραγωγής του λαδιού, βλέπεις τη ρόδα με τα ζώα να γυρίζει, το σιδερένιο πιεστήριο, την τεράστια πέτρινη λαξευτή λεκάνη. Και αναρωτιέσαι πόσες ελιές να έχουν πλυθεί άραγε εκεί μέσα. Το τοπίο είναι εκπληκτικής ομορφιάς μέσα σ’ ένα πυκνό δάσος από κυπαρίσσια, πεύκα, ελιές, καστανιές, βελανιδιές.
Αφού χορτάσουμε γαλήνη και ηρεμία παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής, εγώ πάντοτε προτιμώ να περπατώ την διαδρομή για να απολαμβάνω την μοναδική φύση και οδεύουμε προς τους καταρράκτες.
Οι καταρράκτες των Nυμφων δεν είναι οι μοναδικοί στην Κέρκυρα υπάρχουν και άλλοι αλλά νομίζω πως είναι οι πιο εντυπωσιακοί.
Αφού διασχίσουμε το χωριό περνάμε έξω από το τοπικό γήπεδο ακολουθούμε τον χωματόδρομο για ενάμισι περίπου χιλιόμετρο και μόλις φτάνουμε το σκηνικό είναι μαγικό- καταρράκτες πέφτουν από ύψος περίπου δέκα μέτρων ορμητικά νερά και μια καταπράσινη χαράδρα. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται ακόμη δυο μικρότεροι καταρράκτες και επειδή στο νησί έχουμε χειμώνες βροχερούς οι καταρράκτες δεν στερεύουν ουτε το καλοκαίρι.
Ντόπιοι και ξένοι πάντα μαγεύονται και πολλοί καλλιτέχνες Κερκυραίοι έχουν εμπνευστεί από αυτούς.
Μετά την βόλτα μας στους μύθους και τους καταρράκτες η περιπλάνηση μας συνεχίζεται στο χωριό που η αρχιτεκτονική του μαρτυρά την ιστορία του, χτιστές καμάρες, πορτόνια και μποτζοι σε όλα σχεδόν τα σπίτια. Εδώ ευδοκιμεί και το περίφημο κουμκουάτ που έφερε ο Εγγλέζος γεωπόνος Μέρλιν το 1924 και κάθε χρόνο ο συνεταιρισμός «Αγράνθι» επεξεργάζεται περισσότερους από 140 τόνους κυρίως για εξαγωγή
Στάση εδώ στο εργοστάσιο παράγωγης κουμ κουατ μια επίσκεψη εκεί επιβάλλεται και το Μονό σίγουρο είναι ότι επανεκτιμούμε το κουμ κουατ και θα γλυκαθούμε κιόλας από τα κεράσματα των διαφόρων λικέρ.
Η βόλτα στο χωριό των Νυμφών για μένα σχεδόν πάντα τελειώνει περνώντας τον άλλο δρόμο , λίγο μετά το χωριό αμέσως μετά τα τελευταία σπίτια.
Ένα από τα παλαιότερα χριστιανικά μνημεία του νησιού, εξαιρετικό δείγμα κερκυραϊκής αρχιτεκτονικής της υπαίθρου, όπως είναι και ο ναός του Εσταυρωμένου στην άκρη του χωριού.
Είναι ένας από τους δύο βυζαντινούς σταυροειδείς ναούς σε όλο το νησί της Κέρκυρας !!! Χτίστηκε το 1731 από τον ιερομόναχο Άνθιμο Πολίτη όταν επέστρεψε από την αιχμαλωσία , καθώς είχε απαχθεί από Αλγερινούς πειρατές στην παραλία των Περουλάδων (βορειοδυτικά παράλια Κέρκυρας). Πριν ανεγερθεί ο ναός , σύμφωνα με τη παράδοση στο ίδιο ακριβώς σημείο , υπήρχε εικονοστάσι και ήταν μια από τις τέσσερις "πόρτες" του χωριού ...
Στον δρόμο προς Αχαράβη μην ξεχάσατε αν θέλετε να συνεχίσεται για μια ακόμη τέτοιου είδους περιήγηση πολύ κοντά στους Αγίους Δούλους, βρίσκετε η γυναικεία Μονή Παντοκράτορος Καμαρέλας με την ομώνυμη πηγή να αποτελεί μια όαση φιλοξενίας και ηρεμίας. Οι αδερφές Φιλοθέη και Πελαγία, μαζί με τη γερόντισσα Πελαγία Γραμμένου, θα σας υποδεχτούν θερμά. Η μονή ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα, αλλά η εκκλησία που είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του βασιλικού ρυθμού (19ος αιώνας) και έχει αυτό το ανεπιτήδευτο κερκυραϊκό στυλ: ο Παντοκράτορας στην ουρανία του ναού όπως και το τέμπλο είναι και τα δύο έργα του γνωστού Κερκυραίου ζωγράφου Διονύσιου Σγούρου.
Η Αχαράβη είναι πολύ κοντά και οι επιλογές πάρα πολλές, καλύπτουν όλα τα γούστα και τις διαθέσεις για μπανάκι για καφεδάκι ή για φαγητό.
Κέρκυρα είναι όλα αυτά και χιλιάδες άλλα μέσα από τα μάτια όσων την αγαπούν. Όπως είπε κάποτε και ο Τσόρτσιλ, «τις πόλεις και τους τόπους τούς δημιουργούμε εμείς, για να μας δημιουργήσουν ύστερα αυτοί με τη σειρά τους».
ΠΗΓΗ Νατάσα Λιτσαρδοπούλου ,http://corfuwall.gr/kerkyra/xorio-nymfes.html
1 σχόλιο:
Η Κέρκυρα είναι απο τα πλέον μαγευτικά αλλά και μυστηριακά μέρη της Ελλάδας, το συγκεκριμένο μέρος είναι καταπληκτικό!
Δημοσίευση σχολίου