Συνήθως
όταν στην Κύπρο αναφερόμαστε σε δηλητηριώδη ζώα, το μυαλό όλων πάει στα
φίδια και τις φίνες. Η είδηση της δηλητηρίασης μητέρας και γιου από
την Ρωσία που είχαν καναλώσει λαγοκέφαλους ήρθε να θυμίσει σε όλους ότι
και οι θάλασσες κρύβουν κινδύνους.
Με
αφορμή το περιστατικό, ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ Online παρουσιάζει τα 7 δηλητηριώδη
ψάρια της Κύπρου αλλά και τα μέτρα που μπορούμε να πάρουμε σαν μια πρώτη
βοήθεια μέχρι να καταφύγουμε στον γιατρό σε περίπτωση που «συναντηθούμε
στη θάλασσα ή καταναλώσουμε ένα από αυτά.
Δράκαινα
Xαρακτηριστικό είδος της οικογενείας είναι η μεγάλη δράκαινα. Έχει μήκος έως και σαράντα εκατοστά και βάρος μέχρι δυο κιλά. Ζουν κατά βάση σε βαθιά, αλλά και σε ρηχά νερά, και συνήθως είναι κρυμμένες κάτω από την άμμο. Το δηλητήριο της αν και δεν είναι θανατηφόρο, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο σε μεγάλη ποσότητα. Το κεφάλι της είναι μικρό και το στόμα της έχει μικρά δόντια και παίρνει κλίση προς τα πάνω. Το χρώμα της, όπου συνήθως είναι κίτρινο σκούρο, με γκρίζο από την ράχη και κάτω, και λίγο λευκό στην κοιλιά, μπορεί να την βοηθήσει να κρυφτεί στην άμμο και να γίνει ένα με αυτή.
Λαγοκέφαλος
Ο
λαγοκέφαλος (επιστημονική ονομασία: Lagocephalus sceleratus) είναι ψάρι
που ζει κυρίως στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό και ανήκει στην
οικογένεια των τετραοδοντίδων (Tetraododidae).
Ο
Λαγοκέφαλος, όπως και όλα τα είδη της οικογένειας που ανήκει (περίπου
185 είδη ψαριών) είναι ψάρια τοξικά αν καταναλωθούν, χωρίς να
απομακρυνθούν πριν το μαγείρεμα μέρη του που περιέχουν τη δηλητηριώδη
τοξίνη τετραδοτοξίνη, η οποία μπορεί να επιφέρει αναπνευστικές
διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυϊκή παράλυση ακόμη
και θάνατο.
Στη
Μεσόγειο ο Λαγοκέφαλος εντοπίστηκε πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 2003
στα δυτικά παράλια της Τουρκίας. Ένα χρόνο αργότερα, το 2004,
εντοπίστηκε στα παράλια της Γιάφας (Ισραήλ) και της Αττάλειας (Τουρκία),
το 2005 στα παράλια του Ηρακλείου, της Ρόδου και της Γεωργιούπολης στην
Κρήτη και το 2006 στα παράλια της Σμύρνης. Κατά καιρούς έχει κάνει την
εμφάνισή του και στις κυπριακές θάλασσες.
Σκορπιός
+
O Σκορπιός, Σκορπίνα ή Σκόρπαινα έχουν σώμα πεπιεσμένο με ογκώδη κεφαλή και με αρκετά ανεπτυγμένα πτερύγια ενώ το σώμα του από την κοιλιά και κάτω είναι λεπτό. Κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το κόκκινο ως επί το πλείστον χρώμα και ο μεγάλος αριθμός ακάνθων που φέρουν στο κεφάλι και τη ράχη.
Αρκετή ώρα από την αλίευσή του διατηρείται ζωντανό και σε κάθε πλησίασμα μπορεί να φουσκώσει και να αναπηδήσει και να σε τσιμπήσει. Το τσίμπημα του προκαλεί διαπεραστικό πόνο. Ο πόνος από τσίμπημα σκορπιού επουλώνεται με επίθεμα από 2-3 κόκκους υπερμαγγανικού καλίου που εξουδετερώνει και το δηλητήριό του. Μπορεί να γίνει πλύση της πληγής με ξύδι και να χρησιμοποιήσουμε πάγο για να χαμηλώσουμε την θερμοκρασία.
Λεοντόψαρο
+
Το Λεοντόψαρο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, αφού διαθέτει δηλητηριώδη αγκάθια. Αν και το τσίμπημα του λεοντόψαρου, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των σκορπιών, δεν είναι μοιραίο για τον άνθρωπο, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το Τμήματα αλιείας και θαλάσσιων Ερευνών, μπορεί να προκαλέσει ακραίο πόνο, πονοκέφαλο, εμετό και δύσπνοια.
Ασπρη και Μαύρη Κουρκούνα
+
Η άσπρη κουρκούνα ή άσπρη προσφυγούλα, όπως είναι γνωστή στην Κύπρο, είναι ψάρι που τα τελευταία χρόνια απαντά συχνά στα παράλια της χώρας μας. Το μήκος της κουρκούνας μπορεί να ξεπεράσει τα 40 εκατοστά, αλλά σπάνια υπερβαίνει τα 25 εκατοστά. Χαρακτηρίζεται από τα πολύ λεπτά, αιχμηρά και δηλητηριώδη αγκάθια κατά μήκος του ενιαίου ραχιαίου πτερυγίου.
Η μαύρη κουρκούνα ή μαύρη προσφυγούλα,, είναι σχετικά μικρότερο ψάρι από την άσπρη κουρκούνα. Όπως και η άσπρη προσφυγούλα, χαρακτηρίζεται από τα πολύ λεπτά αιχμηρά και δηλητηριώδη αγκάθια κατά μήκος του ενιαίου ραχιαίου πτερυγίου.
Σε περίπτωση τσιμπήματος από Μαύρη ή Άσπρη Κουρκούνα ακολουθούμαι τις οδηγίες για το τσίμπημα από Δράκαινα.
Φεγγαρόψαρο
+
Το φεγγαρόψαρο (Sunfish) μοιάζει με ψάρι. Το κεφάλι του είναι στρογγυλό έχει ουρά, και το κύριο σώμα του είναι πεπλατυσμένο πλευρικά. Έχει αγκάθια τα οποία περιέχουν τετροδοτοξίνη, η οποία μπορεί να αποτελέσει πηγή τροφικής δηλητηρίασης σε περίπτωση κατανάλωσής του, με ψηλά συσχετιζόμενα ποσοστά θνησιμότητας. Η τετροδοτοξίνη μπορεί να προκαλέσει θάνατο από μυική παράλυση, αναπνευστική ανεπάρκεια και κατάρρευση του κυκλοφορικού συστήματος. Η κατανάλωση περίπου 25 mg τετροδοτοξίνης μπορεί να σκοτώσει ένα άτομο βάρους 75 κιλών. Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί αντίδοτο στην τετροδοτοξίνη. Η θεραπεία είναι υποστηρικτική και βασίζεται στα συμπτώματα, για να κρατηθεί ο ασθενής στη ζωή μέχρι να εξασθενίσει η δραστικότητα της τοξίνης. Στην ΕΕ, οι κανονισμοί απαγορεύουν την πώληση των ψαριών και των αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από την οικογένεια Sunfish.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου