Μερικές φορές ο κόσμος φαίνεται να ειναι βαρετός. Άλλες φορές, όχι
και τόσο. Μερικές φορές ακόμη κάποιοι τρελλοί επιστήμονες προσπαθούν να
εφαρμόσουν απίθανα σχέδια όπως για παράδειγμα την «αποστράγγιση» της
Μεσογείου για την ένωση Ευρώπης και Αφρικής.
Αυτό ήταν το σχέδιο του γερμανού αρχιτέκτονα Χέρμαν Σόργκελ (Herman Sörgel), ο οποίος το παρουσίασε στους Ναζί όταν ανέλαβαν την εξουσία.Ο συγγραφέας του βιβλίου Atlas Obscura, Τούν Λάμπρεχτς (Toon Lambrechts) είναι ο άνθρωπος που “ξέθαψε” αυτή την απίθανη ιδέα που κάνει την εμφάνιση της στο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ντίκ «Ο άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο”(The Man in the High Caste – Philip Dick).
Όπως εξηγεί ο Λάμπρεχτς, το πραγματικό σχέδιο για την «αποστράγγιση» της Μεσογείου δεν ήταν ναζιστική ιδέα ωστόσο ο εμπνευστής της ήταν πρόθυμος να την δώσει στους Ναζί αφου ανέλαβαν την εξουσία.
O Χέρμαν Σόργκελ
Ο γερμανός αρχιτέκτονας Χέρμαν Σόργκελ έθεσε την πρόταση αυτη για πρώτη φορά το 1929, και την διέδωσε τρία χρόνια αργότερα στο βιβλίο του «Atlantropa.» (Atlantropa ήταν το όνομά που θα έδινε στο “νέο” ευρω-αφρικανικό τοπίο.)
Όπως εξηγεί ο Λάμπρεχτς, «χωρίς να τον εμποδίζει η αίσθηση της πραγματικότητας το σχέδιο του Σόργκελ για την Atlantropa περιείχε τρία γιγαντιαία φράγματα μεγαλύτερα ακόμη και απο σύγχρονες υπερκατασκευές, όπως ειναι το Φράγμα των Τριών Φαραγγιών της Κίνας.
Το μεγαλύτερο φράγμα θα κατασκευαζόταν κατά μήκος των Στενών του Γιβραλτάρ μεταξύ της Ισπανίας και του Μαρόκου, που χωρίζει τη Μεσόγειο από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ένα δεύτερο φράγμα θα μπλόκαρε τα Δαρδανέλια και θα έφραζε τη Μαύρη Θάλασσα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα τρίτο φράγμα θα κατασκευαζόταν ανάμεσα στη Σικελία και την Τυνησία, χωρίζοντας την Μεσόγειο στα δύο, με δυο επίπεδα θάλασσας και στις δύο πλευρές».
Το αποτέλεσμα δεν θα ήταν μια εντελώς ξηρά περιοχή μεταξύ των ηπείρων, αλλά ένα τεράστιο ποσό υδροηλεκτρικής ενέργειας και νέα γη για καλλιέργεια.
Ο Σόργκελ προφανώς σκέφτηκε οτι το έργο, που έκανε την εμφάνιση του μετα τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, θα ένωνε τα ευρωπαϊκά έθνη μ’ενα κοινό σκοπό και θα ηρεμούσε τις μεταπολεμικές εντάσεις. Σύμφωνα με τον Λάμπρεχτς το γερμανικό κοινό και τα μέσα ενημέρωσης αγάπησαν την ιδέα, αν και οι Ναζί την απέρριψαν, καθώς δεν ειχαν κανένα σκοπό να συνεργαστούν στην περιοχή της Μεσογείου ή με την Αφρική. Ακόμα κι αν δεν ήταν ποτέ επιτυχής, ο Σόργκελ συνέχισε να πιέζει για την Atlantropa μέχρι το θάνατό του το 1952.
Πηγη: Business Insider
Απόδοση: OnAlert
Αυτό ήταν το σχέδιο του γερμανού αρχιτέκτονα Χέρμαν Σόργκελ (Herman Sörgel), ο οποίος το παρουσίασε στους Ναζί όταν ανέλαβαν την εξουσία.Ο συγγραφέας του βιβλίου Atlas Obscura, Τούν Λάμπρεχτς (Toon Lambrechts) είναι ο άνθρωπος που “ξέθαψε” αυτή την απίθανη ιδέα που κάνει την εμφάνιση της στο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ντίκ «Ο άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο”(The Man in the High Caste – Philip Dick).
Όπως εξηγεί ο Λάμπρεχτς, το πραγματικό σχέδιο για την «αποστράγγιση» της Μεσογείου δεν ήταν ναζιστική ιδέα ωστόσο ο εμπνευστής της ήταν πρόθυμος να την δώσει στους Ναζί αφου ανέλαβαν την εξουσία.
O Χέρμαν Σόργκελ
Ο γερμανός αρχιτέκτονας Χέρμαν Σόργκελ έθεσε την πρόταση αυτη για πρώτη φορά το 1929, και την διέδωσε τρία χρόνια αργότερα στο βιβλίο του «Atlantropa.» (Atlantropa ήταν το όνομά που θα έδινε στο “νέο” ευρω-αφρικανικό τοπίο.)
Όπως εξηγεί ο Λάμπρεχτς, «χωρίς να τον εμποδίζει η αίσθηση της πραγματικότητας το σχέδιο του Σόργκελ για την Atlantropa περιείχε τρία γιγαντιαία φράγματα μεγαλύτερα ακόμη και απο σύγχρονες υπερκατασκευές, όπως ειναι το Φράγμα των Τριών Φαραγγιών της Κίνας.
Το μεγαλύτερο φράγμα θα κατασκευαζόταν κατά μήκος των Στενών του Γιβραλτάρ μεταξύ της Ισπανίας και του Μαρόκου, που χωρίζει τη Μεσόγειο από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ένα δεύτερο φράγμα θα μπλόκαρε τα Δαρδανέλια και θα έφραζε τη Μαύρη Θάλασσα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα τρίτο φράγμα θα κατασκευαζόταν ανάμεσα στη Σικελία και την Τυνησία, χωρίζοντας την Μεσόγειο στα δύο, με δυο επίπεδα θάλασσας και στις δύο πλευρές».
Το αποτέλεσμα δεν θα ήταν μια εντελώς ξηρά περιοχή μεταξύ των ηπείρων, αλλά ένα τεράστιο ποσό υδροηλεκτρικής ενέργειας και νέα γη για καλλιέργεια.
Ο Σόργκελ προφανώς σκέφτηκε οτι το έργο, που έκανε την εμφάνιση του μετα τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, θα ένωνε τα ευρωπαϊκά έθνη μ’ενα κοινό σκοπό και θα ηρεμούσε τις μεταπολεμικές εντάσεις. Σύμφωνα με τον Λάμπρεχτς το γερμανικό κοινό και τα μέσα ενημέρωσης αγάπησαν την ιδέα, αν και οι Ναζί την απέρριψαν, καθώς δεν ειχαν κανένα σκοπό να συνεργαστούν στην περιοχή της Μεσογείου ή με την Αφρική. Ακόμα κι αν δεν ήταν ποτέ επιτυχής, ο Σόργκελ συνέχισε να πιέζει για την Atlantropa μέχρι το θάνατό του το 1952.
Πηγη: Business Insider
Απόδοση: OnAlert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου