Συγκεκριμένα οι αρχαιολόγοι βρήκαν έναν οπτόπλινθο, μια πλίθα από πηλό, ψημένη στο καμίνι, διαστάσεων 22×22×4,5 εκ., η οποία φέρει στην μια όψη το αποτύπωμα του αριστερού πέλματος μικρού παιδιού, ηλικίας ως 6 ετών. Η ηλικία του παιδιού εκτιμήθηκε βάσει του μεγέθους του πέλματος. Οι αρχαιολόγοι χρονολογούν το συγκεκριμένο εύρημα στο 2ο αιώνα μ.Χ.
Έτσι είναι πιθανό, ο μικρούλης της ιστορίας να έτρεχε ασταμάτητα χωρίς να δίνει σημασία που πατά… Γιατί για αυτόν όλα ήταν παιχνίδι… Τι κι αν του φώναζε ο βιοτέχνης πατέρας του να μην τρέχει μέσα στην μάντρα που στέγνωνε τις ωμές πλίνθους πριν τις ψήσει στο καμίνι, εκείνος απτόητος συνέχιζε το κυνηγητό με τους φίλους του…
Και το πάτημα αυτό με το ποδαράκι του πάνω σε μια από τις εκατοντάδες πλίνθους απλωμένες στη σειρά, έγινε κομμάτι της ιστορίας. Και ευτυχώς ο πατέρας του δεν αντιλήφθηκε κάτι και έτσι το ξέφρενο παιχνίδι συνεχίζει… αέναα στην ιστορία, χωρίς να ξέρει ποτέ κανείς τι απέγινε ο μικρός πρωταγωνιστής που άφησε το ίχνος του στην αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου