To Νησί του Πάσχα

Το Νησί του Πάσχα, είναι ένα ηφαιστειογενές νησί, το οποίο βρίσκεται στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι ένα από τα πιο απομονωμένα νησιά του Κόσμου καθώς η κοντινότερη κατοικημένη στεριά, βρίσκεται στα 1120 ναυτικά μίλια δυτικά όπου βρίσκεται το νησί Πίτκερν το οποίο αριθμεί μόλις 50 κατοίκους. Μια απόσταση, όσο είναι περίπου η απόσταση από τον Πειραιά μέχρι την Βαρκελώνη). Η κοντινότερη ηπειρωτική ακτή, βρίσκεται στην Χιλή (στην οποία πλέον ανήκει το νησί) και η απόσταση της είναι στα 1900 ναυτικά μίλια (όσο δηλαδή από τον Πειραιά μέχρι το Πόρτο). Η έκταση του, είναι 164 χλμ². Δηλαδή, μόλις 13 χλμ² μεγαλύτερο από το νησί την Μήλου και σήμερα αριθμεί περί τους 5000 κατοίκους.

   Το νησί, ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους στις 5 Απριλίου του 1722, όταν ο Ολλανδός θαλασσοπόρος Γιάκομπ Ρόγεβιν έφτασε εκεί κατά την διάρκεια ενός εξερευνητικού ταξιδιού που του είχε αναθέσει η Ολλανδική Εταιρία των Δυτικών Ινδιών με σκοπό να βρει την Νότια Άγνωστη Γη και να  ανοίξει έναν νέο θαλάσσιο δυτικό δρόμο από την Ευρώπη προς τα Νησιά των Μπαχαρικών. Όταν ο Ρόγκεβιν με τα τρία πλοία της αποστολής ανακάλυψε το νησί, ήταν Κυριακή του Πάσχα και για τον λόγο αυτό, ονόμασε έτσι το νησί. Οι Ολλανδοί, δεν κατέλαβαν το νησί και συνέχισαν το ταξίδι τους. Μερικές δεκαετίες αργότερα, το 1774, στο νησί έφτασε ο Τζέιμς Κουκ όπου παρέμεινε εκεί για τέσσερις μέρες. Ο Πολυνήσιος πλοηγός που είχε μαζί του, βοήθησε αρκετά στη συνεννόηση με τους αυτόχθονες ώστε να καταγράψει το νησί με αρκετές λεπτομέρειες. Αυτό όμως που εντυπωσίασε τους πρώτους Ευρωπαίους θαλασσοπόρους που έφτασαν στο νησί, είναι τα τεράστια μονολιθικά αγάλματα που οι ιθαγενείς Ράπα Νούι, αποκαλούν “μοάι". Μια τρανή απόδειξη, πως ένας άλλος πολιτισμός είχε υπάρξει εκεί, πριν οι Ευρωπαίοι φτάσουν στο νησί.

 Η πολυνησιακή φυλή των Ραπα Νουι, ήταν εκείνη που εποίκισε πρώτη το νησί. Για το πότε, οι ερευνητές ερίζουν κάπου μεταξύ του 3ου και του 13ου αιώνα μ.Χ. με την περίοδο μεταξύ του 700 και 800 μ.Χ. να είναι η πιο αποδεκτή. Τα 900 και πλέον μοάι (σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια) που βρίσκονται διάσπαρτα στο νησί, αναπαριστούν κάποια κεφάλια τα οποία κοιτούν αγέρωχα προς διάφορες κατευθύνσεις του νησιού. Είναι φτιαγμένα από ηφαιστειακή τέφρα και ο συμβολισμός τους, αποτελεί μέχρι σήμερα, ένα μυστήριο. Η επικρατέστερη θεωρία, είναι πως είχαν να κάνουν με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ήταν σαν μια αποθήκη πνευμάτων των προγόνων τους τα οποία τους προστάτευαν και τα έστηναν έτσι ώστε να κοιτούν προς τους οικισμούς τους. Ο τρόπος κατασκευής τους, γινόταν λαξεύοντας την μαλακή ηφαιστειακή τέφρα με σκληρότερες πέτρες και από εκεί, τοποθετώντας κορμούς από φοίνικες, τα μετακινούσαν οριζόντια μέχρι το σημείο που τα έστηναν. Η αύξηση του πληθυσμού σε συνδυασμό με την αλόγιστη χρήση των δέντρων και γενικότερα του φυσικού πλούτου, είχε ως συνέπεια τα δέντρα να εκλείψουν και να σημειωθεί οικολογική καταστροφή ώστε το νησί να γίνει άγονο σε σημείο, να μην υπάρχουν πια δέντρα ούτε για να κατασκευαστούν βάρκες και να εγκαταλειφθεί. Αυτό δημιούργησε κρίση μεταξύ των κατοίκων σε σημείο να υπάρχουν πόλεμοι μεταξύ των οικισμών. Η έλλειψη τροφής, έκανε τους κατοίκους να φτάσουν μέχρι και το σημείο του κανιβαλισμού. 

   Όταν οι Ευρωπαίοι έφτασαν στο νησί, όσοι κάτοικοι είχαν απομείνει, ήταν υποσιτισμένοι. Τα χειρότερα όμως για εκείνους, ήρθαν όταν οι Ισπανοί, έφτασαν στο νησί. Έχοντας απομείνει μόλις 3000, οι Ισπανοί δουλέμποροι το 1862, αιχμαλώτισαν 1500 κατοίκους και τους πήραν στο Περού έχοντας σκοτώσει και έναν επιπλέον αριθμό που προσπάθησε να αντισταθεί. Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι, τους μετέδωσαν τις ευρωπαϊκές ασθένειες, οι οποίες τους αποδεκάτισαν με την καταστροφή να ολοκληρώνεται από τους Ιεραπόστολους που σκότωναν όσους δεν ασπάζονταν τον Χριστιανισμό. Μέχρι το 1871, είχαν απομείνει μόλις 111 κάτοικοι στο νησί αφού μέσα σε μία μόλις δεκαετία, είχε αφανιστεί το 97% του πληθυσμού του νησιού. Από τότε, ο πληθυσμός άρχισε σιγά σιγά να ανακτάται. Οι Ραπα Νούι όμως που σκοτώθηκαν από την απληστία των Ευρωπαίων, πήραν μαζί τους και την πολιτιστική τους γνώση. Μία γνώση, που θα έλυνε σήμερα πολλά από τα μυστήρια του νησιού. 

ΠΗΓΗ http://greatnavigators.blogspot.gr/