Ο χαμένος πολιτισμός των Μπάχας

Η Χερσόνησος Μπάχα Καλιφόρνια βρίσκεται στο βορειοδυτικό Μεξικό, χωρίζοντας τον Ειρηνικό Ωκεανό από τον κόλπο της Καλιφόρνια. Η χερσόνησος εκτείνεται για 1247 χιλιόμετρα, από το Μεξικάλι στα βόρεια, μέχρι το Ακρωτήριο του Αγίου Λουκά (Cabo San Lucas) στα νότια. Έχει συνολική έκταση 143.390 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η ακτογραμμή της έχει συνολικό μήκος περίπου 3000 χιλιόμετρα και περιλαμβάνει 65 περίπου νησιά.

Άποψη της Μπάχα, Καλιφόρνια

Η χερσόνησος χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα του Μεξικού από τον κόλπο της Καλιφόρνια και τον ποταμό Κολοράντο και χωρίζεται σε δύο πολιτείες, τη Μπάχα Καλιφόρνια, στο βόρειο τμήμα της με πρωτεύουσα το Μεξικάλι και τη Νότια Μπάχα Καλιφόρνια, στο νότιο τμήμα της με πρωτεύουσα τη Λα Πας.

Έρημος της Μπάχα, Καλιφόρνια

Στάνλεϊ Γκάρντνερ (17/07/1889 – 11/03/1970)

Οι έρευνες του συγγραφέα μυθιστορημάτων φαντασίας και μυστηρίου Στάνλεϊ Γκάρντνερ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 στη συγκεκριμένη περιοχή, τον οδήγησαν στην “πλέον σημαντική και δραματική ανακάλυψη που έγινε στο Δυτικό Ημισφαίριο κατά την σύγχρονη εποχή”, όπως την χαρακτήρισε ο Κλέμεντ Μέιγκαν, Διευθυντής του Τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Λος Άντζελες.
Ο Γκάρντνερ είχε επανηλειμμένως επιχειρήσει μικρής κλίμακας εξερευνήσεις στην περιοχή. Ποτέ, όμως, δεν είχε μείνει τελείως ικανοποιημένος, έχοντας πάντοτε το συναίσθημα ότι υπήρχε ένα μυστήριο που δεν το είχε ανακαλύψει.

Κλέμεντ Μέιγκαν (1925-1997)

Έτσι, επέστρεψε και πάλι στην Μπάχα, μια περιοχή τόσο κοντά στον πολιτισμό, αλλά και τόσο πρωτόγονη και απομακρυσμένη. Τα πυκνά δάση της Μπάχα δεν αντηχούσαν μόνο από τα ουρλιαχτά των αγριμιών. Ανατριχιαστικοί θρύλοι μιλούσαν για μία φυλή Ινδιάνων που χάθηκε. Ήταν ψηλοί σαν γίγαντες κι ατρόμητοι σαν τους άρχοντες του πολέμου, όπως ανέφεραν οι θρύλοι. Έτσι, ο Γκάρντνερ θέλησε να ανακαλύψει την προέλευσή τους.
Οι Ανθρωπολόγοι ειρωνεύονταν τον συγγραφέα και την εμπιστοσύνη που έδειχνε προς τους θρύλους των Ινδιάνων. Δύο, όμως, άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, τους υποχρέωσαν να είναι περισσότεροι προσεκτικοί.
Οι Σοβιετικοί επιστήμονες ήταν εκείνοι που πρώτοι ενδιαφέρθηκαν για τα γιγαντιαία έργα που είχαν ανευρεθεί στην Κεντρική Αμερική, αναζητώντας στοιχεία για να θεμελιώσουν μία παράδοξη θεωρία, την άποψη ότι ο πλανήτης μας είχε δεχτεί, χιλιάδες χρόνια πριν, την επίσκεψη πλασμάτων από το Διάστημα, “ανθρώπων” του Άρη ή της Σελήνης, ίσως, οι οποίοι εγκατέλειψαν πίσω τους την ανάμνηση των υπερανθρώπων.
Το δεύτερο γεγονός δεν είχε την ίδια δραματικότητα της σοβιετικής θεωρίας. Είχε, όμως, μεγαλύτερη πρακτική αξία. Ο Γκάρντνερ γνώρισε, κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψής  του στο Μεξικό, έναν ιθαγενή της Μπάχα, τον Ρόζα Βιλαβισένσιο, ο οποίος ήταν ένας πλούσιος κτηνοτρόφος, που είχε εκπληκτικές ανθρωπολογικές ομοιότητες με τους αρχαίους Μάγια και ύψος 2 μέτρων. Όπως αποκάλυψε ο Βιλαβισένσιο στον Γκάρντνερ, ήταν ο πλέον… μικρόσωμος από τους 15 αδελφούς του, από τους οποίους ο ψηλότερος έφτανε τα 2,35 μέτρα!

Το Φαράγγι της Santa Domingo

Είχαν όλοι τους γεννηθεί στις απρόσιτες κορυφές της Μπάχα, όπου “δεν φτάνει δρόμος, ούτε μονοπάτι”. “Φτάνει, όμως, το ελικόπτερο”, σκέφτηκε ο Γκάρντνερ και αποφάσισε μία νέα εξερεύνηση.

Εξερευνητικό ελικόπτερο πετάει πάνω από την είσοδο της σπηλιάς

Ο Βιλαβισένσιο, γοητευμένος με την ιδέα ότι θα έβλεπε και πάλι το χωριό όπου γεννήθηκε, δέχτηκε πρόθυμα να τον ακολουθήσει ως οδηγός. Λίγες μέρες αργότερα, ένα ελικόπτερο προσγειωνόταν σε μία περιοχή, όπου δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του ξένος.

Ο Γκάρντνερ και ο Δρ. Μέιγκαν, αναρριχώμενοι προς την είσοδο της σπηλιάς

Οι ιθαγενείς δεν είχαν την παραμικρή ομοιότητα με τους άλλους Ινδιάνους. Καθαροί, καλοντυμένοι, έδιναν την εντύπωση ότι τρέφονταν καλά και με μεγάλη ευγένεια, τους οδήγησαν στη Σπηλιά. Μιλώντας μεταξύ τους, δεν αποκάλυπταν ποια σπηλιά κι είχαν δίκιο.

Σπηλαιογραφία με παραστάσεις ζώων

Το θέαμα που αντίκρυσε ο Γκάρντνερ τον άφησε άναυδο από θαυμασμό. Φρόντισε να πάρει αρκετές φωτογραφίες κι έσπευσε να επιστρέψει στη βάση του. Η εξερεύνηση της σπηλιάς δεν ήταν έργο δικό του – ο Δρ. Μέιγκαν έπρεπε να συνεχίσει. Και το χωριό του Βιλαβισένσιο, που δεν είχε δεχτεί ποτέ την επίσκεψη ξένων, είδε μετά από μία εβδομάδα να καταφθάνει ολόκληρο καραβάνι με φωτογραφικές μηχανές.

Σπηλαιογραφία με παράσταση κυνηγιού

Η Σπηλιά της Μπάχα δεν έκρυβε θησαυρούς. Κι όμως, τα μυστικά της ήταν ακόμη πολυτιμότερα κι από το χρυσάφι. Τα τοιχώματά της, ύψους δεκάδων μέτρων, σκεπασμένα τελείως με μεγάλες έγχρωμες τοιχογραφίες – παραστάσεις μεγάλων ζώων, κυνηγιών και τελετών, προφανώς θρησκευτικών.

Ο Γκάρντνερ και ο Δρ. Μέιγκαν, εξετάζοντας ευρήματα της σπηλιάς

Και μόνο από τη μεγαλοπρέπεια των τοιχογραφιών, θα έπρεπε ο λαός που κατοικούσε στη Χερσόνησο της Μπάχα να είχε αναπτύξει σπουδαίο πολιτισμό, κυρίως όμως να είχε συγκεντρώσει αμύθητα πλούτη. Κι όμως, η ίδια περιοχή θεωρούνταν στη σημερινή εποχή άγονη και αδιάφορη.

Μία ακόμη σπηλαιογραφία των Μπάχας

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ”, στις 11/08/1962…

Το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ”, στις 11/08/1962

ΠΗΓΗ https://strangepress.gr/2016/09/30/o-xamenos-politismos-ton-mpaxas/